Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-246/16-6/BC
z 6 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu 26 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniach: 4 marca 2016 r., 15 marca 2016 r., 28 marca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 18 marca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-246/16-4/BC, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 18 marca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 22 marca 2016 r., natomiast w dniu 28 marca 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca obecnie jest zatrudniony w spółce A Sp. z o. o. („Spółka”) na podstawie umowy o pracę; dodatkowo został powołany uchwałą Zgromadzenia Wspólników do pełnienia funkcji prezesa zarządu Spółki.

Wnioskodawca zawrze ze Spółką odrębne od dotychczasowych umów i niezwiązane z nimi umowy pochodnego instrumentu finansowego (dalej: „Umowy”). Umowy zostaną zawarte w ramach projektowanego programu przez spółkę A Sp. z o. o. - jedynego udziałowca Spółki - który ma na celu rozwój i poprawę sytuacji finansowej spółek z grupy B.

Na podstawie Umów Wnioskodawcy przyznane zostanie warunkowe prawo (dalej: „Prawo”) do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego (dalej: „.Rozliczenie Pieniężne”), którego wysokość uzależniona będzie od zysku operacyjnego Spółki przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych, podatków, amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych (dalej: „EBITDA”).

Umowy będą zawierane na poszczególne kwartały roku, a podstawą ustalenia wartości EBITDA będzie kwartalny bilans i rachunek zysków i strat Spółki zatwierdzony przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki.

Kwota Rozliczenia Pieniężnego będzie kalkulowana w Umowach w następujący sposób:

RP = % * EBITDA, gdzie:

RP - kwota Rozliczenia Pieniężnego;

% - wartość procentowa określana w każdej Umowie EBITDA

wartość EBITDA - wykazana na zatwierdzonym przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki kwartalnym bilansie i rachunku zysków i strat Spółki.

W przypadku rozwiązania Umowy w trakcie trwania kwartału będącego jej przedmiotem, potencjalna kwota Rozliczenia Pieniężnego za ten kwartał, będzie ustalana w odpowiedniej proporcji do długości trwania Umowy w danym kwartale. W przypadku jednak, jeżeli EBITDA Spółki nie osiągnie zakładanego w Umowie za dany kwartał poziomu, Wnioskodawca nie otrzyma wypłaty z Umowy za taki kwartał.

Realizacja Prawa przez Wnioskodawcę dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwot Rozliczenia Pieniężnego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wypłata będzie miała nastąpić w ciągu 60 dni od zatwierdzenia przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki kwartalnego bilansu oraz rachunku zysku i strat Spółki, będącego podstawą do ustalenia wartości EBITDA za kwartał, którego dotyczy Umowa. W przypadku jednak, jeżeli kwartalny bilans i rachunek zysków i strat Spółki nie zostanie zaakceptowany przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki przez 30 dni od zakończenia kwartału będącego przedmiotem Umowy i brak akceptacji nie będzie wynikał ze wskazanych błędów zawartych w tych dokumentach, wypłata będzie miała nastąpić po 90 dniach od zakończenia kwartału.

Umowy z Wnioskodawcą zostaną zawarte na czas nieokreślony z miesięcznym okresem wypowiedzenia. Umowy z Wnioskodawcą dotyczące wszystkich kwartałów 2016 roku zostaną zawarte w pierwszym kwartale 2016 roku. Jeżeli Spółka uzna, że Umowy mają pozytywny wpływ na jej wyniki, Umowy za kwartały dotyczące kolejnych lata będą zawierane na początku każdego roku.

Prawo przysługuje Wnioskodawcy odpłatnie za cenę określoną w Umowie i jest ono niezbywalne aż do momentu jego realizacji. W związku z tym, że Prawo jest zależne od wysokości EBITDA i jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji, co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwoty Rozliczenia Pieniężnego.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że według najlepszej jego wiedzy przyznane mu zgodnie z zapisami Umowy Prawo do otrzymania w przyszłości Kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanowi instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentalni finansowymi. W szczególności jest to instrument finansowy wskazany w punkcie c) powołanego przepisu, tj. „niebędące papierami wartościowymi (...) inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest (...) wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez (…) rozliczenie pieniężne”. Instrumentem bazowym dla powyższego prawa jest wartość zysku operacyjnego A Sp. z o. o. przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych, podatków, amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych. Prawo to jednocześnie jest zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi instrumentem pochodnym, gdyż przez takie instrumenty należy rozumieć „(...) inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości (...) wskaźników finansowych (...).”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 Ustawy PIT (tj. w zeznaniu podatkowym Wnioskodawcy)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po jego stronie z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w chwili realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 Ustawy PIT (tj. w zeznaniu podatkowym Podatnika).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f - są „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu, można wskazać, że przychód po jego stronie nie powstanie w momencie nabycia przez niego Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymuje jeszcze środków pieniężnych od Spółki.

Dodatkowo, Wnioskodawca ponosi odpłatność za nabycie Prawa w wysokości określonej w Umowie. Nabycie Prawa przez Wnioskodawcę stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłat w formie Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości, po spełnieniu warunków określonych w Umowie. „Przysporzenie”, które otrzymuje w chwili nabycia Prawa jest więc jedynie potencjalne i realizować się będzie (jeśli spełnione zostaną określone w Umowie warunki) dopiero w przyszłości.

