INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z przynależnym udziałem w gruncie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 14 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z przynależnym udziałem w gruncie.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 6 lutego 1992 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 17 listopada 1999 r. małżonkowie umową majątkową małżeńską ustanowili rozdzielność.

Następnie w dniu 1 lipca 2008 r. zawarli umowę o podział majątku wspólnego, w skład którego wchodziło wyłącznie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku podziału Wnioskodawczyni nabyła ww. prawo do majątku osobistego, bez obowiązku jakichkolwiek spłat i dopłat. Wartość składników majątkowych (1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), które Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku podziału majątku wspólnego przekroczyła udział jaki przysługiwał Jej w majątku wspólnym.

W dniu 19 listopada 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu, w wyniku której nabyła prawa własności ww. lokalu wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej wynoszącym 640/365416 części. W dniu 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny wraz ze związanym z nim udziałem.

W przedmiotowym mieszkaniu Wnioskodawczyni mieszkała nieprzerwalnie od 6 lutego 1992 r. oraz była w nim zameldowana na pobyt stały ponad 12 miesięcy przed sprzedażą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku ze sprzedażą w dniu 1 czerwca 2011 r. mieszkania nabytego w dniu 6 lutego 1992 r. w formie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, przekształconego w odrębną własność w dniu 19 listopada 2008 r. wraz z udziałem w prawie własności gruntu Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu wraz z udziałem w gruncie...
2. Czy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia samego udziału w prawie własności gruntu uznając, że przy sprzedaży samego lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni nie osiągnęła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie jako prawem związanym z prawem odrębnej własności lokalu nie stanowi źródła przychodu z uwagi na fakt, że mieszkała w nim od 1992 r. a w 2008 r. nastąpiła jedynie zmiana formy prawnej mieszkania i gruntu. Wnioskodawczyni uważa, że lokal mieszkalny nabyła w 1992 r. a nie w 2008 r. Od 1992 r. dysponowała również prawem wieczystego użytkowania gruntu, które to prawo zostało następnie przekształcone w prawo własności. Realne zajmowanie i korzystanie z nieruchomości mieszkalnej i gruntowej miało miejsce od 1992 r. Wnioskodawczyni stwierdza, że bez znaczenia dla oceny terminu początkowego dla rozpoczęcia biegu jej korzystania faktycznego z mieszkania ma dokonany w 2008 r. jeszcze przed przekształceniem, podział majątku wspólnego i objęcie przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieruchomości lub ich części przekazane w ramach podziału majątku są poza systemem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie są przychodem tego małżonka, któremu w drodze podziału bez spłat i dopłat przypadła część nieruchomości. Podział majątku w przedmiotowej sprawie dotyczył spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego a nie odrębnej własności lokalu z przynależnym do niej prawem współwłasności gruntu. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do podziału wspólnego majątku małżonków nie uznając tym samym przesunięć majątkowych pomiędzy małżonkami dokonanych bez spłat i dopłat za nabycie nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy. Wnioskodawczyni powołuje się na interpretację indywidualną z dnia 4 grudnia 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr PB1/415-1093/08-2/MO, w której stwierdzono, że mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, a taki stan faktyczny miał miejsce w sprawie.

Według Wnioskodawczyni, za datę nabycia lokalu, od którego liczony jest 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w 1992 r. Prawo to w listopadzie 2008 r. zmieniło formę i zostało przekształcone w inne prawo do lokalu. Dlatego sprzedaż mieszkania wraz z udziałem w gruncie w 2011 r. nie powoduje konieczności zapłaty podatku dochodowego, ponieważ Wnioskodawczyni faktycznie i formalnie korzystała zarówno z mieszkania jak i z udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu od ponad pięciu lat.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie gruntu nastąpiło w chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu. Późniejsze przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności stanowi jedynie zmianę formy prawnej władztwa nad gruntem. Według Wnioskodawczyni pogląd taki prezentują również organy podatkowe we wskazanych przez Nią interpretacjach podatkowych. Ponadto w wyroku NSA z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. akt II FSK 416/10 sąd stwierdził, iż zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży mieszkania lub domu kupionego w latach 2007-2008 obejmuje również dochód ze sprzedaży gruntu, na którym znajdują się budynki. Mieszkanie jest częścią składową nieruchomości i nie może stanowić odrębnego przedmiotu własności. Mieszkanie (budynek) nie jest odrębnym od gruntu przedmiotem własności. Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji gdy korzysta z tzw. ulgi meldunkowej, która dotyczy nieruchomości nabytych w latach 2007-2008 zgodnie z obowiązującym w tym czasie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z powołanym powyżej orzecznictwem sądów, do przychodu ze sprzedaży mieszkania, jak również od wartości gruntu nie płaci podatku. Zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie nie stanowi źródła przychodu a uzyskany dochód nie będzie podlegał opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu – z zastrzeżeniem ust. 2 – jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Dla ustalenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych niezbędnym jest zatem określenie momentu ich nabycia.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w dniu 6 lutego 1992 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 17 listopada 1999 r. małżonkowie umową majątkową małżeńską ustanowili rozdzielność.

