Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-100/16/BJ
z 8 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Obecnie działalność ta jest zawieszona i nie wykonuje żadnych czynności objętych wpisem do rejestru CEIDG. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ w przeszłości wybrał opodatkowanie tym podatkiem. Wnioskodawca z dniem 1 marca 2016 r. zamierza odwiesić działalność gospodarczą i jednocześnie wybrać zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przychody osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, tj. 2015 nie przekroczyły 150 tys. zł. W zasadzie obrót ze sprzedaży za ten okres wyniósł 0 zł. Również zamierza zmodyfikować zakres wykonywanej działalności gospodarczej i od dnia 1 marca 2016 r. będzie wykonywał wyłącznie okresowe przeglądy techniczne budynków oraz wszelkich instalacji znajdujących się w budynkach. Dlatego Wnioskodawca zamierza wykreślić z ewidencji dotychczasowe rodzaje działalności i wpisać jako główny rodzaj prowadzonej działalności - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne występujące w PKD pod kodem 71.12.Z. Przy czym nie zamierza prowadzić żadnego doradztwa technicznego. Czynności będą ograniczały się do wykonania przeglądu technicznego i stwierdzenia stanu budynku, względnie instalacji w nim działającej. Działalność gospodarczą Wnioskodawca zamierza wykonywać samodzielnie, jak również korzystać z personelu wykwalifikowanego zatrudnionego na umowę o pracę, albo na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych: zlecenia lub umów o dzieło. Zakłada również, że przychody nie przekroczą łącznie w roku obrotowym 150 tys. zł, przy czym obrót ze sprzedaży nie będzie liczony w proporcji do okresu sprzedaży oraz nie będzie uzyskiwany ze świadczenia usług doradztwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania usług objętych kodem PKD 71.12.Z przy założeniu, że nie będą to usługi doradcze zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy będzie istniało ograniczenie w uzyskiwaniu przychodów ze sprzedaży usług zwolnionych podmiotowo z VAT za rok obrotowy 2016 liczone w proporcji do okresu sprzedaży zgodnie z przepisem art. 113 ust. 9 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

„pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W dalszej części swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje kolejno treść art. 15 ust. 1 i ust. 2 , art. 113 ust. 1, 2, 5, 9 i 10, 11 i 13 ww. ustawy.

W opinii Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powołany przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. W opinii Wnioskodawcy, zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 - „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakieś sprawie. Tak więc, doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” w opinii Wnioskodawcy należy rozumieć szeroko.

Wnioskodawca w dalszej części ponownie wskazał, że ma zamiar odwiesić jednoosobową działalność gospodarczą. We wpisie do ewidencji PKD działalność ma być objęta kodem 71.12.Z - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Wnioskodawca podkreśla, że będzie dokonywać okresowych przeglądów technicznych budynków oraz wszelkich instalacji znajdujących się w budynkach i nie zamierza świadczyć usług doradczych.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że o wyłączeniu ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Wobec tego w sytuacji świadczenia jedynie dokonywanie okresowych przeglądów technicznych budynków (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), przysługuje Wnioskodawcy prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie nie ma zastosowania przepis art. 113 ust. 9 ustawy w przypadku gdy moje przychody ze sprzedaży nie przekroczą kwoty 150 tys. zł, gdyż przywołany w tym zdaniu przepis odnosi się włącznie do podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie jest podmiotem rozpoczynającym działalność, a jedynie ją odwieszającym. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli ustawodawca chciałby aby przepis art. 113 ust. 9 ustawy obejmował podmioty odwieszające działalność gospodarczą dałby wyraz poprzez odpowiednią konstrukcję przepisu.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że jeżeli nie będzie wykonywał usług doradczych ani innych usług, które ze zwolnienia podmiotowego korzystać nie mogą, to w przedmiotowej sprawie nie będzie mieć zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT. Ponadto uważa, że może wybrać zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 ustawy z dniem 1 marca 2016 r., gdzie jednocześnie nie będzie miał zastosowania art. 113 ust. 9 ustawy o VAT. Tak więc skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 150 tys. zł albo nie zostanie wykonana czynność, która ze zwolnienia korzystać nie może.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT).

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:





1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   
3. usług ubezpieczeniowych,
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;


4. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d. terenów budowlanych,

e. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:

a. prawnicze,

b. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca z dniem 1 marca 2016 r. zamierza odwiesić działalność gospodarczą oraz wybrać zwolnienie od podatku od towarów i usług na mocy art. 13 ust. 1 i rozpocząć działalność klasyfikowana w PKD 71.12.Z jako działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Mimo tak zadeklarowanej działalności Wnioskodawca podkreślił, iż czynności będą ograniczały się do wykonywania przeglądów technicznych i stwierdzenia stanu budynków, względnie instalacji w nim działającej.

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, Wnioskodawca nie będzie wykonywać jakichkolwiek usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym doradczych, to w 2016 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. E. Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.