Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-863/15-6/HW
z 10 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 19 lutego 2016 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.) oraz z dnia 2 marca 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług – jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania, że przekazanie przez Wnioskodawcę Nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego) będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3);
• prawidłowe – w zakresie uznania, że dostawa prawa użytkowania wieczystego działek: nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 oraz nr 4 będzie traktowana dla celów podatku VAT jako dostawa niezabudowanych działek gruntu stanowiących tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, co oznacza, że transakcja w tym zakresie będzie opodatkowana podatkiem VAT stawką w wysokości 23% (pytanie oznaczone we wniosku nr 4);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/21 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Socjalno-Administracyjnym (pytanie oznaczone we wniosku nr 5);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/21, na której posadowione są Budowle wybudowane przez SPÓŁKĘ X (pytanie oznaczone we wniosku nr 5);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/24 wraz z Budynkiem Magazynu oraz Budynkiem Dyspozytorni (pytanie oznaczone we wniosku nr 6);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/24, na której posadowione są: Budynek Warsztatu oraz Budowle wybudowane przez Spółkę X (pytanie oznaczone we wniosku nr 6);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/26 wraz z częścią Budynku Biurowego, która oddana została w najem, tj. 63% powierzchni, 70 m², a także 18 m² – w przypadku, gdy dostawa nastąpi po upływie 2 lat od dnia oddania w najem (pytanie oznaczone we wniosku nr 7);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/26, na której posadowiona jest niewynajmowana powierzchnia Budynku Biurowego, a także powierzchnia 18 m² – w przypadku, gdy dostawa nastąpi przed upływem 2 lat od dnia oddania jej w najem (pytanie oznaczone we wniosku nr 7);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/26 w części zabudowanej: Budynkiem Warsztatu, Budynkiem Myjni, Budynkiem Stacji Paliw, Budynkiem Wiaty Stacji Paliw oraz Budowlami wybudowanymi przez SPÓŁKĘ X (pytanie oznaczone nr 7);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej wynajmowaną częścią Budynku Hali Stacji Obsługi (pytanie oznaczone we wniosku nr 8);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej niewynajmowaną częścią Budynku Hali Stacji Obsługi oraz tej części ww. działki, na której posadowione są Budowle wybudowane przez SPÓŁKĘ X (pytanie oznaczone we wniosku nr 8).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania Nieruchomości w ramach datio in solutum (pytania oznaczone we wniosku nr 3-8). Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 19 lutego 2016 r. oraz z dnia 2 marca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.
2. Wnioskodawca posiada zobowiązania wobec spółki X z o.o. („SPÓŁKA X”) na kwotę kilku milionów złotych. Intencją Wnioskodawcy i SPÓŁKI X jest uregulowanie zobowiązań Wnioskodawcy wobec SPÓŁKI X poprzez przekazanie nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu („Nieruchomość”) w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu Cywilnego). Wyżej wymienione zobowiązania wobec SPÓŁKI X nie zostały rozpoznane przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w 2015 r. ani w latach wcześniejszych.
   Wnioskodawca, za zgodą SPÓŁKI X, zamierza dokonać spłaty zobowiązań wobec SPÓŁKI X w drodze świadczenia w miejsce wykonania zobowiązania (datio in solutum) poprzez przeniesienie własności Nieruchomości. Wartość rynkowa Nieruchomości dla celów planowanej transakcji zostanie przyjęta zgodnie z wykonanym operatem szacunkowym.
3. W skład Nieruchomości wchodzą następujące działki: (i) działka nr 2/7 („Działka nr 2/7”), (ii) działka nr 2/20 („Działka nr 2/20”), (iii) działka nr 2/21 („Działka nr 2/21”), (iv) działka nr 2/22 („Działka nr 2/22”), (v) działka nr 2/23 („Działka nr 2/23”), (vi) działka nr 2/24 („Działka nr 2/24”), (vii) działka nr 2/25 („Działka nr 2/25”), (viii) działka nr 2/26 („Działka nr 2/26”) oraz (ix) działka nr 4 („Działka nr 4”), które znajdują się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Ponadto w skład Nieruchomości wchodzi również działka nr 3/2 („Działka nr 3/2”), która jest własnością Wnioskodawcy.
   Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z prowadzonymi przez SPÓŁKĘ X inwestycjami były wydawane decyzje o ustaleniu warunków zabudowy do całej Nieruchomości (decyzje te obejmowały wszystkie działki ewidencyjne).
4. Opis poszczególnych działek ewidencyjnych wchodzących w skład Nieruchomości.
   IV.1. Na Działce nr 2/7 posadowiony jest częściowo budynek warsztatu („Budynek Warsztatu”) wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.
   IV.2. Działka nr 2/20 jest niezabudowana.
   IV.3. Na Działce nr 2/21 posadowiony jest w całości budynek socjalno-administracyjny („Budynek Socjalno-Administracyjny”). Właścicielem Budynku Socjalno-Administracyjnego jest Wnioskodawca. Budynek Socjalno-Administracyjny został oddany do użytku w 1970 r. i zasiedlony przez Wnioskodawcę oraz w całości był wykorzystywany przez Wnioskodawcę. W latach 90-tych do sierpnia 2013 r., Budynek Socjalno-Administracyjny był w części wynajmowany przez Wnioskodawcę innym podmiotom. Od 2013 r. Budynek Socjalno-Administracyjny nie jest wynajmowany, ponieważ został odcięty od ogrzewania w wyniku prowadzonych inwestycji przez SPÓŁKĘ X. Na Budynek Socjalno-Administracyjny nie były ponoszone nakłady przez Wnioskodawcę. Obecnie budynek, jako nieogrzewany służy doraźnym celom magazynowym Wnioskodawcy. Nie planuje się obecnie jego rozbiórki.
   IV.4. Działka nr 2/22 jest niezabudowana.
   IV.5. Na Działce nr 2/23 posadowiony jest częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.
   IV.6. Na Działce nr 2/24 posadowione są:
   • częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum,
   • budynek magazynu oraz budynek dyspozytorni („Budynek Magazynu”), („Budynek Dyspozytorni”). Właścicielem Budynku Magazynu oraz Budynku Dyspozytorni jest Wnioskodawca. Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni jest w całości przedmiotem wynajmu na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z dnia xx września 2013 r. W Budynku Dyspozytorni zlokalizowana jest rozdzielnia główna SPÓŁKI X (nakłady SPÓŁKI X) oraz kotłownia zasilająca cały budynek (nakłady SPÓŁKI X). Na Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni nie były ponoszone nakłady prze Wnioskodawcę.
   IV.7. Na Działce nr 2/25 posadowiony jest częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.
   IV.8. Na Działce nr 2/26 posadowione są:
   • częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum,
   • budynek myjni („Budynek Myjni”). Nakłady na Budynek Myjni zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum,
   • budynek stacji paliw („Budynek Stacji Paliw”). Nakłady na Budynek Stacji Paliw zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum,
   • budynek wiaty stacji paliw („Budynek Wiaty Stacji Paliw”). Nakłady na Budynek Wiaty Stacji Paliw zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum,
   • budynek biurowy („Budynek Biurowy”). Właścicielem Budynku Biurowego jest Wnioskodawca. Budynek Biurowy jest przedmiotem wynajmu w 63% na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z dnia xx września 2013 r. Pozostałe 37% Budynku Biurowego jest wykorzystywane jako siedziba Wnioskodawcy oraz jest wynajmowane na rzecz spółki Y z o.o. („Spółka Y”) na podstawie 2 umów najmu zawartych na czas nieokreślony odpowiednio w dniu xx listopada 2013 r. oraz w dniu xx kwietnia 2014 r. Na Budynek Biurowy zostały poniesione przez Wnioskodawcę w latach 1997-2014 nakłady wysokości 163.169,88 zł, co stanowiło 78% wartości początkowej Budynku Biurowego (209.094,87 zł). W poszczególnych latach nakłady poniesione na Budynek Biurowy przedstawiały się w sposób następujący: 1997 r. - 13.740,76 zł; 1998 r. - 4.494,15 zł; 2006 r. - 24.701,61 zł; 2009 r. - 18.700,00 zł; 2011 r. - 51.759,29 zł; 2013 r. - 35.984,07 zł; 2014 r. - 13.790,00 zł.
   IV.9. Na Działce nr 3/2 posadowiony jest w całości budynek hali stacji obsługi („Budynek Hali Stacji Obsługi”). Właścicielem Budynku Hali Stacji Obsługi jest Wnioskodawca. Po oddaniu do użytku Budynek Hali Stacji Obsługi był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę. Obecnie Budynek Hali Stacji Obsługi jest przedmiotem wynajmu w 2/3 na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z xx września 2013 r. W pozostałej części w Budynku Hali Stacji Obsługi znajduje się stacja kontroli pojazdów Wnioskodawcy. Na Budynek Hali Stacji Obsługi zostały poniesione w latach 1998-2014 przez Wnioskodawcę nakłady w wysokości 241.588,94 zł, co stanowiło 38% wartości początkowej Budynku Hali Stacji Obsługi (637.889,45 zł). W poszczególnych latach nakłady poniesione na Budynek Hali Stacji Obsługi przedstawiały się w sposób następujący: 1998 r. - 67.305,97 zł, 2005 r. - 9.900,00 zł, 2006 r. - 79.883,11 zł, 2007 r. - 53.399.03 zł, 2008 r. - 11.260.00 zł, 2010 r. - 12.531,23 zł, 2014 r. - 7.309,60 zł.
   IV.10. Działka nr 4 jest niezabudowana.
5. prócz wymienionych wyżej nakładów na budynki, SPÓŁKA X poniosła również nakłady na budowle znajdujące się na Nieruchomości, tj. na zbiornik paliwa, drogi i place, zewnętrzna sieć gazowa, kanalizacja deszczowa, zewnętrzna sieć teleinformatyczna, zewnętrzna sieć elektryczna, zewnętrzna sieć sanitarna, zewnętrzna sieć wodociągowa, ogrodzenie.
   Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.
   
