Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-820/15/AGW
z 29 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 18 września 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa upadłego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 września 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa upadłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy Postanowienia Sądu Rejonowego - Wydział XV Gospodarczy z dnia 14 marca 2014 r. została ogłoszona upadłość likwidacyjna Spółki, wpisanej do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy. Na syndyka masy upadłości wyznaczony został syndyk X.X. Zgodnie z art. 160 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, syndyk masy upadłości dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym. Spółka nadal występuje w obrocie gospodarczym, jako Spółka w upadłości likwidacyjnej. Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Upadła Spółka prowadziła działalność głównie w zakresie produkcji. W grudniu 2012 r. Spółka zaprzestała produkcji i kontynuując swoją działalność skoncentrowała się na zarządzaniu infrastrukturą. Do dnia ogłoszenia upadłości działalność Spółki koncentrowała się przede wszystkim na świadczeniu usług związanych z zarządzaniem infrastrukturą, w tym wynajmie i sprzedaży nieruchomości, a także na zaopatrywaniu w wodę podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w sąsiedztwie Spółki, czyli na kilkuset hektarach gruntów zlokalizowanych na terenie osiedla.

W czerwcu 2014 r. syndyk ogłosił przetarg na sprzedaż z wolnej ręki przedsiębiorstwa upadłego w rozumieniu art. 55¹ k.c. Cena wywoławcza została określona na kwotę 109.397.395 zł. (słownie: sto dziewięć milionów trzysta dziewięćdziesiąt siedem tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt pięć złotych). Żaden oferent nie przystąpił do przetargu, w związku z czym syndyk, za zgodą sędziego komisarza, rozpoczął sprzedaż poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład masy upadłości. Na dzień ogłoszenia upadłości powierzchnia nieruchomości będących w użytkowaniu wieczystym upadłej Spółki wynosiła 349.8309 ha., w tym powierzchnia dawnych terenów produkcyjnych, na których zlokalizowane są instalacje przemysłowe, stanowiła ok 40 ha. W dniu ogłoszenia upadłości w skład przedsiębiorstwa upadłego wchodziło szereg składników zbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, których utrzymywanie i bieżąca eksploatacja generowały znaczące obciążenia dla przedsiębiorstwa, co w konsekwencji przekładało się na rentowność przedsiębiorstwa. Upadła Spółka we własnym zakresie realizowała kosztowną gospodarkę wodno-ściekową (dostawy wody pitnej i przemysłowej oraz odprowadzanie i podczyszczanie ścieków) i świadczyła deficytowe usługi na rzecz podmiotów trzecich. Utrzymywała również kilkadziesiąt kilometrów dróg wewnętrznych, a także ponosiła koszty ochrony całego terenu (drogi wewnętrzne były zamknięte dla ruchu publicznego). Działania podjęte przez syndyka polegające na sprzedaży zbędnego majątku doprowadziły do outsourcingu usług dostaw wody i odprowadzania ścieków, a także znacznego zniwelowania kosztów funkcjonowania przedsiębiorstwa, m.in. zredukowania należności publicznoprawnych (podatku od nieruchomości, opłat za użytkowanie wieczyste, opłat środowiskowych związanych z poborem wód gruntowych i powierzchniowych).

W toku prowadzonego postępowania upadłościowego, do dnia złożenia niniejszego wniosku, syndyk sprzedał lub zawarł przedwstępne umowy sprzedaży dotyczące następujących składników majątkowych:

1. Sieci wodociągowe i kanalizacyjne wraz z budynkami pompowni i przepompowni, a także ujęciami wody oraz nieruchomościami związanymi z gospodarką wodociągową i kanalizacyjną upadłej Spółki - sprzedaż nastąpiła na rzecz spółki zależnej od spółki komunalnej, która świadczy obecnie usługi dostawy wody oraz odprowadzania ścieków dla wszystkich podmiotów, które przed ogłoszeniem upadłości obsługiwane były przez upadłą Spółkę, w tym dla upadłej Spółki;
2. Wodne sieci cieplne (sieci przesyłowe energii cieplnej) - sprzedaż nastąpiła na rzecz podmiotu, który jest producentem ciepła (spalarni odpadów) i przejął świadczenie usług sprzedaży ciepła dla wszystkich podmiotów, które przed ogłoszeniem upadłości obsługiwane były przez upadłą Spółkę, w tym dla upadłej;
3. Bocznica kolejowa upadłej Spółki (tory kolejowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako tereny kolejowe łącznie ok. 29,6 km torów i 11,3516 ha gruntów) - sprzedaż nastąpiła na rzecz podmiotu świadczącego obecnie usługi obsługi bocznicowej na rzecz wszystkich podmiotów zlokalizowanych w obrębie bocznicy i zainteresowanych korzystaniem z przewozów kolejowych. Poprzez ustanowione służebności gruntowe zabezpieczona została możliwość korzystania z infrastruktury kolejowej w przypadku ewentualnego wznowienia produkcji;
4. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, na których zlokalizowane są drogi wewnątrzzakładowe - zawarta została umowa przedwstępna, zgodnie z którą przyszłym nabywcą ww. gruntów będzie gmina. Przedmiotowe drogi docelowo uzyskają status dróg publicznych. W masie upadłości pozostaną drogi wewnętrzne, m.in. na dawnych terenach produkcyjnych;
5. Rurociągi przesyłowe (techniczne) - infrastruktura zbędna z punktu widzenia ewentualnej dalszej działalności przedsiębiorstwa upadłego, sprzedana na rzecz faktycznych użytkowników poszczególnych sieci przesyłowych (przedsiębiorstw produkcyjnych znajdujących się na terenie upadłej Spółki lub w jej sąsiedztwie). Przedmiotem tych transakcji nie była infrastruktura techniczna mogąca służyć do ewentualnego wznowienia działalności produkcyjnej;
6. Materiały rozbiórkowe pochodzące z nieczynnych instalacji produkcyjnych i infrastruktury technicznej - podmiot, który nabył ww. składniki majątkowe zobowiązany jest do ich usunięcia z nieruchomości, a następnie zniwelowania i zagęszczenia terenu oraz uporządkowania nieruchomości, w szczególności zaś usunięcia wszelkich odpadów powstałych w trakcie prowadzenia prac demontażowych. W ten sposób nieruchomości zostaną oczyszczone ze zbędnej infrastruktury poprzemysłowej i przygotowane do ewentualnej dalszej sprzedaży;
7. Dawne, nieczynne zakładowe składowisko odpadów wraz z naniesieniami oraz prawo własności zbioru rzeczy w postaci ujęcia barierowego - zbędne z punktu widzenia ewentualnej dalszej działalności przedsiębiorstwa upadłego i generujące znaczne koszty;
8. Infrastrukturę techniczną w postaci rurociągu, wraz z urządzeniami i aparaturą towarzyszącą, służącą do przesyłu solanki surowej na trasie: od studzienki S. w okolicy skrzyżowania ulic G. i S. w miejscowości I. do działek nr. 7/322 i 7/321 ob. 132 w miejscowości B., na których zlokalizowane są zbiorniki magazynowe solanki. Infrastruktura zbędna z punktu widzenia ewentualnej dalszej działalności przedsiębiorstwa upadłego;
9. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, nie wykorzystywanych w przeszłości przez upadłą do działalności stricte produkcyjnej, w tym grunty wymienione w ww. punktach, o łącznej powierzchni ok. 57,049 ha.;
10. Liczne ruchomości zbędne z punktu widzenia ewentualnej dalszej działalności przedsiębiorstwa upadłego, a także z punktu widzenia wznowienia w przyszłości działalności produkcyjnej.

