Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-749a/14/RS
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia w postępowaniu egzekucyjnym lokalu niemieszkalnego– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia w postępowaniu egzekucyjnym lokalu niemieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przeciwko dłużnikowi prowadzone są postępowania egzekucyjne. Spółka prowadzi działalność od 1994 r., jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka nie posiada innych nieruchomości, poza niżej wymienionymi, w przeszłości nie dokonywała transakcji zbycia nieruchomości.

Nieruchomość dłużnika o nr KW została zlicytowana przez organ egzekucyjny w maju 2014 r. Składa się ona z lokalu niemieszkalnego nr 2 mieszczącego się w budynku nr 21 o powierzchni użytkowej 89,81 m² oraz udziału 12/100 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal jest dwupoziomowy, na parterze obejmuje klatkę schodową, korytarz i sanitariaty, a na piętrze - klatkę schodową, korytarz, sanitariaty i dwa pomieszczenia biurowe. Nieruchomość gruntowa, na której zlokalizowany jest budynek, uzbrojona jest w przyłącza energetyczne, kanalizacji, telekomunikacyjne i wodociągowe. Na przedmiotowym gruncie znajduje się budynek użytkowy magazynowo-biurowy nr 21, właścicielem gruntu jest Gmina. Użytkownikami wieczystymi gruntu w częściach ułamkowych są właściciele wyodrębnionych lokali użytkowych. Działka jest w użytkowaniu wieczystym do marca 2094 r. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nieruchomość znajduje się w obszarze jednostki T2.

T2.1. Obowiązuje zakaz ustalania lokalizacji stałej lub utrwalania istniejących obiektów gospodarczych o charakterze czasowym (nie dotyczy działek prywatnych zabudowy jednorodzinnej).

T2.2. Ustala się zakaz lokalizacji stałej obiektów kubaturowych na obszarze ogrodów działkowych.

T2.3. Dopuszcza się możliwość wprowadzania funkcji nie mieszkalnych do zabudowy jednorodzinnej pod warunkiem nie powodowania:

• uciążliwego oddziaływania na otoczenie,
• zmiany charakteru otoczenia,
• niepowodowania obniżenia estetyki otoczenia.

T2.4. Dopuszcza się możliwość wprowadzania funkcji nie mieszkalnych do zabudowy wielorodzinnej pod warunkiem nie powodowania uciążliwego oddziaływania na otoczenie.

T2.5. Ustala się zakaz lokalizacji funkcji produkcyjnych (przemysł, bazy, składy, rzemiosło uciążliwe) na terenach dotychczas nie użytkowanych w ten sposób. Wyjątek stanowić mogą funkcje produkcyjne lokalizowane jako towarzyszące funkcjom mieszkaniowym na terenach zabudowy jednorodzinnej, przy jednoczesnym spełnieniu warunków zawartych w T2.3. T2.6. Ustala się zakaz lokalizowania zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej szeregowej.

Prezes zarządu spółki oświadczył, że spółka nabyła lokal w 1995 r. od Spółdzielni Pracy. Lokal był wynajmowany (pierwsza umowa najmu była zawarta w 2005 r.). Aktualnie na nieruchomości nie jest prowadzona działalność gospodarcza, umowa najmu została wypowiedziana. Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie/rozbudowę nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30% jej wartości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości o nr KW będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości o nr KW będzie korzystała ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Prezes zarządu spółki oświadczył, że lokal był wynajmowany, pierwsza umowa najmu była zawarta w 2005 r., zatem sprzedaż nieruchomości przez organ egzekucyjna nie będzie odbywała się w ramach pierwszego zasiedlenia, a okres między pierwszym zasiedleniem a dostawą wyniósł ponad 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak stanowi ust. 11 powyższego artykułu, oświadczenie o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że – co do zasady – grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu, w tym zbycie prawa wieczystego użytkowania, korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa lokalu niemieszkalnego będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dojdzie do niej po upływie 2 lat od jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, tj. wynajmu. W konsekwencji - uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy - dostawa udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu związanego z tym lokalem również będzie zwolniona od podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto informuje się, że rozstrzygnięcie kwestii zwolnienia od podatku zbycia w postępowaniu egzekucyjnym pozostałych nieruchomości dłużnika nastąpi odrębnie, po uprzednim uzupełnieniu wniosku w zakresie wskazanym w wezwaniu nr ITPP2/443-749b/14-2/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.