INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011r. (data wpływu 22 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2012r. (data wpływu 29 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy garaży indywidualnych i miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym, jest:

• nieprawidłowe w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 oraz 3,
• prawidłowe w zakresie pytania nr 4.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy garaży indywidualnych i miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym.

W dniu 29 marca 2012r. wpłynęło do tut. organu, jako uzupełnienie do ww wniosku, pismo Wnioskodawcy z dnia 27 marca 2012r., będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 marca 2012r. znak: IBPP2/443-1350/11/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółdzielnią mieszkaniową prowadzącą działalność w zakresie budownictwa i sprzedaży lokali mieszkalnych i o innym charakterze niż mieszkalne (garaże) w drodze ustanowienia odrębnej własności lokali. Ponadto, w ramach swojej działalności spółdzielnia ustanawia dla lokali mieszkalnych na rzecz swoich członków spółdzielni spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Lokale o innym charakterze niż mieszkalne (garaże) mają postać samodzielnych garaży (sprzedaż następuje w drodze przeniesienia własności i ustanowienia odrębnej własności lokalu) oraz garażu wielostanowiskowego (sprzedaż następuje w drodze przeniesienia udziału we współwłasności lokalu z prawem wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego w tym lokalu).

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 marca 2012r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wskazał, iż w przypadku, gdy nabywca wyraża chęć jednoczesnego nabycia zarówno prawa odrębnej własności lokalu (spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego) jak i garażu indywidualnego (bądź udziału w garażu wielkopowierzchniowym) sprzedaż garażu jest dokonywana łącznie ze sprzedażą lokalu mieszkalnego na podstawie jednej umowy (aktu notarialnego). Z kolei w przypadku, gdy nabywca wyraża chęć nabycia tylko i wyłącznie garażu indywidualnego (bądź udziału w garażu wielko powierzchniowym), a zatem bez jednoczesnego nabycia odrębnej własności lokalu (spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego), wówczas sprzedaż garażu jest przedmiotem odrębnej umowy (aktu notarialnego).

Sprzedaż (dostawa) garaży indywidualnych (udziałów w garażach wielkopowierzchniowych) może być związana zarówno z budynkiem mieszkalnym, w którym powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych przekracza 150 m2, jak i nie przekracza 150 m2. LSM w K. prowadzi sprzedaż (dostawę) lokali mieszkalnych zarówno przekraczających, jak i nieprzekraczających 150 m2 powierzchni użytkowej.

Mając na względzie wyjaśnienie czy w każdym z zadanych pytań we wniosku sprzedaż udziału w garażu wielkopowierzchniowym, prawa do miejsca postojowego (garażu) dokonywana jest na podstawie odrębnej umowy (aktu notarialnego) niż dostawa lokalu mieszkalnego bądź ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, zważyć należy, iż w przypadku, gdy nabywca wyraża chęć jednoczesnego nabycia zarówno prawa odrębnej własności lokalu (spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego) jak i garażu indywidualnego (bądź udziału w garażu wielkopowierzchniowym) sprzedaż garażu jest dokonywana łącznie ze sprzedażą lokalu mieszkalnego na podstawie jednej umowy (aktu notarialnego). Z kolei w przypadku, gdy nabywca wyraża chęć nabycia tylko i wyłącznie garażu indywidualnego (bądź udziału w garażu wielko powierzchniowym), a zatem bez jednoczesnego nabycia odrębnej własności lokalu (spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego), wówczas sprzedaż garażu jest przedmiotem odrębnej umowy (aktu notarialnego).

