INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 30 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia członków Komisji do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia członków Komisji do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 16 maja 2012 r., na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 21 maja 2012 r., natomiast w dniu 30 maja 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 28 maja 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z ustawą o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, Wojewoda powołał Komisję do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych, która ma orzekać w trybie przyśpieszonym o stwierdzonych błędach lekarskich.

W skład Komisji wejdą: lekarz, adwokaci, prawnicy, pielęgniarki i diagnostycy laboratoryjni. Członkowie Komisji będą otrzymywać wynagrodzenie zgodnie z art. 67h ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, oraz będą wykonywać czynności na podstawie powołania lub umowy zlecenia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, iż zgodnie z ww. ustawą:

1. do zadań Komisji należy pozasądowe dochodzenie roszczeń za szkody spowodowane zdarzeniami medycznymi, za które uznaje się:
   • zakażenie pacjenta biologicznymi czynnikami chorobotwórczymi,
   • uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pacjenta,
   • śmierć pacjenta będącą następstwem niezgodnych z aktualną wiedzą medyczną:
     • diagnozy, jeżeli spowodowała ona niewłaściwe leczenie przyczyniając się do rozwoju choroby,
     • leczenia, w tym wykonania zabiegu operacyjnego,
     • zastosowania produktu leczniczego lub wyrobu medycznego.
2. członkowie Komisji nie są pracownikami Wnioskodawcy, przy czym jedną osobę powołał Minister Zdrowia, jedną - Rzecznik Praw Pacjenta, pozostałe - Wojewoda.
3. dziesięć osób z powołanej Komisji prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług: adwokackich, pielęgniarskich i położnych oraz masażu, a także lekarskich. Pozostały skład Komisji, tj. sześć osób - zatrudnionych jest w innych placówkach na podstawie umowy o pracę, a ich dochody opodatkowane są na zasadach ogólnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie wypłacone ww. Komisji należy opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też można zastosować zryczałtowany podatek dochodowy...

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, czy osoby prowadzące działalność gospodarczą powinny wystawiać faktury na świadczone usługi...

Czy w związku z tym, Wnioskodawca ma obowiązek, w myśl przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania, wpłacenia podatku, sporządzenia informacji PIT, zgodnie z art. 31, art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również w odniesieniu do członków Komisji prowadzących działalność gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wynagrodzenia należy opodatkować na zasadach ogólnych art. 27 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca doprecyzował, iż wynagrodzenia osób świadczących usługi w ramach powołanej Komisji a zatrudnionych w innych placówkach, należy opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym odosób fizycznych. W związku z tym, Wnioskodawca ma obowiązek, w myśl przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania, wpłacenia podatku, sporządzenia informacji PIT, zgodnie z art. 31, art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodał również, iż osoby prowadzące działalność gospodarczą, a świadczące usługi na rzecz ww. Komisji, powinny wystawić fakturę i samodzielnie odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest m. in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek oraz kwoty zryczałtowanego podatku podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (…).

W myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje (PIT-4R), według ustalonego wzoru (…).

Natomiast w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje (PIT-11) o wysokości dochodu, o których mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy wyrażonej w cytowanym art. 30 ust. 1 pkt 5a tej ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

• kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł, oraz

• wysokość należności wynika z umowy.
  
  

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 67e ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 159 ze zm.), tworzy się wojewódzkie komisje do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, zwane dalej „wojewódzkimi komisjami”. Siedzibą wojewódzkiej komisji jest siedziba właściwego urzędu wojewódzkiego.

Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, w skład wojewódzkiej komisji wchodzi 16 członków (…), spośród których 14 członków powołuje wojewoda, po jednym członku powołuje minister właściwy do spraw zdrowia i Rzecznik Praw Pacjenta (ust. 5 pkt 1 i 2 art. 67e tej ustawy). Wojewódzkie komisje orzekają w składzie 4-osobowym (art. 67f ust. 1 ww. ustawy). Stosownie natomiast do art. 67h ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, członkom składu orzekającego przysługuje m.in. wynagrodzenie w wysokości nieprzekraczającej 430 zł za udział w posiedzeniu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w skład Komisji do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych, powołanej przez Wojewodę, wejdą osoby niebędące pracownikami Wnioskodawcy, z których sześć jest zatrudnionych w innych placówkach, a dziesięć osób prowadzi działalność gospodarczą. Członkowie Komisji zostali powołani przez: Ministra Zdrowia (jedna osoba), Rzecznika Praw Pacjenta (jedna osoba) i Wojewodę (pozostałe osoby). Członkowie, za udział w posiedzeniach Komisji, będą otrzymywać wynagrodzenie według zasad określonych w art. 67h ww. ustawy o prawach pacjentach.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż członkowie Komisji będą uzyskiwać przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. W związku z tym, od wynagrodzeń tych osób, bez względu na ich status (tzn. czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też są zatrudnieni w innej placówce), Wnioskodawca jako płatnik, ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodać również należy, iż w kwestii ewentualnego opodatkowania wynagrodzeń członków Komisji zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mówi art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotne znaczenie ma kwota wynikająca z pojedynczej umowy (pojedynczego tytułu prawnego). Jednakże z uwagi na fakt, że Wnioskodawcę i ww. osoby nie wiąże żadna umowa, z tytułu której osoby te miałyby otrzymywać ww. przychody, gdyż podstawą naliczenia wynagrodzenia będzie w tym przypadku ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miał zastosowania.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za nieprawidłowe z uwagi na błędnie powołane przepisy art. 31 i art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które w niniejszej sprawie nie mają zastosowania, albowiem dotyczą płatnika będącego zakładem pracy, a nie płatnika wypłacającego świadczenia z tytułu określonego w art. 13 pkt 6 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.