INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 29 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 25 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) i z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…”.

Wniosek uzupełniono w dniach 30 kwietnia 2012 r. oraz 25 maja 2012 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizuje zadanie inwestycyjne pn. „…”. Inwestycja obejmuje budowę sieci grawitacyjnej i tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowaniami ścieków oraz przyłączy sanitarnych do budynków.

W ramach realizacji inwestycji zakupiono usługi budowlane w zakresie instalacji sanitarnych polegające na zakupie rur, studni kanalizacyjnych oraz wbudowanie kompletnych w miejscu przeznaczenia zgodnie z projektem budowlanym. Dodatkowo zostały zakupione i wbudowane kompletne przepompownie ścieków. Inwestycja obejmuje również budowę przyłączy sanitarnych z włączeniem do istniejących instalacji wewnętrznych w budynkach.

Kilkanaście lat temu mieszkańcy utworzyli Komitet , gromadzili fundusze na budowę przyłączy kanalizacyjnych. Każdy z mieszkańców zainteresowany przyłączeniem do posesji wpłacał ryczałtową kwotę 1.000 zł i w ramach tej opłaty miał dokonane przyłącze kanalizacyjne. Cała zgromadzona kwota została wpłacona na konto gminy jako współudział w budowie kanalizacji. Mieszkańcy, którzy nie dokonali wpłaty mają zapewnioną techniczną możliwość wykonywania przyłącza do budynku we własnym zakresie i na własny koszt. Zadanie jest realizowane w ramach zadań własnych, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym – art. 7 ust. 1 pkt 3.

Całość budowana jest ze środków własnych gminy oraz z dotacji unijnych. Inwestycja po zakończeniu została przekazana nieodpłatnie do eksploatacji spółce gminnej na podstawie umowy użyczenia. Ww. przedsiębiorstwo będzie eksploatować sieć, pobierać opłaty za odprowadzone ścieki na podstawie faktur.

Efekt projektu związany jest z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji ww. projektu wystawiane były na Gminę. Przedmiotowa inwestycja stanowi własność Gminy łącznie z przyłączami, jednak została przekazana w 2011 roku umową użyczenia Spółce, która zajmuje się eksploatacją i pobieraniem opłat na swój rachunek. Między Gminą a mieszkańcami dokonującymi wpłat nie były podpisywane żadne umowy, a zebrane pieniądze przez komitet wpłacone zostały na konto Gminy. Mieszkańcy, którzy byli na liście wpłacających miały podłączone przyłącza do posesji. Wpłaty mieszkańców były dobrowolne.

Efekt w postaci wybudowanej kanalizacji sanitarnej został zaraz przekazany nieodpłatnie w formie umowy użyczenia Spółce, Gmina z tego tytułu nie pobiera żadnych opłat. W związku z przekazaniem kanalizacji do Spółki, to ta spółka pobiera opłaty (za wodę i ścieki), do których dolicza obowiązujący VAT (obecnie 8%). Projekt jest realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Mieszkańcy, którzy wpłacili pieniądze mieli wykonane przyłącza do budynków w ramach realizowanej inwestycji, natomiast pozostali mieszkańcy mogli wykonać przyłącza na własny koszt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w przypadku realizowanej inwestycji...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego Gminie nie przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 z ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) ustawy stanowi, iż zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy.

Nadto, jak wynika z treści unormowań prawnych zawartych w powołanej ustawie, do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (określonych w art. 2 pkt 14 i 16 ustawy) obowiązane jest – zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy – przedsiębiorstwo wodno – kanalizacyjne.

Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia – zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy – na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci (określonych w art. 2 pkt 5 i 6) oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego (art. 2 pkt 19) i urządzenia pomiarowego (art. 2 pkt 15).

Art. 2 pkt 7 tej ustawy stanowi, że sieć to przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami którymi dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, czyli tzw. sieci rozprowadzających. Nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizuje zadanie inwestycyjne pn. „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Inwestycja obejmuje budowę sieci grawitacyjnej i tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowaniami ścieków oraz przyłączy sanitarnych do budynków. W ramach realizacji inwestycji zakupiono usługi budowlane w zakresie instalacji sanitarnych polegające na zakupie rur, studni kanalizacyjnych oraz wbudowanie kompletnych w miejscu przeznaczenia zgodnie z projektem budowlanym. Dodatkowo zostały zakupione i wbudowane kompletne przepompownie ścieków. Inwestycja obejmuje również budowę przyłączy sanitarnych z włączeniem do istniejących instalacji wewnętrznych w budynkach.

Mieszkańcy utworzyli Komitet, gromadzili fundusze na budowę przyłączy kanalizacyjnych. Każdy z mieszkańców zainteresowany przyłączeniem do posesji wpłacał ryczałtową kwotę 1.000 zł i w ramach tej opłaty miał dokonane przyłącze kanalizacyjne. Cała zgromadzona kwota została wpłacona na konto gminy jako współudział w budowie kanalizacji. Wpłaty mieszkańców były dobrowolne. Mieszkańcy, którzy wpłacili pieniądze mieli wykonane przyłącza do budynków w ramach realizowanej inwestycji, natomiast pozostali mieszkańcy mogli wykonać przyłącza na własny koszt.