We wszystkich przypadkach określonych w poz. 69 wniosku przedmiotem sprzedaży są garaże objęte osobną księgą wieczystą; jeśli przedmiotem sprzedaży są jednocześnie lokale mieszkalne to są one objęte również osobną księgą wieczystą. Dla garażu indywidualnego zakładana jest osobna księga wieczysta, w której nabywca ujawniany jest jako właściciel; również dla garażu wielkopowierzchniowego ustanawiana jest osobna księga wieczysta, w której nabywca ujawniany jest jako współwłaściciel.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 27 marca 2012r.) Czy w świetle art. 41 ust. 1 i 2 w zw. z art. 12, 12a i 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż (w drodze ustanowienia odrębnej własności lokalu) przez spółdzielnię lokali o innym przeznaczeniu niż mieszkalne (garaże indywidualne i miejsca postojowe w garażu wielostanowiskowym, dalej „garaż”), stanowiące części budynków mieszkalnych, objęta jest preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% (zamiast 23%)...
2. Jeśli tak, to czy stawkę taką można stosować w następujących przypadkach:
   • gdy nabywcy garażu stanowiącego część budynku mieszkalnego przysługuje/lub nabywa jednocześnie prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym budynku,
   • gdy nabywcy garażu stanowiącego część budynku mieszkalnego przysługuje/lub nabywa jednocześnie spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym budynku,
   • gdy nabywcy garażu stanowiącego część budynku przysługuje/lub nabywa jednocześnie prawo odrębnej własności lokalu znajdującego się w innym budynku, który należy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej,
   • gdy nabywcy garażu stanowiącego część budynku przysługuje/lub nabywa jednocześnie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w innym budynku, który należy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej...
3. Czy preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług można stosować zarówno do sprzedaży garażu indywidualnego, którego własność przysługuje nabywcy, jak i sprzedaży udziału w garażu wielkopowierzchniowym, w którym nabywcy przysługuje prawo współwłasności z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego...
4. Czy preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług można stosować do sprzedaży garaży indywidualnych oraz sprzedaży garaży wielkopowierzchniowych na rzecz członka spółdzielni, w sytuacji, gdy nabywcy nie przysługuje ani prawo odrębnej własności, ani spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym co garaż budynku mieszkalnym bądź innym budynku mieszkalnym, należącym do zasobów spółdzielni mieszkaniowej...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy, opiera się na tezach i argumentacji przedstawionych przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 12 października 2011r. (FSK 733/10 i FSK 335/10). Zasadnicza teza tych orzeczeń rozstrzyga, że garaż stanowiący część budynku mieszkalnego, podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku od nieruchomości, tj. zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej upol) stawką podatkową przewidzianą dla budynków lub ich części o charakterze mieszkalnym. Wnioskodawca, jako spółdzielnia, prowadzi działalność w zakresie budownictwa i sprzedaży właśnie m.in. lokali mieszkalnych i garaży, również stanowiących części budynków mieszkalnych. Dlatego z punktu widzenia wnioskodawcy interesująca jest wysokość stawki podatkowej nie podatku od nieruchomości, lecz podatku od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług (dalej VAT) w art. 41 ust. 2 przewiduje preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług (8%) w odniesieniu do towarów i usług wymienionych w załączniku do tej ustawy oraz odsyła w tym zakresie do art. 12 ustawy o VAT. Przepis ten przewiduje, że obniżoną stawkę podatku od towarów i usług (8%) stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ustawodawca podatkowy tłumaczy w art. 12a ustawy o VAT, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części. Jako obiekty budownictwa mieszkaniowego art. 2 pkt 11 ustawy o VAT ustawodawca podatkowy definiuje budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (jak również ich części, co wynika z art. 12a ustawy o VAT). Zatem na gruncie obu wskazanych wyżej ustaw podatkowych (zarówno upol, jak i VAT) preferencyjną (niższą) stawkę podatkową stosuje się do budynków mieszkalnych czy też części budynków mieszkalnych. Zdaniem wnioskodawcy, skoro NSA, na gruncie upol stwierdził, że garaż stanowiący część budynku mieszkalnego podlega preferencyjnemu opodatkowaniu, tj. jak dla części budynków mieszkalnych, to analogiczne stanowisko należałoby zająć na gruncie ustawy o VAT i stwierdzić, że taki garaż stanowi również przedmiot preferencyjnego opodatkowania stawką 8%, bo ustawa o VAT przewiduje tą preferencyjną stawkę podatku również do części budynków mieszkalnych.

