Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-929/15/EB
z 4 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 26 listopada 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina ... (dalej: „Gmina” bądź „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”). W ramach swojej działalności dokonuje czynności, do wykonywania których zobowiązana jest na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym [(Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.); dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”]. Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, które nie wchodzą w zakres czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W szczególności, zgodnie z ww. regulacją, do zadań własnych gminy należą zadania z zakresu:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;

3a działalności w zakresie telekomunikacji;

4. lokalnego transportu zbiorowego;

5. ochrony zdrowia;

6. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;

6a wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

7. gminnego budownictwa mieszkaniowego;

8. edukacji publicznej;

9. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;

10. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

11. targowisk i hal targowych;

12. zieleni gminnej i zadrzewień;

13. cmentarzy gminnych;

14. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;

15. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

16. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;

17. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

18. promocji gminy;

16. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;

17. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

18. promocji gminy;

19. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku

W powyższym zakresie, Gmina działa na postawie stosunku administracyjnego, nie działając jako podatnik VAT. Jednocześnie, w ramach swojej działalności Gmina wykonuje szereg czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, działając jako podatnik VAT, tj. czynności opodatkowanych VAT (np. dzierżawa nieruchomości) oraz zwolnionych od podatku. W celu wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca dokonuje szeregu wydatków bezpośrednio związanych z ww. czynnościami. W szczególności, Gmina poczyniła wydatki na inwestycję budowy budynku małej gastronomii (który od momentu rozpoczęcia inwestycji miał być przedmiotem dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego), wraz z przyległym placem zabaw o wolnym dostępie, który podnosi atrakcyjność budynku dla wynajmujących (dalej: „Inwestycje”). Inwestycje, tj. budynek wraz z przyległym placem zabaw, zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych Gminy w dniu 31 grudnia 2011 r. Następnie po przeprowadzeniu odpowiednich procedur dotyczących wyłonienia dzierżawcy, Gmina zawarła stosowną umowę dzierżawy (umowa z dnia 6 lipca 2012 r.) powierzchni w budynku, z wynagrodzeniem w postaci czynszu. Z tytułu wykonywania ww. czynności Gmina jest zobowiązana do wykazania podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) według właściwej stawki. W okresie od zakończenia inwestycji (tj. od dnia 31 grudnia 2011 r.) do momentu zawarcia umowy dzierżawy (tj. do dnia 6 lipca 2012 r.) Inwestycja nie była wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT lub nieobjętych zakresem ustawy o VAT, tj. w okresie tym trwały czynności związane z wyłonieniem dzierżawcy Inwestycji. Zgodnie z postanowieniami ww. umowy dzierżawy, w miesiącach kwiecień-październik stawka czynszu wynosi 1.020 zł, plus podatek VAT. Natomiast, w miesiącach listopad-marzec stawka czynszu wynosi 520 zł, plus podatek VAT. Czynność ta jest dokumentowana fakturą. Na zróżnicowanie wysokości czynszu wpływ miała w szczególności dostępność i możliwość korzystania przez dzieci klientów z placu zabaw, który w okresie letnim podnosi atrakcyjność lokalu, a więc wpływa na wysokość obrotów dzierżawcy. Na terenie wybudowanej Inwestycji, poza powierzchnią, która stanowi przedmiot umowy dzierżawy, zostały wydzielone pomieszczenia sanitarno-higieniczne z toaletami oraz pomieszczenie gospodarcze (dalej: „Pomieszczenia”). Pomieszczenia nie były przedmiotem dzierżawy, tj. nie były wykorzystywane do czynności objętych zakresem ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z Inwestycją w części, w jakiej Inwestycja jest wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z Inwestycją w części, w jakiej jest ona wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 7b ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji. Powyższa regulacja jest podstawową zasadą podatku VAT, pozwalającą na odliczenie podatku naliczonego, związanego z nabywaniem świadczeń wykorzystywanych do czynności opodatkowanych (tj. np. wybudowania Inwestycji, która jest przedmiotem dzierżawy). Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi w szczególności „suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.

Powyższa regulacja wskazuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wykazana na fakturach zakupowych otrzymanych przez podatnika związanych z daną inwestycją. Niemniej jednak od powyższej zasady ogólnej występują pewne wyjątki. Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy kwotę podatku naliczonego: „w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej”. Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy VAT, w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej (objętej zakresem ustawy o VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (np. czynności będące poza zakresem ustawy o VAT), podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem lub wybudowaniem nieruchomości stanowi podatek naliczony wyłącznie w takim zakresie, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika. Treść art. 86 ust.7b ustawy o VAT wprowadza, zdaniem Wnioskodawcy, szczególny tryb określania wysokości podatku naliczonego od nieruchomość nabytych lub wybudowanych, które służą zarówno działalności gospodarczej, jak i czynnościom niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. ma tzw. przeznaczenie mieszane. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym sytuacja taka ma miejsce, jako że nieruchomość stanowiąca obiekt małej gastronomii (tj. Inwestycja) jest przez Gminę wykorzystywana zarówno na potrzeby udostępniania komercyjnego (tj. czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT – dzierżawy), jak i powszechnego użytku (tj. czynności, które pozostają poza zakresem podatku VAT). Zdaniem Wnioskodawcy, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego związanego z wybudowaniem Inwestycji. Niemniej, w celu dokonania obliczenia wysokości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od wydatków związanych z budową Inwestycji, jest ona zobowiązana do określenia udziału w jakim Inwestycja jest wykorzystywana do działalności opodatkowanej, zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy o VAT. W konsekwencji, w opinii Gminy, z każdej faktury dokumentującej wydatki na Inwestycję Gminie powinno przysługiwać prawo do odliczenia części podatku naliczonego wykazanego na fakturze związanej z Inwestycją, liczonej w oparciu o udział procentowy, w jakim Inwestycja jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.