Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-49/16-2/AO
z 3 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z poźn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usługi malowania oznakowania poziomego i pionowego w garażu podziemnym znajdującym się w budynku wielorodzinnym zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usługi malowania oznakowania poziomego i pionowego w garażu podziemnym znajdującym się w budynku wielorodzinnym zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Przeważającą działalnością gospodarczą jest malowanie i szklenie (PKD 43.34.Z).

Aktualnie Wnioskodawca zrealizował usługę dla innej firmy budowlanej jako podwykonawca w budynku wielorodzinnym zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługa była wykonana w podziemnym garażu ww. obiekcie i polegała na:

• wyznaczaniu i malowaniu miejsc postojowych w garażu podziemnym pod budynkiem mieszkalnym zgodnie z ustalonym projektem,
  

• malowaniu oznaczeń numerycznych każdego miejsca postojowego,
  

• wyznaczaniu i malowaniu ciągów jezdnych w tym: strzałek kierunkowych, znaków pierwszeństwa, osi jezdni, po których pojazdy dojeżdżają do poszczególnych miejsc parkingowych,
  

• malowaniu oznakowania pionowego tj. słupów nośnych, narożników ścian itp. oraz miejsc, które mogą być niezauważone podczas manewrowania samochodem,
  

• dodatkowo w zależności od umowy ze Zleceniodawcą są montowane znaki, lustra drogowe, słupki ograniczające i inne elementy infrastruktury.
  
  
  

Z miejsc postojowych w garażu podziemnym budynku wielorodzinnego będą korzystali wyłączenie właściciele lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłową stawką dla opodatkowania ww. usług będzie stawka 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Właściwą stawką dla usług związanych z malowaniem oznakowania poziomego i pionowego w garażu podziemnym przeznaczonym dla mieszkańców budynku wielorodzinnego objętego społecznym programem mieszkaniowym jest stawka 8% zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jednocześnie na podstawie art. 41 ust. 12 ww. ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - – według art. 41 ust. 12a ww. ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei, w myśl art. 41 ust. 12b ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 12c ww. ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W świetle przywołanego wyżej art. 41 ust. 12a ustawy o VAT w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym mieści się kilka różnych kategorii obiektów budowlanych. Po pierwsze, są to obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Jak stanowi art. 2 pkt 12 ustawy o VAT obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Do obiektów budownictwa mieszkaniowego kwalifikuje się więc wszystkie budynki z działu 11 PKOB. Do obiektów budownictwa mieszkaniowego zaliczyć należy zatem budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113). W kontekście zaliczenia do programu budownictwa społecznego budynków mieszkalnych wielomieszkaniowych oraz budynków zbiorowego zamieszkania należy mieć na uwadze, że zgodnie z objaśnieniami do PKOB, część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie). Te części budynku zaliczać się będą do obiektów budownictwa mieszkaniowego. Do obiektów budownictwa mieszkaniowego nie zalicza się natomiast lokali użytkowych wchodzących w skład budynków mieszkalnych z działu 11 PKOB.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść powyższych przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspakajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi. Przy czym, treść art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali przesądza, że przedmiotami odrębnej własności mogą być zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zrealizował usługę dla innej firmy budowlanej jako podwykonawca w budynku wielorodzinnym zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługa była wykonana w podziemnym garażu ww. obiekcie i polegała na:

• wyznaczaniu i malowaniu miejsc postojowych w garażu podziemnym pod budynkiem mieszkalnym zgodnie z ustalonym projektem,
  

• malowaniu oznaczeń numerycznych każdego miejsca postojowego,
  

• wyznaczaniu i malowaniu ciągów jezdnych w tym: strzałek kierunkowych, znaków pierwszeństwa, osi jezdni, po których pojazdy dojeżdżają do poszczególnych miejsc parkingowych,
  

• malowaniu oznakowania pionowego tj. słupów nośnych, narożników ścian itp. oraz miejsc, które mogą być niezauważone podczas manewrowania samochodem,
  

• dodatkowo w zależności od umowy ze Zleceniodawcą są montowane znaki, lustra drogowe, słupki ograniczające i inne elementy infrastruktury.
  
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości opodatkowania ww. usługi malowania oznakowania poziomego i pionowego w garażu podziemnym znajdującym się w budynku wielorodzinnym zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym według preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Dla zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% niezbędne jest więc określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Ponieważ preferencyjna stawka ma zastosowanie tylko w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym – czyli do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, to w przypadku budynków wielomieszkaniowych nie dotyczy ona tej części budynku, która odpowiada powierzchni lokali użytkowych. Zatem stawka preferencyjna ma zastosowanie do czynności, o których mowa w ww. przepisie w obiektach wielomieszkaniowych, z wyłączeniem powierzchni lokali użytkowych. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku. Przy czym, należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że wykonana w podziemnym garażu budynku wielorodzinnego zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym usługa polegająca na wyznaczaniu i malowaniu miejsc postojowych w garażu podziemnym pod budynkiem mieszkalnym zgodnie z ustalonym projektem, malowaniu oznaczeń numerycznych każdego miejsca postojowego, wyznaczaniu i malowaniu ciągów jezdnych w tym: strzałek kierunkowych, znaków pierwszeństwa, osi jezdni, po których pojazdy dojeżdżają do poszczególnych miejsc parkingowych, malowaniu oznakowania pionowego tj. słupów nośnych, narożników ścian itp. oraz miejsc, które mogą być niezauważone podczas manewrowania samochodem oraz dodatkowo w zależności od umowy ze Zleceniodawcą montowaniu znaków, luster drogowych, słupków ograniczających i innych elementów infrastruktury nie korzysta z opodatkowania podatkiem VAT w stawce 8% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Wnioskodawca jako podwykonawca wykonał czynności związane z malowaniem oznakowania poziomego i pionowego wyłącznie w garażu podziemnym. Pomimo, że garaż ten znajduje się w budynku wielorodzinnym objętym społecznym programem mieszkaniowym to część budynku, w której Wnioskodawca wyświadczył ww. usługi nie mieści się w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z którą przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego, z wyłączeniem lokali użytkowych. Usługa nie dotyczyła więc powierzchni budynku zaliczanej do obiektów budownictwa mieszkaniowego.

W konsekwencji, skoro usługi wykonane były w wyłączonej z definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym części budynku to czynności związane z malowaniem oznakowania poziomego i pionowego w garażu podziemnym wykonane przez Wnioskodawcę opodatkowane są podstawową stawką podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.