W wymienionych orzeczeniach NSA odnosił się natomiast do stanu faktycznego, w którym skarżący dysponował prawem własności w odniesieniu zarówno do garażu, jak i lokalu mieszkalnego, znajdujących się w obrębie jednego budynku mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy analogiczne rozwiązania należy przyjąć w przypadku, gdy właściciel garażu stanowiącego część budynku mieszkalnego posiada jednocześnie spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, znajdującego się w tym budynku, gdyż każdemu członkowi spółdzielni przysługuje roszczenie o ustanowienia odrębnej własności lokalu po spełnieniu konkretnych warunków (tj. spłacie zaciągniętego przez spółdzielnię na jego budowę kredytu). Podobnie należy zakwalifikować przypadek, w którym właściciel garażu stanowiącego część budynku dysponuje również prawem własności lub spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego, znajdującego się w innym budynku, w sytuacji, gdy oba te budynki (zarówno ten, w którym znajduje się garaż, jak i ten w którym znajduje się lokal mieszkalny), należą do zasobów mieszkaniowych tej samej spółdzielni mieszkaniowej. Takie sytuacje są częste i wynikają z okoliczności, że budynki (głównie budowane wcześniej) nie posiadają dostatecznie dużo miejsc postojowych. Przemawiają za tym argumenty natury celowościowej, wskazane w wyroku z dnia 12 października 2011r. (FSK 733/10). NSA stwierdził, że: „Nie można w tym kontekście nie zauważyć, że wykorzystywanie garażu, jako części budynku mieszkalnego, wiąże się z mieszkaniową funkcją budynku i znajdujących się w nim lokali mieszkalnych w ten sposób, że pomaga zaspokoić potrzeby mieszkaniowe osób, które w budynku tym realizują swoje cele i potrzeby mieszkaniowe (przechowywane w garażu pojazdy mogą służyć dojazdowi do miejsca zamieszkania, dostarczaniu do niego przedmiotów niezbędnych do aktywności życiowej mieszkańców itp.)”. W świetle tego argumentu i w realiach funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowej, nie ma znaczenia, ani tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, ani nawet to czy lokal mieszkalny znajduje się w tym samym budynku mieszkalnym. Ważne jest to, czy garaż służy do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych; tak jest w przypadku funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowej.

We wszystkich powyższych przypadkach sprzedaż czy dostawa garaży powinna być zatem obciążona 8% stawką podatku VAT.

W warunkach funkcjonowania wnioskodawcy jako spółdzielni mieszkaniowej powstaje również problem tego rodzaju, że zajmuje się ona sprzedażą lub dostawą różnego rodzaju „garaży”. Są to garaże przeznaczone na przechowywanie jednego samochodu (garaże indywidualne), jak również garaże wielkopowierzchniowe służące do przechowywania wielu samochodów. W pierwszym przypadku nabywcy nabywają własność tych garaży. W drugim przypadku nabywcy nabywa udział we współwłasność w takich garażach, jednocześnie zyskując wyłączne prawo użytkowania określonego miejsca parkingowego w tych garażach. W każdym wypadku jednak garaże te stanowią części budynków mieszkalnych. Są zlokalizowane na najniższych kondygnacjach bądź w podziemiach budynków mieszkalnych.

Zatem w świetle przytoczonych tez wyroków NSA, w obu tych wypadkach, zdaniem wnioskodawcy, garaże te powinny być obciążone preferencyjną stawką podatku VAT wynoszącą 8%.

Spółdzielnia zajmuje się również sprzedażą praw odrębnej własności garaży indywidualnych lub, na zasadzie opisanej powyżej, sprzedażą udziału we współwłasności w garażach wielkopowierzchniowych, stanowiących części budynków mieszkalnych, osobom (członkom spółdzielni) nie posiadającym prawa własności czy też spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokali mieszkalnych w tych budynkach mieszkalnych lub w innych budynkach mieszkalnych, należących do zasobów spółdzielni mieszkaniowej. Tylko w takich przypadkach, zdaniem wnioskodawcy, dopuszczalne jest obciążenie sprzedaży lub dostawy takich garaży stawką podatkową 23%.

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 marca 2012r. tytułem uzupełnienia własnego stanowiska, Wnioskodawca wskazał, iż jego zdaniem:

1. w przypadku, gdy nabywcy garażu (zarówno garażu indywidualnego, jak i miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym), stanowiącego część budynku mieszkalnego przysługuje, lub nabywa jednocześnie prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym budynku stawka podatku od towarów i usług przy sprzedaży takiego garażu wynosi 8%;
2. w przypadku, gdy nabywcy garażu (zarówno garażu indywidualnego, jak i miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym), stanowiącego część budynku mieszkalnego przysługuje, lub nabywa jednocześnie spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym budynku stawka podatku od towarów i usług przy sprzedaży takiego garażu wynosi 8%;
3. w przypadku, gdy nabywcy garażu (zarówno garażu indywidualnego, jak i miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym), stanowiącego część budynku mieszkalnego przysługuje, lub nabywa jednocześnie prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego znajdującego się w innym budynku, który należy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej stawka podatku od towarów i usług przy sprzedaży takiego garażu wynosi 8%;
4. w przypadku, gdy nabywcy garażu (zarówno garażu indywidualnego, jak i miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym), stanowiącego część budynku mieszkalnego przysługuje, lub nabywa jednocześnie spółdzielcze-lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w innym budynku, który należy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej stawka podatku od towarów i usług przy sprzedaży takiego garażu wynosi 8%;
5. w przypadku sprzedaży garażu (zarówno garażu indywidualnego, jak i miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym) osobie będącej członkiem spółdzielni, lecz nieposiadającej prawa własności czy też spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w tym samym, co garaż, budynku mieszkalnym, bądź innym niż garaż budynku mieszkalnym, a należącym do zasobów spółdzielni mieszkaniowej stawka podatku od towarów i usług przy sprzedaży takiego garażu wynosi 23%.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 oraz 3,
• prawidłowe w zakresie pytania nr 4.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 tej ustawy, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

­
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika Nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m^<2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Wskazać należy także, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Natomiast w myśl ust. 4 ww. artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść przywołanych wyżej zapisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
• pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

Jak wynika z powyższego ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze.

Należy też zauważyć, że pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie np. liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań stwierdzić należy, że hala garażowa mieści się w definicji lokalu użytkowego. Zatem konkretne, pojedyncze miejsca postojowe znajdujące się w kondygnacji budynku mieszkalnego na poziomie piwnic (w hali garażowej), stanowią wydzieloną do celów użytkowych część lokalu użytkowego.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Analiza powołanych wyżej przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu „mieszkaniowych” potrzeb społeczeństwa. Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkaniowych. Garaż samodzielny lub miejsce postojowe zlokalizowane w garażu wielostanowiskowym – w świetle przepisów o własności lokali, jak i rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki, i ich usytuowanie - służą, w sensie funkcjonalnym, zaspokajaniu innych niż mieszkaniowe potrzeby ludzi.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółdzielnią mieszkaniową prowadzącą działalność w zakresie budownictwa i sprzedaży lokali mieszkalnych i o innym charakterze niż mieszkalne (garaże) w drodze ustanowienia odrębnej własności lokali. Ponadto, w ramach swojej działalności spółdzielnia ustanawia dla lokali mieszkalnych na rzecz swoich członków spółdzielni spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Lokale o innym charakterze niż mieszkalne (garaże) mają postać samodzielnych garaży (sprzedaż następuje w drodze przeniesienia własności i ustanowienia odrębnej własności lokalu) oraz garażu wielostanowiskowego (sprzedaż następuje w drodze przeniesienia udziału we współwłasności lokalu z prawem wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego w tym lokalu).

We wszystkich przypadkach określonych we wniosku przedmiotem sprzedaży są garaże objęte osobną księgą wieczystą; jeśli przedmiotem sprzedaży są jednocześnie lokale mieszkalne to są one objęte również osobną księgą wieczystą. Dla garażu indywidualnego zakładana jest osobna księga wieczysta, w której nabywca ujawniany jest jako właściciel; również dla garażu wielkopowierzchniowego ustanawiana jest osobna księga wieczysta, w której nabywca ujawniany jest jako współwłaściciel.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla dostawy garażu rozumianego, jak wynika z treści wniosku, jako garaż indywidualny czy też miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia.

Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób jego sprzedaży i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy garaż indywidualny lub miejsce postojowe jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy ww. garaże indywidualne lub miejsca postojowe mogą być sprzedawane (nabywane) tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostały przypisane, czy też odrębnie.

Z okoliczności sprawy wynika, iż we wszystkich przypadkach, o których mowa we wniosku, przedmiotem sprzedaży są garaże objęte osobną księgą wieczystą; jeśli przedmiotem sprzedaży są jednocześnie lokale mieszkalne to są one objęte również osobną księgą wieczystą. Dla garażu indywidualnego zakładana jest osobna księga wieczysta, w której nabywca ujawniany jest jako właściciel; również dla garażu wielostanowiskowego ustanawiana jest osobna księga wieczysta, w której nabywca ujawniany jest jako współwłaściciel.

Zatem, w sytuacji gdy umowa sprzedaży dotyczy odrębnych przedmiotów, tj. lokalu mieszkalnego oraz garażu indywidualnego lub garażu wielostanowiskowego dla których ustanawiana jest odrębna księga wieczysta, to nawet jeżeli Wnioskodawca w niektórych przypadkach, zawiera transakcję w ramach jednego aktu notarialnego, to garaż czy też miejsce postojowe może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to stanowi przedmiot samodzielnego obrotu, a więc może być sprzedawany i nabywany z lokalem mieszkalnym, do którego został przypisany, bądź też odrębnie.

