Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-1065/15/IK
z 12 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla czynności obciążania przez Spółdzielnię kosztami wody właścicieli garaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 2 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów w zakresie określenia stawki podatku dla czynności obciążania przez Spółdzielnię kosztami wody właścicieli garaży.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach garaże o statusie odrębnej własności lub własnościowego prawa do garażu, od których pobiera opłaty z tytułu użytkowania przez członków Spółdzielni oraz pozostałych użytkowników niebędących członkami Spółdzielni.

W przypadku garaży, opłaty za media stanowią odrębne świadczenie rozliczanie w oparciu o faktyczne zużycie ustalane wg stanu licznika przypisanego do garażu. Rozliczenie następuje raz na kwartał. W przypadku nielicznych garaży, które nie mają zamontowanego wodomierza, opłata ustalana jest na zasadzie ryczałtu zgodnie z podjętą uchwałą.

Spółdzielnia wystawia faktury, lub dokument rozliczenia opłat (dla osób fizycznych), w których wykazuje wartość opłaty eksploatacyjnej wg stawki 23% oraz w odrębnej pozycji wartość opłat za wodę wg faktycznego zużycia przez użytkownika, przy uwzględnieniu stawki 23%. Z tytułu zużycia wody, Spółdzielnia otrzymuje faktury od dostawcy mediów z wykazaną stawką VAT 8%.

W związku z licznymi wyrokami sądów administracyjnych oraz wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2015 r. znak C-42/14, Spółdzielnia powzięła wątpliwość odnośnie prawidłowości zastosowania stawki podatku VAT przy obciążaniu właścicieli (użytkowników) garaży opłatą za zużycie wody, stanowiącej element odrębny od opłat eksploatacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty z tytułu zużycia wody należy włączyć do podstawy opodatkowania z tyt. eksploatacji garaży i opodatkować jednolitą stawką podatku 23%?

Zdaniem Spółdzielni, powołując się na najnowsze orzeczenia sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 883/15, wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 488/15, czy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2015 r. sygn. akt l FSK 789/15) oraz wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2015 r. znak C-42/14, w sytuacji, gdy właściciel ma możliwość decydowania m.in. o ilości zużycia wody, to opłaty te stanowią świadczenie odrębne od świadczenia opłat eksploatacyjnych i najmu i przy obciążaniu kosztami zużycia mediów za prawidłowe należy przyjąć zastosowanie stawki właściwej dla poszczególnych mediów, a nie stawki właściwej dla usługi zasadniczej opłaty eksploatacyjnej.

Na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl przepisu art. 8 ust. 1 u.p.tu., przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjne niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie ustawodawca w przepisie art. 8 ust. 2a u.p.tu. wskazał, że w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Natomiast z oparciu o przepis art. 29a ust. 1 u.p.tu., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust 12-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Istotne jest zatem rozstrzygnięcie, czy mamy tu do czynienia z usługą kompleksową, przy której wartość usług towarzyszących należy wliczyć do podstawy opodatkowania świadczenia głównego, czy odrębnymi usługami, dla których odrębnie należy ustalić podstawę opodatkowania i stawkę podatku VAT.

W analizowanej sprawie kluczowe znaczenie ma treść zawartej umowy najmu i sposób korzystania przez użytkowników z mediów. W powołanym wyroku TSUE wskazał, że jeżeli najemca ma możliwość wyboru świadczeniodawców lub sposobów korzystania z danych towarów lub usług, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług, co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu.

W szczególności, jeżeli właściciel, czy najemca może decydować o swoim zużyciu wody, energii elektrycznej, ogrzewania, które to zużycie może być stwierdzone poprzez odczyt zużycia na indywidualnym liczniku i na tej podstawie fakturowane, to świadczenie odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady może być uważane za odrębne od najmu.

Zatem kierując się oceną TSUE, Spółdzielnia stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy właściciel garażu ma możliwość wyboru sposobu korzystania wody i jest obciążany za jej faktyczne zużycie wynikające ze wskazania licznika, to opłaty za dostawę wody można traktować jako świadczenia odrębne, a w związku z tym przy obciążaniu za zużycie wody stosować stawkę VAT 8%. TSUE wskazał także, że jedynie w sytuacji, gdy nieruchomość oddawana w najem obiektywnie, na płaszczyźnie ekonomicznej, wydaje się stanowić jedną całość z towarzyszącymi temu najmowi świadczeniami, te ostatnie można uważać za jedno świadczenie wraz z najmem. Sytuacja taka występuje w przypadku najmu lokali biurowych pod klucz, gotowych do użytku wraz z dostawą mediów i określonymi innymi świadczeniami, oraz krótkotrwałego najmu nieruchomości np. na wakacje, kiedy określona cena za najem jest niezależna od poziomu zużycia mediów. Taka sytuacja będzie miała miejsce jedynie w przypadku, gdy do danego garażu nie ma przypisanego licznika, a użycie wody następuje w oparciu o ryczałt.

W ocenie Spółdzielni, zgodnie z stanowiskiem TSUE najem nieruchomości i związane z nim: dostawa wody, gazu, energii elektrycznej i cieplnej oraz wywóz śmieci, co do zasady należy uznać za kilka odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy ocenić oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT, chyba, że elementy transakcji są ze sobą tak ściśle związane, iż tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Biorąc pod uwagę wolę stron, wskazującą na obowiązek ponoszenia odrębne od czynszu (eksploatacji) opłat za faktycznie zużytą wodę, wg wskazań licznika, należy uznać, że czynności te stanowią świadczenie odrębne od opłat czynszu garażu i powinny być opodatkowane wg stawki właściwej dla odsprzedawanych mediów, tj. dla wody 8%.

Jedynie w sytuacji, gdy obciążenie za wodę oparte jest o wielkość ryczałtu, a nie faktycznego zużycia, do rozliczenia wody należy zastosować 23% stawkę podatku VAT.

Powyższe stanowisko Spółdzielni jest zgodne z przyjętą linią orzeczniczą sądów administracyjnych i wyroku TSUE, a także ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 września 2015 r., znak, IPTPP3/4512-257/15/OS i z dnia 22 września 2015 r., znak IPTPP3/4512-207/15-4/OS, uwzględniającym powołany wyrok TSUE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.