Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-142/16-2/KS
z 27 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego przeniesienia własności sieci wodociągowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych odpłatnego przeniesienia własności sieci wodociągowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Własnym kosztem i staraniem Wnioskodawca wybudował sieć wodociągową do nieruchomości stanowiącej jego własność. Budowa wykonana została wg pozwolenia na budowę zgodnie z projektem budowlanym i uzgodnieniami z Gminnym Zakładem Gospodarki Komunalnej. Wykonawcą sieci wodociągowej był także Gminny Zakład Gospodarki Komunalnej, umowę na wykonanie sieci wodociągowej zawarto w dniu 15.10.2013 r. Budowę sieci wodociągowej, zgodnie z wpisami Dziennika Budowy rozpoczęto 31.03.2014 r., a zakończono 29.04.2014 r. spisaniem protokołu odbioru końcowego (czyli po wykonaniu wszystkich niezbędnych badań i odbiorów związanych z wpięciem nowowybudowanej sieci wodociągowej do istniejącej już sieci wodociągowej). Koszty poniesione po stronie Wnioskodawcy, wszystko objęte fakturami VAT:

Koszt projektu budowlanego, faktura VAT z dnia 16.08.2013 r.: 1600 zł brutto.

Koszt budowy wodociągu, faktura VAT z dnia 10.02.2014 r.: 12705,90 zł brutto.

Prawo własności wybudowanej sieci wodociągowej zostało przeniesione na rzecz Gminy zgodnie z umową zawartą w dniu 22.07.2015 r. za kwotę 4291,77 zł brutto. Kwota ta została Wnioskodawcy wypłacona (przelew) w dniu 15.12.2015 r.

Kwota 4291,77 zł brutto stanowi przychód Wnioskodawcy, w związku z czym kwotę tą będzie on musiał uwzględnić podczas rozliczenia za rok 2015 jako przychód z innych źródeł. Powstanie obowiązek podatkowy i konieczność zapłaty podatku dochodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku Wnioskodawcy, w związku z odpłatnym przeniesieniem na rzecz Gminy sieci wodociągowej wybudowanej ze środków Wnioskodawcy i otrzymaniem za to częściowego zwrotu kosztów, powstanie obowiązek podatkowy?
2. Inaczej rzecz ujmując, czy w związku z otrzymaniem kwoty 4291,77 zł brutto (stanowiącej ok. 30% poniesionych nakładów), Wnioskodawca będzie musiał uwzględnić tę kwotę w rozliczeniu podatkowym za rok 2015 i od tej kwoty zapłacić podatek dochodowy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1, nie powstanie obowiązek podatkowy. Nabycie wodociągu nastąpiło w momencie wpięcia budowanego urządzenia tj. sieci wodociągowej, do istniejącej już sieci wodociągowej 29.04.2014 r., natomiast odpłatne zbycie 22.07.2015 r., czyli upłynęło więcej niż 6 miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2, kwota 4291,77 zł brutto nie będzie uwzględniona w rozliczeniu podatkowym za rok 2015, co skutkuje brakiem konieczności zapłaty podatku dochodowego od tej kwoty. Odpłatne zbycie „innych rzeczy” po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

Przeglądając archiwum indywidualnych interpretacji podatkowych Wnioskodawca natrafił na podobny stan faktyczny:

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPB2/415-345/14/DSZ z 24 czerwca 2014 r.

Jest to jednak interpretacja indywidualna i w przypadku Wnioskodawcy także interpretacja indywidualna powinna zostać wydana.

W obu stanowiskach Wnioskodawca opierał się na Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPB2/415-345/14/DSZ z 24 czerwca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W związku z powyższym, gdy sprzedaż nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; są to przychody z odpłatnego zbycia rzeczy.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie (wybudowanie) nie stanowi źródła przychodu.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, że odpłatne zbycie rzeczy innych niż nieruchomości lub ich części nie jest źródłem przychodów wtedy, gdy są spełnione następujące warunki:

• odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej,
• odpłatne zbycie zostało dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy – źródłem przychodów są inne źródła.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, do którego jednakże należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą zostać zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „rzeczy”, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej ustawy, rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości. W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntów przedmiot własności. Z powyższego wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością. Część składowa rzeczy, zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych; natomiast w myśl § 2 tego artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858, z późn. zm.) – osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1 i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał budowy sieci wodociągowej do nieruchomości stanowiącej jego własność. Budowę sieci wodociągowej rozpoczęto 31 marca 2014 r. a zakończono 29 kwietnia 2014 r. Wszelkie koszty poniósł Wnioskodawca. Na mocy zawartej z gminą umowy, Wnioskodawca przeniósł na jej rzecz prawo własności wybudowanej sieci wodociągowej w dniu 22 lipca 2015 r. za kwotę 4291,77 zł brutto. Kwota ta została Wnioskodawcy wypłacona 15 grudnia 2015 r.

Skoro zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z umową odpłatnego zbycia (odpłatnego przekazania) urządzeń wodociągowych oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które – w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, zbycie wskazanych urządzeń nastąpiło po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym – w kontekście przywołanego art. 49 Kodeksu cywilnego – nabycie urządzeń, które są w ostateczności przekazywane przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu, ma miejsce w momencie jego przyłączenia do sieci (wejście w skład przedsiębiorstwa). Wtedy bowiem dane urządzenie uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej – przed przyłączeniem do sieci było składnikiem nieruchomości) i tym samym moment przyłączenia należy traktować jako moment nabycia. Chodzi tu o wejście w skład przedsiębiorstwa rozumianego przedmiotowo, a więc o wejście w skład zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych. Zauważyć należy, że wejście w skład przedsiębiorstwa jest jedynie kwestią faktu, co oczywiście nie oznacza, że przyłączone urządzenie staje się własnością przedsiębiorcy (własnością staje się dopiero w momencie zawarcia stosownej umowy przekazania). W tej sytuacji należy przyjąć, że urządzenia wodociągowe są odrębną rzeczą ruchomą, która może być przedmiotem odrębnej umowy cywilnoprawnej, co ma miejsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Podsumowując, odpłatne zbycie urządzeń wodociągowych zostało dokonane po upływie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym uzyskane z tego tytułu środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie musiał uwzględnić kwoty 4291,77 zł brutto w rozliczeniu podatkowym za rok 2015.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.