Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-77/16-4/AK
z 2 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 28 kwietnia 2016 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 grudnia 1995 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego o powierzchni ok. 81,58 m² w pawilonie handlowym będącym własnością Spółdzielni. Od 1995 r. do 2015 r. Wnioskodawczyni prowadziła w tym lokalu działalność gospodarczą – usługi fryzjerskie (PKD 96.02.Z, 68.20.Z). Natomiast mąż Zainteresowanej nieprowadzący działalności gospodarczej wynajmował (najem prywatny) 10 m2 (1/8 części lokalu) na rzecz osoby fizycznej wykonującej usługi kosmetyczne. W dniu 1 stycznia 2000 r spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego zostało w całości wprowadzone do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jako wartość niematerialna i prawna, jednakże nie było amortyzowane przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej. W 2015 r. Spółdzielnia (właściciel pawilonu handlowego, w którym znajduje się lokal) powiadomiła Zainteresowaną i jej męża o planowanej przebudowie obiektu. Co za tym idzie, nastąpiło czasowe (na okres przebudowy 2015-2017 r.) przeniesienie do innego budynku.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni i jej mąż są zmuszeni zbyć Spółdzielni spółdzielcze prawo do lokalu, i jednocześnie podpisać umowę o budowę nowego lokalu.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, że:

1. transakcja nabycia przez Wnioskodawczynię spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług ani nie korzystała ze zwolnienie od podatku od towarów i usług),
2. przedmiotowy lokal nie był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług,
3. z tytułu nabycia spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
4. na opisany we wniosku lokalu użytkowy Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
5. nawiązując do odpowiedzi w pkt 4, lokal opisany we wniosku nie uległ ulepszeniu. Jednocześnie zgodnie z przedstawionym wcześniej stanem faktycznym od 1995 r. do 2015 r. Wnioskodawczyni prowadziła w opisanym lokalu działalność gospodarczą - usługi fryzjerskie (PKD 96.02.Z, 68.20.Z). W związku z powyższym przedmiotowy lokal nie był wykorzystywany w stanie ulepszonym do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres co najmniej 5 lat.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego przez małżonków posiadających wspólność majątkową sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadząc działalność gospodarczą jest ona podatnikiem, jednakże zwolnionym na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – rocznie nie przekracza limitu 150.000 zł.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się również zbycie prawa spółdzielczego do lokalu.

W związku z tym, iż spółdzielcze prawo do lokalu było wartością niematerialną i prawną, wykorzystywaną w działalności gospodarczej, sprzedaż prawa do lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednakże zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W aktualnym orzecznictwie NSA wskazuje się na rozumienie pojęcia pierwszego zasiedlenia, jako użytkowanie budynku (itp.) na potrzeby działalności gospodarczej. NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. stwierdził, iż: „(...) polski ustawodawca przekroczył granice swobodnego uznania pozbawiając podatników – takich jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy – zwolnienia z VAT. Spółka użytkując w części budynek dla celów działalności gospodarczej spełniła warunki przewidziane dla zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu wyżej wskazanym i nie można twierdzić, że przedmiotowa dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia, zaś od wspomnianej okoliczności upłynął okres 8 lat”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż sprzedaż spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego będącego współwłasnością małżonków, wprowadzonego w 2000 r. do wartości niematerialnych i prawnych w działalności Wnioskodawczyni korzysta w całości ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, gdyż minął 2 letni okres od pierwszego zasiedlenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Z ust. 1 pkt 7 tego artykułu wynika, że przez dostawę towarów rozumie się zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia spółdzielczego prawa własności dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad nieruchomością (tj. towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz nabywcy tego prawa, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z tej nieruchomości i czerpania z niej pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tej nieruchomości, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży nieruchomości przez właściciela.

W świetle powyższego sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego traktować należy jak dostawę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednak, zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Z wniosku wynika, że w dniu 1 grudnia 1995 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego w pawilonie handlowym będącym własnością Spółdzielni. Od 1995 r. do 2015 r. Wnioskodawczyni prowadziła w tym lokalu działalność gospodarczą – usługi fryzjerskie (PKD 96.02.Z, 68.20.Z). Natomiast mąż Zainteresowanej nieprowadzący działalności gospodarczej wynajmował (najem prywatny) 10 m² (1/8 części lokalu) na rzecz osoby fizycznej wykonującej usługi kosmetyczne. W dniu 1 stycznia 2000 r spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego zostało w całości wprowadzone do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jako wartość niematerialna i prawna, jednakże nie było amortyzowane przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej. W 2015 r. Spółdzielnia (właściciel pawilonu handlowego, w którym znajduje się lokal) powiadomiła Zainteresowaną i jej męża o planowanej przebudowie obiektu. Co za tym idzie, nastąpiło czasowe (na okres przebudowy 2015-2017 r.) przeniesienie do innego budynku.

Transakcja nabycia przez Wnioskodawczynię spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług ani nie korzystała ze zwolnienie od podatku od towarów i usług). Lokal ten nie był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Z tytułu nabycia spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zainteresowana nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokalu użytkowego, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży ww. spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wnioskodawczyni wskazała, że przy nabyciu spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie przedmiotowy lokal użytkowy nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Zatem nie zostanie spełniony warunek umożliwiający zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z kolei, z przywołanych przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata, a ponadto, gdy przysługiwało podatnikowi z tytułu nabycia lub w trakcie realizacji inwestycji prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowej nieruchomości (spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego) będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż będzie dokonana po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, które miało miejsce z chwilą przyjęcia lokalu do użytkowania w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Ponadto w stosunku do przedmiotowego lokalu nie dokonano ulepszenia stanowiącego co najmniej 30% jego wartości początkowej. Zatem w przedmiotowej sprawie nie zachodzą wyłączenia ze zwolnienia od podatku – zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.