Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-2/16-4/SJ
z 23 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 25 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży towarów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży towarów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wniosek uzupełniono 2 marca 2016 r. poprzez przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska do przeformułowanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Miasta na sieci komunikacyjnej Miasta oraz na terenie gmin sąsiadujących na mocy zawartego z nimi Porozumienia Komunalnego, polegające na usługach wykonywania przewozów o charakterze użyteczności publicznej.

Zainteresowany prowadzi także sprzedaż paliw z posiadanej własnej stacji paliw. Zamierza dalej prowadzić sprzedaż paliw poprzez samoobsługowy terminal do wydawania paliw. Sprzedaż paliwa dokonywana będzie za pomocą terminala bezobsługowego „A”. Terminal w połączeniu z oprogramowaniem tworzyć będzie nadal system sprzętowo-programowy, którego zadaniem będzie automatyczne wydawanie paliw oraz tworzenie raportów rozliczeniowych. Przeznaczony do tego terminal pozwalać będzie nadal na wprowadzenie wybranej przez klienta kwoty za jaką chce dokonać zakupu paliwa, dokonać płatności oraz samodzielnie zatankować pojazd. Ze stacji, na której zamontowany jest terminal samoobsługowy będą korzystać zarówno klienci detaliczni, jak również przedsiębiorcy zewnętrzni, z którymi Wnioskodawca ma podpisaną umowę na dostawę paliwa oraz kierowcy Wnioskodawcy, tankujący paliwo na potrzeby działalności Wnioskodawcy.

W zależności od rodzaju odbiorcy, a więc także rodzaju transakcji będą stosowane różne zasady rozliczania opisane w pkt 1-3.

• pkt 1 Transakcje detaliczne
  Ewidencjonowane będą nadal za pośrednictwem kasy rejestrującej, a następnie potwierdzane paragonem fiskalnym, który zgodnie z obowiązkiem ustawowym będzie wydrukowany i wydany Klientowi. Na żądanie Klienta wystawiana będzie również faktura VAT. Kasy stosowane przez Sprzedającego spełniają wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz.U.2013.1076). Sprzedający rozliczać będzie podatek VAT należny z tytułu sprzedaży paliw na podstawie obrotów zarejestrowanych na kasach fiskalnych (dane z modułu fiskalnego kasy), to jest z raportów dobowych.
• pkt 2 Transakcje z przedsiębiorcami zewnętrznymi
  Zawierane będą nadal na podstawie umów na świadczenie usług dostawy paliwa, które określać będą m.in. warunki cenowe zakupionego paliwa, terminy rozliczeń za zakupione paliwo. Przedsiębiorcy Ci będą otrzymywać nadal specjalne karty identyfikacyjne (karty flotowe) z przypisanym kodem identyfikującym kierowców i pojazdy. System informatyczny terminala umożliwiać będzie nadal wydanie paliwa po prawidłowej identyfikacji odbiorcy na podstawie odczytanej karty flotowej. Tacy klienci będą otrzymywać (na żądanie) niefiskalne potwierdzenie transakcji co do wydanej ilości i wartości paliwa wg. bieżącej ceny. Niefiskalne potwierdzenie będzie generowane przez drukarkę fiskalną na terminalu samoobsługowym. Niefiskalne potwierdzenie będzie drukowane przy pomocy drukarki kasy jednak na niej nie będzie rejestrowane. Drukarka fiskalna, którą stosuje Wnioskodawca posiada opcję drukowania niefiskalnych potwierdzeń wydania towarów. Jest to czynność zdefiniowana w programie pracy kasy. W systemie informatycznym przedsiębiorstwa ewidencjonowane będzie wydanie zewnętrzne paliwa na kontrahenta, z którym podpisana będzie umowa. Następnie klientowi, z którym Zainteresowany będzie miał podpisaną umowę będzie wystawiana faktura VAT zgodnie z zawartymi w niej ustaleniami. Odpowiednio do indywidualnych uzgodnień w zawartych umowach z klientem faktury będą wystawiane na bieżąco lub na koniec miesięcznego okresu rozliczeniowego określonego w umowie z klientem.
• pkt 3 Wydania na własne potrzeby Spółki do prowadzenia działalności gospodarczej
  Na stacji obsługiwanej przez terminal tankowane będą nadal również samochody Wnioskodawcy na podstawie specjalnej karty flotowej, w związku z czym z terminala drukowane będzie (na żądanie) potwierdzenie niefiskalne co do wydanej ilości i wartości paliwa. W systemie informatycznym przedsiębiorstwa ewidencjonowany będzie rozchód wewnętrzny i rozliczany, jako koszty własne działalności przedsiębiorstwa.
  
  

Wszystkie transakcje przeprowadzane na terminalu raportowane będą nadal do systemu informatycznego przedsiębiorstwa. Pozwoli to na prowadzenie ewidencji wydanego paliwa zgodnie z kategorią odbiorcy. Dla Klientów detalicznych wydanie rejestrowane będzie na kasie fiskalnej za pomocą paragonów fiskalnych. Dla klientów prowadzących działalność gospodarczą wydanie rejestrowane będzie, jako wydanie zewnętrzne i na tej podstawie wystawiana będzie faktura VAT. Dla własnych potrzeb wydawane na terminalach paliwo będzie ewidencjonowane, jako rozchód wewnętrzny i na tej podstawie rozliczane w kosztach własnych przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 25 lutego 2016 r.).

Czy Spółka będzie mogła wystawiać fakturę VAT na podstawie niefiskalnego potwierdzenia transakcji i dokumentu WZ (wydanie zewnętrzne), potwierdzających wydanie paliwa na rzecz kontrahentów za pomocą terminala bezobsługowego „A”?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje odbywające się pomiędzy przedsiębiorcami muszą być odpowiednio dokumentowane. Podatnik zarejestrowany dla celów podatku VAT, jako podatnik czynny, dokumentuje transakcje na rzecz innych przedsiębiorców poprzez faktury VAT. Faktura to standardowe potwierdzenie transakcji na linii firma-firma. Faktury należy wystawić niezależnie od zgłoszenia żądania ze strony innego przedsiębiorcy. Jeżeli transakcji dokonuje się na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej – fakturę wystawić należy na wyraźne żądanie takiej osoby. Ponadto, jeżeli podatnik wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia, wystawia je w sposób wadliwy albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny.

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczanie i odprowadzenie podatku VAT w oparciu o fakturę wystawioną na bieżąco albo na koniec danego okresu rozliczeniowego a obejmującą szereg transakcji zrealizowanych w tym czasie między stronami jest dopuszczalne. Każde wydanie towaru (na podstawie dokumentu WZ) jest tylko częściowym spełnieniem świadczenia, które staje się całościowym dopiero na koniec miesiąca (zgodnie z umową stron) i wówczas podsumowywane jest stosowną fakturą VAT. Tym samym, należny podatek odprowadzany będzie we właściwym terminie i wysokościach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, przez świadczenie usług – art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dokumentowania sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą regulują przepis art. 106b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy – podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy stanowi, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy – fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do treści art. 106i ust. 2 ustawy – jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Jak wynika z art. 106i ust. 7 ustawy – faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

Przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust. 8 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Miasto na sieci komunikacyjnej Miasta oraz na terenie gmin sąsiadujących na mocy zawartego z nimi Porozumienia Komunalnego, polegające na usługach wykonywania przewozów o charakterze użyteczności publicznej. Zainteresowany prowadzi także sprzedaż paliw z posiadanej własnej stacji paliw. Zamierza dalej prowadzić sprzedaż paliw poprzez samoobsługowy terminal do wydawania paliw. Sprzedaż paliwa dokonywana będzie za pomocą terminala bezobsługowego „A”. Terminal w połączeniu z oprogramowaniem tworzyć będzie nadal system sprzętowo-programowy, którego zadaniem będzie automatyczne wydawanie paliw oraz tworzenie raportów rozliczeniowych. Przeznaczony do tego terminal pozwalać będzie nadal na wprowadzenie wybranej przez klienta kwoty za jaką chce dokonać zakupu paliwa, dokonać płatności oraz samodzielnie zatankować pojazd. Ze stacji, na której zamontowany jest terminal samoobsługowy będą korzystać zarówno klienci detaliczni, jak również przedsiębiorcy zewnętrzni, z którymi Wnioskodawca ma podpisaną umowę na dostawę paliwa oraz kierowcy Wnioskodawcy, tankujący paliwo na potrzeby działalności Wnioskodawcy.

W zależności od rodzaju odbiorcy, a więc także rodzaju transakcji będą stosowane różne zasady rozliczania opisane w pkt 1-3, tj. transakcje detaliczne, transakcje z przedsiębiorcami zewnętrznymi oraz wydania na własne potrzeby Spółki do powadzenia działalności gospodarczej.

Pkt 1 Transakcje detaliczne – ewidencjonowane będą nadal za pośrednictwem kasy rejestrującej, a następnie potwierdzane paragonem fiskalnym, który zgodnie z obowiązkiem ustawowym będzie wydrukowany i wydany Klientowi. Na żądanie Klienta wystawiana będzie również faktura VAT. Kasy stosowane przez Sprzedającego spełniają wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz.U.2013.1076). Sprzedający rozliczać będzie podatek VAT należny z tytułu sprzedaży paliw na podstawie obrotów zarejestrowanych na kasach fiskalnych (dane z modułu fiskalnego kasy), to jest z raportów dobowych.

Pkt 2 Transakcje z przedsiębiorcami zewnętrznymi – zawierane będą nadal na podstawie umów na świadczenie usług dostawy paliwa, które określać będą m.in. warunki cenowe zakupionego paliwa, terminy rozliczeń za zakupione paliwo. Przedsiębiorcy Ci będą otrzymywać nadal specjalne karty identyfikacyjne (karty flotowe) z przypisanym kodem identyfikującym kierowców i pojazdy. System informatyczny terminala umożliwiać będzie nadal wydanie paliwa po prawidłowej identyfikacji odbiorcy na podstawie odczytanej karty flotowej. Tacy klienci będą otrzymywać (na żądanie) niefiskalne potwierdzenie transakcji co do wydanej ilości i wartości paliwa wg. bieżącej ceny. Niefiskalne potwierdzenie będzie generowane przez drukarkę fiskalną na terminalu samoobsługowym. Niefiskalne potwierdzenie będzie drukowane przy pomocy drukarki kasy jednak na niej nie będzie rejestrowane. Drukarka fiskalna, którą stosuje Wnioskodawca posiada opcję drukowania niefiskalnych potwierdzeń wydania towarów. Jest to czynność zdefiniowana w programie pracy kasy. W systemie informatycznym przedsiębiorstwa ewidencjonowane będzie wydanie zewnętrzne paliwa na kontrahenta, z którym podpisana będzie umowa. Następnie klientowi, z którym Zainteresowany będzie miał podpisaną umowę będzie wystawiana faktura VAT zgodnie z zawartymi w niej ustaleniami. Odpowiednio do indywidualnych uzgodnień w zawartych umowach z klientem faktury będą wystawiane na bieżąco lub na koniec miesięcznego okresu rozliczeniowego określonego w umowie z klientem.

Pkt 3 Wydania na własne potrzeby Spółki do prowadzenia działalności gospodarczej – na stacji obsługiwanej przez terminal tankowane będą nadal również samochody Wnioskodawcy na podstawie specjalnej karty flotowej, w związku z czym z terminala drukowane będzie (na żądanie) potwierdzenie niefiskalne co do wydanej ilości i wartości paliwa. W systemie informatycznym przedsiębiorstwa ewidencjonowany będzie rozchód wewnętrzny i rozliczany, jako koszty własne działalności przedsiębiorstwa.

Wszystkie transakcje przeprowadzane na terminalu raportowane będą nadal do systemu informatycznego przedsiębiorstwa. Pozwoli to na prowadzenie ewidencji wydanego paliwa zgodnie z kategorią odbiorcy. Dla Klientów detalicznych wydanie rejestrowane będzie na kasie fiskalnej za pomocą paragonów fiskalnych. Dla klientów prowadzących działalność gospodarczą wydanie rejestrowane będzie, jako wydanie zewnętrzne i na tej podstawie wystawiana będzie faktura VAT. Dla własnych potrzeb wydawane na terminalach paliwo będzie ewidencjonowane, jako rozchód wewnętrzny i na tej podstawie rozliczane w kosztach własnych przedsiębiorstwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości wystawiania faktury VAT na podstawie niefiskalnego potwierdzenia transakcji i dokumentu WZ (wydanie zewnętrzne), potwierdzających wydanie paliwa na rzecz kontrahentów za pomocą terminala bezobsługowego „A”.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej sytuacji gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów i świadczonych usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Z uwagi na powyższe, faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT.

Należy ponadto zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawczej do niej nie wskazują na podstawie jakich dokumentów i czy w ogóle na podstawie jakichkolwiek dokumentów może zostać wystawiona faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług. Z uwagi na powyższe, jeżeli podatnik w celu udokumentowania prawidłowego przebiegu zdarzenia gospodarczego posługuje się np. zestawieniem ilości transakcji, niefiskalnym potwierdzeniem transakcji, listą transakcji itp. należy uznać to za prawidłowe postępowanie.

Zainteresowany zamierza dokonywać sprzedaży paliwa na rzecz odbiorców zewnętrznych (przedsiębiorców), którzy będą otrzymywać specjalne karty identyfikacyjne (karty flotowe) z przypisanym kodem identyfikującym kierowców i pojazdy. System informatyczny terminala umożliwiać będzie wydanie paliwa po prawidłowej identyfikacji odbiorcy na podstawie odczytanej karty flotowej. Klienci będą otrzymywać (na żądanie) niefiskalne potwierdzenie transakcji co do wydanej ilości i wartości paliwa wg. bieżącej ceny. Niefiskalne potwierdzenie będzie generowane przez drukarkę fiskalną na terminalu samoobsługowym jednak na niej nie będzie rejestrowane. W systemie informatycznym przedsiębiorstwa ewidencjonowane będzie wydanie zewnętrzne paliwa na kontrahenta, z którym podpisana będzie umowa. Następnie klientowi, z którym Zainteresowany będzie miał podpisaną umowę będzie wystawiana faktura VAT zgodnie z zawartymi w niej ustaleniami.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Spółka będzie mogła wystawiać fakturę VAT na podstawie niefiskalnego potwierdzenia transakcji i dokumentu WZ (wydanie zewnętrzne), potwierdzających wydanie paliwa na rzecz kontrahentów za pomocą terminala bezobsługowego „A”, jednak z zachowaniem formy i w terminach wynikających z ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej sposobu dokumentowania sprzedaży towarów na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony zostanie odrębnym rozstrzygnięciem z dnia 23 marca 2016 r. znak ILPP2/4512-1-2/16-5/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.