   

Ponadto w piśmie z dnia 19 lutego 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Spółka wskazała, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Z tytułu nabycia Budynku Socjalno-Administracyjnego znajdującego się na działce nr 2/21 Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
3. Z tytułu nabycia Budynku Hali Stacji Obsługi znajdującego się na działce nr 3/2 i Budynku Biurowego posadowionego na działce nr 2/26 Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z tytułu zaś poniesionych nakładów na ww. obiekty Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
4. Poniżej Wnioskodawca przedstawia wartości początkowe i nakłady na ulepszenia budynków:
   Budynek Biurowy:
   • Budynek został oddany do użytkowania w roku 1962;
   • wartość początkowa budynku (po denominacji i przecenie w roku 1995) – 209.094,87 zł;
   • nakłady poniesione na ulepszenia w poszczególnych okresach:
     • 1997 r. 13.740,76 zł;
     • 1998 r. 4.494,15 zł;
     • 2006 r. 24.701,61 zł;
     • 2009 r. 18.700,00 zł;
     • 2011 r. (październik) 3.569,96 zł.
   Razem nakłady 65.206,48 zł, co stanowi 31,19% wartości początkowej.
   Nowa wartość początkowa 274.301,35 zł;
   • 2011 r. 48.189,33 zł;
   • 2013 r. (luty) 35.984,07 zł.
   Razem nakłady 84.173,40 zł, co stanowi 30,69% wartości początkowej.
   Nowa wartość początkowa 358.474,75 zł;
   • 2014 r. 13.790,00 zł.
   Razem nakłady 13.790,00 zł, co stanowi 3,85 % wartości początkowej.
   Hala Stacji Obsługi:
   • Budynek oddany do użytkowania w roku 1978;
   • wartość początkowa budynku (po denominacji i przecenie w roku 1995) – 637.889,45 zł;
   • nakłady poniesione na ulepszenia w poszczególnych okresach:
     • 1998 r. 67.305,97 zł;
     • 2005 r. 9.900,00 zł;
     • 2006 r. 79.883,11 zł;
     • 2007 r. 53.399,03 zł.
   Razem nakłady 210.488,11 zł, co stanowi 33% wartości początkowej
   Nowa wartość początkowa 848.377,56 zł
   • 2008 r.11.260,00 zł;
   • 2010 r.12.531,23 zł;
   • 2014 r. 7.309,83 zł;
   • 2015 r.15.140,00 zł.
   Razem nakłady 46.241,06 zł, co stanowi 5,5% wartości początkowej.
5. Wymienione wyżej budynki były wykorzystywane przez Zainteresowanego do wykonywania czynności opodatkowanych do dnia 30 grudnia 2015 r.
6. Budynek Socjalno-Administracyjny znajdujący się na działce nr 2/21 był wynajmowany przez Wnioskodawcę innym podmiotom w niżej podanych okresach i w następujących częściach (powierzchnia w m²).
   (tabela; załącznik PDF; str. 20)
   Wynajem pomieszczeń był odpłatny.
   Budynek Biurowy znajdujący się na działce nr 2/26 był wynajmowany przez Wnioskodawcę (poza SPÓŁKĄ X) Spółce Y w niżej podanych okresach i w następujących częściach (powierzchnia w m²):
   • Umowa najmu z dnia 25 listopada 2013 r. zawarta na czas nieokreślony – 70 m²;
   • Umowa najmu z dnia 4 kwietnia 2014 r. zawarta na czas nieokreślony – 18 m².
   Wynajem pomieszczeń w Budynku był odpłatny.
7. Wskazane we wniosku nieruchomości nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług, co określono niżej dla poszczególnych nieruchomości:
   • działka nr 2/7 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/20 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/21 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/22 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/23 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/24 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/25 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 2/26 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 3/2 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług;
   • działka nr 4 nie była wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.
8. Nie zakłada się rozliczenia nakładów pomiędzy Wnioskodawcą a SPÓŁKĄ X poniesionych przez SPÓŁKĘ X na budynki i budowle wskazane w opisie sprawy.
   
   

Ponadto w piśmie z dnia 2 marca 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że nakłady na budowle, tj. zbiornik paliwa, który znajduje się na działce nr 2/26; drogi i place, zewnętrzną sieć gazową, kanalizację deszczową, zewnętrzną sieć teleinformatyczną, zewnętrzną sieć elektryczną, zewnętrzną sieć sanitarną, zewnętrzną sieć wodociągową, ogrodzenie, które znajdują się na całej nieruchomości przy ul. Wrocławskiej 30-38 w Kaliszu, tj. na działkach nr 2/20, nr 2/21, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/24, nr 2/25, nr 2/26, nr 2/7, nr 3/2 i nr 4; zostały poniesione przez SPÓŁKĘ X. Jak to zostało wskazane we wniosku o interpretację, nakłady te pozostają własnością SPÓŁKI X i nie są przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w wyroku z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 310/12, NSA stanął na stanowisku, że „nie można uznać, że przedmiotem dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy (…) (o VAT), będzie budynek nierozerwalnie związany z gruntem, jeżeli budynek został zbudowany przez nabywcę z własnych środków bez udziału właściciela gruntu, a cena zbycia została tak skalkulowana, że nie obejmuje w całości tego budynku.

W konsekwencji nie można też uznać, że przedmiotem opodatkowania pozostaje wartość całej transakcji, jeżeli cena zbycia została tak skalkulowana, że nie obejmuje wartości budynku. Tym samym Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrujący przedmiotową sprawę nie podzielił poglądu wyrażonego w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 sierpnia 2011 r., I FSK 1232/10 (...), w którym w podobnym stanie faktycznym NSA stwierdził, że przedmiotem opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu będzie wartość całej transakcji, mimo, że ekonomicznie odpowiadać będzie jedynie wartości gruntu”.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko wyrażone w ww. wyroku należy uznać za prawidłowe, co oznacza, że nakładów poniesionych przez SPÓŁKĘ X nie należy uwzględniać przy ocenie skutków na gruncie ustawy o VAT transakcji tym bardziej, że nakłady pozostaną nadal własnością SPÓŁKI X oraz nie będą przedmiotem datio in solutum.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie przez Wnioskodawcę Nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego) będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/7, działki nr 2/20, działki nr 2/22, działki nr 2/23, działki nr 2/25 oraz działki nr 4 będzie traktowane dla celów podatku VAT jako dostawa niezabudowanych działek gruntu (niezależnie od tego, że część z tych działek jest faktycznie zabudowana Budynkami i Budowlami, na które nakłady poniósł dzierżawca – SPÓŁKA X), stanowiących tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, co oznacza, że transakcja w tym zakresie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową w wysokości 23% (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/21 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Socjalno-Administracyjnym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/24 wraz z posadowionymi na niej: Budynkiem Magazynu oraz Budynkiem Dyspozytorni będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)?
5. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/26 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Biurowym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)?
6. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 3/2 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Hali Stacji Obsługi będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 8)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie przez Wnioskodawcę Nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego) będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Instytucja prawa cywilnego określana jako datio in solutum została uregulowana w art. 453 Kodeksu cywilnego. Jej istotą jest to, że dłużnik zobowiązany do spełnienia określonego świadczenia na podstawie istniejącego stosunku zobowiązaniowego spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, przez co pierwotne zobowiązanie wygasa.

W związku z tym, że przedmiotem zbycia w ramach datio in solutum ma być Nieruchomość (tj. prawo wieczystego użytkowania albo własność łącznie dziesięciu działek ewidencyjnych gruntu wraz z znajdującymi się na nich budynkami lub budowlami), należy ustalić, w jaki sposób zaklasyfikować te czynności na gruncie ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT „opodatkowaniu podatkiem (...) (VAT) podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”. W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, kluczowym zatem będzie ustalenie, czy zbycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości w wyniku datio in solutum na rzecz SPÓŁKI X stanowi „odpłatną dostawę towarów” w rozumieniu ustawy o VAT.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (ustawy o VAT), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”. „ Art. 2 pkt 6 ustawy o VAT: „ilekroć w dalszych przepisach (ustawy o VAT) jest mowa o: 6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.

W świetle ww. przepisów ustawy o VAT należy stwierdzić, że zasadniczo zbycie nieruchomości, w ramach którego dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jest klasyfikowane jako „dostawa towarów” na gruncie ustawy o VAT. Dla opodatkowania tych czynności podatkiem VAT fundamentalne znaczenie ma jednak fakt, czy czynności te dokonywane są w sposób odpłatny”.

