INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu pokoi gościnnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu pokoi gościnnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan rolnikiem posiadającym własne gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 30ha. Mieszka Pan w miejscowości, w której położne jest gospodarstwo rolne. Od maja 2008 r. zajmuje się Pan agroturystyką. Gospodarstwo zarejestrowane jest w Urzędzie Gminy w ewidencji gospodarstw agroturystycznych. Posiada Pan własny budynek mieszkalny, składający się z czterech pokoi gościnnych o łącznej powierzchni ok. 100 m², dużej stołówki, sanitariatów oraz zaplecza kuchennego z wyposażeniem. Na terenie posesji znajduje się skansen starych maszyn rolniczych, staw rekreacyjny, mała piaszczysta plaża, ławki, stoliki, miejsce na zorganizowanie ogniska lub grila, plac zabaw dla dzieci. Od osób przebywających na wypoczynku w gospodarstwie nie pobiera Pana żadnych opłat od ww. rzeczy. Nie zatrudnia Pan żadnych pracowników, wszystkie prace wykonuje sam, ewentualnie przy pomocy najbliższej rodziny. Występują sytuacje, w których klienci rezerwują u Pana nocleg z wyżywieniem na weekend dla większej liczby osób. Podczas pobytu, w stołówce budynku, osoby te we własnym zakresie organizują imprezy okolicznościowe (urodziny, wesela). Również sami zapewniają muzykę, fotografa. Pan zapewnia wyżywienie i nocleg, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Umowa zawierana jest w formie pisemnej lub ustnej, ze szczegółowo uzgodnionym menu. Takie sytuacje występują głównie latem. W trakcie całego roku jest ich ok. 10.

Działalność ta jest dodatkowym Pana zajęciem. Oprócz tego zatrudniony jest Pan w innej firmie na umowę o pracę. Prowadzi Pan również działalność gospodarczą w zakresie wynajmu sali, organizacji imprez firmowych (np. wigilie zakładowe, inne usługi gastronomiczne dla firm). Imprezy organizowane przez Pana firmę odbywają się w wydzielonej części budynku mieszkalnego. Zaznacza Pan, że usługi te wykonywane są sporadycznie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania.

1. Czy dochody osiągane z wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5 oraz dochody uzyskiwane z tytułu wyżywienia tych osób zwolnione są z podatku dochodowego od osób fizycznych...
2. Czy zobowiązanie podatkowe ma związek z wielkością stołówki, liczbą osób przebywających jednorazowo na wypoczynku oraz długością ich pobytu w gospodarstwie...

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane z wynajmu osobom przebywającym na wypoczynku pokoi w budynku mieszkalnym położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5 oraz dochody uzyskiwane z wyżywienia tych osób zwolnione są z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ spełnione są warunki:

• jest Pan rolnikiem,

• posiada Pan gospodarstwo rolne w miejscowości, w której mieszka,

• znajduje się ono na terenie wiejskim,

• budynki mieszkalne, w których wynajmowane są pokoje należą do gospodarstwa rolnego

• pokoje znajdują się w budynku mieszkalnym,

• liczba pokoi wynajmowanych nie przekracza 5,

• nie zatrudnia Pan pracowników,

• działalność nie jest prowadzona w sposób ciągły.

Wskazuje Pan, iż żadne przepisy nie określają maksymalnej wielkości stołówki, pokoi, liczby osób przebywających na wypoczynku oraz długości ich pobytu. Uważa Pan, iż nie wpływa to na zobowiązanie podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Przepis art. 2 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Natomiast agroturystyka w znaczeniu językowym oznacza prowadzenie działalności turystycznej przez gospodarstwa rolne zapewniające noclegi, często wraz z usługami gastronomicznymi.

Działalności w zakresie agroturystyki nie można zakwalifikować jako działalności rolniczej, a zatem do dochodów z tej działalności mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest powszechność opodatkowania, której wyrazem jest treść art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił jako zwolnione od podatku oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy wolne od podatku dochodowego, są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Należy również podkreślić, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowo-administracyjnym poglądem, przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych skorzysta z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

• najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,

• budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, położone powinny być na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym,

• przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku,

• liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5.

Ponadto ww. przepis stanowi, że jeżeli spełnione są powyższe warunki, również dochody uzyskane z tytułu wyżywienia osób, którym wynajęto pokoje, nie podlegają opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że wynajmuje Pan do pięciu pokoi gościnnych osobom przebywającym na wypoczynku. Pokoje znajdują się w budynku mieszkalnym, położonym są na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym. Osobom tym zapewnia Pan również wyżywienie.

Mając powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż dochody uzyskiwane przez Pana z wynajmu - osobom przebywającym na wypoczynku - nie więcej niż 5 pokoi znajdujących się w budynku mieszkalnym, położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym oraz dochody uzyskiwane z tytułu wyżywienia tych osób będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają przedmiotowego zwolnienia od wielkości stołówki, liczby osób przebywających jednorazowo na wypoczynku oraz długości ich pobytu w gospodarstwie.

W treści wniosku wskazał Pan również, iż występują sytuacje, w których klienci rezerwują u Pana nocleg z wyżywieniem na weekend dla większej liczby osób. Podczas pobytu, osoby te we własnym zakresie organizują imprezy okolicznościowe (urodziny, wesela), które odbywają się w stołówce. Również sami zapewniają muzykę, fotografa. Pan zapewnia wyżywienie (szczegółowo uzgodnione menu) i nocleg, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami.

W ocenie tutejszego organu, opisane w tej części wniosku sytuacje dotyczą wynajmowania powierzchni na cele związane z organizacją imprez okolicznościowych oraz usług gastronomicznych z tym związanych, a nie usług noclegowych w zakresie agroturystyki.

We wniosku wskazał Pan bowiem, że sytuacje o których mowa, dotyczą rezerwacji dla „większej ilości osób”, a w umowach zawieranych z klientami uwzględnione jest szczegółowo uzgodnione menu. Umowy te nie są więc zawierane w celu zapewnienia wypoczynku, gdyż głównym ich celem jest zapewnienie miejsca (pomieszczenia) na zorganizowanie konkretnej imprezy okolicznościowej (wesele, urodziny) oraz zapewnienie - przez Pana - odpowiedniego menu i noclegu dla gości, którzy na tę imprezę przybyli.

Taka sytuacja nie mieści się w dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten bowiem posługuje się sformułowaniem „pobyt na wypoczynku” i dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu agroturystyki, tj. wynajmu pokoi gościnnych w gospodarstwie rolnym na cele turystyki i wypoczynku. Inaczej mówiąc istotą omawianego przepisu jest zwolnienie od opodatkowania przychodów z najmu pokoi osobom, które przyjeżdżają do gospodarstwa agroturystycznego na wypoczynek. Zwolnieniem nie są natomiast objęte przychody z wynajmu pomieszczeń na inne cele, tj. wynajmu sali na imprezy okolicznościowe. Jak już wyjaśniono, zwolnieniem objęte są także przychody z tytułu wyżywienia dla osób przebywających na wypoczynku. Z całą pewnością za takie nie można uznać poczęstunku serwowanego podczas imprezy okolicznościowej, np. wesela.

Reasumując, należy stwierdzić, iż dochody uzyskiwane z wynajmu - osobom przebywającym na wypoczynku - czterech pokoi znajdujących się w budynku mieszkalnym, położonym na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Natomiast w przypadku wynajmowania pomieszczeń na imprezy okolicznościowe, pomimo, iż wiąże się również z wynajmem pokoi w budynku mieszkalnym, który położony jest na terenie wiejskim, w gospodarstwie rolnym, nie został spełniony warunek wynajmowania pokoi osobom przebywającym na wypoczynku, konieczny dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody uzyskiwane od osób, które „we własnym zakresie organizują imprezy okolicznościowe” podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.