Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-11/16/HK
z 12 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2015 r. (data wpływu do Organu – 18 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie żeglugi międzynarodowej. Spółka posiada środki finansowe gromadzone na rachunkach bankowych. Są to środki pochodzące ze sprzedaży usług, a także ze sprzedaży środków trwałych i innych aktywów. Specyfika prowadzonej działalności wymaga od Spółki posiadania rezerw finansowych na remonty i naprawy taboru pływającego okresowego i nadzwyczajnego na skutek zdarzeń atmosferycznych i innych.

W okresach dobrej koniunktury Spółka gromadzi środki finansowe na nieprzewidziane zdarzenia gospodarcze i na okresowe koszty działalności. Środki finansowe gromadzone są na rachunkach bankowych, które są nisko oprocentowane, a obecnie oprocentowanie jest praktycznie ujemne.

W związku z powyższym Spółka musi podejmować działania w celu zabezpieczenia swojego majątku. Spółka podjęła decyzję o prowadzeniu działalności finansowej polegającej na udzielaniu pożyczek podmiotom gospodarczym mającym dużą wiarygodność.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka udzieliła pożyczki podmiotowi zagranicznemu w wysokości 400.000,00 (czterysta tysięcy) Euro.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, począwszy od pierwszej pożyczki, Spółka jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych?

Spółka – będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – stoi na stanowisku, że zarówno udzielona przez Spółkę pożyczka jak i odsetki od tej pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych świadczone usługi (udzielanie pożyczek) nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona od podatku, a wyjątki nie dotyczą umów pożyczek.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie przez właściwego w tym zakresie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Jak z powyższego wynika umowa pożyczki, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:


• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Jednocześnie, stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Skoro zatem Wnioskodawca jest podmiotem udzielającym pożyczki (pożyczkodawcą) a nie podmiotem biorącym pożyczkę, to – stosownie do treści wskazanego powyżej art. 4 pkt 7 cyt. ustawy – w przedstawionym stanie faktycznym na Wnioskodawcy w ogóle nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż przy umowie pożyczki obowiązek podatkowy ciąży wyłącznie na biorącym pożyczkę.

Wnioskodawca tym samym nie korzysta ze wskazanego we wniosku wyłączenia z opodatkowania. Nie można też rozważać czy Spółka jest zwolniona z opodatkowania, bo takie rozważania byłyby zasadne tylko wówczas, gdyby Spółka była podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartych umów pożyczek.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że ze stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić, bowiem podstawą do braku obciążenia go podatkiem od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy nie jest przepis art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych lecz art. 4 pkt 7 tej ustawy.

Powyższe oznacza, iż z tytułu udzielonej pożyczki jak i związanych z nią odsetek na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, jednakże z innych przyczyn niż wskazał Wnioskodawca i dlatego też w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.