Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-147/16/AJ
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przedmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przedmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie prowadzi działalność ewangelizacyjną, polegającą m.in. na organizowaniu spotkań, rekolekcji. Zaprasza z Polski i z całego świata prelegentów, prowadzących ww. sesje. Zamieszcza na stronie internetowej informacje o możliwości uczestnictwa w nich. Zapisy chętnych odbywają się przez formularz zgłoszeniowy, a opłaty za wstęp dokonywane są na specjalne do tego celu konto bankowe Stowarzyszenia z opisem czego dotyczy wpłata. Chętnych na ww. spotkanie jest bardzo dużo, niekiedy kilka tysięcy. Stowarzyszenie jest zobligowane do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, których posiada trzy sztuki. Dotychczas ewidencjonowane były wpłaty bankowe na kasie fiskalnej, a paragon podpinany i przekazywany był w czasie konferencji uczestnikom, którzy wykupili bilet za pośrednictwem przelewu na konto bankowe. Również w przypadku płatności gotówką za bilet wstępu, rejestrowano sprzedaż za pośrednictwem kasy rejestrującej, a paragon wręczano. W związku z dużą liczbą osób uczestniczących w sesjach rekolekcyjnych, szczególnie w organizowanych w okresie 10-12 czerwca 2016 r. rekolekcjach, spodziewanych jest ok. pięć tysięcy uczestników, Stowarzyszenie zrezygnowało z ewidencjonowania na kasie fiskalnej wpłat dokonywanych za bilet wstępu za pośrednictwem rachunku bankowego, specjalnie utworzonego w miesiącu lutym 2016 r. Po otrzymaniu wpłaty, Stowarzyszenie wysyła uczestnikowi bilet wstępu na adres podany w formularzu zgłoszeniowym (bilet wstępu – identyfikator i potwierdzenie zgłoszenia).

Natomiast wpłaty dokonywane gotówką są rejestrowane na kasie rejestrującej jak dotychczas.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami rezygnując z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży za bilety wstępu na sesje rekolekcyjne, za które zapłata nastąpiła bezpośrednio na rachunek bankowy z określeniem czego wpłata dotyczy, jednocześnie ewidencjonując zawsze wpłaty gotówkowe na kasie rejestrującej?

Zdaniem Stowarzyszenia, można zrezygnować z ewidencjonowania na kasie rejestrującej biletów wstępu na sesje rekolekcyjne zapłaconych na rachunek bankowy Stowarzyszenia z określeniem czego dotyczy wpłata (o to Stowarzyszenie prosi potencjalnych uczestników zamieszczając informację na stronie internetowej). Na kasie fiskalnej należy ewidencjonować tylko wpłaty gotówkowe za wstęp na sesje. Zdaniem Stowarzyszenia, sprzedaż biletów wstępu, za które uczestnicy płacą na rachunek bankowy Stowarzyszenia, jest zwolniona z ewidencjonowania na kasie fiskalnej na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 38 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Z kolei jak wynika z zapisu § 4 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika powołanego rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata za musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, a przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 pkt 2 rozporządzenia.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Stowarzyszenie organizuje spotkania i rekolekcje, o których zamieszcza informacje na stronie internetowej.

Zapisy chętnych odbywają się przez formularz zgłoszeniowy, a opłaty za wstęp dokonywane są na specjalne do tego celu konto bankowe Stowarzyszenia z opisem czego dotyczy wpłata.

Stowarzyszenie jest obowiązane do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W związku z dużą liczbą osób uczestniczących w sesjach rekolekcyjnych, Stowarzyszenie zrezygnowało z ewidencjonowania na kasie fiskalnej wpłat dokonywanych za bilet wstępu za pośrednictwem rachunku bankowego, specjalnie utworzonego w miesiącu lutym 2016 r. Natomiast wpłaty dokonywane gotówką są rejestrowane na kasie rejestrującej jak dotychczas.

Ponadto, z opisu sprawy nie wynika, aby przedmiotem prowadzonej przez Stowarzyszenie działalności była sprzedaż lub usługi wymienione w § 4 rozporządzenia ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że – nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2016 r. – Stowarzyszenie może zrezygnować z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wyłącznie w zakresie tych czynności, które na podstawie obowiązujących przepisów prawa zostały zwolnione z tego obowiązku.

W świetle powyższego, tutejszy organ podziela stanowisko Stowarzyszenia, że może zrezygnować z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w odniesieniu do tych transakcji, za które zapłata w całości wpływa na rachunek bankowy Stowarzyszenia, pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła.

Tym samym, należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że za pośrednictwem kasy musi ewidencjonować wyłącznie sprzedaż, za którą zapłata następuje w formie gotówkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.