W kwestii klasyfikowania zbycia nieruchomości w ramach datio in solutum jako odpłatnej dostawy towarów wypowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny („WSA”) w Łodzi w prawomocnym wyroku z dnia 28 marca 2013 r. (sygn. akt I SA/Łd 1236/12), w którym wskazał m.in., że „odnosząc się do głównego zagadnienia spornego w tej sprawie, czyli odpłatności lub braku odpłatności świadczenia Spółki polegającego na przeniesieniu własności nieruchomości, a więc na dostawie towaru, należy zauważyć, że termin odpłatność w odniesieniu do dostawy towarów lub do świadczenia usług nie został zdefiniowany ani w ustawie VAT, ani też w Dyrektywie Nr 2006/112/WE i VI Dyrektywie Rady. Definicji tej można natomiast poszukać w przepisach Kodeksu cywilnego oraz orzecznictwie ETS. W rozumieniu cywilistycznym odpłatność zawiera element wynagrodzenia pieniężnego, więc musi istnieć wzajemna ekwiwalentność świadczeń. Zgodnie natomiast z orzecznictwem ETS odpłatność w rozumieniu VAT definiowana jest znacznie szerzej, a elementem wyróżniającym jest wynagrodzenie z tytułu dokonanej transakcji, z pominięciem formy tegoż wynagrodzenia. Konieczny jest więc bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymaniem wynagrodzenia (np. wyrok ETS w sprawach: C-16/93, C-213/99, C-404/99). Z podobnymi poglądami można się również spotkać w rozstrzygnięciach sądów administracyjnych (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 września 2005 r., sygn. akt I SA/Kr 850/05, Białymstoku z dnia 23 sierpnia 2006 r., sygn. akt I SA/Bk 193/06, WSA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2166/07). Opodatkowaniu podlega zatem dostawa towarów i świadczenie usług za wynagrodzeniem, które powinno mieć formę przysporzenia, a więc zwiększenia aktywów po stronie beneficjenta lub zmniejszenia jego pasywów z tytułu konkretnego świadczenia. Organy podatkowe prawidłowo oceniły, że przeniesienie własności nieruchomości przez Spółkę miało charakter odpłatny, bowiem w zamian za nieruchomość Spółka zmniejszała swoje pasywa. Wygasły obciążenia Spółki z tytułu zawartej wcześniej umowy pożyczki. Strony umowy notarialnej z dnia 30 września 2008 r. jasno oświadczyły, że należności obciążające Spółkę A zostały uregulowane wraz z odsetkami. Oczywiste jest, że uznanie obciążeń Spółki za uregulowane nastąpiło dlatego, że Spółka zgodziła się przenieść na pożyczkodawców własność nieruchomości. Niewątpliwie Spółka w zamian za zbywaną nieruchomość uzyskała korzyść majątkową poprzez zmniejszenie swych obciążeń. Korzyść ta ma charakter wynagrodzenia, przy czym nie budzi wątpliwości ani związek pomiędzy świadczeniem Spółki, a uzyskaną przez nią korzyścią majątkową, ani ekwiwalentność świadczenia Spółki i uzyskaną przez nią w zamian tego świadczenia korzyścią. (...)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, pogląd przedstawiony w ww. wyroku WSA należy uznać za prawidłowy. Oznacza to, że zbycie przez Wnioskodawcę na rzecz SPÓŁKI X Nieruchomości w ramach datio in solutum należy klasyfikować jako odpłatną „dostawę towarów” na gruncie ustawy o VAT.

Ad. 2

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/7, działki nr 2/20, działki nr 2/22, działki nr 2/23, działki nr 2/25 oraz działki nr 4 będzie traktowane dla celów podatku VAT jako dostawa niezabudowanych działek gruntu (niezależnie od tego, że część z tych działek jest faktycznie zabudowana budynkami i budowlami, na które nakłady poniósł dzierżawca – SPÓŁKA X), stanowiących tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, co oznacza, że transakcja w tym zakresie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT: „zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane”. Art. 2 pkt 33 ustawy o VAT „ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”.

Wykładnia z przeciwieństwa zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że dostawa niezabudowanych terenów budowlanych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Definicja „terenów budowlanych” zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wskazuje natomiast na to, że są to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że SPÓŁKA X poniosła znaczne nakłady na dzierżawioną Nieruchomość. W ramach poniesionych nakładów SPÓŁKA X wybudowała bowiem nowe budynki oraz budowle na Nieruchomości. Nakłady te mają pozostać własności SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nakłady poniesione przez SPÓŁKĘ X nie będą miały wpływu na ustalenie zasad opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji. Innymi słowy nakładów poniesionych przez SPÓŁKĘ X nie należy uwzględniać przy ocenie skutków na gruncie ustawy o VAT planowanej transakcji tym bardziej, że nakłady pozostaną nadal własnością SPÓŁKI X oraz nie będą przedmiotem datio in solutum.

Potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska co do traktowania nakładów poniesionych przez dzierżawcę na gruncie ustawy o VAT, można znaleźć np. w wyroku NSA z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 310/12, w którym Sąd stanął na stanowisku, że „nie można uznać, że przedmiotem dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy (...) (o VAT), będzie budynek nierozerwalnie związany z gruntem, jeżeli budynek został zbudowany przez nabywcę z własnych środków bez udziału właściciela gruntu, a cena zbycia została tak skalkulowana, że nie obejmuje wartości tego budynku”.

W związku z powyższym poniżej Wnioskodawca przedstawia prawidłowy, zdaniem Zainteresowanego, sposób opodatkowania działki nr 2/7, działki nr 2/20, działki nr 2/22, działki nr 2/23, działki nr 2/25 oraz działki nr 4, które należy, zdaniem Wnioskodawcy, uznać za niezabudowane dla celów podatku VAT.

Na działce nr 2/7 jest częściowo posadowiony Budynek Warsztatu. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X i nie będą przedmiotem datio in solutum, w związku z czym w przypadku dostawy działki nr 2/7 nie powinny być brane pod uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy o VAT.

Zatem, działkę nr 2/7 należy traktować w świetle ustawy o VAT jako działkę niezabudowaną. Biorąc pod uwagę, że działka nr 2/7 była objęta decyzją o warunkach zabudowy, należy zatem uznać, że spełnia ona definicję „terenów budowlanych” w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym, dostawa działki nr 2/7 w ramach datio in solutum będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, że działka nr 2/20 jest działką niezabudowaną oraz była objęta decyzją o warunkach zabudowy, należy uznać, że spełnia ona definicję „terenów budowlanych” w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym dostawa działki nr 2/20 w ramach datio in solutum, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, że działka nr 2/22 jest niezabudowana oraz była objęta decyzją o warunkach zabudowy, należy więc uznać, że spełnia ona definicję „terenów budowlanych” w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym dostawa działki nr 2/22 w ramach datio in solutum będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na działce nr 2/23 jest częściowo posadowiony Budynek Warsztatu. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X i nie będą przedmiotem datio in solutum, w związku z tym w przypadku dostawy działki nr 2/23 nie powinny być brane pod uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy o VAT.

W związku z powyższym, działkę nr 2/23 należy traktować w świetle ustawy o VAT jako działkę niezabudowaną. Biorąc zaś pod uwagę, że działka nr 2/23 była objęta decyzją o warunkach zabudowy, należy zatem uznać, iż spełnia ona definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym dostawa działki nr 2/23 w ramach datio in solutum będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na działce nr 2/25 jest częściowo posadowiony Budynek Warsztatu. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X i nie będą przedmiotem datio in solutum, w związku z czym w przypadku dostawy działki nr 2/25 nie powinny być brane pod uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy o VAT.

W związku z tym, działkę nr 2/25 należy traktować w świetle ustawy o VAT jako działkę niezabudowaną. Biorąc zaś pod uwagę, że działka nr 2/25 była objęta decyzją o warunkach zabudowy, należy zatem uznać, iż spełnia ona definicję „terenów budowlanych” w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym, dostawa działki nr 2/25 w ramach datio in solutum będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, że działka nr 4 jest niezabudowana oraz była objęta decyzją o warunkach zabudowy, należy zatem uznać, że spełnia ona definicję „terenów budowlanych” w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym dostawa działki nr 4 w ramach datio in solutum będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe działka nr 2/7, działka nr 2/20, działka nr 2/22, działka nr 2/23, działka nr 2/25 oraz działka nr 4 będą podlegały obligatoryjnemu opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi to, iż powinny być traktowane na gruncie ustawy o VAT jako niezbudowane tereny budowlane (niezależnie od tego, że część z tych działek jest faktycznie zabudowana budynkami i budowlami, na które nakłady poniosła SPÓŁKA X).

Ad. 3, 4, 5, 6

Uwagi ogólne.

Na gruncie ustawy o VAT funkcjonuje zasada, zgodnie z którą w przypadku dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami lub budowlami, opodatkowanie podatkiem VAT tego rodzaju transakcji odbywa się na zasadach określonych dla tych budynków lub budowli, tj. nieruchomość gruntowa dzieli podatkowy los budynków lub budowli na tej nieruchomości posadowionych. Wynika to z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym „w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”. Co do zasady więc – w sytuacji sprzedaży zabudowanego gruntu – należy stosować przepisy ustawy o VAT dotyczące dostawy budynków, budowli lub ich części.

W świetle reguły opodatkowania podatkiem VAT gruntów zabudowanych, przewidzianej w art. 29 ust. 8 ustawy o VAT, pojawia się pytanie, w jaki sposób rozumieć pojęcie „gruntu” występujące w tym przepisie. Ustawa o VAT nie zawiera autonomicznej definicji pojęcia „gruntu”, jak też nie zawiera odesłania np. do przepisów prawa cywilnego w tym zakresie.

Definiując pojęcie gruntu dla potrzeb ustawy o VAT, należy zdaniem Wnioskodawcy, kierować się przede wszystkim ekonomicznymi uwarunkowaniami transakcji, a w szczególności należy ustalić, co może, zgodnie z polskim prawem krajowym, być przedmiotem odrębnej transakcji (być przedmiotem odrębnej dostawy). W tym ujęciu, uwzględniając definicję „towaru” zawartą w art. 2 pkt 6 (rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii) w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, należy zdefiniować grunt, jako cześć powierzchni ziemskiej mogących stanowić przedmiot samodzielnego obrotu (dostawy). Co do zasady, wskazanej powyżej definicji odpowiadać będzie pojęcie wyodrębnionej geodezyjnie działki (z wyłączeniem znajdujących się na działce budynków/budowli).

Pojęcie „działki” – w rozumieniu ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne – oznacza obszar gruntu stanowiący podstawową jednostkę geodezyjną, określoną na mapie ewidencyjnej granicami, numerem, powierzchnią, rodzajem użytkowania i klasą gruntu.

