Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1187/15/BK
z 25 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia działki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 16 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia działki.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 marca 2001 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył do majątku wspólnego małżeńskiego działkę nr 143/40 położoną w miejscowości B., objętą księgą wieczystą.

W dniu 15 grudnia 2014 r. dokonali podziału majątku wspólnego, dokonując jednocześnie rozdzielności majątkowej. W wyniku umowy o podziału majątku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem ww. działki.

Przedmiotem podziału majątku wspólnego, oprócz działki nr 143/40 było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o pow. użytkowej 60,20 m2, które Wnioskodawca wraz z małżonką nabył na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego nr ... z dnia 10 marca 1995 r. Wartość przedmiotów wchodzących w skład majątku wspólnego określono na kwotę 280 000 zł (w tym wartość nieruchomości objętej księgą wieczystą na kwotę 20 000 zł). Po podziale oprócz ww. działki Wnioskodawca otrzymał dopłatę w wysokości 155 000 zł, do uregulowania której zobowiązana została małżonka. Działka mieściła się w przysługującym Wnioskodawcy udziale. Wartość dopłaty, zgodnie z zapisem w akcie notarialnym była wyższa, niż wynikałoby to z konieczności wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

W dniu 12 listopada 2015 r. doszło do sprzedaży przedmiotowej działki za kwotę 80 000 zł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnia, że do kosztów uzyskania przychodu zamierza zaliczyć faktury dokumentujące remont spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wartość działki wskazaną w akcie notarialnym dotyczącym podziału majątku, tj. kwotę 20 000 zł. Nadmienia również, że wartość zakupu działki w trakcie wspólności majątkowej, zgodnie z aktem notarialnym wynosiła 2 100 zł. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na cele remontowe. Sprzedaż działki nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy uwzględniając koszty uzyskania przychodu w wysokości ½ Wnioskodawca powinien doliczyć do dochodu kwotę 40 000 zł i ująć ją w rozliczeniu za rok 2015?

Czy Wnioskodawca powinien obliczyć i odprowadzić podatek dochodowy od kwoty 40 000 zł?

Wnioskodawca uważa, że uwzględniając koszty uzyskania przychodu w wysokości ½ powinien doliczyć do dochodu kwotę 40 000 zł i ująć ją w rozliczeniu za rok 2015, jak również powinien obliczyć i odprowadzić podatek dochodowy od kwoty 40 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty nabycia, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 16 marca 2001 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył do majątku wspólnego małżeńskiego działkę nr 143/40 położoną w miejscowości B., objętą księgą wieczystą.

W dniu 15 grudnia 2014 r. dokonali podziału majątku wspólnego, dokonując jednocześnie rozdzielności majątkowej. W wyniku umowy o podziału majątku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem ww. działki.

Przedmiotem podziału majątku wspólnego, oprócz działki nr 143/40 było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o pow. użytkowej 60,20 m2, które Wnioskodawca wraz z małżonką nabył na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego nr 9637 z dnia 10 marca 1995 r. Wartość przedmiotów wchodzących w skład majątku wspólnego określono na kwotę 280 000 zł (w tym wartość nieruchomości objętej księgą wieczystą na kwotę 20 000 zł). Po podziale oprócz ww. działki Wnioskodawca otrzymał dopłatę w wysokości 155 000 zł, do uregulowania której zobowiązana została małżonka. Działka mieściła się w przysługującym Wnioskodawcy udziale. Wartość dopłaty, zgodnie z zapisem w akcie notarialnym była wyższa, niż wynikałoby to z konieczności wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

W dniu 12 listopada 2015 r. doszło do sprzedaży przedmiotowej działki za kwotę 80 000 zł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnia, że do kosztów uzyskania przychodu zamierza zaliczyć faktury dokumentujące remont spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wartość działki wskazaną w akcie notarialnym dotyczącym podziału majątku, tj. kwotę 20 000 zł. Nadmienia również, że wartość zakupu działki w trakcie wspólności majątkowej, zgodnie z aktem notarialnym wynosiła 2 100 zł. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na cele remontowe. Sprzedaż działki nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121 z późn. zm.) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, mając na względzie, że podział majątku nie był ekwiwalentny w naturze, w szczególności fakt, iż wartość majątku jaki przypadł Wnioskodawcy po dokonanym podziale nie przewyższała wartości udziału jaki przysługiwał Mu w majątku dorobkowym małżeńskim, czego potwierdzeniem jest spłata pieniężna, do uregulowania której została zobowiązana żona, za datę nabycia przez Wnioskodawcę prawa własności działki, będącej przedmiotem sprzedaży dokonanej w dniu 12 listopada 2015 r. należy przyjąć rok 2001, tj. rok jej nabycia przez Wnioskodawcę i małżonkę do majątku wspólnego w czasie trwania związku małżeńskiego.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2001 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2006 r.

W konsekwencji sprzedaż ww. działki w 2015 r. nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie i tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznać należało za nieprawidłowe.

W kontekście powyższego, odnosząc się do pytań Wnioskodawcy wskazać należy, iż rozstrzygnięcie kwestii dotyczących kosztów uzyskania przychodu staje się bezprzedmiotowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.