2016.03.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-41/16/JP
z 18 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 49 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1392 z późn. zm.), wojewoda z urzędu przekazuje województwu mienie Skarbu Państwa służące realizacji zadań tego województwa. Natomiast stosownie do art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r., Nr 133, poz. 872 ze zm.), z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejął państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej mające siedzibę na obszarze województwa, w tym m.in. zarządy melioracji i urządzeń wodnych. Zgodnie ze wskazanymi uregulowaniami Województwo xx (dalej: Wnioskodawca) wystąpiło do Wojewody xx z wnioskiem o wydanie w trybie art. 49 ww. ustawy decyzji administracyjnej w sprawie nieodpłatnego przekazania na rzecz Województwa xx prawa własności nieruchomości położonej w miejscowości xx, gmina xx, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 221/1 o pow. 0,07 ha, dla której Sąd Rejonowy w xx V Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w xx prowadzi księgę wieczystą KW xx. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem jednokondygnacyjnym hydroforni o pow. użytkowej 72,60 m2, kubaturze 218,80 m2. Przekazanie nastąpiło z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość jest niezbędna dla celów realizacji przez Samorząd Województwa zadań o charakterze wojewódzkim nałożonych przez ustawodawcę, a w szczególności zadań z zakresu gospodarki wodnej. Powyższe zostało ostatecznie potwierdzone decyzją Wojewody xx Nr xx/xx z dnia 22 czerwca 2006 r. (prawomocna od dnia 11 lipca 2006 r.), do której Wojewoda xx wydał postanowienie nr xx z dnia 28 stycznia 2008 r., w sprawie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki zawartej w ww. decyzji. Omyłka polegała na nieprawidłowym oznaczeniu numeru działki, tj. było: „działka nr 221/1 o pow. 0,07 ha”, winno być: „działka nr 221/2 o pow. 0,07 ha”. Ponadto, Wojewoda xx w decyzji Nr xxx/xxx/xx z dnia 14 grudnia 2006 r. (prawomocna od dnia 30 grudnia 2006 r.), potwierdził, iż z dniem 1 stycznia 1999 r. mienie Skarbu Państwa będące we władaniu Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych Województwa xxx w xx, stało się z mocy prawa mieniem Województwa xx, a w skład tego mienia wchodziła również nieruchomość gruntowa zabudowana położona w miejscowości xx gm. xx, oznaczona geodezyjnie jako działka nr 221/3 o pow. 0,0369 ha, dla której Sąd Rejonowy w xx V Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w xx prowadzi księgę wieczystą KW xx. Na nieruchomości znajdują się dwie studnie głębinowe, stanowiące ujęcie wody pitnej, które zaopatrują wieś xx w wodę.

Obecnie dla działek o nr 221/2 oraz 221/3 jest urządzona jedna księga wieczysta o nr KW xx.

Działki stanowią funkcjonalną całość, są ogrodzone ogrodzeniem z siatki stalowej na słupkach stalowych. Działki są zabudowane budynkiem hydroforni oraz budowlami, tj. dwa otwory studzienne, dwukomorowy osadnik do odprowadzania ścieków. Ponadto na nieruchomości znajdują się uzbrojenia:

kanalizacja (zbiornik bezodpływowy),
wodociąg,
energia elektryczna.

Przedmiotowa nieruchomość:

nie jest wpisana do rejestru zabytków nieruchomości województwa xx i nie znajduje się w zakresie ochrony Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków,
nie znajdują się pomniki przyrody i nie jest ona objęta zakresem ochrony konserwatora przyrody,
nie jest położona na obszarze terenów górniczych,
nie jest położona na obszarze parków narodowych,
nie graniczy z nieruchomościami oddanymi w trwały zarząd na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa,
nie jest położona na obszarze pasa nadbrzeżnego,
nie jest położona na obszarach morskich znajdujących się w granicach portów lub przystani morskich,
nie jest położona na terenie zamkniętym w rozumieniu ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Zgodnie z operatem szacunkowym nr xx sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego Pana xxx na dzień 1 grudnia 2011 r. „Na podstawie informacji uzyskanych w Urzędzie Gminy xx, ustalono, że na terenie, na którym położone są przedmiotowe działki brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy xx, uchwalonym uchwałą nr xxx/xxx Rady Gminy xx z dnia 3 października 2000 r., przedmiotowe działki znajdują się na terenie inwestycyjnym. Biorąc pod uwagę powyższe oraz aktualny sposób użytkowania do wyceny przyjęto, iż nieruchomość jest przeznaczona na cele infrastruktury technicznej”.

„Ponadto w uzupełnieniu stanu faktycznego” Wnioskodawca przytacza informacje przekazane przy piśmie Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych Województwa xx w xx z dnia 26 lutego 2012 r., iż:

od dnia 5 lipca 1993 r. (tj. od dnia wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym) nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działek nr 221/2 i 221/3 obręb xxx, gmina xx, zabudowanych hydrofornią i ujęciem wody pitnej dla miejscowości xx - zatem nie miały zastosowania przepisy o podatku od towarów i usług odnośnie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tym samym nie poniesiono żadnych nakładów na ulepszenie budynków i budowli usytuowanych na ww. działkach,
przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu, leasingu lub innej czynności o podobnym charakterze,
budynki, budowle lub ich części zlokalizowane na tej nieruchomości nie były wykorzystywane przez Zarząd do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

Wnioskodawca zamierza dokonać odpłatnego zbycia (sprzedać na rzecz Gminy xx lub dokonać z Gminą zamiany z ew. ekwiwalentem) praw własności działek opisanych szczegółowo w niniejszym wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowane zbycie (sprzedaż lub zamiana) na rzecz Gminy xx nieruchomości szczegółowo opisanej w stanie faktycznym niniejszego wniosku podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, czy podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana dostawa (sprzedaż lub zamiana) nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, a podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 z późn. zm. - zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”).

W przepisach ustawy o VAT określających dostawę towarów nie mówi się wprost o ich sprzedaży czy zamianie. Czynności te zostaną jednak uznane za taką dostawę, jeżeli ich przedmiotem są towary. Zgodnie z ustawowymi przepisami, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowie lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Taką regulację zawiera art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zatem nieruchomość jest towarem, a odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast dostawa towarów to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, bez względu na to czy dokonuje się to poprzez transakcję sprzedaży czy poprzez transakcję zamiany. Według obowiązujących przepisów czynności te zostaną uznane za dostawę towarów w rozumieniu ustawy, jeżeli ich przedmiotem są towary a transakcja odbywa się za odpowiednim wynagrodzeniem. Dlatego czynności, do których przygotowuje się Wnioskodawca, tj. zamiana lub sprzedaż nieruchomości gruntowych zabudowanych, będą opodatkowane w ten sam sposób na gruncie ustawy o VAT. Na takie rozumienie przepisów wskazuje także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 20 marca 2013 r. (sygn. ITPP2/443-1049/12/2/JN), w której czytamy: „W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 158 ww. ustawy Kodeks cywilny, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną. Z powyższego wynika, że przeniesienie własności gruntu na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą dostawą występuje w charakterze podatnika podatku VAT”.

W związku z pytaniem Wnioskodawcy dotyczącym zdarzenia przyszłego, odpowiedź sprowadzać się powinna do stwierdzenia uprawnienia bądź jego braku, do zastosowania do planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości, zwolnień z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT, gdyż zarówno planowana sprzedaż, jak i zamiana przedmiotowej nieruchomości na inną nieruchomość będzie wyczerpywała znamiona odpłatnej dostawy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Przechodząc zatem do analizy przepisów mających zastosowanie w sprawie Wnioskodawca wskazuje:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Czynność przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przy spełnieniu określonych warunków może być z opodatkowania zwolniona. Zasadą jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług dostaw towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju, niemniej jednak ustawodawca przewidział pewne wyjątki. Znajdują się one zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej. Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zwolnienie z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a. Jednocześnie w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT) co oznacza, że w sytuacji, gdy sprzedaż budynku lub jego części podlega zwolnieniu z opodatkowania, również sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek zostaje zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy, każda transakcja zbycia prawa własności nieruchomości połączona z odpłatnością oraz jej fizycznym wydaniem jest na gruncie ustawy o podatku VAT dostawą towarów, do której mogą mieć zastosowanie zwolnienia z opodatkowania uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Z odpłatnością mamy do czynienia, gdy pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje bezpośredni związek, świadczenie to stanowi bowiem czynność podlegającą regulacjom ustawy o VAT. Przy czym wynagrodzenie nie musi być w formie pieniężnej, może przybrać inną formę (np. dostawy towarów, papierów wartościowych). Istotne jest by wynagrodzenie było możliwe do określenia w wartościach pieniężnych (patrz: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 2015 r., sygn. ITPP3/4512-716/15/JK).

Z uwagi na powyższe do planowanej przez Wnioskodawcę dostawy należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnień z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, za wyjątkiem sytuacji gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem pierwsze zasiedlenie to - najogólniej rzecz ujmując - pierwsza czynność opodatkowana odnosząca się do danego budynku po jego wybudowaniu bądź ulepszeniu.

Ponadto w sytuacji gdy dostawa budynku, nie może być objęta zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, podatnik może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z którym zwolnieniu z opodatkowania VAT podlega również dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszanym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem lub części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że w analizowanej sprawie nie może mieć zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem w niniejszej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia
z pierwszym zasiedleniem budynku w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż budynki i budowle będące przedmiotem planowanej dostawy nie były oddawane w najem, leasing lub w celu wykonania innych czynności opodatkowanych. Z uwagi na powyższe rozważyć należy możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W chwili obecnej Wnioskodawca planuje dokonać odpłatnej dostawy (sprzedać lub zamienić na inną nieruchomość) na rzecz Gminy xx opisanych we wniosku działek nr 221/2 i 221/3 obręb xx, gmina xx. Jak wskazano powyżej, dostawa nieruchomości może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, które to przepisy zawierają warunki jakie muszą być spełnione do zastosowania tego zwolnienia. Warunkiem zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 jest, aby dostawa nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, rozumianego jako oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi po wybudowaniu tego budynku, budowli lub ich części lub też po ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Dostawa nie może także odbywać się przed pierwszym zasiedleniem. Ponadto ze zwolnienia na podstawie tego przepisu nie może korzystać dostawa budynku, budowli lub ich części w sytuacji gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z okoliczności przedstawionych w analizowanej sprawie wynika, że Wnioskodawca stał się właścicielem przedmiotowej nieruchomość z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. na mocy ustaw reformujących administrację publiczną, co zostało ostatecznie potwierdzone w decyzjach administracyjnych Wojewody xx Nr xxx/xx z dnia 22 czerwca 2006 r. oraz Nr xxx/xx z dnia 14 grudnia 2006 r. Przekazanie nieruchomości na rzecz Województwa xx odbyło się nieodpłatnie. Dotychczasowym właścicielem był Skarb Państwa, który natomiast stał się ich właścicielem na mocy umowy sprzedaży przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, w związku z czym przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Z uwagi na powyższe oraz biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy, transakcja dostawy przedmiotowej nieruchomości odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym stanowi art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż do pierwszego zasiedlenia ww. działek nie doszło w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, jaką jest np. najem, leasing. W związku z czym, planowana dostawa „budynku mieszkalnego” będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a jest możliwe pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ponosił takie wydatki - to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów; powyższe nie ma jednak znaczenia (nie pozbawia prawa do zwolnienia), jeśli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Odnosząc ww. warunki zwolnienia do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że w stosunku do opisanych zabudowanych działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Zatem spełnione są przesłanki zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Ze względu na wyznaczenie sposobu opodatkowania nieruchomości gruntowej poprzez status budynków lub budowli na niej posadowionych, zwolnienie przewidziane dla dostawy budynków lub budowli rozciąga się również na nieruchomość gruntową. Trzeba wskazać ponadto, że o możliwości zastosowania wskazanego zwolnienia decyduje sam fakt, czy grunt, który jest przedmiotem dostawy, jest zabudowany czy nie.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, planuje dokonać dostawy (sprzedaży lub zamiany) działek nr 221/2 i 221/3, będących działkami zabudowanymi, w stosunku do których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz w stosunku do których nie ponosił on wydatków przekraczających 30% wartości początkowej budynków i budowli na nich posadowionych. Należy podkreślić, że zastosowanie do czynności sprzedaży art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wskazuje, że w stosunku do przedmiotowego budynku, do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, dotąd nie doszło, zaś skoro Wnioskodawca po nabyciu nieruchomości nie dokonywał w stosunku do tej części nieruchomości wydatków na jej ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej sprzedawanego budynku to należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dostawa działek zabudowanych budynkiem hydroforni oraz budowlami, tj. dwoma otworami studziennymi, dwukomorowym osadnikiem do odprowadzania ścieków, będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że wymienione we wniosku obiekty, stanowią – zgodnie ze wskazaniem – budynki i budowle w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin