2016.03.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-267/15-4/NF
z 16 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 16 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe – w zakresie stawki podatku dla sprzedaży osobom prywatnym domków mieszkalnych oraz letniskowych sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB;
nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku dla sprzedaży osobom prywatnym domków letniskowych sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku m.in. dla sprzedaży osobom prywatnym domków mieszkalnych oraz letniskowych sklasyfikowanych w dziale 11 i 12 PKOB. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z galanterią ogrodową, drewnem, deską.

Z początkiem 2016 r. Wnioskodawca będzie wykonywał, od podstaw, domki letniskowe oraz hotel z drewna zgodnie z posiadanym PKD 41.20.Z. Wnioskodawca zakupi materiał, następnie go przetworzy, przygotuje oraz zamontuje na działce zamawiającego. Domek będzie montowany na płycie betonowej lub bloczkach.

Będą to domki mieszkalne, letniskowe, letnie, które zakwalifikowane są w PKOB w dziale 11.

Ponadto, Wnioskodawca będzie budował również z własnych materiałów domki letniskowe (wypoczynkowe), które zamawiający będzie wynajmował wczasowiczom (domki zakwaterowania turystycznego) oraz hotel, które są zaklasyfikowane w PKOB w dziale 12.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a sprzedawane w przyszłości osobom prywatnym domki mieszkalne oraz letniskowe są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca zaznaczył że, jeśli osoba prywatna będzie wynajmowała zakupione domki jako kwatery turystyczne, należy zakwalifikować je w PKOB w dziale 12. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że treść faktury, która będzie widniała na dokumencie sprzedaży to „budowa budynku mieszkalnego” lub „budowa domku letniskowego z montażem”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie postępował prawidłowo, jeśli zastosuje 8% VAT na sprzedawane domki mieszkalne oraz letniskowe (letnie) osobom prywatnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawane osobom prywatnym domki mieszkalne i letniskowe są obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a oraz stanowią obiekty budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT (tj. przeznaczone do stałego zamieszkania), sklasyfikowane są w PKOB w dziale 11. Dlatego Wnioskodawca uważa, że są one objęte 8% stawką VAT.

W przypadku, jeśli osoba prywatna wynajmowałaby domki jako kwatery turystyczne, to wtedy te domki letniskowe będą zakwalifikowane w PKOB w dziale 12 i też będą spełniać założenia art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Dlatego Wnioskodawca uważa, że również w tym przypadku są one objętą 8% stawką VAT.

Natomiast, jeśli osoba prywatna zakupi od Wnioskodawcy domek letniskowy z przeznaczeniem dla siebie, wyłącznie do zamieszkania w sezonie letnim, nie może być zastosowana obniżona stawka, gdyż budynki takie nie stanowią obiektów budownictwa mieszkaniowego w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest :

prawidłowe – w zakresie stawki podatku dla sprzedaży osobom prywatnym domków mieszkalnych oraz letniskowych sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB;
nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku dla sprzedaży osobom prywatnym domków letniskowych sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, jako dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, stawkę podatku o której mowa w ust. 2, zgodnie z art. 41 ust. 12c, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego zawiera art. 2 ust. 12 ustawy. Zgodnie z nim, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). Klasyfikacja ta stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 sklasyfikowane zostały budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje następujące grupy budynków:

grupa 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomie gruntu;
grupa 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, czyli budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach, budynki mieszkalne pozostałe, takie jak; budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach;
grupa 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania, czyli domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji biskupich oraz Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast dział 12 obejmuje następujące grupy budynków:

grupa 121 – Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego, czyli hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez, a także samodzielne restauracje i bary oraz pozostałe budynki zakwaterowania turystycznego takie jak schroniska młodzieżowe, schroniska górskie, domki kempingowe, domy wypoczynkowe oraz pozostałe budynki zakwaterowania turystycznego;
grupa 122 – Budynki biurowe;
grupa 123 – Budynki handlowo-usługowe;
grupa 124 – Budynki transportu i łączności;
grupa 125 – Budynki przemysłowe i magazynowe;
grupa 126 – Ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej;
grupa 127 – Pozostałe budynki niemieszkalne.

Zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy zauważyć, że najistotniejsze znaczenie przy ustaleniu prawidłowej stawki podatku VAT ma zakwalifikowanie wykonywanych przez podatnika czynności do zakresu czynności ujętych w art. 41 ust. 12 ustawy. Czynności te obejmują dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przepisy nie uzależniają zastosowania stawki podatku w wysokości 8% od statusu nabywcy takiego budynku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą związaną z galanterią ogrodową, drewnem i deską.

Będą to domki mieszkalne, letniskowe, letnie, które zakwalifikowane zostały przez Wnioskodawcę w PKOB w dziale 11.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że sprzedawane w przyszłości osobom prywatnym domki mieszkalne oraz letniskowe są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca zaznaczył, że jeśli osoba prywatna będzie wynajmowała zakupione domki jako kwatery turystyczne, należy zakwalifikować je w PKOB w dziale 12.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawa podatkowego, warunkiem zastosowania 8% stawki, jest spełnienie dwóch przesłanek jednocześnie. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą wymienione czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zatem, w przypadku gdy przedmiotem planowanej dostawy będą domy mieszkalne i letniskowe spełniające definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego Wnioskodawca będzie miał prawo zastosować 8% stawkę podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Z uwagi na fakt, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, powinny być zastosowane do towarów i usług wskazanych bezpośrednio przed ustawodawcę w ustawie lub w przepisach wykonawczych do niej.

W przedmiotowej sprawie oznacza to, że jeżeli sprzedawane drewniane domy letniskowe będą przeznaczone do zamieszkania tylko w sezonie letnim, nie może być zastosowana obniżona stawka, ponieważ budynki te nie stanowią obiektów budownictwa mieszkaniowego zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy.

Wnioskodawca zaznaczył, że jeśli osoba prywatna będzie wynajmowała zakupione domki jako kwatery turystyczne należy je zakwalifikować w PKOB w dziale 12.

Jednocześnie należy zauważyć, że preferencyjna stawka podatku została przewidziana dla lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także dla obiektów sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Zatem preferencyjna stawka podatku nie będzie miała zastosowania, w przypadku sprzedaży domków letniskowych stanowiących kwatery turystyczne, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do działu 12 PKOB, w związku z tym ich dostawę należy opodatkować podstawową stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem, dla sprzedaży przedmiotowych domków mieszkalnych i letniskowych które, jak wskazał Wnioskodawca, sklasyfikowane są w PKOB w dziale 11 i zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie będzie miała preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%. Natomiast, jeśli domki te nie będą budynkami stałego zamieszkania, tzn. będą przeznaczone do zamieszkania tylko w sezonie letnim, to ich sprzedaż będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%. Podstawowa stawka podatku będzie także miała zastosowanie do sprzedaży domków letniskowych, wynajmowanych jako kwatery turystyczne, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę w PKOB w dziale 12.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że do części wniosku dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży domków letniskowych (wypoczynkowych) oraz hotelu osobom, które prowadzą działalność gospodarczą związaną z zakwaterowaniem turystycznym, sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB w dniu 16 marca 2016 r. zostało wydane postanowienie bez rozpatrzenia nr ILPP3/4512-1-267/15-5/NF.

Jednocześnie zauważyć należy, że przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego.

Bowiem, stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Z uwagi na przywołane uregulowania oraz w związku z faktem, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług, a dla prawidłowego określenia stawki podatku VAT niezbędne jest zaklasyfikowanie drewnianych domów będących przedmiotem wniosku do właściwego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o klasyfikację PKOB wskazaną przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu 15 grudnia 2015 do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin