Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-60/16-2/AM
z 15 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 25 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej specjalnego podatku węglowodorowego w zakresie wydatków kwalifikowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej specjalnego podatku węglowodorowego w zakresie wydatków kwalifikowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

U. Sp. z o. o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką zależną V. S.A. Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami powiązanymi wchodzi w skład Grupy Kapitałowej V. (dalej: Grupa V.).
Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega w głównej mierze na: poszukiwaniu i rozpoznawaniu złóż węglowodorów, prowadzeniu wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego, wykonywaniu usług związanych z poszukiwaniem oraz rozpoznawaniem i eksploatacją złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

Dodatkowo, zgodnie z polityką Grupy V., Spółka realizuje strategię poszerzania portfela posiadanych aktywów Grupy V., poprzez inwestowanie w działalność poszukiwawczo-rozpoznawczą w Polsce, w tym poprzez akwizycję nowych danych sejsmicznych, interpretację archiwalnych danych geologicznych oraz prace wiertnicze i intensyfikacyjne.

W ramach podstawowej działalności, tj. poszukiwania, rozpoznawania i eksploatacji złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, Wnioskodawca jest jednym z liderów poszukiwań złóż węglowodorów w Polsce. Przedmiotową działalność, Spółka prowadzi na podstawie licznych zezwoleń na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż:

1. ropy naftowej,
2. gazu ziemnego.
   

Dodatkowo, Spółka realizuje także przedsięwzięcia we współpracy z N. S.A., tj. m.in.:

1. przedsięwzięcie prowadzone na podstawie koncesji X; oraz
2. przedsięwzięcie prowadzone na podstawie koncesji Y.

Spółka, w zakresie prowadzonej działalności mającej na celu wydobycie węglowodorów, ponosi szereg wydatków, w tym, w szczególności:

1. wydatki dotyczące poszukiwania i rozpoznawania geologicznego, badań i analizy danych sejsmicznych i otworowych, wierceń poszukiwawczych i rozpoznawczych,
2. wydatki związane z przygotowaniem odwiertów rozpoznawczych lub wydobywczych, w tym z pracami projektowania, inżynieryjnymi, geologicznymi i geofizycznymi, wydatki związane z uzyskaniem dostępu i przygotowaniem miejsca prac wiertniczych i ich organizacją, wydatki związane z realizacją prac wiertniczych, wydatki na uruchomienie i utrzymanie odwiertów Rozpoznawczych lub wydobywczych oraz produkcji, w tym zabiegi intensyfikacji,
   
3. wydatki związane z zaprojektowaniem, przygotowaniem i budową infrastruktury wspierającej działalność wydobywczą węglowodorów, w tym budynków i budowli, urządzeń/ maszyn i innych konstrukcji oraz wyposażenia,
   
4. inne wydatki związane z działalnością w zakresie wydobycia węglowodorów.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż zgodnie z wprowadzonymi regulacjami, działalność wydobywcza węglowodorów podlega opodatkowaniu na mocy ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o specjalnym podatku węglowodorowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1215, dalej: ustawa o SPW), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Z uwagi na charakterystykę prowadzenia działalności z zakresu wydobycia węglowodorów oraz regulacje ustawy o SPW, Spółka pragnie wskazać, iż przedstawione powyżej wydatki związane z działalnością wydobywczą, ponosiła także w okresie przed wejściem w życie powołanej ustawy - w tym, w szczególności, w okresie od 1 stycznia 2012 r.

Oprócz podstawowej działalności operacyjnej Spółki dotyczącej poszukiwania i wydobycia węglowodorów, Spółka świadczy również za wynagrodzeniem usługi doradztwa strategicznego oraz analiz rynku poszukiwań i wydobycia surowców energetycznych na rzecz innych podmiotów z Grupy V.. W przedmiotowym zakresie, Spółka zajmuje się w szczególności doradztwem transakcyjnym w odniesieniu do transakcji nabycia spółek lub aktywów związanych z działalnością poszukiwawczo-wydobywczą złóż węglowodorów oraz integracją nabytych podmiotów w ramach Grupy V..

W przypadku wydatków, których charakter wskazuje na możliwość ich bezpośredniego przyporządkowania wyłącznie do działalności poszukiwawczo-wydobywczej albo działalności w zakresie usług doradczych świadczonych przez Spółkę (działalność doradcza), Wnioskodawca dokonuje każdorazowo szczegółowej merytorycznej oceny charakteru danego wydatku pod kątem jego przypisania do odpowiedniego rodzaju działalności.

Niemniej należy podkreślić, iż część wydatków ponoszonych przez Spółkę związana jest zarówno z działalnością wydobywczą węglowodorów, jak i z pozostałą działalnością Wnioskodawcy. W konsekwencji, nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie poszczególnych pozycji do danej działalności Wnioskodawcy. W szczególności są to następujące pozycje:

1. koszty wynagrodzeń i pochodnych z narzutami, pracowników świadczących pracę związaną z działalnością wydobywczą oraz doradczą,
   
2. koszty nabycia lub leasingu niektórych środków trwałych,
   
3. koszty zakupu oraz utrzymania oprogramowania wykorzystywanego do interpretacji danych geofizycznych i informacji geologicznej,
   
4. koszty wynajmu oraz utrzymania biura wraz z miejscami parkingowymi,
   
5. koszty rozmów telefonicznych i pozostałych usług świadczonych w ramach telefonii komórkowych,
   
6. koszty usług administracyjnych,
   
7. koszty usług bezpieczeństwa i higieny pracy oraz usług przeciwpożarowych,
   
8. koszty usług komunalnych,
   
9. koszty usług ochrony mienia.
   
   

W odniesieniu do powyższych pozycji, Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, iż na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej możliwe jest przyporządkowanie przedmiotowych wydatków do danego rodzaju działalności w oparciu o stosowane algorytmy alokacji odzwierciedlające ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co do zasady, przyjęte algorytmy przyporządkowania opierają się o raporty czasu pracy pracowników przy konkretnych projektach - czy to związanych z działalnością wydobywczą, czy też pozostałą działalnością.

W Spółce funkcjonują bowiem procedury raportowania czasu pracy pracowników przy konkretnym projekcie (w tym poszukiwawczo-rozpoznawczym). Wynikiem procesu przetwarzania danych, zaczerpniętych z indywidualnych raportów czasu pracy jest zagregowany raport podsumowujący, zawierający sumaryczną ilość godzin przepracowanych w ramach poszczególnych projektów przez wszystkich zatrudnionych pracowników. W oparciu o przedmiotowe zagregowane raporty możliwe jest dokonanie właściwego przyporządkowania.

Zgodnie z przyjętą przez Spółkę metodologią, wydatki z tytułu wynagrodzeń przyporządkowywane są na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej, w oparciu o algorytm liczony jako stosunek sumy kosztów pracy (liczonej jako iloczyn stawki godzinowej przypisanej do danego pracownika oraz ilości przepracowanych przez niego godzin w zakresie danego projektu) poszczególnych pracowników poświęconej na działalność poszukiwawczo-rozpoznawczą Spółki do sumy kosztów pracy wszystkich pracowników we wskazanym okresie. Natomiast, w przypadku pozostałych pozycji kosztów wspólnych, których niemożliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie, tj. m.in. kosztów nabycia lub leasingu niektórych środków trwałych, kosztów zakupu oraz utrzymania oprogramowania wykorzystywanego do interpretacji danych geofizycznych i informacji geologicznej, kosztów wynajmu oraz utrzymania biura wraz z miejscami parkingowymi, kosztów rozmów telefonicznych i pozostałych usług świadczonych w ramach telefonii komórkowych, kosztów usług administracyjnych, kosztów usług bezpieczeństwa i higieny pracy oraz usług przeciwpożarowych, kosztów usług komunalnych, kosztów usług ochrony mienia - Wnioskodawca dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do projektów poszukiwawczo-rozpoznawczych (działalność wydobywcza) na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej według algorytmu, który jest liczony jako stosunek łącznego czasu pracy wszystkich pracowników poświęconego na projekty poszukiwawczo-rozpoznawcze do ogółu czasu pracy wszystkich pracowników Spółki we wskazanym okresie. W rezultacie, na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej Spółka dokonuje podziału ponoszonych kosztów wspólnych do działalności wydobywczej (dalej: Koszty działalności wydobywczej) oraz do działalności pozostałej.

Biorąc pod uwagę powyższe, a także brak wykształconej linii interpretacyjnej w przedmiotowym zakresie, Spółka powzięła wątpliwości związane z praktyczną implementacją wprowadzonych regulacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca ponosi wydatki zgodnie z art. 11 ustawy o SPW, które są związane zarówno z działalnością wydobywczą węglowodorów, jak również związane z pozostałą działalnością gospodarczą, Spółka będzie uprawniona do uznania Kosztów działalności wydobywczej, które nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 12 ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane dla celów SPW?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Wnioskodawca ponosi wydatki zgodnie z art. 11 ustawy o SPW, związane zarówno z działalnością wydobywczą węglowodorów, jak również związane z pozostałą działalnością gospodarczą, Spółka będzie uprawniona do uznania Kosztów działalności wydobywczej, które nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 12 ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane dla celów SPW.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o SPW, podstawą opodatkowania jest zysk z działalności wydobywczej węglowodorów stanowiący nadwyżkę uzyskanych w danym roku podatkowym przychodów z działalności wydobywczej węglowodorów nad poniesionymi w danym roku podatkowym wydatkami kwalifikowanymi. Jeżeli wydatki kwalifikowane przekraczają w danym roku sumę przychodów, różnica jest stratą z działalności wydobywczej węglowodorów.

Zgodnie z art. 11 ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane uznaje się wydatki poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia tych przychodów, w tym wydatki na poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie, magazynowanie lub dostawę wydobytych węglowodorów oraz zakończenie działalności wydobywczej węglowodorów, niezwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, o ile nie podlegają wyłączeniu z wydatków kwalifikowanych na mocy art. 12 tejże ustawy (przykładowy katalog wydatków kwalifikowanych zawarty jest w art. 11 ust. 3 ustawy o SPW).

Z uwagi na specyfikę działalności podmiotów z branży wydobywczej, Spółka ponosi wydatki związane jednocześnie z działalnością wydobywczą węglowodorów, jak i pozostałą działalnością gospodarczą Spółki. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż są to wydatki ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności z działalnością wydobywczą, ale z uwagi na ich charakter, nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie poszczególnych pozycji do działalności wydobywczej.

W związku z tym, ustalenie podstawy opodatkowania SPW wymaga ustalenia wartości przedmiotowych wydatków w części dotyczącej działalności wydobywczej, która będzie podlegać zaliczeniu do wydatków kwalifikowanych na gruncie ustawy o SPW. W myśl art. 11 ust. 8 ustawy o SPW, w przypadku gdy zakupione środki trwałe, elementy wyposażenia lub usługi są wykorzystywane przez podatnika również w działalności niezwiązanej z działalnością wydobywczą węglowodorów, podatnik jest obowiązany do wykazania w księgach rachunkowych poniesionych wydatków na zakup tych środków trwałych, elementów wyposażenia lub usług proporcjonalnie w części dotyczącej wyłącznie działalności wydobywczej węglowodorów. Ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Równocześnie, zgodnie z art. 11 ust. 9 ustawy o SPW, przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio do innych wydatków częściowo dotyczących działalności wydobywczej węglowodorów, w tym do wydatków na zapłatę wynagrodzeń.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe przepisy art. 11 ust. 8 i 9 ustawy o SPW dotyczą wydatków określonych w art. 11 ust. 1 ustawy o SPW, które nie podlegają wyłączeniu z wydatków kwalifikowanych na mocy art. 12 tejże ustawy.

W powyższym zakresie należy odnieść się również do art. 11 ust. 6 ustawy o SPW, zgodnie z którym podatek dochodowy w części dotyczącej działalności wydobywczej węglowodorów, o której mowa w ust. 3 pkt 12, określa się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych. Jeżeli określenie wysokości podatku dochodowego w ten sposób nie jest możliwe, podatnik określa podatek dochodowy w części dotyczącej działalności wydobywczej węglowodorów w takiej proporcji, w jakiej pozostają przychody uzyskane w roku podatkowym z tytułu dostawy wydobytych węglowodorów do ogólnej kwoty przychodów danego podatnika, określonych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym, uzyskanych w tym roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż zarówno w orzecznictwie, jak i piśmiennictwie, powszechną akceptację w procesie analizy treści aktów prawnych znajduje zasada pierwszeństwa wykładni językowej. Tym samym, wykładnia funkcjonalna i systemowa mają charakter subsydiarny (pomocniczy). Argumentacja ta została potwierdzona m.in. w wyroku z dnia 12 czerwca 2015 r. (sygn. II CSK 518/14), w którym Sąd Najwyższy stwierdził, iż: „Metoda językowa dopuszcza odstępstwa od jej zastosowania wtedy, gdy prowadzi ona do absurdu, albo do rażąco niesprawiedliwych lub irracjonalnych konsekwencji. (...) Innymi słowy odstępstwo od sensu brzmienia przepisu mogą uzasadniać tylko wyjątkowo szczególnie istotne i doniosłe racje prawne, społeczne, ekonomiczne lub moralne.”.

W tym kontekście należy stwierdzić, że literalne brzmienie art. 11 ust. 8 i 9 ustawy o SPW wskazuje na możliwość zaliczenia do wydatków kwalifikowanych, wydatków, które zostały poniesione przez podatnika jednocześnie w celu prowadzenia działalności wydobywczej węglowodorów, jak i pozostałej działalności. Dodatkowo ustawodawca precyzyjnie wskazał, że zaliczenie to powinno być dokonywane proporcjonalnie, w części dotyczącej wyłącznie działalności wydobywczej węglowodorów.

Literalne brzmienie art. 11 ust. 8 i 9 ustawy o SPW nie wskazuje metodologii przyporządkowania wydatków wspólnych do działalności wydobywczej węglowodorów oraz do działalności pozostałej, wskazując, że alokacja powinna być określona na podstawie ksiąg rachunkowych. W ocenie Wnioskodawcy, przyporządkowanie dokonane na podstawie stosowanej ewidencji rachunkowej, w oparciu o przyjęty dla celów rachunkowych sposób alokacji wydatków (których celem jest jak najbardziej precyzyjne alokowanie poniesionych wydatków do działalności wydobywczej węglowodorów oraz pozostałej działalności gospodarczej), spełnia warunki określone w art. 11 ust. 8 i 9.

Powyższe znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu ustawy o SPW, zgodnie z którym: „ Art. 11 w ust. 7 reguluje również sytuację, kiedy zakupione środki trwałe, elementy wyposażenia lub usługi są również wykorzystywane przez podatnika w działalności niezwiązanej z działalnością wydobywczą węglowodorów. Wówczas podatnik będzie obowiązany do rozpoznania wydatków na zakup tych środków trwałych, elementów wyposażenia lub usług proporcjonalnie w części dotyczącej wyłącznie działalności wydobywczej węglowodorów w sposób właściwy do określenia podatku dochodowego podlegającego odliczeniu jako wydatek kwalifikowany, tj. na podstawie ewidencji rachunkowej lub na podstawie proporcji”.

Przyjęcie stanowiska przeciwnego do powołanej argumentacji spowodowałoby brak możliwości zaliczenia do wydatków kwalifikowanych części wydatków bezsprzecznie związanych z działalnością wydobywczą węglowodorów. Tym samym, stałoby to w jasnej sprzeczności z celem ustawy o SPW, jakim było stworzenie spójnego, przejrzystego i prostego systemu opodatkowania zapewniającego konkurencyjność podmiotów ponoszących (zwłaszcza w początkowej fazie) duże nakłady związane z działalnością wydobywczą węglowodorów. Znajduje to także potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu ustawy o SPW, w którym stwierdzono, że: „Projektowany system opodatkowania wydobycia węglowodorów powinien być również konkurencyjny w stosunku do innych jurysdykcji podatkowych (zachęta inwestycyjna), spójny, przejrzysty i możliwie prosty, zwłaszcza w jego początkowej fazie. Oprócz zapewnienia odpowiednich wpływów do budżetu państwa, powinien realizować również cele pozafiskalne, w tym przede wszystkim efektywne i racjonalne wykorzystanie zasobów surowcowych oraz zapewnienie stabilnego rozwoju gospodarczego Polski. Nie bez znaczenia pozostaje również stworzenie atrakcyjnych warunków do inwestowania w sektor węglowodorów w Polsce”.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż z uwagi na możliwość dokonania przyporządkowania kosztów proporcjonalnie do działalności wydobywczej węglowodorów na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, nie znajdą zastosowania reguły określone w art. 11 ust. 6 ustawy o SPW zdanie drugie. Takie stanowisko jest zgodne z celowościową wykładnią powyższych przepisów, które mają na celu umożliwienie podatnikom zaliczenie do wydatków kwalifikowanych ponoszonych wydatków związanych z ogółem prowadzonej działalności we właściwej proporcji.

Przyjęcie odrębnej wykładni, z uwagi na specyfikę funkcjonowania branży wydobywczej, tj. fakt, iż działalność związana z wydobyciem węglowodorów nie generuje przychodów w pierwszych latach jej prowadzenia prowadziłoby do oczywistego naruszenia podstawowych założeń ustawy o SPW, tj. do braku możliwości rozpoznania części wydatków kwalifikowanych oczywiście związanych z działalnością wydobywczą.

Mając powyższe na uwadze, w pierwszej kolejności Spółka dokona weryfikacji ponoszonych wydatków, czy nie podlegają wyłączeniu z wydatków kwalifikowanych na mocy art. 12 ustawy o SPW. Po dokonaniu takiej weryfikacji, w przypadku wydatków związanych jednocześnie z działalnością wydobywczą węglowodorów oraz działalnością pozostałą, Spółka będzie uprawniona do uznania tych wydatków, po dokonaniu ich przyporządkowania do Kosztów działalności wydobywczej na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej, za wydatki kwalifikowane dla celów SPW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie organ zauważa, że istotą interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego jest dokonanie wykładni określonych przepisów w odniesieniu do konkretnego, przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Rolą wykładni jest natomiast ustalenie treści normy prawnej na podstawie tekstu aktu prawnego. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się wyłącznie do kwestii będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tj. ustalenia czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca ponosi wydatki zgodnie z art. 11 ustawy o SPW, które są związane zarówno z działalnością wydobywczą węglowodorów, jak również związane z pozostałą działalnością gospodarczą, Spółka będzie uprawniona do uznania Kosztów działalności wydobywczej, które nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 12 ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane dla celów SPW. Tut. Organ interpretacyjny nie odniósł się do kwestii procedur i metodologii alokacji wydatków wspólnych, do działalności wydobywczej węglowodorów oraz do działalności pozostałej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia opisanego we wniosku wydatku Wnioskodawcy do wydatków kwalifikowanych (w szczególności ocena metodologii przyporządkowania wydatków wspólnych) może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.