INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami ) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 23 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. oraz pismem z dnia 20 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez spółdzielnię mieszkaniową kosztu wymiany wodomierzy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. oraz pismem z dnia 20 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez spółdzielnię mieszkaniową kosztu wymiany wodomierzy.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w 2011 r. dokonała legalizacji wodomierzy w mieszkaniach poprzez ich wymianę. Poniesiony koszt wymiany wodomierzy został sfinansowany funduszem remontowym. Fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych tworzony jest przez spółdzielnie na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 nr 119 poz. 116 z późn. zm.). Obowiązek świadczenia na fundusz remontowy dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy wymiana wodomierzy sfinansowana funduszem remontowym stanowi dla osób posiadających prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy Spółdzielnia zobowiązana jest sporządzić informację PIT-8C...

Zdaniem Spółdzielni nie powinna sporządzać informacji PIT-8C, gdyż wszyscy mieszkańcy powinni być traktowani równo. Wpłaty na fundusz remontowy wnoszą osoby posiadające mieszkania o statusie lokatorskim, własnościowym i stanowiące odrębną własność. Wystawienie informacji PIT-8C dla osób posiadających prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego naraża je na dodatkowe koszty w postaci podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mającej konkretny wymiar finansowy.

Jednym z określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych źródeł przychodów są wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”. W myśl art. 20 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2011 r. za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być – co do zasady – takie czynności, w wyniku których po stronie osoby fizycznej następuje przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 2 i ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (t. jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) osoby będące właścicielami lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Na podstawie art. 6 ust. 3 powołanej ustawy, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Dodatkowo w myśl art. 27 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w zakresie nieuregulowanym w ustawie do prawa odrębnej własności lokalu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 24 czerwca1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zmianami).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, każdy właściciel lokalu ma obowiązek ponoszenia pełnych kosztów związanych z utrzymaniem jego lokalu (lub lokali) oraz utrzymania swojego lokalu w należytym stanie, a w myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy, każdy właściciel lokalu jest zobowiązany do ponoszenia części wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach ze wspólnej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa w 2011 r. dokonała w mieszkaniach legalizacji wodomierzy poprzez ich wymianę. Poniesiony koszt wymiany wodomierzy został sfinansowany funduszem remontowym. Fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych tworzony jest przez spółdzielnie na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Obowiązek świadczenia na fundusz remontowy dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu.

Zatem mając na uwadze opisany stan faktyczny i stan prawny sprawy należy stwierdzić, że wymiana wodomierzy przez spółdzielnię mieszkaniową ze środków funduszu remontowego w przypadku osób posiadających prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje po stronie tych osób powstanie przysporzenia majątkowego. Spółdzielnia sfinansuje bowiem wydatki, do których ponoszenia zgodnie z przepisami ustawy o spółdzielniach (art. 4 ust. 2 i ust. 4) oraz ustawy o własności lokali (art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1) zobowiązany jest właściciel lokalu. Przysporzenie to jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółdzielnia mieszkaniowa winna zatem wystawić właścicielowi lokalu informację PIT-8C, który powinien opodatkować przedmiotowy dochód w zeznaniu składanym za rok, w którym spółdzielnia dokonała wymiany wodomierzy.

W świetle zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.