W skład przedsiębiorstwa upadłego w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny, wchodzą, według stanu na dzień dzisiejszy, następujące składniki:

1. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości o łącznej powierzchni ok. 276,7005 ha, w tym grunty, na których w przeszłości prowadzona była działalność produkcyjna, a także nieruchomości będące przedmiotem najmu i dzierżawy (z nieruchomości oraz budynków upadłej Spółki, na podstawie umów najmu i dzierżawy korzysta obecnie ok. 30 podmiotów gospodarczych);
2. Prawo własności naniesień na gruncie stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności wraz z urządzeniami towarzyszącymi, tj. nieczynne instalacje produkcyjne: pompownia wody technologicznej i p. poż, Instalacja GTE, instalacja rozładunku i magazynowania chloru, instalacja magazynowania i dystrybucji surowców i wyrobów, instalacja i pompowania wody chłodniczej, instalacja produkcji Tlenku Węgla i Fosgenu; wraz z budynkami nr: 2150, 2151, 2146, 1670, 2156, 2144, 2134, 870, 2136, 2135, 2132, 2146, 742, 743, 405, 591, 592, 593, 705, 119, 726, 2130, 3125, 2158, 2131, 2147, 2013, 2007, 202, 254. 255, 691, 1237, 875, 2093, 2036, 2097, 1284, 2107, 1904, 2128, 2129, 1167, 1024, 1025, 1026, 1027, 1028, 410, 327, 8, 345, 588, 1344, 1578, 1250, 1251, 1252, 1253, 1909, 918, 97, 98, 1639, 3104, 879, 880, 876, 877, 878, 315, 1236, 3061, 681, 517, 1859, 1860, 1867, 1637, 2133 i 2119.
3. Izolowane Składowisko Osadów (wraz z infrastrukturą towarzyszącą);
4. Centralna Stacja Neutralizacji (przeznaczona do neutralizacji i wstępnego oczyszczania ścieków pochodzących z instalacji produkcyjnych);
5. Towary, w tym surowce oraz wyroby chemiczne;
6. Majątek ruchomy składający się z maszyn, urządzeń, środków transportu, mebli i wyposażenia znajdującego się w budynkach;
7. Laboratorium wraz z wyposażeniem;
8. Ogół praw i obowiązków z umów zawartych z pracownikami, kontrahentami handlowymi (w tym najemcami), dostawcami mediów do nieruchomości;
9. Wartości niematerialne i prawne;
10. Nazwa przedsiębiorstwa;
11. Księgi i dokumentacja związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa z wyłączeniem części dokumentacji księgowej i pracowniczej i handlowej niezbędnej do prowadzenia postępowania upadłościowego.

W związku z otrzymaną ofertą dotyczącą nabycia całego przedsiębiorstwa syndyk wstrzymał proces sprzedaży składników majątkowych masy upadłości i w najbliższym czasie zamierza ogłosić przetarg na sprzedaż zorganizowanego w powyższy sposób przedsiębiorstwa.

Po wyłączeniu z przedsiębiorstwa upadłego należności upadłego i syndyka, środków pieniężnych znajdujących się w kasie i na rachunkach bankowych, części dokumentacji księgowej, pracowniczej i handlowej niezbędnej do prowadzenia postępowania upadłościowego, a także wolnego od zobowiązań i obciążeń stosownie do art. 317 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego, w zbywanym majątku zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie działalności gospodarczej. Dla zachowania płynności finansowej, ewentualny nabywca powinien wprowadzić do zakupionego przedsiębiorstwa środki finansowe, pozwalające na pokrycie bieżących płatności.

Wyłączenie spośród składników przedsiębiorstwa upadłego wymienionych wyżej elementów nie powinno mieć wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę w zakresie, w jakim prowadził ją upadły, pod warunkiem zapewnienia przez niego środków finansowych pozwalających na pokrycie bieżących płatności i zachowania płynności finansowej.

Ze sprzedaży zostaną wyłączone wierzytelności i zobowiązania związane z prowadzoną działalnością, a także środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych oraz w kasie. W związku z tym, że postępowanie upadłościowe nie zostało zakończone - księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pozostaną w posiadaniu syndyka.

Po wybraniu oferty spełniającej wymogi ogłoszenia syndyk wystąpi o zgodę na sprzedaż przedsiębiorstwa do sędziego komisarza. Wobec wstępnego zainteresowania nabywców istnieje duże prawdopodobieństwo, że przedsiębiorstwo zostanie sprzedane.

Ponadto wyjaśniam, iż przedsiębiorstwo upadłego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonywało wyłącznie czynności opodatkowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dojdzie do zbycia przez Syndyka przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, a w konsekwencji czy sprzedaż ta będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 55¹ k.c. i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stosownie bowiem do treści art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Syndyk planuje sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego, w rozumieniu art. 55¹ k.c. Jednocześnie na podstawie art. 55² k.c. planuje wyłączyć ze sprzedaży składniki majątku przedsiębiorstwa w postaci należności upadłego i syndyka oraz środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych, a także część dokumentacji księgowej, pracowniczej i handlowej, niezbędnej do prowadzenia postępowania upadłościowego. Zgodnie z art. 317 ust. 2 prawa upadłościowego i naprawczego, przedsiębiorstwo sprzedawane będzie w stanie wolnym od obciążeń i zobowiązań. Przed sprzedażą przedsiębiorstwa syndyk dokonał sprzedaży części majątku zbędnego w działalności przedsiębiorstwa upadłego.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 55² k.c., strony mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa. Jednocześnie sprzedaż przedsiębiorstwa nie musi obejmować wszystkich tych elementów, które tworzyły przedsiębiorstwo dłużnika przed ogłoszeniem upadłości (vide: Stanisław Gurgul w: Prawo Upadłościowe i Naprawcze Komentarz, wydanie 7, str. 956). Sprzedaż planowana przez syndyka masy upadłości obejmie składniki majątkowe tworzące całość funkcjonalną, umożliwiającą prowadzenie przedsiębiorstwa przez nabywcę. Wyłączenie z planowanej sprzedaży wierzytelności i środków pieniężnych, nie stanowi o zmianie charakteru przedmiotu sprzedaży. Wyłączenie powyższych składników majątkowych wynika ze specyfiki sprzedaży dokonywanej przez syndyka stosującego przepisy prawa upadłościowego i naprawczego i nie stoi na przeszkodzie uznaniu powyższej transakcji za sprzedaż przedsiębiorstwa.

W związku z tym, iż zespół składników przeznaczony do sprzedaży będzie mógł samodzielnie funkcjonować należy opisaną sprzedaż uznać jako zbycie przedsiębiorstwa. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r. stwierdził, że dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (sygn I FSK 688/07). W doktrynie podkreśla się, że zasadniczą cechą przedsiębiorstwa jest wyodrębnienie organizacyjne, funkcjonalne i finansowe rozumiane jako zdolność do samodzielnego i bieżącego funkcjonowania, bez względu na osobę właściciela. Wyłączenie niektórych składników z przedsiębiorstwa samo z siebie nie powoduje utraty przymiotu przedsiębiorstwa, jeżeli wyłączenie to nie powoduje utraty wspomnianego wyodrębnienia oraz zdolności do samodzielnego i bieżącego funkcjonowania. W opisanym zdarzeniu Wnioskodawca planuje przeniesienie na nabywcę składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo, z wyłączeniem należności upadłego i syndyka oraz środków pieniężnych znajdujących się w kasie i na rachunkach bankowych, części dokumentacji księgowej, pracowniczej i handlowej niezbędnej do prowadzenia postępowania upadłościowego, a także wolnego od zobowiązań obciążeń stosownie do art. 317 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego. W opinii Wnioskodawcy wyłączenie z przedsiębiorstwa wyżej wymienionych składników nie spowoduje utraty zdolności do samodzielnego bieżącego funkcjonowania, i tym samym przedmiotem sprzedaży pozostanie wciąż przedsiębiorstwo upadłego, mimo wyłączenia z niego wyżej wymienionych składników majątku.

