Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-33/16-4/MK
z 8 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko SPÓŁDZIELNI przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług opiekuńczych świadczonych w Dziennym Ośrodku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług opiekuńczych świadczonych w Dziennym Ośrodku. Dnia 15 lutego 2016 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia („Wnioskodawca”) została zarejestrowana w KRS w dniu 14 grudnia 2014 r. Spółdzielnię tworzą dwa podmioty prawne:

• Gmina i
• Powiat.
  
  

Spółdzielnia powołana została głównie na potrzeby osób wykluczonych społecznie, aby pomóc im w odnalezieniu się na rynku pracy. Celem Spółdzielni są szkolenia oraz reintegracja społeczna i zawodowa osób zatrudnionych w Spółdzielni.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto nie jest podmiotem świadczącym usługi pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.

Przy Gminie został powołany Dzienny Ośrodek (zwany dalej „DOW”) kierowany przez Ośrodek Pomocy Społecznej. Spółdzielnia otrzymała zlecenie i zapewnia opiekę dla osób w podeszłym wieku poprzez zaspokajanie ich potrzeb żywieniowych, zdrowotnych, kontaktów towarzyskich, kulturowych i terapię (plastyczno-techniczną, ruchową, kulinarną i muzykoterapię). Prowadzone są także zajęcia polegające na ćwiczeniach ogólnousprawniających. Usługi te świadczone są przez wykwalifikowanych pracowników Spółdzielni i wykonywane są na rzecz osób zamieszkujących w ciągu dnia w DOW. Usługi opiekuńcze świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób w podeszłym wieku są świadczone nie tylko w miejscu zamieszkania tych osób, ale również w miejscu ich codziennego przebywania (w wyniku ich stanu zdrowia nie mogą zostać w ciągu dnia bez opieki w miejscu swojego zamieszkania).

Ww. świadczenia opiekuńcze przyznawane są w formie tylko i wyłącznie decyzji administracyjnych wydawanych przez Ośrodek Pomocy Społecznej (zwanej dalej „OPS”). Osobom takim wydaje się opinię po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego i ujawnieniu dochodów. Pełną odpłatność za wykonywane usługi ponosi OPS. Nie ma możliwości wykonania tam usług prywatnych świadczonych dla osób starszych.

Śledząc przychody Spółdzielni uzyskiwane z ww. działalności spodziewać się należy, że w przyszłości jednostka przekroczy próg zwalniający świadczone usługi z podatku od towarów i usług, tj. 150.000,00 zł (art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług).

Dnia 15 lutego 2016 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, że:

1. Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a - e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
2. Spółdzielnia jest spółdzielnią socjalną osób prawnych założoną przez Gminę i Starostwo Powiatowe. W ramach umowy podpisanej z Ośrodkiem Pomocy świadczy usługi opiekuńcze w D O W dla osób starszych.
   Powstanie, zasady funkcjonowania i odpłatność za pobyt zostały uregulowane odrębną uchwałą Rady Miejskiej Gminy. Podopieczni do ośrodka kierowani są tylko i wyłącznie na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez miejscowy Ośrodek Pomocy, która określa okres na jaki dana osoba jest do niego kierowana oraz wysokość odpłatności za pobyt (uzależniona jest ona od dochodu danej osoby), która uiszczana jest na konto Ośrodka Pomocy Społecznej.
   Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ośrodku polegają na zaspokojeniu codziennych potrzeb życiowych, pielęgnacji i opiece higienicznej, podawaniu posiłków i zapewnieniu kontaktów z otoczeniem. Ich celem jest zaspokojenie podstawowych potrzeb osób niepełnosprawnych oraz osób w podeszłym wieku tak, aby mogły samodzielnie funkcjonować w swoim środowisku. Tego typu usługi są usługami opiekuńczymi, które w myśl ustawy o pomocy społecznej należą do katalogu usług pomocy społecznej.
   Ośrodek Wsparcia został powołany przez Gminę przy Ośrodku Pomocy Społecznej w celu realizacji ww. zadań które są zadaniami własnymi gminy (ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm., art. 7 ust. l pkt 6).
   Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 182, z późn. zm.), pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.
   W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy - pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi „Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ww. usługi opiekuńcze świadczone przez Wnioskodawcę w Dziennym Ośrodku na rzecz osób w podeszłym wieku będą zwolnione od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmując, że usługi wymienione powyżej kwalifikują się jako usługi opiekuńcze (art. 50 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej), świadczone usługi podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Powołując się na art. 43 ust. l pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wskazuje na brak w ww. ustawie definicji stwierdzenia „miejsce zamieszkania”. Dzienny Ośrodek znajduje się na terenie tej samej gminy, skąd kierowani są podopieczni. Ponadto zaznaczyć należy, że codzienne przebywanie podopiecznych w Ośrodku jest niezbędne do ich prawidłowego funkcjonowania, a całodzienny pobyt w „DOW” daje im poczucie przynależności do miejsca i grupy. Ww. świadczenia opiekuńcze przyznawane są w formie tylko i wyłącznie decyzji administracyjnych wydawanych przez Ośrodek Pomocy Społecznej (zwany dalej "OPS"). Osobom takim odpłatność za wykonywane usługi ponosi OPS. Nie ma możliwości wykonania tam usług prywatnych świadczonych dla osób starszych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Zauważa się, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Z powyższych rozważań wynika, że usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy – zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
   • domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
   • placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.
   
   

Wskazać należy, że na podstawie art. 132 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.) – państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy – zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „opieka”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119) – „opieka” oznacza „troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś, zaspokajanie czyichś potrzeb; strzeżenie, pilnowanie kogoś lub czegoś; dozór, piecza, kuratela (…)”.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Jak stanowi art. 43 ust. 17a ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że analizując możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez dany podmiot usług w zakresie opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku – świadczone w miejscu ich zamieszkania – należy w pierwszej kolejności zbadać, czy w sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, ponieważ w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o ww. przepis brak jest podstaw do dalszego badania spełnienia bądź nie warunków określonych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, bowiem odnosi się on do usług świadczonych przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Zatem warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca powołany został głównie na potrzeby osób wykluczonych społecznie, aby pomóc im w odnalezieniu się na rynku pracy. Celem Spółdzielni są szkolenia oraz reintegracja społeczna i zawodowa osób zatrudnionych w Spółdzielni. W chwili obecnej Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto nie jest podmiotem świadczącym usługi pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.

Przy Gminie został powołany Dzienny Ośrodek kierowany przez Ośrodek Pomocy Społecznej. Spółdzielnia otrzymała zlecenie i zapewnia opiekę dla osób w podeszłym wieku poprzez zaspokajanie ich potrzeb żywieniowych, zdrowotnych, kontaktów towarzyskich, kulturowych i terapię (plastyczno-techniczną, ruchową, kulinarną i muzykoterapię). Prowadzone są także zajęcia polegające na ćwiczeniach ogólnousprawniających. Usługi te świadczone są przez wykwalifikowanych pracowników Spółdzielni i wykonywane są na rzecz osób zamieszkujących w ciągu dnia w DOW. Usługi opiekuńcze świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób w podeszłym wieku są świadczone nie tylko w miejscu zamieszkania tych osób, ale również w miejscu ich codziennego przebywania (w wyniku ich stanu zdrowia nie mogą zostać w ciągu dnia bez opieki w miejscu swojego zamieszkania). Ww. świadczenia opiekuńcze przyznawane są w formie tylko i wyłącznie decyzji administracyjnych wydawanych przez Ośrodek Pomocy Społecznej (OPS). Śledząc przychody Spółdzielni uzyskiwane z ww. działalności spodziewać się należy, że w przyszłości jednostka przekroczy próg zwalniający świadczone usługi z podatku od towarów i usług, tj. 150.000,00 zł ( art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług). Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a - e ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy ww. usługi opiekuńcze świadczone przez Wnioskodawcę w Dziennym Ośrodku będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy rozpatrywać ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Jak wskazał Wnioskodawca, nie jest on podmiotem świadczącym usługi pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, wymienionym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a - e ustawy.

Wobec powyższego, usługi które zamierza świadczyć Zainteresowany nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, ponieważ nie zostanie spełniona przesłanka podmiotowa określona w tym przepisie, na podstawie której możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku VAT.

Ponadto analiza sytuacji Wnioskodawcy oraz powołanych przepisów pozwala stwierdzić, że świadczone usługi nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy. Jak wskazano wyżej powołana regulacja prawna zwalnia od podatku VAT usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż określone w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy. W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości fakt, że świadczone usługi stanowią usługi opieki nad osobami starszymi (w podeszłym wieku) świadczone przez podmiot inny niż podmioty zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy. Niemniej nie została spełniona inna z istotnych przesłanek skutkujących możliwością zastosowania zwolnienia od podatku VAT, tj. świadczenia usług w miejscu zamieszkania świadczeniobiorców. Wnioskodawca wskazał bowiem, że usługi opieki „świadczone są przez wykwalifikowanych pracowników Spółdzielni i wykonywane są na rzecz osób zamieszkujących w ciągu dnia w DOW”, czyli w miejscu ich dziennego przebywania.

Natomiast ustawa w powołanym przepisie wymaga, aby usługi opieki realizowane były w miejscu zamieszkania osób w podeszłym wieku, co powinno być rozumiane jako miejsce stałego, całodobowego zamieszkania. W konsekwencji powyższego świadczenie usług opieki w obiekcie Dziennego Ośrodka Wsparcia nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Podsumowując, ww. usługi opiekuńcze świadczone przez Wnioskodawcę w Dziennym Ośrodku nie będą zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 i pkt 23 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.