Następnie w dniu 1 lipca 2008 r. zawarli umowę o podział majątku wspólnego, w skład którego wchodziło wyłącznie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku podziału Wnioskodawczyni nabyła ww. prawo do majątku osobistego, bez obowiązku jakichkolwiek spłat i dopłat. Wartość składników majątkowych (1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), które Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku podziału majątku wspólnego przekroczyła udział jaki przysługiwał Jej w majątku wspólnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 47 § 1 zdanie 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-50¹ (art. 48).

Stosownie zaś do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego za datę nabycia nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

• wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli zatem wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego. Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) lub prawem – jak też stan jej majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyła w 1992 r. w części odpowiadającej Jej udziałowi w majątku wspólnym oraz w 2008 r. w wyniku podziału majątku wspólnego w części przekraczającej udział w majątku wspólnym.

Podkreślenia wymaga, iż w sytuacji nabycia przez podatnika spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przekształconego następnie w odrębną własność w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), za datę nabycia lokalu od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu.

Zgodnie z art. 17² ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest prawem zbywalnym, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Jest ono ograniczonym prawem rzeczowym.

Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym także umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego „Własność i inne prawa rzeczowe”. Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości wspólnej.

W świetle wyżej przedstawionych przepisów ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienie prawa własności w istocie stanowi tylko przekształcenie formy prawnej władania rzeczą, a nie nowe nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1992 r. nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), ponieważ jego odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Tym samym, kwota uzyskana z przedmiotowej sprzedaży odpowiadająca temu udziałowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast opodatkowaniu podlega dochód ze zbycia lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w wyniku podziału majątku wspólnego ponad udział przysługujący Wnioskodawczyni w tym majątku, ponieważ odpłatne zbycie tego udziału w 2011 r. nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie. Do odpłatnego zbycia tej części zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. – stanowi, iż podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. - wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy). Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Z powyższego wynika, że zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• zameldowania podatnika na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

• terminowego złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Jak wynika z treści wniosku, w dniu 6 lutego 1992 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku podziału majątku wspólnego w dniu 1 lipca 2008 r. stała się wyłącznie uprawnioną do ww. prawa. Następnie w dniu 19 listopada 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę ustanowienia i przeniesienia na Jej rzecz odrębnej własności lokalu wraz z przynależnym udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej wynoszącym 640/365416 części. W dniu 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny wraz ze związanym z nim udziałem.

W przedmiotowym mieszkaniu Wnioskodawczyni mieszkała nieprzerwalnie od 6 lutego 1992 r. oraz była w nim zameldowana na pobyt stały ponad 12 miesięcy przed sprzedażą.

Powyższe oznacza, iż spełniony został – wymagany przepisami prawa - warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania w zbywanym lokalu mieszkalnym. Tym samym należy stwierdzić, że przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, przy dopełnieniu warunku złożenia oświadczenia wskazanego w art. 21 ust. 21 ustawy, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odrębnie natomiast należy potraktować przychód ze sprzedaży gruntu, na którym jest posadowiony budynek, z którego lokal został wyodrębniony, albowiem przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) cytowanej ustawy, zwalnia z opodatkowania przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wyłącznie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu.

Ustawodawca, konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi, posłużył się bowiem katalogiem rzeczy i praw - posiadającym walor katalogu zamkniętego – przychód ze zbycia których podlega przedmiotowemu zwolnieniu. Skoro więc ustawodawca użył w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy pojęcia „lokal mieszkalny”, to nie ma żadnych podstaw aby określone tym przepisem zwolnienie rozciągać również na związany z nim udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego gruntu.

Powyższe wynika również z reguł funkcjonowania tzw. ulgi meldunkowej w polskim systemie podatkowym na zasadzie – podobnie jak wszelkie ulgi i zwolnienia – wyjątku od zasady powszechności opodatkowania (określonej w art. 84 Konstytucji RP). Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Posłużenie się przez ustawodawcę w omawianym przepisie sformułowaniem „zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu” nie jest odejściem od cywilistycznego rozumienia nieruchomości. Stanowi natomiast wyraz autonomii prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe należą do dwóch różnych od siebie gałęzi prawa, na gruncie których, możliwe jest dokonanie odrębnego i niezależnego od siebie przypisania skutków prawnych poszczególnym zdarzeniom faktycznym. W niniejszej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której w ujęciu cywilistycznym, Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny wraz z udziałem w gruncie jako całość, natomiast z punktu widzenia prawa podatkowego, czynność ta nie spowoduje - przy dopełnieniu warunku złożenia oświadczenia wskazanego w art. 21 ust. 21 ustawy - powstania obowiązku podatkowego jedynie w stosunku do lokalu mieszkalnego.

Biorąc pod uwagę powołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w gruncie związanego z lokalem w części nabytej w wyniku podziału majątku wspólnego, nie korzysta z przedmiotowego zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy zauważyć, że przepis art. 2 ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na który powołuje się Wnioskodawczyni, nie znajduje w sprawie zastosowania, gdyż odnosi się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków, nie dotyczy natomiast opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości. Ponadto powołane interpretacje podatkowe zostały wydane w odmiennym, niż przedstawiony przez Wnioskodawczynię, stanie faktycznym.

Końcowo podkreślić należy, w odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2011 r. II FSK 416/10, że orzeczenia sądowe nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, których dotyczą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.