„Należy uznać, że w sytuacji, gdy po ogłoszeniu upadłości, syndyk wyprzedaje masę upadłości w ten sposób, że stanowi ono w istocie przedsiębiorstwo nabywane przez jednego nabywcę, należy czynność taką potraktować na gruncie VAT jako sprzedaż przedsiębiorstwa. Nie stoi temu na przeszkodzie fakt, że w tym przypadku nie są zbywane obciążenia (długi) związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W tym przypadku bowiem, z istoty (natury) tej sprzedaży dokonywanej w ramach wyprzedaży masy upadłości oraz przepisów prawa upadłościowego wynika, że w skład zbywanego przedsiębiorstwa nie wchodzą długi z nim związane." (komentarz do art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Adam Bartosiewicz. Wydawnictwo Wolters Kluwer).

Wyłączenie pewnych składników (należności, środków pieniężnych, części dokumentacji) nie będzie skutkowało utratą możliwości funkcjonowania pozostałych składników majątku, jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, natomiast w przyszłości w oparciu o nabywany od syndyka majątek (instalacje chemiczne) potencjalnie możliwe jest wznowienie działalności polegającej na produkcji chemikaliów.

Zgodnie z art. 311 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, likwidacja masy upadłości następuje poprzez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, a przypadku braku zainteresowanych, przez sprzedaż ruchomości i nieruchomości oraz ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego.

Zgodnie zaś z art. 308 i art. 311 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego, albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego, syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Stosowanie do art. 313 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości. Należy również wskazać, że zgodnie z regulacjami art. 317 ust. 2 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Wszelkie obciążenia na składnikach przedsiębiorstwa wygasają, z wyjątkiem obciążeń wymienionych w art. 313 ust. 3 i 4. Jednocześnie, stosownie do art. 335 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, fundusze masy upadłości obejmują sumy uzyskane z likwidacji masy upadłości oraz dochód uzyskany z prowadzenia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa upadłego, a także odsetki od tych sum zdeponowanych w banku, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Z kolei w myśl art. 337 cyt. ustawy, podziału funduszów dokonuje się jednorazowo albo kilkakrotnie w miarę likwidacji masy upadłości po zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza listy wierzytelności. W razie kilkakrotnego podziału funduszów masy upadłości, dokonuje się podziału ostatecznego po całkowitym zlikwidowaniu masy upadłości.

W związku z powyższym, środki pieniężne stanowią fundusze masy upadłości, które powinny być wydatkowane na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego lub realizację planu podziału. Z czynności zbycia przedsiębiorstwa wyłączone zostaną należności upadłego i syndyka, środki pieniężne znajdujące się w kasie i na rachunkach bankowych, część dokumentacji księgowej, pracowniczej i handlowej niezbędnej do prowadzenia postępowania upadłościowego, a także zobowiązania i obciążenia, zgodnie z art. 317 ust. 2 prawa upadłościowego i naprawczego. Wyłączenie ww. elementów spośród zespołu składników przedsiębiorstwa mających być przedmiotem zbycia spowodowane jest specyfiką sytuacji, w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo Wnioskodawcy po ogłoszeniu upadłości.

Wyłączenie ze sprzedaży części dokumentacji księgowej, pracowniczej i handlowej niezbędnej do prowadzenia postępowania upadłościowego, podyktowane jest treścią art. 12 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 ustawy o rachunkowości, z których wynika, ze księgi handlowe (rachunkowe) zamyka się na dzień zakończenia postępowania upadłościowego, a zamknięcie ksiąg polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, a także faktem, że zgodnie z utrwalonym poglądem, nabycie przedsiębiorstwa w postępowaniu upadłościowym jest nabyciem pierwotnym i nabywca nie jest zainteresowany księgami, które po zakończeniu postępowania upadłościowego przekazywane są na przechowanie do archiwum.

Wyłączenie ze sprzedaży wierzytelności, należności, środków pieniężnych i części ksiąg handlowych nie ma żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.