INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 22 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu dokumentowania w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych w sytuacji otrzymania towaru i faktury dot. sprzedaży tego towaru:
  • w tym samym miesiącu - jest nieprawidłowe,
  • w różnych miesiącach – jest prawidłowe,
• obowiązku przechowywania dowodów dostawy i opisów towaru handlowego, wraz z posiadanymi fakturami – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych oraz obowiązku przechowywania dowodów dostawy i opisów towaru handlowego wraz z posiadanymi fakturami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, m.in. w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczym, opodatkowaną na „zasadach ogólnych”. Prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów Wnioskodawca zlecił biuru rachunkowemu. We wrześniu 2011 r. Wnioskodawca otworzył sklep spożywczy (wcześniej prowadził sklep z odzieżą używaną). W asortymencie sklepu spożywczego posiada m.in. pieczywo i drożdżówki, dlatego dostawy tych towarów następują codziennie. Dostawcy tych produktów wystawiają, zazwyczaj co kilka dni, faktury zbiorcze, na podstawie dowodów dostawy oraz dowodów zwrotu towarów. Zakupy tych towarów są księgowane przez biuro rachunkowe w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą otrzymania towaru na podstawie dokumentu dostawy, a zwroty na podstawie dokumentów zwrotu w dniu ich wystawienia, który jest jednocześnie dniem dokonania tego zwrotu. Na fakturze dostawcy są powoływane ww. dowody dostawy lub zwrotu towaru. Zdarza się, że dowód dostawy lub zwrotu gdzieś zaginie, a z uzyskaniem ich duplikatów Wnioskodawca ma problemy, ponieważ dostawca twierdzi, że do księgowań „nie są potrzebne”. Faktury zbiorcze Wnioskodawca otrzymuje zazwyczaj co kilka dni, jednak za wrzesień 2011 r. jedną fakturę zbiorczą za pieczywo dostawca wystawił 30 września 2011r. za okres obejmujący dostawy oraz zwroty od 9 do 30 września 2011. Zarówno faktury jak i dokumenty dostaw oraz zwrotów Wnioskodawca przekazuje do zaksięgowania do rozliczającego Go biuru rachunkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zakup towarów dostarczanych do sklepu wraz z dowodami dostawy powinien być księgowany przez biuro rachunkowe w podatkowej księdze przychodów pod datą otrzymania towaru (kolumna 2 księgi) i na podstawie takich dowodów dostawy (ewentualnie własnoręcznie sporządzonych opisów, przy braku takiego dowodu), a zwroty towarów na podstawie dowodów zwrotu w dniu takiego zwrotu, czy też biuro rachunkowe powinno księgować tylko faktury zbiorcze pod datą wystawienia faktury...
2. W przypadku uznania, że zakup towarów (pomniejszony o zwroty) powinien zostać każdorazowo zaksięgowany przez biuro rachunkowe na podstawie faktury zbiorczej, czy konieczne jest przechowywanie dowodów dostawy razem z fakturami, czy też po otrzymaniu faktury Wnioskodawca może takie dowody dostawy i zwrotu zniszczyć...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez biuro rachunkowe, prawidłowym jest księgowanie zakupów pieczywa itp. produktów dostarczanych codziennie do sklepu pod datą otrzymania towaru (tzn. taka data powinna być wpisana w kolumnie 2 księgi) na podstawie dowodu dostawy, specyfikacji dostawcy lub własnoręcznie sporządzonego opisu, a nie księgowanie kilku dostaw jednorazowo na podstawie faktury zbiorczej pod datą jej wystawienia. Wprawdzie art. 22 ust.6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego postawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu, jednak, w ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą lex speclalis derogat legi generali, w pierwszej kolejności należy stosować § 16 ust. 2 oraz § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W szczególności ten ostatni przepis ustanawia bowiem obowiązek zaksięgowania zakupu materiałów podstawowych i towarów handlowych, z zastrzeżeniem § 30 ww. rozporządzenia, niezwłocznie po ich otrzymaniu najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Pomimo, że § 30 ww. rozporządzenia, pozwala w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez biuro rachunkowe, na dokonywanie zapisów w księdze w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenie z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, to jednocześnie nakazuje, aby były to zapisy w porządku chronologicznym, więc z zachowaniem kolejności zdarzeń gospodarczych. W związku z powyższym, według Wnioskodawcy w przypadku zakupu towarów „zdarzeniem gospodarczym” jest właśnie otrzymanie tych towarów, które powinno być ujęte w księdze w dniu ich przyjęcia, co oznacza, że księgowanie faktury zbiorczej naruszałoby „porządek chronologiczny” i powodowałoby ujmowanie kilku zdarzeń gospodarczych (kilku dostaw) w jednej pozycji księgi. Nie można zapominać również o treści § 11 ust. 4 pkt 3 ww. rozporządzenia, który stanowi, że w przypadku popełnienia błędu w księdze, który spowodował podwyższenie podstawy opodatkowania księgę uznaje się za „rzetelną”, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny. Minister finansów traktuje więc zakup towarów jako zdarzenie szczególne i z pewnością nałożenie na podatników w § 17 rozporządzenia obowiązku ich ujmowania w księdze „niezwłocznie po ich otrzymaniu” ma na celu zapobieganie nadużyciom w postaci np. dokonywania obrotu materiałami lub towarami handlowymi uprzednio niezaewidencjonowanymi i pozwala na kontrolę, czy podatnik przed sprzedażą we właściwy sposób udokumentował przyjęcie towaru. Uznając, że priorytetowe znaczenie ma faktura a nie dowody dostawy, w konsekwencji dopuszczalne byłoby księgowanie zakupów towarów od danego dostawcy na podstawie jednej faktury zbiorczej wystawionej za cały miesiąc. Trudno wówczas mówić o zachowaniu „chronologii” zdarzeń. Nie można również zapominać, że art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje „dzień poniesienia kosztu”, jako „dzień wystawienia faktury lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu”. Ustawodawca dopuszcza więc istnienie innych dowodów księgowych, a tym samym nie wyklucza księgowań na podstawie np. opisów, czy specyfikacji dostawcy. Natomiast, w przekonaniu Wnioskodawcy, z treści § 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nakładającego obowiązek księgowania faktury, a nie opisu „jeżeli podatnik otrzymał towar handlowy oraz fakturę w tym samym miesiącu, nie wynika z jaką datą należy taką fakturę zaksięgować. W takiej sytuacji, według Wnioskodawcy, faktura powinna zostać zaksięgowana z datą otrzymania towaru. Przyjęcie odmiennego stanowiska, w sytuacji, kiedy dostawca wystawił fakturę a podatnik nie otrzymał jeszcze towaru, prowadziłoby do konkluzji że należy taką fakturę zaksięgować pod datą jej wystawienia, co oznaczałoby księgowanie „pustej faktury”, a tym samym nierzetelne prowadzenie księgi.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, nawet w przypadku uznania, że prawidłowym jest księgowanie zakupów pod datą wystawienia faktury zbiorczej za dostarczone towary, dowody dostawy, opisy, itp. powinny być przechowywane razem z fakturami zgodnie z § 16 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 6b cyt. ustawy, w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć przy tym należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

W myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami (…),

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia, podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Przy czym, za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Oznacza to, iż realizując powyższa zasadę, w określonych sytuacjach podmiot zobowiązany jest do dokumentowania transakcji gospodarczych dowodami właściwymi dla tej transakcji określonymi przez przepisy cyt. rozporządzenia i w sposób w nim wskazany.

W myśl § 26 ww. rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, iż za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,
3. dowody przesunięć,
4. dowody opłat pocztowych i bankowych,
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków.

W myśl bowiem § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia dowodami wewnętrznymi można udokumentować jedynie:

1. zakup, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
2. zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0);
3. wartość produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
4. zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
5. koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
6. zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
7. wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
8. opłaty sądowe i notarialne;

8a) opłatę skarbową uiszczaną znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008r.;
9. wydatki związane z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.
   
   

Stosownie do treści § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, otrzymanie materiałów podstawowych i pomocniczych, zwanych dalej "materiałami", i towarów handlowych musi być potwierdzone na dowodzie zakupu datą i podpisem osoby, która je przyjęła. Jeżeli materiał lub towar handlowy, którego zakup - zgodnie z przepisami rozporządzenia - dokumentowany jest fakturami dostawców, został dostarczony do zakładu lub dokonano nim obrotu przed otrzymaniem faktury, należy sporządzić szczegółowy opis otrzymanego materiału (lub towaru handlowego), podając imię, nazwisko (firmę) i adres dostawcy, ilość i rodzaj oraz cenę jednostkową i wartość materiału (lub towaru handlowego) i dokonać zapisu w księdze na podstawie opisu. Opis musi być potwierdzony w sposób określony w ust. 1 oraz przechowywany jako dowód zakupu i połączony z nadesłaną następnie fakturą. Ewentualna różnica w stosunku do wartości podanej w fakturze musi być wpisana do księgi (ewidencji) w dniu otrzymania faktury(§ 16 ust. 2 cyt. rozporządzenia). Jeżeli podatnik otrzymał materiał lub towar handlowy oraz fakturę na ten materiał lub towar handlowy w tym samym miesiącu, opis, o którym mowa w ust. 2, dołącza do otrzymanej faktury, a zapisów w księdze dokonuje na podstawie otrzymanej faktury (§ 16 ust. 3 ww. rozporządzenia). Przy czym, jak stanowi § 16 ust. 4 tego rozporządzenia, podatnik może nie sporządzać opisu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli zakup udokumentowany jest specyfikacją dostawcy, pod warunkiem że specyfikacja spełnia wymogi określone dla opisu. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, zakup towarów handlowych, a więc wskazanego we wniosku pieczywa i drożdżówek musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Wyjątek od tej zasady stanowi sytuacja prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe. Zgodnie bowiem z § 30 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w razie prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16, oraz sum miesięcznych przychodów wynikających z ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub danych wynikających z zestawienia, o którym mowa w § 20 ust 2, przekazywanych przez podatnika zgodnie z postanowieniami umowy, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, z którego wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje od dostawcy towar handlowy przed otrzymaniem faktury potwierdzającej fakt jego sprzedaży, stwierdzić należy, iż każdorazowo zobowiązany jest On do sporządzenia opisu towaru handlowego, w sposób wskazany w § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia, chyba, że otrzymuje On wraz z towarem specyfikację dostawy, o której mowa w § 16 ust. 4 rozporządzenia. Opis ten po potwierdzeniu datą i podpisem osoby, która przyjęła towar stanowi bowiem dowód zakupu, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu, który musi być przechowywany razem z otrzymaną następnie fakturą. Przy czym, w sytuacji gdy towar handlowy (pieczywo i drożdżówki) i faktura potwierdzająca jego nabycie, zostaną do Wnioskodawcy dostarczone (otrzymane) w tym samym miesiącu, zapisu dotyczącego poniesienia wydatków związanych z nabyciem tego towaru należy dokonać zgodnie z zasadą wynikającą z § 16 ust. 3 ww. rozporządzenia, na podstawie otrzymanej od dostawcy faktury, do której należy dołączyć sporządzony wg zasad o których mowa w § 16 ust. 2 tego rozporządzenia szczegółowy opis towaru handlowego (lub specyfikację dostawy w razie jej otrzymania).

Jeżeli jednak towar handlowy i faktura dokumentująca jego nabycie zostaną dostarczone Wnioskodawcy w różnych miesiącach, wówczas w związku z brakiem, na koniec miesięcznego okresu rozliczeniowego, faktury potwierdzającej nabycie ww. towarów, zapisu w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów dotyczącego nabycia tego towaru należy dokonać na podstawie opisu towarów sporządzonego niezwłocznie po ich otrzymaniu (lub specyfikacji dostawy w razie jej otrzymania), będących dowodami zakupu. Faktura otrzymana w terminie późniejszym stanowi w tym przypadku jedynie potwierdzenie zawartej(ych) uprzednio transakcji, lecz może rodzić obowiązek dokonania korekty, jeżeli wynikające z niej dane nie pokrywają się z danymi wynikającymi ze sporządzonych uprzednio dokumentów, stanowiących podstawę zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jednocześnie pamiętać należy, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu w odniesieniu do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów przyjmuje się zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia kosztu. Dlatego też wydatki poniesione na zakup towarów będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym została wystawiona faktura (w pierwszej z ww. sytuacji – otrzymania towaru i faktury w tym samym miesiącu) lub został sporządzony opis towaru handlowego lub otrzymano specyfikację dostawcy (w drugim).

Odnosząc się natomiast do kwestii przechowywania przez Wnioskodawcę opisów towarów handlowych (czy też specyfikacji dostaw), o których mowa we wniosku wraz z otrzymanymi fakturami VAT potwierdzającymi nabycie tych towarów, stwierdzić należy, że z treści § 16 cyt. rozporządzenia, jednoznacznie wynika, iż niezależnie od momentu otrzymania faktury potwierdzającej nabycie towaru handlowego, Wnioskodawca zobowiązany jest przechowywać wraz z fakturą sporządzone opisy transakcji (specyfikacje dostawców), o których mowa w powyższym przepisie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• sposobu dokumentowania w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych w sytuacji otrzymania towaru i faktury dot. sprzedaży tego towaru:
  • w tym samym miesiącu - jest nieprawidłowe,
  • w różnych miesiącach – jest prawidłowe,
• obowiązku przechowywania dowodów dostawy i opisów towaru handlowego, wraz z posiadanymi fakturami – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.