We wskazany powyżej sposób dokonują również wykładni przepisów ustawy o VAT organy podatkowe i sądy administracyjne. Tytułem przykładu można wskazać wyrok NSA z dnia 15 października 2010 r. (sygn. akt I FSK 1698/09), w którym wskazano m.in., że: „wykładnia pojęcia „grunt” musi uwzględniać aspekt opodatkowania (podatkiem VAT). Z tej perspektywy, towarem w rozumieniu ustawy o VAT może być jedynie działka gruntu”. W uzasadnieniu NSA – zgadzając się z organem podatkowym – podkreślił również, że zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT jest wyjątkiem od reguły opodatkowania podatkiem VAT każdej sprzedaży i nie może być rozszerzone na całą nieruchomość objętą jedną księga wieczystą, która stanowi przedmiot sprzedaży, lecz winno być przyporządkowane do konkretnej działki geodezyjnej, na której posadowiony jest budynek, który w chwil sprzedaży podlega temu zwolnieniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT: „zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres, krótszy niż 2 lata”.
   
   

Art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowi, iż: „ilekroć w dalszych przepisach (ustawy o VAT) jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Podstawową kwestią dla ustalenia, czy dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT jest zatem ustalenie, czy w odniesieniu do tych budynków lub budowli doszło do „pierwszego zasiedlenia” w myśl ustawy o VAT.

Art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wskazuje, że w rozumieniu ustawy o VAT: „pierwsze zasiedlenie” budynku ma miejsce w przypadku gdy nastąpi oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku po jego: (i) wybudowaniu lub (ii) ulepszeniu jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W celu prawidłowej wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia należy wskazać na wyrok NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14, w którym wskazano, że definicja „pierwszego zasiedlenia” zawarta w ustawie o VAT jest niezgodna z Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. NSA w ww. wyroku wskazał bowiem, iż definicja „pierwszego zasiedlenia” powinna brzmieć: „pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

W kontekście opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zwrócić również uwagę na fakt, iż „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu ustawy o VAT może także nastąpić w wyniku ulepszenia budynku lub budowli (jednak w tym wypadku warunkiem jest, aby wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym). W związku z tym, że nakłady ponoszone na ulepszenie budynków przez Wnioskodawcę przekroczyły 30% wartości początkowej budynków, należy ustalić, czy w związku z poniesieniem przez Wnioskodawcę tych nakładów doszło do „pierwszego zasiedlenia” budynków w myśl ustawy o VAT.

Z kolei w zakresie, w jakim nakłady na wybudowanie budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości ponosił dzierżawca (SPÓŁKA X), w ocenie Wnioskodawcy, nakłady te – w związku z tym, że pozostaną własnością SPÓŁKI X – nie będą miały w tym wypadku znaczenia dla ustalenia skutków na gruncie VAT planowanej transakcji – patrz szerzej uzasadnienie do pytania oznaczonego we wniosku nr 4).

Ponadto w sytuacji, gdy nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy zbadać, czy taka transakcja podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym „zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w (art. 43 ust. 1) pkt 10 (ustawy o VAT), pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosi takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.
   
   

Ad. 3

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/21 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Socjalno-Administracyjnym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Na działce nr 2/21 posadowiony jest Budynek Socjalno-Administracyjny. Budynek Socjalno-Administracyjny został oddany do użytku w roku 1970 oraz w całości był wykorzystywany przez Wnioskodawcę. Od lat 90-tych do sierpnia 2013 r., Budynek Socjalno-Administracyjny był w części wynajmowany przez Wnioskodawcę innym podmiotom. Od roku 2013 Budynek Socjalno-Administracyjny nie jest wynajmowany, ponieważ został odcięty od ogrzewania w wyniku prowadzonych inwestycji przez SPÓŁKĘ X. Na Budynek Socjalno-Administracyjny nie były ponoszone nakłady przez Wnioskodawcę. Obecnie Budynek, jako nieogrzewany służy doraźnym celom magazynowym Wnioskodawcy. Nie planuje się obecnie jego rozbiórki.

W odniesieniu do części Budynku Socjalno-Administracyjnego, która była przedmiotem wynajmu doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT (najpóźniej w latach 90-tych, tj. od momentu, kiedy Budynek Socjalno-Administracyjny był przedmiotem wynajmu). W pozostałej części Budynku Socjalno-Administracyjnego nie doszło do „pierwszego zasiedlenia” w myśl ustawy o VAT.

Oznacza to, że dostawa Budynku Socjalno-Administracyjnego będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie dwóch podstaw prawnych, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (w odniesieniu do części, co do której doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT) oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT (w odniesieniu do części, co do której nie doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT). W sytuacji, gdy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia w odniesieniu do Budynku oraz nie poniósł on nakładów przekraczających 30% jego wartości początkowej, to dostawa Budynku korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Reasumując oznacza to, że zbycie działki nr 2/21 w ramach datio in solutum korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

Ad. 4

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/24 wraz z posadowionymi na niej Budynkiem Magazynu oraz Budynkiem Dyspozytorni będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Na działce nr 2/24 jest częściowo posadowiony Budynek Warsztatu. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X i nie będą przedmiotem datio in solutum, w związku z czym w przypadku dostawy działki nr 2/24 nie powinny być brane pod uwagę dla ustalenie skutków na gruncie ustawy o VAT.

Ponadto na działce nr 2/24 posadowione są: Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni będące własnością Wnioskodawcy. W Budynku Dyspozytorni zlokalizowana jest rozdzielnia główna SPÓŁKI X (nakłady SPÓŁKI X) oraz kotłownia zasilająca cały Budynek (nakłady SPÓŁKI X). Nakłady poniesione przez SPÓŁKĘ X nie będą przedmiotem datio in solutum, w związku z czym w przypadku dostawy działki nr 2/24 nie powinny być brane po uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy VAT.

W związku z tym, że Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni w całości są przedmiotem wynajmu na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z dnia 20 września 2013 r., należy zatem uznać, że najpóźniej w dniu 20 września 2013 r. doszło do ich „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT. Oznacza to, że dostawa tych Budynków może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT wraz z działką nr 2/24 na podstawie art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z uwagi na to, że od „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT – Budynku Magazynu oraz Budynku Dyspozytorni do planowanej transakcji upłynął okres ponad dwóch lat.

Ad. 5

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/26 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Biurowym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Na działce nr 2/26 posadowione są: częściowo Budynek Warsztatu, Budynek Myjni, Budynek Stacji Paliw oraz Budynek Wiaty Stacji Paliw. Nakłady na te Budynki zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X i nie będą przedmiotem datio in solutum w związku z czym w przypadku dostawy działki nr 2/26 nie powinny być brane pod uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy o VAT.

Ponadto na działce nr 2/26 posadowiony jest Budynek Biurowy będący własnością Wnioskodawcy. Budynek Biurowy jest przedmiotem wynajmu w 63% na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z dnia 20 września 2013 r. Pozostałe 37% Budynku Biurowego jest wykorzystywane jako siedziba Wnioskodawcy oraz jest wynajmowane na rzecz Spółki Y. Na Budynek Biurowy zostały poniesione przez Wnioskodawcę w latach 1997-2014 nakłady wysokości 163.169,88 zł, co stanowiło 78% wartości początkowej Budynku Biurowego.

W związku z tym, że nakłady poniesione przez Wnioskodawcę będą przedmiotem datio in solutum, w przypadku dostawy działki nr 2/26 powinny być brane pod uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy o VAT.

W związku z tym, że Budynek Biurowy po jego wybudowaniu był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę, to zgodnie z tezami wyroku NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14, do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT doszło w momencie rozpoczęcia użytkowania Budynku Biurowego przez Wnioskodawcę po jego wybudowaniu.

Nadto należy jednak zwrócić uwagę, że do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT może dochodzić wielokrotnie w sytuacji, gdy na budynek są ponoszone nakłady, które przekraczają 30% jego wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, o ile po ulepszeniu w wysokości 30% wartości początkowej. W związku z tym, że nakłady na Budynek Biurowy przekroczyły w roku 2011 30% jego wartości początkowej, a następnie w roku 2013 po raz kolejny przekroczyły 30% jego wartości początkowej (w sumie wyniosły 78% wartości początkowej Budynku Biurowego), to należy ustalić, czy w związku z poniesieniem tych nakładów doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę wykładnię zaprezentowaną w wyroku NSA należy uznać, że do „drugiego” „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT doszło w roku 2011, a do „trzeciego” pierwszego zasiedlenia” doszło w trakcie roku 2013. W takim wypadku, gdy od „trzeciego” „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT (tj. od momentu, w którym w roku 2013 nakłady liczone od „drugiego” „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT w roku 2011 wyniosły co najmniej 30% wartości początkowej Budynku Biurowego) do momentu transakcji upłynie co najmniej 2 lata, to dostawa Budynku Biurowego wraz z działką nr 2/26 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad. 6

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 3/2 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Hali Stacji Obsługi będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Na działce nr 3/2 posadowiony jest Budynek Hali Stacji Obsługi będący własności Wnioskodawcy. Po oddaniu do użytku Budynek Hali Stacji Obsługi był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Obecnie Budynek Hali Stacji Obsługi jest przedmiotem wynajmu w 2/3 na rzecz SPÓŁKI X (na podstawie umowy najmu z dnia 20 września 2013 r.) W pozostałej części Budynku Hali Stacji Obsługi znajduje się stacja kontroli pojazdów Wnioskodawcy. Na Budynek Hali Stacji Obsługi zostały poniesione w latach 1998-2014 przez Wnioskodawcę nakłady w wysokości 241.588,94 zł, co stanowiło 38% wartości początkowej Budynku Hali Stacji Obsługi.

