2016.03.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-105/16-2/DG
z 31 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r.w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania usług mediacji za usługi, z tytułu świadczenia których można korzystać ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy;
możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania usług mediacji za usługi z tytułu świadczenia których można korzystać ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy oraz w zakresie możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja została ustanowiona w maju 2012 roku, działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 roku o fundacjach oraz statutu Fundacji. Fundacja ma osobowość prawną. Zgodnie ze statutem przychody Fundacji mogą pochodzić z darowizn, spadków, zapisów, dotacji, subwencji oraz grantów, dochodów ze zbiórek i imprez publicznych, dochodów z majątku Fundacji oraz nieodpłatnej i odpłatnej działalności pożytku publicznego w zakresach wskazanych w art. 4 ust. 1 pkt 1-33 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. W praktyce Fundacja uzyskuje przychody z darowizn oraz z prowadzenia odpłatnej działalności pożytku publicznego, a dokładniej poprzez prowadzenie postępowań mediacyjnych w różnych ich formach, a także szkoleń w obszarze mediacji. Fundacja nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego. W statucie Fundacji nie ma zapisu o prowadzeniu działalności gospodarczej. Fundacja nie prowadzi takiej działalności i nie jest wpisana do rejestru przedsiębiorców w KRS. W ramach fundacji działa grupa mediatorów pochodzących z różnych środowisk zawodowych - prawników, psychologów, ekonomistów, przedsiębiorców.

Fundacja jest czynnym podatnikiem VAT, działa na zlecenie osób fizycznych, firm, organizacji, urzędów oraz sądów, świadcząc odpłatne usługi mediacji, polegające na rozwiązywaniu konfliktów między osobami fizycznymi i firmami. Mimo że, mediatorzy działający na rzecz Fundacji mogą posiadać wykształcenie prawnicze, świadczona usługa mediacji nie jest usługą prawniczą ani doradczą. W roku 2013, 2014 oraz 2015 wartość sprzedaży Fundacji nie przekroczyła w każdym z tych lat kwoty 150.000 zł. W 2012 roku Fundacja dokonała dobrowolnej rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego z VAT i zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny, utrzymując ten status do chwili obecnej. Tym samym w myśl przepisów artykułu 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług upłynął wymagany okres karencji i Fundacja może ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 artykułu 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży w 2016 r. nie przekroczy wspomnianego wyżej limitu. W związku z powyższym, po uzyskaniu stosownej interpretacji indywidualnej Fundacja planuje powrót do zwolnienia z VAT w trakcie roku podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Fundacja, uzyskując dochody z prowadzenia mediacji na zlecenie sądu oraz mediacji pozasądowych, na rzecz podmiotów prowadzących i nieprowadzących działalności gospodarczej, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
Czy Fundacja w związku z upłynięciem wymaganego okresu karencji będzie mogła ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 artykułu 113 Ustawy o podatku od towarów i usług w trakcie roku podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mediacje w PKD są zgrupowane jako działalność prawnicza sklasyfikowana pod nr 69.10.Z. Jednak wg klasyfikacji zawodów i specjalności mediator nie jest prawnikiem, ujęty jest bowiem w grupie zawodów jako mediator pod nr 263502 oraz pod nr 263507 jako mediator sądowy. Świadczenie usług mediacji polega na pośredniczeniu w sporze celem ułatwienia stronom dojścia do porozumienia. Zadaniem mediatora jest stworzenie takiej atmosfery na spotkaniu mediacyjnym i tak je poprowadzeniu, aby strony same zdiagnozowały problem i same znalazły rozwiązanie sporu. Mediator w myśl zasady neutralności nie doradza stronom, nie podpowiada rozwiązań. Nie odpowiada również za poprawność dokumentu ugody - jest to odpowiedzialność stron, które najczęściej konsultują zapisy ze swoim prawnikiem. Wobec powyższego należy zauważyć, że mediacje nie są usługami prawniczymi ani usługami doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2) ustawy o podatku od towarów i usług. Takie rozumienie istoty mediacji wynika z materiałów udostępnianych przez różnego rodzaju organizacje zajmujące się mediacjami oraz informacji pochodzących ze stron Ministerstwa Sprawiedliwości.

Wprawdzie wymieniona ustawa nie definiuje pojęcia doradztwa. Można odwołać się do potocznego rozumienia tego terminu. „Doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowych, prawnych, finansowych, technicznych, inżynierskich i innych. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w Ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Mając na uwadze powyższe należy potwierdzić, że mediacje nie zawierają się w pojęciu doradztwa.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa ustawa nie definiuje pojęcia usług prawniczych. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, w pozostałych dziedzinach prawa, w postępowaniu ustawowym w kolegiach, komisjach arbitrażowych itp., usługi w zakresie patentów i praw autorskich, usługi notarialne, usługi związane z przetargami i aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym. Odwołanie się do PKWiU potwierdza, że usługa mediacji nie przynależy do usług prawniczych.

