Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.25.2016.2.KK
z 29 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 24 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanych przez Wnioskodawcę udziałów w zyskach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanych przez Wnioskodawcę udziałów w zyskach.

Pismem z dnia 21 marca 2016 r. wniosek został uzupełniony przez wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Umową z dnia 20 lipca 2015 roku … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … (dalej: Spółka) zawarta z Wnioskodawcą umowę, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się wnieść do przedsiębiorstwa Spółki wkład pieniężny w kwocie z góry ustalonej, celem sfinansowania wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. W zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca uzyskał udział w potencjalnych zyskach Spółki.

Jednocześnie Wnioskodawca nie uczestniczy w ewentualnych stratach Spółki oraz nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania Spółki, czy to związane ze wspólnym przedsięwzięciem, czy też inne zobowiązana Spółki. Wnioskodawca nie ma ponadto wpływu na podejmowane przez Spółkę działania gospodarcze. Wnioskodawcy zostały jedynie przyznane uprawnienia kontrolne wobec Spółki w postaci możliwości przeglądania dotyczących go dokumentów oraz żądania wyjaśnień co do podejmowanych działań.

Umowa została zawarta na czas nieoznaczony i może zostać wypowiedziana przez każdą ze stron w każdym czasie z zachowaniem umownego terminu wypowiedzenia. Strony przewidziały także przypadki, w których dopuszczalne jest natychmiastowe rozwiązanie umowy. Niezależnie jednak od przyczyny rozwiązania umowy, Wnioskodawca jest zawsze uprawniony do żądania zwrotu wniesionego wkładu pieniężnego w terminie 14 dni od dnia tego rozwiązania.

W rozliczeniach dotyczących wspólnego przedsięwzięcia Wnioskodawcy oraz Spółki wykorzystywane są dotychczas występujące u Spółki elementy, jak rachunkowość czy rok obrotowy. Wobec uczestniczenia we wskazanym wyżej wspólnym przedsięwzięciu Spółka prowadzi swoje księgi rachunkowe w sposób umożliwiający wyodrębnienie przychodów i kosztów ich uzyskania dotyczącego wyłącznie tego przedsięwzięcia. Księgi te ponadto wyodrębniają przychody i koszty w zakresie rozliczeń z Wnioskodawcą w zakresie wspólnie prowadzonego przedsięwzięcia, co umożliwia wzajemne rozliczenia.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka są czynnymi i odrębnie zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwoty otrzymywane przez Wnioskodawcę tytułem udziału w zyskach Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zyski potencjalnie otrzymywane przez Wnioskodawcę tytułem udziału w zyskach ze wspólnego przedsięwzięcia nie podlegają podatkowi od towarów i usług (VAT).

Stosunek prawny łączący Wnioskodawcę oraz Spółkę określić można jako tzw. „spółka cicha”. Z uwagi na brak ustawowych uregulowań tego typu umowy uznaje się, że taki stosunek prawny jest tzw. umową nienazwaną opartą o zasadę swobody umów uregulowaną w art. 353 (1) k. c.

Funkcjonowanie „spółki cichej” opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego (Wnioskodawcę), dysponującego majątkiem, wkładu na rzecz drugiego wspólnika, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu (Spółka).

Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając się jednak na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem - ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Spółka cicha jest po prostu odmianą umowy cywilnoprawnej dwóch stron. Tzw. wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład, ani nie występuje w stosunkach zewnętrznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku „o podatku od towarów i usług” opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy przewiduje, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi natomiast, że „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Na tle tak ogólnych definicji legalnych w literaturze przedmiotu i orzecznictwie (krajowym oraz unijnym) wskazuje się, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną) (patrz m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 roku III SA/Wa 154/09). Świadczeniem jest zaś każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie - znoszenie określonych stanów rzeczy).

Dla istnienia przedmiotu opodatkowania konieczne jest natomiast, by usługa była odpłatna, a więc aby świadczonej usłudze odpowiadało świadczenie wzajemne (wynagrodzenie) (tak też wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. w wyroku z dnia 15 lipca 1982 roku w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, w wyroku z dnia 8 marca 1988 roku w sprawie Apple and Pear Development Council (sygn. C-102/86)).

„Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie konkretnego odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia”. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lutego 2012 roku, IBPP4/443-1609/11/EJ). Dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności, (wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 3 marca 1994 roku w sprawie R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden. C-16/93).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wypłata udziału w zyskach ze wspólnego przedsięwzięcia nie stanowi ani odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług.

W pierwszej kolejności nie dochodzi tu bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisywanym stanie faktycznym brak jest jakichkolwiek transakcji dotyczących towarów, rozumianych jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Gdy chodzi natomiast o świadczenie usług, to w odniesieniu do każdej płatności pieniężnej (a tego rodzaju zachowań dotyczy opisywany stan faktyczny) rozpatrywać należy, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś świadczenia wydane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za usługę.

W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji, zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług. W konsekwencji powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lutego 2012 roku, IBPP4/443-1609/11/EJ; Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 września 2012 roku, IBPP4/443-584/12/IK). Wnioskodawca oraz Spółka, zgodnie z treścią opisanej w stanie faktycznym umowy z dnia 20 lipca 2015 roku nie świadczą na swoją rzecz żadnych usług.

Potencjalnie otrzymywane (wtedy, gdy wspólne przedsięwzięcie Wnioskodawcy i Spółki przynosić będzie w ogóle jakikolwiek zysk) przez Wnioskodawcę wynagrodzenie jest jedynie partycypacją w zyskach działalności prowadzonej przez Spółkę i nie jest świadczeniem wzajemnym za jakiekolwiek świadczenie (zachowanie) Wnioskodawcy. Nie może ono być zatem uważane za wynagrodzenie za wykonanie dowolnej usługi przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lutego 2009 roku, IBPP2/443-1048/08/BW).

W świetle powyższego, w pełni uzasadniony jest wniosek o niepodleganiu podatkowi od towarów i usług wypłaty na rzecz Wnioskodawcy potencjalnego udziału w zyskach Spółki wynikającego ze wspólnego przedsięwzięcia prowadzonego w formie tzw. spółki cichej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.