W związku z tym, że nakłady poniesione przez Wnioskodawcę będą przedmiotem datio in solutum, to w przypadku dostawy działki nr 3/2 powinny być brane pod uwagę dla ustalenia skutków na gruncie ustawy o VAT.

W związku z tym, że początkowo Budynek Hali Stacji Obsługi był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę, należy przyjąć, zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14, że do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT doszło w momencie rozpoczęcia użytkowania Budynku Hali Stacji Obsługi przez Wnioskodawcę po jego wybudowaniu.

Nadto należy pamiętać, że do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT może dochodzić wielokrotnie, w sytuacji, gdy na budynek są ponoszone nakłady, które przekraczają 30% jego wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z tym, że nakłady na Budynek Hali Stacji Obsługi przekroczyły w roku 2007 30% jego wartości początkowej (w sumie wyniosły 38% wartości początkowej Budynku Hali Stacji Obsługi), to należy ustalić, czy w związku z poniesieniem tych nakładów doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę wykładnię zaprezentowaną w wyroku NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 należy wskazać, że do „drugiego” pierwszego zasiedlenia doszło w roku 2007. Oznacza to, że dostawa Budynku Hali Stacji Obsługi wraz z działką nr 3/2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania, że przekazanie przez Wnioskodawcę Nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego) będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3);
• prawidłowe – w zakresie uznania, że dostawa prawa użytkowania wieczystego działek: nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 oraz nr 4 będzie traktowana dla celów podatku VAT jako dostawa niezabudowanych działek gruntu stanowiących tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, co oznacza, że transakcja w tym zakresie będzie opodatkowana podatkiem VAT stawką w wysokości 23% (pytanie oznaczone we wniosku nr 4);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/21 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Socjalno-Administracyjnym (pytanie oznaczone we wniosku nr 5);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/21, na której posadowione są Budowle wybudowane przez SPÓŁKĘ X (pytanie oznaczone we wniosku nr 5);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/24 wraz z Budynkiem Magazynu oraz Budynkiem Dyspozytorni (pytanie oznaczone we wniosku nr 6);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/24, na której posadowione są: Budynek Warsztatu oraz Budowle wybudowane przez Spółkę X (pytanie oznaczone we wniosku nr 6);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/26 wraz z częścią Budynku Biurowego, która oddana została w najem, tj. 63% powierzchni, 70 m², a także 18 m² – w przypadku, gdy dostawa nastąpi po upływie 2 lat od dnia oddania w najem (pytanie oznaczone we wniosku nr 7);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/26, na której posadowiona jest niewynajmowana powierzchnia Budynku Biurowego, a także powierzchnia 18 m² – w przypadku, gdy dostawa nastąpi przed upływem 2 lat od dnia oddania jej w najem (pytanie oznaczone we wniosku nr 7);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/26 w części zabudowanej: Budynkiem Warsztatu, Budynkiem Myjni, Budynkiem Stacji Paliw, Budynkiem Wiaty Stacji Paliw oraz Budowlami wybudowanymi przez SPÓŁKĘ X (pytanie oznaczone nr 7);
• prawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej wynajmowaną częścią Budynku Hali Stacji Obsługi (pytanie oznaczone we wniosku nr 8);
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej niewynajmowaną częścią Budynku Hali Stacji Obsługi oraz tej części ww. działki, na której posadowione są Budowle wybudowane przez SPÓŁKĘ X (pytanie oznaczone we wniosku nr 8).
  
  

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy wskazać, że nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ponadto w świetle art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza więc czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług – oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Należy też zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Z kolei odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną, konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej, przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Na podstawie art. 353¹ Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Jak stanowi art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Świadczenie w miejsce wykonania może być dokonywane w ramach wszelkiego typu zobowiązań o charakterze cywilnoprawnym (tj. wynikających z czynności prawnych). Zakres modyfikacji dotychczasowego zobowiązania uzależniony jest jedynie od ogólnie obowiązujących przepisów, ale to od uznania stron zależy, jakie świadczenie zgodzi się przyjąć wierzyciel w miejsce dotychczasowego i jakie dłużnik będzie mógł wykonać.

Należy podkreślić, że celem datio in solutum jest wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie, przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Z kolei, zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199, z późn. zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Na mocy art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu niezabudowanego wyłącznie w oparciu o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Należy podkreślić, że zwolnione od podatku od towarów i usług – w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – są dostawy nieruchomości spełniające łącznie 2 warunki, tj.:

1. przedmiotem dostawy musi być teren niezabudowany;
2. teren ten nie może spełniać definicji terenu budowlanego, zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy.
   
   

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Natomiast, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanych zwolnień od podatku VAT, to w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw gruntów, budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług – posiada zobowiązania wobec SPÓŁKI X na kwotę kilku milionów złotych. Intencją Wnioskodawcy i SPÓŁKI X jest uregulowanie zobowiązań Wnioskodawcy wobec SPÓŁKI X poprzez przekazanie nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu (Nieruchomość) w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego).

Wnioskodawca, za zgodą SPÓŁKI X, zamierza dokonać spłaty zobowiązań wobec SPÓŁKI X w drodze świadczenia w miejsce wykonania zobowiązania (datio in solutum) poprzez przeniesienie własności Nieruchomości. Wartość rynkowa Nieruchomości dla celów planowanej transakcji zostanie przyjęta zgodnie z wykonanym operatem szacunkowym.

W skład Nieruchomości wchodzą następujące działki: nr 2/7, nr 2/20, nr 2/21, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/24, nr 2/25, nr 2/26, działka nr 4, które znajdują się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Ponadto w skład Nieruchomości wchodzi również działka nr 3/2, która jest własnością Wnioskodawcy.

Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z prowadzonymi przez SPÓŁKĘ X inwestycjami były wydawane decyzje o ustaleniu warunków zabudowy do całej Nieruchomości (decyzje te obejmowały wszystkie działki ewidencyjne).

Na działce nr 2/7 posadowiony jest częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in soiutum. Działka nr 2/20 jest niezabudowana. Na działce nr 2/21 posadowiony jest w całości Budynek Socjalno-Administracyjny, którego właścicielem jest Wnioskodawca. Budynek Socjalno-Administracyjny został oddany do użytku w roku 1970 i zasiedlony oraz w całości był wykorzystywany przez Wnioskodawcę. W latach 90-tych do sierpnia 2013 r., Budynek Socjalno-Administracyjny był w części wynajmowany przez Wnioskodawcę innym podmiotom. Od roku 2013 Budynek Socjalno-Administracyjny nie jest wynajmowany, ponieważ został odcięty od ogrzewania w wyniku prowadzonych inwestycji przez SPÓŁKĘ X. Na Budynek Socjalno-Administracyjny nie były ponoszone nakłady przez Wnioskodawcę. Obecnie budynek, jako nieogrzewany służy doraźnym celom magazynowym Wnioskodawcy. Nie planuje się obecnie jego rozbiórki. Działka nr 2/22 jest niezbudowana. Na działce nr 2/23 posadowiony jest częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.

Na działce nr 2/24 posadowione są:

• częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum;
• Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni. Właścicielem Budynku Magazynu oraz Budynku Dyspozytorni jest Wnioskodawca. Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni są w całości przedmiotem wynajmu na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z dnia 20 września 2013 r. W Budynku Dyspozytorni zlokalizowana jest rozdzielnia główna SPÓŁKI X (nakłady SPÓŁKI X) oraz kotłownia zasilająca cały budynek (nakład SPÓŁKI X). Na Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni nie były ponoszone nakłady przez Wnioskodawcę.

Na działce nr 2/25 posadowiony jest częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.

Na działce nr 2/26 posadowione są:

• częściowo Budynek Warsztatu wybudowany przez SPÓŁKĘ X. Nakłady na Budynek Warsztatu zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum;
• Budynek Myjni. Nakłady na Budynek Myjni zostały w 100% poniesione prze SPÓŁKĘ X Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum;
• Budynek Stacji Paliw. Nakłady na Budynek Stacji Paliw zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum;
• Budynek Wiaty Stacji Paliw. Nakłady na Budynek Wiaty Stacji Paliw zostały w 100% poniesione przez SPÓŁKĘ X. Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum;
• Budynek Biurowy. Właścicielem Budynku Biurowego jest Wnioskodawca. Budynek Biurowy jest przedmiotem wynajmu w 63% na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z dnia 20 września 2013 r. Pozostałe 37% Budynku Biurowego jest wykorzystywane jako siedziba Wnioskodawcy oraz jest wynajmowane na rzecz Spółki Y na podstawie 2 umów najmu zawartych na czas nieokreślony odpowiednio w dniu 25 listopada 2013 r. oraz w dniu 4 kwietnia 2014 r. Na Budynek Biurowy zostały poniesione przez Wnioskodawcę w latach 1997-2014 nakłady w wysokości 163.169,88 zł, co stanowiło 78% wartości początkowej Budynku Biurowego (209.094,87 zł). W poszczególnych latach nakłady poniesione na Budynek Biurowy przedstawiały się w sposób następujący: 1997 r. – 13.740,76 zł; 1998 r. – 4.494,15 zł; 2006 r. – 24.701,61 zł; 2009 r. – 18.700,00 zł; 2011 r. – 51.759,29 zł; 2013 r. – 35.984,07 zł; 2014 r. – 13.790,00 zł.
  
  

Na działce nr 3/2 posadowiony jest w całości Budynek Hali Stacji Obsługi. Właścicielem Budynku Hali Stacji Obsługi jest Wnioskodawca. Po oddaniu do użytku Budynek Hali Stacji Obsługi był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę. Obecnie Budynek Hali Stacji Obsługi jest przedmiotem wynajmu w 2/3 na rzecz SPÓŁKI X na podstawie umowy najmu z 20 września 2013 r. W pozostałej części Budynku Hali Stacji Obsługi znajduje się stacja kontroli pojazdów Wnioskodawcy. Na Budynek Hali Stacji Obsługi zostały poniesione w latach 1998-2014 przez Wnioskodawcę nakłady w wysokości 241.588,94 zł, co stanowiło 38% wartości początkowej Budynku Hali Stacja Obsługi (637.889,45 zł).

Działka nr 4 jest niezabudowana.

Oprócz wymienionych wyżej nakładów na budynki, SPÓŁKA X poniosła również nakłady na budowle znajdujące się na Nieruchomości, tj. na zbiornik paliwa, drogi i place, zewnętrzną sieć gazową, kanalizację deszczową, zewnętrzną sieć teleinformatyczną, zewnętrzną sieć elektryczną, zewnętrzną sieć sanitarną, zewnętrzną sieć wodociągową, ogrodzenie.

Nakłady te pozostaną własnością SPÓŁKI X i nie będą przedmiotem transakcji w ramach datio in solutum.

Z tytułu nabycia Budynku Socjalno-Administracyjnego znajdującego się na działce nr 2/21 Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z tytułu nabycia Budynku Hali Stacji Obsługi znajdującego się na działce nr 3/2 i Budynku Biurowego posadowionego na działce nr 2/26 Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z tytułu zaś poniesionych nakładów na ww. obiekty Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca przedstawił wartości początkowe i nakłady na ulepszenia budynków:

• Budynek Biurowy:
  • Budynek został oddany do użytkowania w roku 1962;
  • wartość początkowa budynku (po denominacji i przecenie w roku 1995) – 209.094,87 zł;
  • nakłady poniesione na ulepszenia w poszczególnych okresach:
    • 1997 r. 13.740,76 zł;
    • 1998 r. 4.494,15 zł;
    • 2006 r. 24.701,61 zł;
    • 2009 r. 18.700,00 zł;
    • 2011 r. (październik) 3.569,96 zł.
  Razem nakłady 65.206,48 zł, co stanowi 31,19% wartości początkowej.
  Nowa wartość początkowa 274.301,35 zł;
  • 2011 r. 48.189,33 zł;
  • 2013 r. (luty) 35.984,07 zł.
  Razem nakłady 84.173,40 zł, co stanowi 30,69% wartości początkowej.
  Nowa wartość początkowa 358.474,75 zł;
  • 2014 r. 13.790,00 zł.
  Razem nakłady 13.790,00 zł, co stanowi 3,85 % wartości początkowej.
• Hala Stacji Obsługi:
  • Budynek oddany do użytkowania w roku 1978;
  • wartość początkowa budynku (po denominacji i przecenie w roku 1995) – 637.889,45 zł;
  • nakłady poniesione na ulepszenia w poszczególnych okresach:
    • 1998 r. 67.305,97 zł;
    • 2005 r. 9.900,00 zł;
    • 2006 r. 79.883,11 zł;
    • 2007 r. 53.399,03 zł.
  Razem nakłady 210.488,11 zł, co stanowi 33% wartości początkowej
  Nowa wartość początkowa 848.377,56 zł
  • 2008 r.11.260,00 zł;
  • 2010 r.12.531,23 zł;
  • 2014 r. 7.309,83 zł;
  • 2015 r.15.140,00 zł.
  Razem nakłady 46.241,06 zł, co stanowi 5,5% wartości początkowej.
  
  

Wymienione wyżej budynki były wykorzystywane przez Zainteresowanego do wykonywania czynności opodatkowanych do dnia 30 grudnia 2015 r.

Budynek Socjalno-Administracyjny znajdujący się na działce nr 2/21 był wynajmowany przez Wnioskodawcę innym podmiotom w niżej podanych okresach i w następujących częściach (powierzchnia w m².

(tabela; załącznik PDF; str. 20)

Wynajem pomieszczeń był odpłatny.

Budynek Biurowy znajdujący się na działce nr 2/26 był wynajmowany przez Wnioskodawcę (poza SPÓŁKĄ X) Spółce Y w niżej podanych okresach i w następujących częściach (powierzchnia w m²):

• Umowa najmu z dnia 25 listopada 2013 r. zawarta na czas nieokreślony – 70 m²;
• Umowa najmu z dnia 4 kwietnia 2014 r. zawarta na czas nieokreślony – 18 m².
  
  

Wynajem pomieszczeń w budynku był odpłatny.

Wskazane we wniosku nieruchomości (działka nr 2/7, nr 2/20, nr 2/21, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/24, nr 2/25, nr 2/26, nr 3/2, nr 4) nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Nie zakłada się rozliczenia nakładów pomiędzy Wnioskodawcą a SPÓŁKĄ X poniesionych przez SPÓŁKĘ X na budynki i budowle wskazane w opisie sprawy.

Budowle, tj. zbiornik paliwa, który znajduje się na działce nr 2/26, drogi i place, zewnętrzna sieć gazowa, kanalizacja deszczowa, zewnętrzna sieć teleinformatyczna, zewnętrzna sieć elektryczna, zewnętrzna sieć sanitarna, zewnętrzna sieć wodociągowa, ogrodzenie, znajdują się na całej Nieruchomości, tj. na działkach nr 2/20, nr 2/21, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/24, nr 2/25, nr 2/26, nr 2/7, nr 3/2 i nr 4, a nakłady na ich wybudowanie zostały poniesione przez SPÓŁKĘ X.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy przekazanie przez Wnioskodawcę Nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego) będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym – Wnioskodawca zobowiąże się na podstawie zawartej umowy przenieść na rzecz SPÓŁKI X – wierzyciela prawo własności Nieruchomości. Tym samym, istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu (wartość zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki X).

Trzeba przy tym podkreślić, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że przeniesienie własności nieruchomości w zamian za uregulowanie zobowiązań, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianą w myśl art. 7 ust. 1 ustawy jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami (tu: Nieruchomością) jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie „rozporządzenia towarami jak właściciel”, jak już wyżej wspomniano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Zatem, przeniesienie własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę na SPÓŁKĘ X w zamian za uregulowanie zobowiązań, stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto wątpliwości Zainteresowanego dotyczą wskazania, czy przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/7, działki nr 2/20, działki nr 2/22, działki nr 2/23, działki nr 2/25 oraz działki nr 4 będzie traktowane dla celów podatku od towarów i usług jako dostawa niezabudowanych działek gruntu (niezależnie od tego, że część z tych działek jest faktycznie zabudowana Budynkami i Budowlami, na które nakłady poniósł dzierżawca – SPÓŁKA X), stanowiących tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, co oznacza, że transakcja w tym zakresie będzie opodatkowana stawką w wysokości 23%.

Działki nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, 2/25 oraz nr 4 – jak wynika z opisu sprawy – stanowią grunty zabudowane (Budynkami, Budowlami wzniesionymi przez dzierżawcę – SPÓŁKĘ X).

W tym miejscu należy wskazać, że zawartego w przytoczonym wyżej art. 7 ust. 1 ustawy wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów”, akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu w sprawie C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że „wyrażenie «dostawa towarów» w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2).

W myśl art. 48 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Zgodnie z brzmieniem art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, zauważyć należy, że jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma szerszy zakres, niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie więc obejmowała tylko sprzedaży towarów (w sensie cywilnoprawnym). Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe dokonywanej przez Wnioskodawcę transakcji należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy. W analizowanej sytuacji, z punktu widzenia prawa cywilnego, na przyszłego użytkownika wieczystego działek: nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, 2/25 oraz nr 4 – na SPÓŁKĘ X, która wybudowała Budynek Warsztatu oraz Budowle na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy i pełni ekonomiczne władztwo nad tym Budynkiem i Budowlami, formalnie przejdzie prawo własności tych zabudowań z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, jednak biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o podatku od towarów i usług, nie wystąpi dostawa towarów, jakim są: ww. Budynek Warsztatu i Budowle, gdyż już wcześniej SPÓŁKA X dysponowała nimi jak właściciel. Prawo własności ww. Budynku i Budowli jego użytkownik nabył po ich wybudowaniu. Tym samym nie ma podstaw do przyjęcia, że Wnioskodawca dokona dostawy Budynku Warsztatu i Budowli w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (Wnioskodawca nie przeniesie na SPÓŁKĘ X prawa do rozporządzania ww. Budynkiem i Budowlami jak właściciel). Przyjęcie rozwiązania opartego na art. 48 Kodeksu cywilnego prowadziłoby do naruszenia koncepcji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro posadowione na działkach nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 i nr 4: Budynek Warsztatu i Budowle, stanowią własność przyszłego właściciela tych działek, to nie ma podstaw do przyjęcia, że Wnioskodawca dokona dostawy Budynku Warsztatu i Budowli na rzecz przyszłego użytkownika wieczystego ww. działek.

Zatem biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o podatku od towarów i usług, nie wystąpi dostawa towarów – Budynku Warsztatu oraz Budowli, gdyż to SPÓŁKA X jest ich właścicielem. W związku z powyższym, przedmiotem planowanej dostawy na rzecz SPÓŁKI X – w świetle art. 7 ust. 1 ustawy – będzie wyłącznie prawo użytkowania wieczystego działek nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 i nr 4.

Z uwagi jednak na fakt, że działki nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 oraz nr 4 są zabudowane, tereny te należy uznać za tereny budowlane. W związku z powyższym dostawa na rzecz SPÓŁKI X prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Nie zostały bowiem spełnione warunki określone w tym przepisie.

W związku z dostawą prawa użytkowania wieczystego działek nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 oraz nr 4 nie znajdzie zastosowania zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż Wnioskodawca nie wykorzystywał ich wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. W konsekwencji, dostawa działek nr 2/7, nr 2/20, nr 2/22, nr 2/23, nr 2/25 oraz nr 4 będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

Kolejną kwestią do ustalenia jest to, czy przekazanie w trybie datio in solutum prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/21 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Socjalno-Administracyjnym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Na działce nr 2/21 – jak wskazano w opisie sprawy – znajduje się Budynek Socjalno-Administracyjny (będący własnością Zainteresowanego) oraz Budowle: drogi i place, zewnętrzna sieć gazowa, kanalizacja deszczowa, zewnętrzna sieć teleinformatyczna, zewnętrzna sieć elektryczna, zewnętrzna sieć sanitarna, zewnętrzna sieć wodociągowa, ogrodzenie, na które to Budowle nakłady zostały poniesione przez SPÓŁKĘ X.

Zatem skoro SPÓŁKA X jest właścicielem Budowli znajdujących się na działce nr 2/21 nie można przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy ww. Budowli. W świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towarów, jakimi są ww. Budowle, ponieważ to SPÓŁKA X dysponuje nimi jak właściciel. Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu ww. Budowli.

Tak więc w przedstawionej sytuacji w odniesieniu do tej części działki nr 2/21, która zabudowana jest wybudowanymi przez SPÓŁKĘ X Budowlami, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie prawo wieczystego użytkowania gruntu. Należy wskazać, że ta część działki, z uwagi na fakt, że znajdują się na niej Budowle, stanowi tereny budowlane. Zatem planowana dostawa prawa użytkowania wieczystego ww. części działki nr 2/21 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Dostawa ta nie będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem ww. nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Zatem czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

Natomiast na pozostałej części działki nr 2/21 – jak wskazano w opisie sprawy – znajduje się Budynek Socjalno-Administracyjny, którego część była wynajmowana innym podmiotom przez Wnioskodawcę. Ponadto od zawarcia każdej z umów najmu wskazanych części Budynku Socjalno-Administracyjnego upłynął już okres przekraczający dwa lata, a Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń o wartości przewyższającej 30% wartości początkowej Budynku. Zatem wynajmowana część Budynku Socjalno-Administracyjnego została już po raz pierwszy zasiedlona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, a od momentu pierwszego zasiedlenia do planowanej dostawy tej części Budynku minie okres powyżej 2 lat. W związku z powyższym możliwe będzie zastosowanie względem tej części nieruchomości zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z kolei dostawa pozostałej części Budynku Socjalno-Biurowego, dotychczas niewynajmowanej, nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, czego konsekwencją jest negatywna przesłanka zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, i brak prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Niemniej transakcja sprzedaży tej części nieruchomości, która nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Powyższe wynika z faktu, że w związku z nabyciem ww. Budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Zainteresowany nie ponosił nakładów na ulepszenie Budynku Socjalno-Biurowego przekraczających 30% wartości początkowej Budynku, od których przysługiwałoby jemu prawo do odliczenia podatku VAT. W takim kształcie sprawy spełnione zostają przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Skutkiem powyższego dostawa prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/21, na której posadowiony jest Budynek Socjalno-Biurowy, którego dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku. Natomiast dostawa pozostałej części, na której znajdują się Budowle wybudowane przez SPÓŁKĘ X, będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1, w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą również kwestii, czy przekazanie w trybie datio in solutum prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/24 wraz z posadowionymi na niej Budynkiem Magazynu oraz Budynkiem Dyspozytorni będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Na działce nr 2/24 – jak wynika z opisu sprawy – znajduje się częściowo Budynek Warsztatu oraz Budowle wzniesione przez dzierżawcę – SPÓŁKĘ X. Zatem skoro – jak wskazano powyżej – SPÓŁKA X jest właścicielem Budynku Warsztatu oraz Budowli nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy ww. części Budynku i Budowli. W świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towarów, jakimi są ww. część Budynku Warsztatu i Budowle, ponieważ to SPÓŁKA X dysponuje tym Budynkiem i Budowlami znajdującym się na działce nr 2/24 jak właściciel. Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu ww. Budynku i Budowli. Prawo to pozostaje po stronie SPÓŁKI X.

W przedstawionej sytuacji przedmiotem dostawy będzie więc wyłącznie prawo użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/24, która zabudowana jest Budynkiem Warsztatu oraz Budowlami wybudowanym przez SPÓŁKĘ X. Należy wskazać, że ta część działki, z uwagi na fakt, że znajduje się na niej Budynek i Budowle, stanowi tereny budowlane. Zatem planowana dostawa prawa użytkowania wieczystego ww. części działki nr 2/24 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Dostawa ta nie będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem ww. nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. W konsekwencji czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

Natomiast, na pozostałej części działki nr 2/24 – jak wskazano w opisie sprawy – znajdują się Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni, które w całości są przedmiotem najmu na podstawie umowy z dnia 20 września 2013 r., tym samym oznacza to, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych Budynków. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie tych Budynków.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że planowana dostawa Budynku Magazynu oraz Budynku Dyspozytorni nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. Budynków a ich zamierzoną dostawą przez Wnioskodawcę upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym dostawa Budynku Magazynu oraz Budynku Dyspozytorni będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec tego dostawa prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/24, na której posadowione są Budynek Magazynu oraz Budynek Dyspozytorni, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 2/26 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Biurowym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Na działce nr 2/26 – jak wynika z opisu sprawy – posadowione są m.in.: częściowo Budynek Warsztatu, Budynek Myjni, Budynek Stacji Paliw oraz Budynek Wiaty Stacji Paliw, a także Budowle: drogi i place, zewnętrzna sieć gazowa, kanalizacja deszczowa, zewnętrzna sieć teleinformatyczna, zewnętrzna sieć elektryczna, zewnętrzna sieć sanitarna, zewnętrzna sieć wodociągowa, ogrodzenie stanowiące własność SPÓŁKI X.

Wobec przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro SPÓŁKA X jest właścicielem ww. Budynków i Budowli – nakładów, nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy tych Budynków i Budowli posadowionych na działce nr 2/26. W ramach transakcji nie wystąpi dostawa towarów, jakimi są ww. Budynki i Budowle, ponieważ to SPÓŁKA X dysponuje ww. obiektami znajdującymi się na ww. działce jak właściciel. Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu ww. Budynków i Budowli. Prawo to pozostaje po stronie SPÓŁKI X.

W przedstawionej sytuacji przedmiotem dostawy będzie więc wyłącznie prawo użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/26, która zabudowana jest częściowo: Budynkiem Warsztatu, Budynkiem Myjni, Budynkiem Stacji Paliw oraz Budynkiem Wiaty Stacji Paliw, a także Budowlami: drogami i placami, zewnętrzną siecią gazową, kanalizacją deszczową, zewnętrzną siecią teleinformatyczną, zewnętrzną siecią elektryczną, zewnętrzną siecią sanitarną, zewnętrzną siecią wodociągową, ogrodzeniem, stanowiącymi własność SPÓŁKI X. Należy wskazać, że ta część działki, z uwagi na fakt, że znajdują się na niej Budynki i Budowle, stanowi tereny budowlane. Zatem planowana dostawa prawa użytkowania wieczystego ww. części działki nr 2/26 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Dostawa ta nie będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem ww. nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. W konsekwencji czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

Ponadto należy zaznaczyć, że na części działki nr 2/26 znajduje się również Budynek Biurowy. Planowana dostawa Budynku Biurowego, w części, w której Budynek ten był wynajmowany nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy – w odniesieniu do części (63%) Budynku Biurowego będącej przedmiotem umowy najmu ze SPÓŁKĄ X doszło w dniu oddania go w najem, tj. w dniu 20 września 2013 r., natomiast w odniesieniu do pozostałej części ww. Budynku (części wynajmowanej SPÓŁCE Y) o powierzchni 70 m2 do pierwszego zasiedlenia doszło w dniu 25 listopada 2013 r., a powierzchni 18 m2 – w dniu 4 kwietnia 2014 r., tj. po oddaniu ich w najem już po poniesieniu w lutym 2013 r. nakładów na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej Budynku.

Należy bowiem zaznaczyć, że poniesione w latach 2011 – luty 2013 r. nakłady stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i w lutym 2013 r. przekroczyły one 30% wartości początkowej Budynku Biurowego.

Przekazanie Budynku Biurowego w trybie datio in solutum, w części obejmującej 63% powierzchni oraz powierzchni 70 m², nastąpi po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

W konsekwencji dostawa 63% Budynku Biurowego oraz powierzchni 70 m² będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej dostawy upłynie okres powyżej 2 lat.

Również dostawa części Budynku Biurowego o wskazanej powierzchni 18 m2 będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem, że przekazanie zostanie dokonane po upływie 2 lat od dnia oddania w najem, tj. od dnia 4 kwietnia 2014 r.

Natomiast w pozostałej części (niebędącej przedmiotem najmu) dostawa Budynku Biurowego nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Dotyczyć to będzie również części tego Budynku o wskazanej powierzchni 18 m², w sytuacji, gdy dostawa zostanie dokonana przed upływem okresu 2 lat od dnia oddania w najem.

Należy więc w odniesieniu do ww. części Budynku (niebędącej przedmiotem najmu oraz wynajmowanej powierzchni 18 m² – w przypadku dostawy przed upływem 2 lat od oddania jej w najem) przeanalizować warunki zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z powołanej wyżej regulacji wynika, że aby dostawa nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki określone w tym przepisie, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków lub budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Dostawa części Budynku Biurowego (niebędącej przedmiotem najmu oraz wynajmowanej powierzchni 18 m², w przypadku dostawy przed upływem 2 lat od oddania jej w najem) nie spełnia również przesłanek do objęcia zwolnieniem od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wnioskodawcy nie przysługiwało, co prawda, prawo do odliczenia podatku w związku z nabyciem nieruchomości, jednakże Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie tego budynku przekraczające 30% jego wartości początkowej i w stosunku do tych wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W analizowanej sprawie nie zostanie również spełniona przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 7a ustawy, stanowiąca, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy przy tym wskazać, że okres co najmniej 5 lat wykorzystywania budynku, budowli lub ich części w stanie ulepszonym do wykonywania czynności opodatkowanych należy liczyć od momentu dokonania ostatniego ulepszenia, od którego podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w wyniku którego nastąpiło osiągnięcie lub przekroczenie 30% ostatniej zaktualizowanej wartości początkowej obiektu.

