INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Lokalna Grupa Działania podpisała w dniu 1 kwietnia 2011 r. umowę z Samorządem Województwa na przyznanie pomocy w ramach działania „ Funkcjonowanie Lokalnej Grupy Działania, nabywanie umiejętności i aktywizacja ”, objętego PROW na lata 2007-2013 i na lata 2011-2015. LGD finansuje w ramach ww. działania, od stycznia 2011 r., koszty utrzymania biura, w tym: najem, media, telefon, zatrudnienie personelu, zakup urządzeń i materiałów biurowych, nieodpłatną działalność szkoleniową, doradczą dla potencjalnych beneficjentów, działań osi IV PROW z terenu objętego działaniem LGD, działań promocyjnych dotyczących zarówno możliwości pozyskiwania środków w ramach działań osi PROW, jak również obszaru działania LGD. Ponadto LGD przeznacza środki na analizy, plany oraz ankiety w celu określenia potrzeb potencjalnych beneficjentów. W ramach umowy LGD przeprowadzi działania promocyjne na obszarze działania LSR oraz edukacyjne (nieodpłatne szkolenia) dla beneficjentów, członków Rady i Zarządu. LGD tym sposobem będzie zachęcała do składania wniosków o dofinansowanie projektów w ramach działania 413 PROW-Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju, a także przeprowadza postępowania konkursowe i wybiera projekty, które najlepiej wpisują się w Lokalną Strategię Rozwoju. Umowy na dofinansowanie projektów i rozliczenia finansowe będą prowadzone przez Urząd Marszałkowski oraz ARiMR. Wszelkie działania LGD na rzecz beneficjentów prowadzone będą nieodpłatnie, a zakupione mienie ruchome stanowić będzie własność LGD i będzie wykorzystywane na potrzeby LGD. LGD złożyło w dniu 31 stycznia 2012 r. do Urzędu Marszałkowskiego wniosek o dofinansowanie na 2012 r. w ramach działania 431 „ Funkcjonowanie Lokalnej Grupy Działania ”. LGD będzie nadal realizować przedsięwzięcia zgodnie z podpisaną umową w br. oraz w następnych latach do 2015 roku. LGD nie jest czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe). LGD nie prowadzi działalności gospodarczej. W wyniku realizacji działań objętych umową z Samorządem Województwa LGD nie osiągnie żadnych przychodów. Działalność LGD nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego po stronie LGD w zakresie VAT. LGD nie stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT. Efekty powstałe w wyniku projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi (VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Lokalna Grupa Działania (Stowarzyszenie) ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji w ramach działania 431 PROW na lata 2007-2013 „Funkcjonowanie Lokalnej Grupy Działania, Nabywanie Umiejętności i Aktywizacja” oraz czy LGD ma możliwość odzyskania podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych – m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń, w ocenie Wnioskodawcy, zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust.20 (wyłączenie w przypadku LGD nie ma zastosowania).

Według Wnioskodawcy, z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn., których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jak zauważa Wnioskodawca, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami, usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Mając zatem na uwadze przepis art. 86 ust. 1, 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit.a ustawy).

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20, o czym stanowi art. 88 ust. 4 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że przy założeniu, iż dokonane zakupy nie posłużą wykonywaniu czynności opodatkowanych, w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy jako niezarejestrowanemu podatnikowi VAT, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki otrzymane na jego realizację nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.