Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-145/16/ENB
z 6 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych Banku z tytułu wypłaty emerytur i rent zagranicznych na podstawie zrealizowanych czeków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych Banku z tytułu wypłaty emerytur i rent zagranicznych na podstawie zrealizowanych czeków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący bankiem przyjął do realizacji i będzie realizował czeki składane przez osoby fizyczne (klientów), które dla celów podatkowych mają miejsce zamieszkania w Polsce. W formie czeku otrzymują oni świadczenie z tytułu rent i emerytur z zagranicy w walucie innej niż PLN. Klient ma obowiązek zadeklarować fakt czy świadczenie objęte czekiem ma charakter emerytalno-rentowy.

Po potwierdzeniu emerytalno-rentowego charakteru świadczenia powstaje jednak wątpliwość co do tego w jakim momencie klient uzyskuje dochód z tytułu renty lub emerytury zagranicznej tj. czy w momencie otrzymania czeku czy też w momencie realizacji czeku a w rezultacie czy klient (podatnik) uzyskuje to świadczenie za pośrednictwem płatnika, tj. Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca realizując czek z tytułu renty lub emerytury ma obowiązek pobierać, jako płatnik zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w myśl art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że klient uzyskuje dochody bez pośrednictwa płatnika, w związku z czym Wnioskodawca nie ma obowiązku potrącania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych świadczeń związanych z realizacją czeków uzyskanych przez podatnika. Zdaniem Wnioskodawcy przychód dla podatnika (klienta) powstaje w momencie otrzymania czeku, ponieważ czek posiada sam w sobie wartość majątkową a Wnioskodawca pośredniczy jedynie w zamianie tych wartości na postać gotówkową. Klient samodzielnie powinien dokonać obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu, względnie jest zwolniony z odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanych w dniu 1 lipca 2015 r. indywidualnych interpretacjach (sygn. IPPB4/4511-522/15-2/JK2 oraz IPPB4/4511-522/15-3/JK2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Należy zauważyć, że ustawodawca w treści art. 11 nie zawarł definicji pojęcia wartości pieniężnych, jednak posługując się potocznym znaczeniem tego określenia należy przez to rozumieć aktywa finansowe, które mogą być używane do regulowania zobowiązań pieniężnych jako substytuty pieniądza, mimo że nie są pieniądzem. Wartości pieniężne wyrażają istnienie prawa majątkowego o określonej wartości i przyjmują formę przykładowo weksli, czeków lub innych papierów wartościowych uprawniających do otrzymania określonych kwot pieniężnych. Jednocześnie podkreślić należy, że przychodem są nie tylko otrzymane lecz także postawione do dyspozycji podatnika pieniądze lub wartości pieniężne (np. czek). Oznacza to, że przychód osiągnie zarówno podatnik, który pobrał pieniądz osobiście jak i ten, który nie pobrał pieniędzy, pod warunkiem, że były one postawione mu do dyspozycji. Poprzez sformułowanie „postawienie do dyspozycji” należy rozumieć takie przedstawienie podatnikowi przysługujących mu wartości pieniężnych, aby mógł on z nich swobodnie skorzystać („Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz”, red. Dr J. Marciniuk, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2003).

W przypadku zatem należności przekazanych podatnikowi w formie czeku, należy uznać, że zostają one postawione podatnikowi do dyspozycji z momentem przekazania podatnikowi czeku możliwego do zrealizowania. Moment faktycznego zrealizowania czeku nie ma wpływu na to, że z chwilą otrzymania go podatnik miał już określoną wartość pieniężną do swojej dyspozycji.

Wobec powyższego należy uznać, że podatnik uzyskuje dochód z tytułu emerytury lub renty wypłacanej z zagranicy w momencie otrzymania czeku i na tej podstawie ma obowiązek samodzielnego obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w Polsce.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent – pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

W przypadku natomiast, gdy podatnicy osiągają dochody bez pośrednictwa płatników z tytułu emerytur i rent zagranicznych, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a (art. 44 ust. 1a pkt 2 cytowanej ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przyjął do realizacji i będzie realizował czeki składane przez osoby fizyczne (klientów), które dla celów podatkowych mają miejsce zamieszkania w Polsce. W formie czeku otrzymują oni świadczenie z tytułu rent i emerytur z zagranicy w walucie innej niż PLN. Klient ma obowiązek zadeklarować fakt czy świadczenie objęte czekiem ma charakter emerytalno-rentowy.

Zatem mając na uwadze treść wniosku i powołane wyżej przepisy prawa wskazać należy, że Wnioskodawca w przypadku przedłożenia czeku do realizacji przez klienta nie pełni roli płatnika, o którym mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w konsekwencji nie jest obowiązany do poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych kwot. Natomiast klient osiągający dochód, z tytułu zagranicznej emerytury lub renty bez pośrednictwa banku, który na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podlega opodatkowaniu w Polsce – jest obowiązany zgodnie z art. 44 ust. 3a w zw. z art. 44 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.