Wobec powyższego, możliwe jest korzystanie przez Fundację ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT przewidzianego dla drobnych przedsiębiorców, przy spełnieniu warunku nieprzekroczenia wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się zaś do drugiego pytania postawionego w przedmiotowym wniosku, Fundacja, w związku z upłynięciem wymaganego okresu karencji, o którym mowa w art. 113 ust. 11 Ustawy o podatku od towarów i usług, będzie mogła ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 art. 113, w trakcie roku podatkowego na podstawie interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 25 kwietnia 2015 r. o sygn. PT1.8101.4.2015.LBE.72., zgodnie z którą podatnicy mogą ponownie sięgać po zwolnienie w VAT nawet w trakcie roku, o ile zachowany jest okres roku liczonego od końca roku, w którym zrezygnowali ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do treści art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem, do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia nie wlicza się obrotu z tytułu odpłatnego świadczenia usług zwolnionych (z wyjątkami wskazanymi przez ustawodawcę), wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

Przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  2. wyrobów tytoniowych,
  3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wskazany wyżej przepis zawiera katalog czynności, których wykonywanie przez podatnika skutkuje automatycznym wyłączeniem z korzystania z limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT bez względu na osiągniętą wartość sprzedaży.

Z wniosku wynika, że Fundacja powstała w maju 2012 r. i działa na podstawie przepisów ustawy o fundacjach oraz statutu Fundacji. Fundacja uzyskuje przychody z darowizn oraz z prowadzenia odpłatnej działalności pożytku publicznego, poprzez prowadzenie postępowań mediacyjnych w różnych ich formach, a także szkoleń w zakresie mediacji. W ramach fundacji działa grupa mediatorów pochodzących z różnych środowisk zawodowych - prawników, psychologów, ekonomistów, przedsiębiorców.

Fundacja jest czynnym podatnikiem VAT, działa na zlecenie osób fizycznych, firm, organizacji, urzędów oraz sądów, świadcząc odpłatne usługi mediacji, polegające na rozwiązywaniu konfliktów między osobami fizycznymi i firmami. Mimo, że mediatorzy działający na rzecz Fundacji mogą posiadać wykształcenie prawnicze, świadczona usługa mediacji nie jest usługą prawniczą ani doradczą. W roku 2013, 2014 oraz 2015 wartość sprzedaży Fundacji nie przekroczyła w każdym z tych lat kwoty 150.000 zł. W 2012 r. Fundacja dokonała dobrowolnej rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego z VAT i zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny, utrzymując ten status do chwili obecnej. Wartość sprzedaży w 2016 r. nie przekroczy wspomnianego wyżej limitu. W związku z tym, Fundacja planuje powrót do zwolnienia z VAT w trakcie roku podatkowego.

Ad 1

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy może korzystać ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ustawy w przypadku świadczenia usług mediacji.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „doradztwo”.

W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN (Warszawa 1994), „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, w pozostałych dziedzinach prawa, w postępowaniu ustawowym w kolegiach, komisjach arbitrażowych, itp., usługi w zakresie patentów i praw autorskich, usługi notarialne, usługi związane z przetargami i aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Mediacja natomiast, zgodnie z definicją „Słownika wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych” (W. Kopaliński), oznacza pośredniczenie w sporze w celu doprowadzenia do zgody.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że świadcząc usługi mediacji, czyli pośredniczenia w sporze, mających na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia, niestanowiących - jak wskazano we wniosku - usług doradztwa, ani usług prawniczych (mediator nie doradza stronom konfliktu, lecz pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach) Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku, przy spełnieniu warunku nieprzekroczenia wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Fundacji w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Kolejnym zagadnieniem, którego wyjaśnienia oczekuje Wnioskodawca jest możliwość wyboru ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy w trakcie roku podatkowego.

Z powołanego wyżej art. 113 ust. 1 ustawy wynika, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, jeśli wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. W przypadku podatników VAT czynnych do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ww. ustawy, podatnik który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z powołanych przepisów wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował ze zwolnienia; przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego przy spełnieniu pozostałych przesłanek dotyczących skorzystania ze zwolnienia, a mianowicie:

wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy;
nie zachodzą przypadki wyłączające stosowanie zwolnienia, wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy oraz w przepisach wydanych na postawie art. 113 ust. 14 ustawy.

Stosownie do art. 96 ust. 12 ustawy jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. nr 269, poz. 2681, z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Z opisu sprawy przedstawionej we wniosku wynika, że Fundacja w 2012 r. dokonała dobrowolnej rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego z VAT i zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny i ma ten status nadal. Wartość sprzedaży Fundacji w żadnym roku – tj. w 2013, 2014 oraz 2015 nie przekroczyła kwoty 150.000 zł. Wartość sprzedaży w 2016 r. także nie przekroczy wspomnianego wyżej limitu. W związku z tym Fundacja zamierza zrezygnować z opodatkowania VAT swojej działalności i w trakcie 2016 r. ponownie zostać podatnikiem VAT zwolnionym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług mediacji Fundacja nie świadczy usług doradztwa, ani żadnych innych wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, których wykonywanie uniemożliwiałoby powrót do zwolnienia podmiotowego.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji, skoro Fundacja nie wykonuje żadnych czynności doradczych lub prawniczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a) lub b) ustawy o podatku od towarów i usług, a wartość sprzedaży nie przekracza kwoty 150.000 zł, to Wnioskodawca może ponownie od dowolnego miesiąca 2016 r. skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, powiadamiając naczelnika właściwego urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Fundacja może korzystać ze zwolnienia podmiotowego do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin