INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2011 r. (data wpływu 20.10.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 21.12.2011 r. (data nadania 21.12.2011 r., data wpływu 27.12.2011 r.,) na wezwanie z dnia 12.12.2011 r. Nr IPPB4/415-874/11-2/JK3 (data nadania 13.12.2011 r., data doręczenia 19.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-874/11-2/JK3 z dnia 12.12.2011 r. (data nadania 13.12.2011 r., data doręczenia 19.12.2011 r.) tut. Organ wezwał pełnomocnika Wnioskodawcy do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 21.12.2011 r. (data nadania 21.12.2011 r., data wpływu 27.12.2011 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. Okoliczności faktyczne
   
   

1. W dniu 26.10.2001 r. O S.A. sprzedał W Sp. z o. o. m. in. 13 miejsc garażowych o statusie własnościowych spółdzielczych praw - miejsc garażowych położonych w budynku przy ul. Ż. w W.
   
   

2.1. Prawomocnym postanowieniem z dnia 08.02.2002 roku Sąd Rejonowy dla m.st. W. Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość O S.A. z siedzibą w W.

2.2. Wyrokiem z 18.12.2007 r. Sąd Okręgowy w W. w sprawie o sygn. akt XX GC 865/04 uznał za bezskuteczną wobec syndyka masy upadłości OC S.A. umowę sprzedaży zawartą dnia 26.10.2001 roku aktem notarialnym.

2.3. Wyrokiem z 23.12.2009 r. Sąd Okręgowy nakazał W. Sp. z o. o. m.in. wydanie użytkowych miejsc postojowych w garażu podziemnym budynku przy ulicy Ż. w W. na rzecz syndyka masy upadłości OC S.A.

3. W dniu 24.06.2011 r. Syndyk wynajął 6 z wskazanych 13 miejsc garażowych na okres 3 miesięcy.
4. Pan P. L. złożył ofertę i wygrał przetarg organizowany przez Syndyka masy upadłości O S.A. w upadłości, przedmiotem którego było 13 miejsc garażowych o statusie własnościowych spółdzielczych praw.
5. W dniu 12.08.2011 r. Syndyk masy upadłości sprzedał Panu P.L. i jego małżonce - (nabywającym do majątku wspólnego małżonków) ww. 13 miejsc garażowych (o statusie własnościowych spółdzielczych praw) za cenę 248.500 zł - akt notarialny Repertorium A Nr 3306/2011.
6. Na marginesie należy wskazać, że z uwagi na jedno nabycie ww. praw przez P. L. i jego żonę oraz z uwagi na nabycie dokonane przez nich jako Małżonków do ich małżeńskiego majątku wspólnego, a nadto z uwagi na to, że potencjalna odpowiedzialność byłaby odpowiedzialnością solidarną, oboje łącznie (współuczestnictwo) wystąpili z niniejszym wnioskiem o interpretację indywidualną.
   
   

2. Zaistniały stan faktyczny, którego dotyczy pytanie
   
   

1. Małżonkowie nabyli ww. prawa do 13 miejsc garażowych od Syndyka masy upadłości O. S.A. w upadłości jako podmiotu obciążonego m.in. zaległościami podatkowymi.
2. Według informacji posiadanych przez Małżonków, nabyte ww. prawa do 13 miejsc garażowych nie wyczerpuje całości masy upadłości ani jej samodzielnej części w sensie wydzielonej części służącej działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Jakkolwiek Małżonkowie nie mają pewności odnośnie stanu masy upadłości i ewentualnej oceny części nabytej przez nich.
3. Nabycie nastąpiło przez sprzedaż dokonaną przez Syndyka działającego w ramach postępowania upadłościowego, odnośnie którego stosuje się przepisy Rozporządzenia Prezydenta RP z 1934 r. Prawo upadłościowe z uwagi na ogłoszenie upadłości w stosunku do upadłego przed datą wejścia w życie ustawy z 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze.
4. Art. 120 § 1 Rozporządzenia Prezydenta stanowi, że: „Sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma te same skutki prawne, jakie ma sprzedaż w postępowaniu egzekucyjnym”, podobnie lecz w innym brzemieniu kwestię reguluje obecnie obowiązujące Prawo upadłościowe i naprawcze z 2003 r., w art. 313 § 1 stanowiąc, że: „Sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości.”
   
   

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu w ewidencji działalności gospodarczej) i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Żona Wnioskodawcy również prowadzi działalność gospodarczą (na podstawie wpisu w ewidencji działalności gospodarczej) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nabycie miejsc garażowych nie nastąpiło na potrzeby działalności gospodarczej któregokolwiek z małżonków. W około miesiąc po dacie nabycia miejsc garażowych przez małżonków, miejsca garażowe zostały oddane w najem dotychczasowemu najemcy korzystającemu z miejsc na podstawie najmu pochodzącego od poprzednika prawnego małżonków (tj. syndyka masy upadłości). Wskazany najem został dokonany poza działalnością gospodarczą któregokolwiek z małżonków - jako „najem prywatny”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca jako nabywca ww. praw do miejsc garażowych odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego powstałe:
   • przed ogłoszeniem upadłości,
   • po ogłoszeniu upadłości ...
2. Czy Wnioskodawca jako nabywca ww. praw do miejsc garażowych odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego jeśli przedmiot nabycia (ww. prawa do 13 miejsc garażowych) powinien być oceniany jako:
   • nabycie przedsiębiorstwa upadłego,
   • zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego,
   • składnika masy upadłości...
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1. Małżonkowie jako nabywcy ww. praw do miejsc garażowych nie odpowiadają za zobowiązania podatkowe upadłego bez względu na to, czy powstały one przed, czy po ogłoszeniu upadłości.

Nabycie ww. praw do miejsc garażowych jako składnika masy upadłości nastąpiło w sierpniu 2011 r. i w odniesieniu do skutków podatkowych tego nabycia w sferze praw i obowiązków nabywcy należy stosować przepisy obowiązujące w dacie nabycia (choćby względem upadłego stosowane były przepisy dotyczące postępowania upadłościowego w brzmieniu z daty ogłoszenia upadłości).

W rezultacie do podatkowych skutków nabycia (zwłaszcza odnośnie odpowiedzialności nabywcy za zobowiązania podatkowe upadłego) należy stosować:

• art. 112a nakazujący niestosowanie art. 112 w przypadku nabycia w postępowaniu upadłościowym,
• art. 313 § 1 Prawa upadłościowego i naprawczego z 2003 r.
  
  

Na podstawie wyraźnego brzmienia wskazanych przepisów można stwierdzić, że nabycie ww. praw do 13 miejsc garażowych nie powoduje powstania odpowiedzialności nabywcy za zobowiązania/zaległości podatkowe upadłego.

Jednocześnie należy wskazać, że także przy stosowaniu przepisów w brzmieniu sprzed zmian dokonanych w Ordynacji podatkowej przez dodanie art. 112a oraz w art. 313 § Prawa upadłościowego przez dodanie zdania 2. w § 1, czy także przy stosowaniu art. 120 § 1 Rozporządzenia Prezydenta z 1934 r., nabywca powinien być traktowany jako nie odpowiadający za zobowiązania/zaległości podatkowe upadłego.

Podkreślić należy, że nabycie dokonywane w toku postępowania upadłościowego ma charakter nabycia pierwotnego, a przez to, że nabywca traktowany jest jako nie posiadający poprzednika prawnego. Skoro zatem nabywca nie posiada poprzednika prawnego, to nie może być oceniany jako odpowiadający za zobowiązania/zaległości podmiotu (upadłego), z którym nie ma (w sensie prawnym) żadnego związku wynikającego z przejścia praw.

Na marginesie należy wskazać, że co oczywiste zbycie składników majątku upadłego osobom trzecim (nie wierzycielom) służyć ma zaspokojeniu wierzytelności przysługujących wierzycielom (w tym organom skarbowym) i tylko środki uzyskane ze sprzedaży składników majątku upadłego (jako ich ekwiwalent) mogą stanowić przedmiot zaspokojenia wierzycieli.

Ad 2.

Z powyżej opisanych względów bez względu na to czy nabycie dotyczyło przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części czy składnika masy upadłości, nabywca nie odpowiada za zobowiązania i zaległości podatkowe upadłego. Także przed wprowadzeniem art. 112a Ordynacji podatkowej czy przed zmianą art. 313 § 1 Prawa upadłościowego i naprawczego z 2003 r. czy art. 120 § 1 Prawa upadłościowego z 1934 r. przyjmowano stanowisko, że nabycie w toku postępowania upadłościowego nie powoduje powstanie odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe upadłego, np. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 05.09.1996 r., III AUr 799/96, OSA 1997, z. 10, poz. 39, wskazano, że „nie jest nabywcą majątku podatnika osoba, która własność takiego majątku uzyskuje w sposób pierwotny, np. na podstawie konstytutywnego orzeczenia sądu, w związku z czym osoba taka nie ponosi odpowiedzialności za zaległości podatnika przewidzianej w przepisach art. 45 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych” (cyt. za: A. Jakubecki, F. Zedler, Prawo upadłościowe t naprawcze. Komentarz, Lex, 2011).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 112 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2009 r., nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach.

Stosownie do art. 112 § 3 ustawy zakres odpowiedzialności nabywcy jest ograniczony do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Zgodnie z art. 112 § 4 Ordynacji podatkowej zakres odpowiedzialności nabywcy nie obejmuje:

1. należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1;
2. odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz oprocentowania, o którym mowa w art. 107 § 2 pkt 3, powstałych po dniu nabycia.
   
   

Przepisu § 4 nie stosuje się do nabywców będących małżonkami lub członkami rodziny podatnika, o których mowa w art. 111 § 3. (art. 112 § 5).

W myśl art. 112 § 6 ustawy, nabywca nie odpowiada za zaległości podatkowe, które nie zostały wykazane w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 306g.

Ja wynika z art. 112 § 7 Ordynacji podatkowej, nabywca odpowiada również za zaległości podatkowe i inne należności zbywcy, wymienione w art. 107 § 2 pkt 2-4, z zastrzeżeniem § 4 pkt 2, powstałe po dniu wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 306g, a przed dniem nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jeżeli od dnia wydania zaświadczenia do dnia zbycia upłynęło więcej niż 30 dni.

Natomiast art. 112a stanowi, że przepisu art. 112 nie stosuje się do nabycia w postępowaniu egzekucyjnym oraz upadłościowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną nabył prawa do 13 miejsc garażowych od Syndyka masy upadłości O. S.A. w upadłości jako podmiotu obciążonego m.in. zaległościami podatkowymi.

Według informacji posiadanych przez Wnioskodawcę, nabyte prawa do 13 miejsc garażowych nie wyczerpuje całości masy upadłości ani jej samodzielnej części w sensie wydzielonej części służącej działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Jakkolwiek Wnioskodawca nie ma pewności odnośnie stanu masy upadłości i ewentualnej oceny części nabytej przez nich.

Przedmiotowe nabycie nastąpiło przez sprzedaż dokonaną przez Syndyka działającego w ramach postępowania upadłościowego, odnośnie którego stosuje się przepisy Rozporządzenia Prezydenta RP z 1934 r. Prawo upadłościowe z uwagi na ogłoszenie upadłości w stosunku do upadłego przed datą wejścia w życie ustawy z 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że nabycie odbyło się w postępowaniu upadłościowym, więc Wnioskodawca nie będzie odpowiadał za powstałe do dnia nabycia nieruchomości, zobowiązania podatkowe, związane z prowadzeniem działalności przez upadłego, bez względu na to, czy nabycie dotyczyło przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części, czy składnika masy upadłości. W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.