Zatem skoro ostatnie ulepszenie o wartości stanowiącej 30% zaktualizowanej wartości początkowej Budynku miało miejsce w roku 2013, a Budynek Biurowy był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych do dnia 30 grudnia 2015 r., to tym samym w stanie ulepszonym nie był wykorzystywany do tych czynności przez okres 5 lat.

W oparciu o powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż niewynajmowanej części Budynku Biurowego oraz wynajmowanej powierzchni 18 m2 (w przypadku dostawy przed upływem 2 lat od dnia oddania jej w najem), nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, że będący przedmiotem sprzedaży Budynek Biurowy – jak wynika z opisu sprawy – nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności zwolnionych od podatku VAT, nie znajdzie również zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem czynność ta będzie opodatkowana przy zastosowaniu 23% stawki podatku.

W konsekwencji transakcja sprzedaży Budynku Biurowego – w części będącej przedmiotem najmu (powierzchnia: 63%, 70 m² oraz 18 m² – w sytuacji, gdy dostawa nastąpi po upływie 2 lat od dnia oddania jej w najem) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast w pozostałej części (niebędącej przedmiotem najmu oraz wynajmowanej powierzchni 18 m² – w sytuacji, gdy dostawa nastąpi przed upływem okresu 2 lat od dnia oddania jej w najem) będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

W rezultacie, ze względu na to, że w rozpatrywanej sprawie dojdzie do sytuacji, w której w ramach jednej transakcji dokonana zostanie dostawa prawa użytkowana wieczystego części gruntu – działki nr 2/26, na którym usytuowany jest Budynek Biurowy, którego dostawa w części będzie korzystała ze zwolnienia, a w części będzie opodatkowana przy zastosowaniu stawki w wysokości 23%, jak również dostawa wyłącznie prawa użytkowania wieczystego tej części działki nr 2/26, która jest zabudowana Budowlami wybudowanymi przez SPÓŁKĘ X, Wnioskodawca będzie zobligowany przypisać grunt do poszczególnych części Budynku oraz Budowli.

W związku z powyższym na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy dostawa prawa użytkowana wieczystego działki nr 2/26, na której posadowiony jest Budynek Biurowy i Budowle, będzie korzystała w części ze zwolnienia od podatku, a w części będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące kwestii, czy przekazanie w trybie datio in solutum działki nr 3/2 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Hali Stacji Obsługi będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

W opisie sprawy Zainteresowany wskazał, że na działce nr 3/2 znajduje się Budynek Hali Stacji Obsługi (będący własnością Wnioskodawcy) oraz Budowle wzniesione przez SPÓŁKĘ X: drogi i place, zewnętrzna sieć gazowa, kanalizacja deszczowa, zewnętrzna sieć teleinformatyczna, zewnętrzna sieć elektryczna, zewnętrzna sieć sanitarna, zewnętrzna sieć wodociągowa, ogrodzenie.

Przedmiotem dostawy nie będą ww. Budowle, gdyż jak już wyjaśniono w takiej sytuacji to SPÓŁKA X dysponuje tymi Budowlami jak właściciel. Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu ww. Budowli.

W związku z powyższym w rozpatrywanej sprawie przedmiotem dostawy w odniesieniu do tej części działki nr 3/2, na której znajdują się Budowle, będzie wyłącznie sam grunt, który stanowi teren budowlany. W konsekwencji dostawa ww. części działki nr 3/2 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Dostawa ta nie będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem ww. nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Zatem czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

Natomiast w świetle powołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowana dostawa Budynku Hali Stacji Obsługi w części, w której Budynek był wynajmowany, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Należy zaznaczyć, że poniesione nakłady na Budynek Hali Stacji Obsługi – wskazane w opisie sprawy – stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a poniesione w tym celu wydatki w roku 2007 przekroczyły 30% wartości początkowej tego Budynku.

Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że do pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy – w odniesieniu do części ww. Budynku będącej przedmiotem umowy najmu ze SPÓŁKĄ X, doszło w dniu oddania tej części w najem, tj. w dniu 20 września 2013 r., co miało miejsce już po dokonaniu ulepszeń, przekraczających 30% wartości początkowej Budynku.

W związku z powyższym część Budynku Hali Stacji Obsługi oddana w najem będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast pozostała część tego Budynku, niebędąca przedmiotem umowy najmu nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem w stosunku do tej części Budynku nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy w odniesieniu do tej części Budynku Hali Stacji Obsługi nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, spełnione będą warunki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ja wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. Budynku. Natomiast Zainteresowanemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nakładów na ulepszenie tego Budynku przekraczających 30% jego wartości początkowej (poniesionych w roku 2007).

Zatem w odniesieniu do dostawy niewynajmowanej części Budynku Hali Stacji Obsługi, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy, pod warunkiem, że ta część Budynku w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez okres dłuższy niż 5 lat.

W sytuacji, gdy niewynajmowana część Budynku Hali Stacji Obsługi nie była wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez okres dłuższy niż 5 lat, nie zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy. Dostawa ta nie będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem ww. część Budynku Hali Stacji Obsługi nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Zatem w tej sytuacji czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

W konsekwencji dostawa części działki nr 3/2 na której znajduje się wynajmowana część Budynku Hali Stacji Obsługi, której dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Natomiast do dostawy części działki nr 3/2 na której posadowiona jest niewynajmowana część Budynku Hali Stacji Obsługi, dla której dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy (pod warunkiem, że ta część Budynku w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez okres dłuższy niż 5 lat), będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy.

W sytuacji, gdy niewynajmowana część Budynku Hali Stacji Obsługi nie była wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez okres dłuższy niż 5 lat, dostawa tej części działki nr 3/2 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1, w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy oraz w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Z kolei dostawa części działki nr 3/2 zabudowanej Budowlami, na które nakłady poniosła SPÓŁKA X, będzie opodatkowana z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadanie pytania należy stwierdzić, że:

Ad. 1

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w rozpatrywanej sprawie przekazanie przez Zainteresowanego Nieruchomości składającej się z 10 działek ewidencyjnych gruntu w trybie datio in solutum (stosownie do art. 453 Kodeksu cywilnego) będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Ad. 2

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w rozpatrywanej sprawie przekazanie w trybie datio in solutum prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/7, działki nr 2/20, działki nr 2/22, działki nr 2/23, działki nr 2/25 oraz działki nr 4 będzie traktowane dla celów podatku VAT jako dostawa niezabudowanych działek gruntu (niezależnie od tego, że działki te są faktycznie zabudowane Budynkami i Budowlami, na które nakłady poniósł dzierżawca – SPÓŁKA X), stanowiących tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, co oznacza, że transakcja w tym zakresie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki w wysokości 23%.

Ad. 3

Przekazanie w trybie datio in solutum prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/21 wraz z posadowionym na niej Budynkiem Socjalno-Administracyjnym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Natomiast dostawa prawa użytkowania wieczystego pozostałej części działki nr 2/21, zabudowanej Budowlami, na które nakłady poniosła SPÓŁKA X, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%.

Ad. 4

Przekazanie w trybie datio in solutum prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/24 wraz z posadowionymi na niej Budynkiem Magazynu oraz Budynkiem Dyspozytorni będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Z kolei dostawa prawa użytkowania wieczystego pozostałej części działki nr 2/24, zabudowanej częścią Budynku Warsztatu oraz Budowlami, na które nakłady poniosła SPÓŁKA X , będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%.

Ad. 5

Przekazanie w trybie datio in solutum prawa wieczystego użytkowania części działki nr 2/26 wraz z posadowioną na niej częścią Budynku Biurowego, która oddana została w najem, tj. 63% powierzchni, 70 m², a także 18 m² – w przypadku, gdy dostawa 18 m2 nastąpi po upływie 2 lat od dnia oddania w najem, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Natomiast dostawa prawa użytkowania wieczystego części działki nr 2/26 wraz z posadowioną na niej niewynajmowaną częścią powierzchni Budynku Biurowego, a także powierzchnią 18 m² – w przypadku, gdy dostawa 18 m² nastąpi przed upływem 2 lat od dnia oddania jej w najem, jak również dostawa części prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/26, na której znajdują się: część Budynku Warsztatu, Budynek Myjni, Budynek Stacji Paliw, Budynek Wiaty Stacji Paliw oraz Budowle, na które nakłady poniosła SPÓŁKA X, będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Ad. 6

Przekazanie w trybie datio in solutum części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej wynajmowaną częścią Budynku Hali Stacji Obsługi będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Natomiast do dostawy części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej niewynajmowaną częścią Budynku Hali Stacji Obsługi zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 43 ust. 7a oraz art. 29a ust. 8 ustawy, pod warunkiem, że ta część Budynku w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez okres dłuższy niż 5 lat.

W sytuacji, gdy niewynajmowana część Budynku Hali Stacji Obsługi nie była wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez okres dłuższy niż 5 lat dostawa części działki nr 3/2 wraz z posadowioną na niej niewynajmowaną częścią Budynku będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%.

Z kolei dostawa części działki nr 3/2 zabudowanej Budowlami, na które nakłady poniosła SPÓŁKA X, będzie opodatkowana z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania Nieruchomości w ramach datio in solutum (pytania oznaczone we wniosku nr 3-8). Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.