Biorąc pod uwagę przywołany powyżej stan prawny należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje dostawy wyłącznie garażu indywidualnego czy też miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym bez jednoczesnej dostawy lokalu mieszkalnego, dostawa taka nie może korzystać z opodatkowania obniżoną stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, bowiem nie mieszczą się one w zakresie przedmiotowym tego przepisu. W tej sytuacji taką dostawę należy opodatkować stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Bez wpływu na powyższe pozostaje fakt kto jest nabywcą takiego lokalu użytkowego i czy ten lokal znajduje się w tym samym budynku co lokal mieszkalny.

W sytuacji jednak gdy dostawa ww. lokalu użytkowego następuje jednocześnie z lokalem mieszkalnym, istotnym jest, o czym była mowa wcześniej, czy ten lokal użytkowy może być odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem dostawy.

W sprawie przedstawionej we wniosku wskazano, że zarówno dla garażu indywidualnego jak też dla garażu wielostanowiskowego ustanawiana jest odrębna księga wieczysta od tej ustanowionej dla lokalu mieszkalnego, co prowadzi do wniosku, że ww. lokale użytkowe mogą być przedmiotem odrębnej dostawy. Stąd też również w takim przypadku dostawę garażu indywidualnego czy też miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, nawet w sytuacji gdy sprzedaż ta odbywa się na podstawie jednego aktu notarialnego, należy opodatkować stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Prawidłowość powyższego postępowania znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 6 lipca 2006r. wydanym w sprawie C-251/05 TSUE stwierdza, iż: „Jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej”.

W sytuacji gdy ustawodawca nakazuje odrębne traktowanie dostaw lokali mieszkalnych oraz użytkowych, należy dokonać oddzielnego opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego i sprzedaży udziału w lokalu użytkowym (por. wyrok TSUE z dnia 6 lipca 2006r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd.), gdyż wówczas nie występuje jednolite świadczenie, składające się z kilku czynności, tworzących w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje dostawy jedynie garażu indywidualnego lub miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, bądź też jednoczesnej dostawy lokalu mieszkalnego i garażu indywidualnego lub miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, które jednak objęte są odrębnymi od lokalu mieszkalnego księgami wieczystymi, to do takiej dostawy zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Bez znaczenia dla zastosowania preferencyjnej 8% stawki VAT dla dostawy ww. lokali użytkowych (garaży indywidualnych czy też miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym) postaje fakt, iż dostawa odbywa na rzecz nabywcy, któremu:

• przysługuje przysługuje/lub nabywa jednocześnie prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym budynku,
• przysługuje/lub nabywa jednocześnie spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w tym samym budynku,
• przysługuje/lub nabywa jednocześnie prawo odrębnej własności lokalu znajdującego się w innym budynku, który należy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej,
• przysługuje/lub nabywa jednocześnie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego znajdującego się w innym budynku, który należy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej,
• przysługuje prawo współwłasności z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego.
  
  

Podkreślić należy, że bez wpływu na powyższe pozostaje także stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w przywołanych we wniosku orzeczeniach FSK 733/10 i FSK 335/10. Zapadły one bowiem w zupełnie innym stanie prawnym, gdyż dotyczą podatku od nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do pytania oznaczonego we wniosku nr 1, 2 oraz 3, oparte na tezach i argumentacji przedstawionych przez Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanych we wniosku wyrokach, iż dostawa garaży powinna być obciążana preferencyjną stawką podatku VAT wynoszącą 8%, należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do pytania oznaczonego we wniosku nr 4, iż w przypadku sprzedaży garażu (zarówno garażu indywidualnego, jak i miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym) osobie będącej członkiem spółdzielni, lecz nieposiadającej prawa własności czy też spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w tym samym, co garaż, budynku mieszkalnym, bądź innym niż garaż budynku mieszkalnym, a należącym do zasobów spółdzielni mieszkaniowej stawka podatku od towarów i usług przy sprzedaży takiego garażu wynosi 23%, należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane powyżej wyroki. Przytoczone wyroki są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Wobec powyższego należy ponownie podkreślić, iż powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia mają zastosowanie jedynie w konkretnych sprawach i tylko do nich się odnoszą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.