Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-33/16/BK
z 6 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 13 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia miejsca (kraju) opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu usług informatycznych świadczonych na terytorium Belgii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia miejsca (kraju) opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu usług informatycznych świadczonych na terytorium Belgii.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 3 listopada 2014 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Uzyskiwane dochody opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym wg stawki 19%. Siedziba prowadzonej działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Jego miejscem stałego zamieszkania i ośrodkiem interesów życiowych jest Polska.

W zakresie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne dla klienta mającego siedzibę w Brukseli (Belgia). Usługi mogą być wykonywane zarówno w siedzibie klienta, jak i zdalnie. W związku z tym Wnioskodawca wynajął w Brukseli mieszkanie (od osoby prywatnej, nieprowadzącej działalności gospodarczej), w którym przebywa w czasie wykonywania usług dla klienta, tj. miesięcznie około 20 - 25 dni kalendarzowych (ok. 250 - 300 dni w roku kalendarzowym). Pozostałe dni w miesiącu przebywa w Polsce.

Działalność prowadzona na terytorium Belgii nie jest wykonywana przez położony tam zakład. Usługi są świadczone zarówno w siedzibie klienta, ale w razie potrzeby - także zdalnie (z wynajmowanego mieszkania w Brukseli) lub z Polski. Poza usługami wykonywanymi dla klienta belgijskiego Wnioskodawca świadczy też usługi dla klientów z Polski. Poza dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej nie osiąga na terenie Polski innych dochodów.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego zawarto również, we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że w 2015 r. przebywał za granicą ponad 183 dni, ale nie zamierza przenosić swojego ośrodka interesów życiowych do Belgii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na uwadze czas przebywania w Belgii w ciągu roku kalendarzowego, dochody z tytułu usług informatycznych prowadzonych w formie działalności gospodarczej wykonywanej w Belgii będą podlegać opodatkowaniu w Polsce czy w Belgii?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast ust. 1a tego artykułu precyzuje kim jest osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to mianowicie osoba, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Podobne wnioski można wyciągnąć z treści art. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (...).

W 2015 r. Wnioskodawca przebywał za granicą ponad 183 dni, ale nie zamierza przenosić swojego ośrodka interesów życiowych do Belgii. Miejsce jego stałego zamieszkania znajduje się w Polsce, dlatego też uważa, że dochody uzyskiwane w ramach umowy z klientem belgijskim i wykonywanej za granicą będą mogły być opodatkowane w Polsce, pomimo faktu przebywania w Belgii ponad 183 dni w roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz.U. z 2004 r. nr 211, poz. 2139, dalej: Konwencja), w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która, zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

W myśl art. 4 ust. 2 Konwencji, jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Mając zatem na względzie, że ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika w szczególności, że na terytorium Polski Wnioskodawca posiada centrum interesów osobistych/życiowych oraz stałe miejsce zamieszkania i nie zamierza przenosić go do Belgii, to jako polski rezydent podatkowy posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy, natomiast na terytorium Belgii podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od przychodów (dochodów) osiąganych na terytorium Belgii, jeżeli przepisy stosownej umowy międzynarodowej tak stanowią.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi. Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać takiemu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art. 7 ust. 2 Konwencji). Oznacza to, że dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Belgii podlega opodatkowaniu w Polsce chyba, że działalność gospodarcza na terytorium Belgii prowadzona jest przez położony tam „zakład”, przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 Konwencji należy rozumieć, stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa, a w szczególności:

1. siedzibę zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat,
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że od 3 listopada 2014 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Uzyskiwane dochody opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym wg stawki 19%. Siedziba prowadzonej działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Jego miejscem stałego zamieszkania i ośrodkiem interesów życiowych jest Polska. W zakresie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne dla klienta mającego siedzibę w Brukseli (Belgia). Usługi mogą być wykonywane zarówno w siedzibie klienta, jak i zdalnie. W związku z tym Wnioskodawca wynajął w Brukseli mieszkanie (od osoby prywatnej, nieprowadzącej działalności gospodarczej), w którym przebywa w czasie wykonywania usług dla klienta, tj. miesięcznie około 20 - 25 dni kalendarzowych (ok. 250 - 300 dni w roku kalendarzowym). Pozostałe dni w miesiącu przebywa w Polsce. Co prawda w 2015 r. Wnioskodawca przebywał za granicą ponad 183 dni, ale nie zamierza przenosić swojego ośrodka interesów życiowych do Belgii. Działalność prowadzona na terytorium Belgii nie jest wykonywana przez położony tam zakład. Usługi są świadczone zarówno w siedzibie klienta, ale w razie potrzeby - także zdalnie (z wynajmowanego mieszkania w Brukseli) lub z Polski. Poza usługami wykonywanymi dla klienta belgijskiego Wnioskodawca świadczy też usługi dla klientów z Polski. Poza dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej nie osiąga na terenie Polski innych dochodów.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, świadczenie usług informatycznych na terytorium Belgii nie odbywa się za pośrednictwem znajdującego się w tym kraju zakładu, w rozumieniu art. 5 zawartej z tym krajem Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, lecz stanowi element opisu stanu faktycznego), to dochody uzyskane ze świadczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług na terytorium Belgii, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, gdzie Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Z powyższym zastrzeżeniem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.