Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-562/15/MK
z 8 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełniony w dniu 25 stycznia 2016 r., dotyczący m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W roku 2001 Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie od rodziców działki rolne o łącznej powierzchni 2 ha.

Otrzymane działki zgodnie z zaświadczeniem Burmistrza Miasta X powiat Y, województwo xxxxx z dnia 27 lipca 2001 r. przeznaczone były pod grunty rolne, orne i użytki zielone. Otrzymane w darowiźnie działki służyły wyłącznie działalności rolniczej niezarobkowej, bez zamiaru podporządkowania swych działań planom późniejszej sprzedaży z zyskiem. W związku z brakiem pieniędzy w inwestowanie na rekultywację kultury gleby, na ww. działkach nastąpiła zupełna degradacja bez możliwości jej uprawy (teren podmokły, bagno - wymaga ogromnych nakładów na osuszenie).

W związku z tym w 2011 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Burmistrza X o nadanie indywidualnych warunków zabudowy. Decyzją z dnia 31 stycznia 2012 r. określone zostały warunki zabudowy dla przedmiotowych działek, postanowieniem Burmistrza X z dnia 10 kwietnia 2012 r. dokonano podziału działek łącznie z projektem podziału polegającego na możliwości budowy dziewiętnastu budynków mieszkalnych. W roku 2015 Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży trzech działek jako majątek osobisty, pozostałe Wnioskodawczyni zamierza sprzedać także jako majątek osobisty który nie został nabyty w celach dalszej odsprzedaży, lecz dla spożytkowania celów prywatnych mieszczących się w zakresie wykonywania prawa własności. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów takich jak doprowadzenie energii elektrycznej, brak uzbrojenia terenu, brak dróg dojazdowych, Wnioskodawczyni nie ogłaszała w biurze sprzedaży nieruchomości. Oferta sprzedaży działek umieszczona została na tablicy ustawionej na działkach Wnioskodawczyni.

Uzyskane środki ze sprzedaży działek Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na wybudowanie domu mieszkalnego.

W 1993 r. razem z małżonkiem Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w którym mieszka, natomiast w 2003 r. z małżonkiem Wnioskodawczyni nabyła działkę rekreacyjną w miejscowości Y.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych):

Czy sprzedaż działek podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek nie spełnia przesłanek art. 5 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie stanowi ona zarobkowego charakteru działalności gospodarczej z uwagi na okoliczności nabycia działek tj. darowizna od rodziców, brak możliwości negocjacji ceny, prowadzenie przez 11 lat działalności rolniczej, prowadzenie działalności niezarobkowej, brak związku planów w momencie otrzymania darowizny z późniejszą sprzedażą. Ponadto o braku charakteru zarobkowego świadczy fakt braku jakichkolwiek nakładów podwyższających wartość nieruchomości.

O braku zorganizowanego charakteru sprzedaży świadczy ponadto fakt braku przekwalifikowania działek rolnych na budowlane, a jedynie nadanie warunków zabudowy. Sprzedaż ww. działek Wnioskodawczyni traktuje jako wyprzedaż majątku własnego, a osiągnięty dochód Wnioskodawczyni chciałaby w ciągu dwóch lat przeznaczyć na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, z której wynika, że sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przy czym zauważyć należy, że definicję działalności gospodarczej na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 5a pkt 6 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ww. przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla zakwalifikowania danej działalności jako działalności gospodarczej, wymagają aby czynności w jej ramach wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości jest wystarczające, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Dla uznania danej działalności za działalność gospodarczą nie ma zatem znaczenia fakt, że podmiot prowadzący określoną działalność nie ocenia jej (subiektywnie) jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, bądź też oświadcza, że jej nie prowadzi, gdyż o kwalifikacji danej działalności przesądza kryterium obiektywne, tj. ustalenie, czy dany podmiot faktycznie prowadzi działalność, która obiektywnie może przynosić dochód. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu.

Wobec powyższego w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem działek, o których mowa we wniosku.

W przedmiotowej sprawie nabycie gruntu nie nastąpiło w celach zarobkowych – jak wskazano Wnioskodawczyni otrzymała nieruchomość rolną w darowiźnie od rodziców. Nie wykorzystywała jej do prowadzenia działalności gospodarczej. Z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawczyni podejmowała zorganizowane działania mające na celu przygotowanie gruntów do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając nieruchomości gruntowe, Wnioskodawczyni korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego oraz wyżej przytoczone przepisy prawa należy uznać, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do przedstawionego opisu zdarzenia należy podkreślić, że datę nabycia nieruchomości należy utożsamiać z chwilą przeniesienia prawa własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Sytuacja taka nie ma miejsca w przypadku wydzielenia działek z nieruchomości gruntowej. Na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dochodzi do ich nabycia.

Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Na powyższe nie ma wpływu podział nieruchomości. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie podziału.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu. Zatem Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowych działek.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług została wydana interpretacja indywidualna znak ITPP3/4512-621/15/AP z dnia 21 stycznia 2016 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.