Efekt w postaci wybudowanej kanalizacji sanitarnej został przekazany nieodpłatnie w formie umowy użyczenia Spółce, będzie eksploatować sieć, pobierać opłaty za odprowadzone ścieki na podstawie faktur. Gmina z tego tytułu nie pobiera żadnych opłat. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji projektu wystawiane były na Gminę.

W oparciu o tak przedstawiony opis stanu faktycznego w celu udzielenia interpretacji indywidualnej niezbędne staje się rozważenie dwóch sytuacji prawnopodatkowych, które wystąpiły w obrębie jednej inwestycji i przepisu prawa podatkowego, tj. art. 86 ust. 1 ustawy.

W kwestii związanej z ewentualnym prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją części zadania polegającego na budowie sieci grawitacyjnej i tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowaniami ścieków oraz przyłączy sanitarnych do budynków, która po wybudowaniu została nieodpłatnie przekazana Spółce, należy wziąć pod uwagę następujące uregulowania.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przez umowę użyczenia używający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Mając na uwadze powyższe, nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych co prawda nieodpłatnie, ale w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę fakt, iż opisane we wniosku nieodpłatne świadczenie usług (przekazanie własnej jednostce organizacyjnej wybudowanej kanalizacji sanitarnej do bezpłatnego użytkowania) będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, brak jest podstaw do traktowania tego nieodpłatnego udostępnienia do użytkowania jako odpłatnego świadczenia usług. Dlatego też, czynność ta jako nieodpłatne świadczenie usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym należy przyjąć, iż towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji przedmiotowej inwestycji w części zadania polegającego na budowie sieci grawitacyjnej i tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami ścieków, nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, w części związanej z budową sieci kanalizacyjnej (grawitacyjnej i tłocznej) wraz z przepompowniami ścieków, nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, bowiem nie wystąpi związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych związanych z funkcjonowaniem powstałej w efekcie projektu sieci kanalizacyjnej.

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. „…”, jednakże tylko w części w jakiej projekt dotyczy budowy sieci kanalizacyjnej (grawitacyjnej i tłocznej) wraz z przepompowniami ścieków.

Natomiast w kwestii związanej z realizacją części zadania polegającego na budowie przyłączy sanitarnych do budynków należy stwierdzić, iż zgodnie z powołanymi przepisami o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, budowa przyłączy nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

Zwolnienie od podatku od towarów i usług jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych). Natomiast nie jest objęta zwolnieniem z opodatkowania działalność tych podmiotów na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, nie byłoby bowiem konieczne podpisywanie umowy cywilnoprawnej, gdyby świadczenie tych usług wynikało z przepisów prawa publicznego.

Brak podpisania umów cywilnoprawnych przez Wnioskodawcę z mieszkańcami nie świadczy o tym, iż świadczenie Gminy ( wybudowanie przyłączy sanitarnych) odbyło się w ramach prawa publicznego. Również w świetle wszystkich okoliczności sprawy, wskazanie przez Wnioskodawcę, iż wpłaty mieszkańców za przyłącze sanitarne były dobrowolne nie świadczy, że mieszkańcy nie otrzymywali w zamian żadnych świadczeń.

W następstwie powyższego, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Gmina, przejęła do realizacji zadanie, polegające na budowie przyłączy sanitarnych do budynków, w związku z realizacją którego mieszkańcy wnosili opłaty, to wykonywała ona na rzecz mieszkańców czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W takim przypadku znajdą bowiem zostawanie przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W kwestii związanej z budową przyłączy bezsprzecznie mamy do czynienia z sytuacją, w której Gmina dokonuje świadczenia usług, bowiem jak już wskazano wyżej realizacja inwestycji polegającej na budowie przyłączy do sieci kanalizacyjnej dotyczy zadań, których obowiązek wykonania spoczywa na osobach ubiegających się o przyłączenia, jednakże ich realizację przejęła na siebie jednostka samorządu terytorialnego a mieszkańcy zainteresowani przyłączeniem do sieci dokonywali wpłaty ryczałtowej w wysokości 1.000 zł i – jak wskazał Wnioskodawca w ramach tej opłaty mieszkaniec miał dokonane przyłącze kanalizacyjne.

W przedstawionej sytuacji nie ma zatem zastosowania, zwolnienie o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpłatnie realizowane świadczenie usług przez Gminę na rzecz mieszkańców podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Innymi słowy w związku z budową przyłączy sanitarnych do budynków w zakresie będącym w obowiązku osób ubiegających się o przyłączenie nieruchomości do sieci, Gmina osiągnęła obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, ze względu na związek poniesionych wydatków, w części dotyczącej budowy przyłączy do sieci kanalizacyjnej z czynnościami opodatkowanymi, Gmina nabyła prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w tej części.

W tym przypadku zatem znajdzie zastosowanie przepis art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „…” w zakresie budowy sieci grawitacyjnej i tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami ścieków, natomiast Gmina nabyła prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową przyłączy sanitarnych do budynków.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w którym wskazano, iż Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.