INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19.03.2012 r. (data wpływu 21.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie darowizny środków pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie darowizny środków pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 12.03.2012 r. Wnioskodawca w Urzędzie Skarbowym złożył „Zgłoszenie SD-Z2”, w którym poinformował urząd o otrzymaniu dwóch darowizn pieniężnych. Pierwszą darowiznę Wnioskodawca otrzymał 11.04.2007 r. na sumę 2.000 zł (dwóch tysięcy złotych) oraz drugą na sumę 50.000 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych) Wnioskodawca otrzymał w dniu 08.10.2011 r. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dowiadywał się wcześniej w Urzędzie Skarbowym. Wszędzie mówiono o 6-cio miesięcznym okresie obowiązkowego zgłoszenia od dnia otrzymania darowizny, a także o przelaniu na konto bankowe lub przelewem pocztowym – w wyniku czego Wnioskodawca miałby dowód wpłaty na jego konto. Ale, gdy Wnioskodawca mówił, że pieniądze zostały przekazane „z ręki do ręki” – gotówką to mówiono o zapłaceniu podatku od tej darowizny. Faktycznie takie warunki trzeba spełnić, aby nie płacić podatku w grupie „zerowej”, o których jest mowa w ustawie. W czasie prowadzonych rozmów z pracownikami urzędów skarbowych (osobiście i przez telefon), gdy Wnioskodawca wspomniał, że siostra była wykonawcą woli żyjących rodziców (chcieli gotówkę „na stół”), żeby każdy z synów (trzech braci) otrzymał oficjalnie pieniądze w obecności całej rodziny. Urzędnicy mówili Wnioskodawcy o możliwości nie płacenia podatku, jeżeli jest akt notarialny – Wnioskodawca z kolei mówił, ze takowy zapis w akcie notarialnym jest. Jest w nim spisana wola rodziców Wnioskodawcy, gdzie wg § 6 aktu notarialnego jest mowa, iż „darczyńcy obciążają obdarowaną obowiązkiem wypłacenia ich synom Bogdanowi K., Krzysztofowi K., Tomaszowi K. w razie sprzedaży gospodarstwa rolnego po 1/4 części uzyskanej ceny”. Dlatego też taki zapis był rozumiany przez rodziców Wnioskodawcy dosłownie, czyli wypłacenia pieniędzy do ręki. Ojciec Wnioskodawcy pomimo tłumaczeń ze strony Wnioskodawcy w tej sprawie, że tak nie można, nie chciał słuchać i żądał zabrania pieniędzy (jak nie to do pieca) – Wnioskodawca wykonał wolę ojca, wziął gotówkę.

Urząd skarbowy nie zajął stanowiska w tej sprawie, gdyż jest ona specyficzna i z taką sytuacją jeszcze nie mieli do czynienia. Polecił Wnioskodawcy, aby zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do „Biura Informacji Podatkowej”, aby zajęło stanowisko i wydało opinię w wyżej opisanej sprawie.

Wnioskodawca, uważa, że skoro jest bratem darczyńcy, jest stosowny zapis w akcie notarialnym, sporządzone są umowy darowizny pieniędzy w obecności świadków (czyli stosowne dokumenty, których jest mowa w ustawie), także uwzględniając stanowczą wolę rodziców, Wnioskodawcy wydaje, że spełnia warunki zwalniające go z płacenia podatku od darowizny – było wykonane polecenie darczyńcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku opisanej sprawy istnieje możliwość ustawowa lub inna zwalniająca Wnioskodawcę z zapłacenia podatku od darowizny...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli jest bratem darczyńcy, jest stosowny zapis w akcie notarialnym, sporządzone są umowy darowizny w obecności świadków (czyli są dokumenty, o których mowa w ustawie), a także uwzględniając stanowczą wolę rodziców Wnioskodawcy wydaje się, że spełnia warunki zwalniające go z płacenia podatku od darowizny – było to polecenie darczyńcy, czyli rodziców Wnioskodawcy w chwili przekazania gospodarstwa siostrze Wnioskodawcy (§ 6 aktu notarialnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.

W myśl natomiast z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika, iż darowanie środków pieniężnych musi zostać udokumentowane ich przekazaniem na rachunek bankowy, a jedynie od formy czynności cywilnoprawnej zależy kto dokona takiego zgłoszenia. Zawarcie aktu notarialnego zdejmuje jedynie z obdarowanego obowiązek zgłoszenia nabycia własności rzeczy w urzędzie skarbowych, natomiast nadal pozostaje drugi warunek do spełnienia, czyli udokumentowanie zgodnie z zapisami ustawy faktu przekazania środków pieniężnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 12.03.2012 r. Wnioskodawca w Urzędzie Skarbowym złożył „Zgłoszenie SD-Z2”, w którym poinformował urząd o otrzymaniu dwóch darowizn pieniężnych. Pierwszą darowiznę Wnioskodawca otrzymał 11.04.2007 r. na sumę 2.000 zł (dwóch tysięcy złotych) oraz drugą na sumę 50.000 zł (pięćdziesiąt tysięcy złotych) Wnioskodawca otrzymał w dniu 08.10.2011 r. Pieniądze zostały przekazane „z ręki do ręki” – gotówką. W akcie notarialnym jest spisana wola rodziców Wnioskodawcy, gdzie wg § 6 aktu notarialnego jest mowa, iż „darczyńcy obciążają obdarowaną obowiązkiem wypłacenia ich synom w razie sprzedaży gospodarstwa rolnego po 1/4 części uzyskanej ceny”.

Dokonując oceny tak przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wskazanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do uznania, iż w opisanej sytuacji zachodzą przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W przedmiotowej sprawie nie został bowiem spełniony jeden z podstawowych warunków do skorzystania z uregulowanej w tym przepisie preferencji podatkowej, tzn. fakt przekazania środków pieniężnych na Pana rzecz nie został udokumentowany ani dowodem ich przekazania na rachunek bankowy, ani też przekazem pocztowym. Należy wskazać, iż zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Za spełnienie powyższego warunku nie może być uznane dokonanie zapisów w akcie notarialnym, bowiem nabycie na podstawie aktu notarialnego zwalnia jedynie z obowiązku zgłoszenia nabycia. Przyjęcie odmiennego rozwiązania stałoby w sprzeczności z wynikającym z zasady powszechności opodatkowania obowiązkiem interpretowania wszystkich wyjątków od tej zasady w sposób zgodny z literalnym brzmieniem przepisu, z którego dany wyjątek wynika. W związku z tym w przedmiotowej sprawie darowizna środków pieniężnych nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji wyjaśnić należy, że stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Podstawę opodatkowania, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru. W myśl natomiast art. 8 ust. 1 wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.

Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest obdarowany. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z darczyńcą.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III - innych nabywców.
   
   

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9 637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7 276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4 902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Reasumując, należy stwierdzić, iż darowizna środków pieniężnych, nie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem fakt przekazania środków pieniężnych na Pana rzecz nie został udokumentowany ani dowodem ich przekazania na rachunek bankowy, ani też przekazem pocztowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.