W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji, co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwot wynikających z Rozliczenia Pieniężnego.

Stanowisko to potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje indywidualne wydane w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w imieniu Ministra Finansów:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 maja 2014 r., IPPB2/415-250/14-2/PW, w której stwierdzono, że przychód po stronie Uczestników Programu powstanie dopiero w momencie realizacji Rozliczenia Pieniężnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof.
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 maja 2014 r., ILPB2/415-149/14-4/TR, w której stwierdzono, że przyznanie pracownikom pochodnych instrumentów finansowych X spowoduje powstanie po stronie pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie realizacji praw wynikających z tychże instrumentów finansowych (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który to przychód stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy.
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 kwietnia 2014 r., IPPB2/415-82/14-5/MK1, w której stwierdzono, że ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tj. w zeznaniu podatkowym Podatnika).
  
  

Mając na względzie powyższe, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w chwili nabycia przez niego Prawa. Dopiero w chwili realizacji Prawa wynikającego z każdej Umowy możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia. Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy PIT. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy PIT źródłem przychodów są „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów”.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 Ustawy PIT.

Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są „instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.; dalej jako „Ustawa OIF”), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego”.

Według art. 2 ust. 1 pkt 2 c) Ustawy OIF, instrumentami finansowymi są m.in. „niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy OIF, przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego”.

Należy podkreślić, że pojawiające się w Ustawie OIF pojęcia „prawo”, „umowa” i „instrument finansowy” to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych. Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowy zawarte z Wnioskodawcą, mogą być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy OIF, kwalifikowane jako instrumenty finansowe. Z powyższego wynika zatem, że instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również wskaźniki finansowe spółek. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe to wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa. Wysokość EBITDA, od którego zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne, będzie ustalana na podstawie kwartalnych bilansów oraz rachunków zysków i strat Spółki zatwierdzonych przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego może być uznane zarówno jako:

1. instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy OIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Rozliczeń Pieniężnych) zależy bezpośrednio od EBITDA Spółki; i tym samym jako
2. instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 c) Ustawy OIF, gdyż Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest (jak wskazano powyżej w punkcie a) instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym będzie wskaźnik finansowy Spółki (tj. EBITDA) i jest ono wykonywane przez rozliczenie pieniężne.
   
   

Z Umów wynika, że Wnioskodawca jest uprawniony z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczeń, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych.

Zgodnie z Ustawą OIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będzie właśnie realizowane Prawo nabyte przez Wnioskodawcę.

W rezultacie, zgodnie z Ustawą OIF Prawo do żądania przez Wnioskodawcę wypłat Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości wskaźnika finansowego. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 Ustawy PIT.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Wnioskodawcę stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 Ustawy PIT od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy PIT, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy kwota Rozliczenia Pieniężnego wynikająca z realizacji Prawa (w oparciu o wskaźnik finansowy Spółki) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ewentualny przychód po jego stronie powstanie dopiero w chwili realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tj. w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy PIT) w terminie do 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl natomiast art. 11 ust. 2b ww. ustawy jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zatem należy stwierdzić, że przychodem podatkowym będzie również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, bądź częściowo odpłatnych. W tym kontekście rozważenia wymagają skutki przyznania Wnioskodawcy warunkowego prawa („Prawo”) do otrzymania w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego. Realizacja Prawa przez Wnioskodawcę dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego na rachunek bankowy Wnioskodawcy, pod warunkiem że spełnią się określone w Umowie przesłanki. Prawo zostanie przyznane Wnioskodawcy odpłatnie.

Przyznane Wnioskodawcy Prawo nie jest zbywalne. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, przyznane mu zgodnie z zapisami Umowy Prawo do otrzymania w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Samo przyznanie Zainteresowanemu pochodnego instrumentu finansowego – po spełnieniu warunków programu – nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie Prawa w ramach programu motywacyjnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie stanowi nieodpłatnego (częściowo odpłatnego) świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Wnioskodawca wskazał bowiem, że przyznane mu Prawo będzie zależało od wysokości EBITDA i będzie prawem warunkowym, Wnioskodawca nie będzie mieć gwarancji otrzymania kwoty Rozliczenia Pieniężnego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że otrzymanie Prawa stwarza więc potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z otrzymanych w ramach programu pochodnych instrumentów finansowych wyjaśnić należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Z kolei, w myśl art. 5a pkt 13 ww. ustawy podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych – oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawcy przyznane zostanie Prawo (stanowiące w ocenie Wnioskodawcy pochodny instrument finansowy w rozumieniu ww. przepisu) do otrzymania w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego. Realizacja Prawa przez Zainteresowanego dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego na rachunek bankowy Wnioskodawcy pod warunkiem, że spełnią się określone w Umowie przesłanki.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca osiągnie przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Na podatniku, który uzyskał dochód, (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, stwierdzić należy, że przyznanie w ramach programu motywacyjnego pochodnego instrumentu finansowego – w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Prawa tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy. W konsekwencji przychód ten należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten z uwzględnieniem kosztów jego uzyskania będzie podlegał opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien zostać wykazany w deklaracji PIT-38 do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.