Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.123.2016.2.AC
z 6 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu uczestnictwa w programie motywacyjnym (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako Beneficjent, Podatnik, Uczestnik) jest pracownikiem spółki …… S.A. (dalej jako Spółka), należy do kadry dyrektorskiej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych od całości osiąganych dochodów.

Spółka zamierza wprowadzić program motywacyjny (dalej jako Program) adresowany do kadry dyrektorskiej i kierowniczej, w tym do Wnioskodawcy. Ideą Programu jest stworzenie dodatkowej motywacji dla beneficjentów Programu i zatrzymanie kluczowych dla Spółki osób przez powiązanie ich interesów z interesem Spółki. Program ma przyczynić się do zwiększenia efektywności pracy Beneficjentów, zintegrować ich ze Spółką co w założeniu ma przełożyć się na poprawę pozycji rynkowej Spółki oraz jej wyników finansowych.

W ramach Programu Wnioskodawca uzyskałby warunkowe prawo (dalej jako Prawo Warunkowe) do otrzymania w przyszłości środków pieniężnych/wypłaty pieniężnej w związku z realizacją przyznanego Prawa Warunkowego (dalej jako Kwota). Prawo Warunkowe byłoby niezbywalne. Ewentualne korzyści wynikające z Programu byłyby warunkowe. Prawo Warunkowe zostanie przyznane Uczestnikom nieodpłatnie. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne. Z Wnioskodawcą zostanie zawarta odrębna Umowa na uczestnictwo w Programie. Umowa ta będzie odrębną umową (nie mniej jednak w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę, Umowa o uczestnictwo w Programie ulegnie również automatycznemu rozwiązaniu gdyż w takiej sytuacji uczestnictwo Beneficjenta w Programie nie korespondowałoby z realizacją ww. celów Programu). Z umowy o pracę Podatnik otrzymuje wynagrodzenie oraz inne dodatki/premie wynikające z obowiązującego w Spółce regulaminu wynagradzania.

Realizacja Prawa Warunkowego będzie opierać się na wypłacie przez Spółkę Kwoty na rzecz Wnioskodawcy z tym zastrzeżeniem, że Prawo Warunkowe zostanie zrealizowane, tj. Kwota stanie się należna; po zakończeniu danego Okresu rozliczeniowego i po spełnieniu warunków wskazanych z Umowie/Regulaminie.

Realizacja Prawa Warunkowego będzie dokonywana w odniesieniu do okresów rozliczeniowych rocznych liczonych od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 grudnia danego roku (Okres rozliczeniowy). Pierwszym Okresem Rozliczeniowym byłby 2016 r. Realizacja Prawa warunkowego odbywać się będzie w roku następującym po danym Okresie Rozliczeniowym z zastrzeżeniem spełnienia się warunków, o których mowa w Regulaminie.

Kwota (zarówno jej wypłata jak i jej wysokość) uzależniona będzie m. in. od stopnia realizacji Wskaźnika (wskaźnika finansowego) za dany Okres rozliczeniowy. Wskaźnik będący podstawą wyliczenia Kwoty za dany Okres rozliczeniowy wskazany jest w Regulaminie Programu i jest to: roczny zysk netto Grupy Kapitałowej powiększony o amortyzację za dany rok (ZN +A) wynikający ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego za dany Okres rozliczeniowy (dalej jako Wskaźnik).

Wskaźnik będzie bazą (instrument bazowy) do określenia wysokości Kwoty (wzory obliczenia Kwoty w zależności od wysokości Wskaźnika są szczegółowo określone w Programie z uwzględnieniem progów Wskaźnika). Wskazana jest również kwota „wyjściowa” Wskaźnika, po przekroczeniu której realizacja Prawa Warunkowego będzie dopiero możliwa. Tym samym nie każda wysokość Wskaźnika będzie uprawniała do otrzymania Kwoty.

Kwota stanie się należna w momencie gdy określony w Umowie/Programie Wskaźnik zostanie osiągnięty i będzie wypłacona w terminach wskazanych w Umowie/Regulaminie po zakończeniu danego Okresu Rozliczeniowego na podstawie skonsolidowanego sprawozdania finansowego. Zgodnie z zapisami Umowy ostateczna wysokość uzyskanej przez Beneficjenta Kwoty w danym Okresie Rozliczeniowym będzie uzależniona i kalkulowana w oparciu o faktyczny okres uczestnictwa danego Beneficjenta w Programie i wyliczana ostatecznie proporcjonalnie do długości tego okresu w trakcie danego Okresu Rozliczeniowego. Za pierwszy Okres Rozliczeniowy (czyli za 2016 r.) Kwota będzie wypłacona za pełny rok (oczywiście po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego).

Zatem, samo uczestnictwo w Programie i uzyskanie Prawa Warunkowego nie oznacza, że po stronie Wnioskodawcy dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia.

W ocenie Wnioskodawcy, przyznane Prawo Warunkowe stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa konstrukcja mieści się w katalogu pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o instrumentach finansowych jako instrument pochodny, którego instrumentem bazowym jest przyjęty wskaźnik finansowy Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ewentualny przychód z tytułu nabycia i realizacji Prawa Warunkowego podlegał będzie opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy tylko w momencie realizacji Prawa Warunkowego, tj. w momencie kiedy Kwota stanie się należna?
2. Czy Kwota będzie stanowiła przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; podlegający opodatkowaniu 19% stawką na zasadzie art. 30b ust. 1 w związku z art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podlegający opodatkowaniu po Jego stronie w związku z nabyciem i realizacją Prawa Warunkowego powstanie wyłącznie w momencie realizacji tego Prawa Warunkowego, tj. w momencie wypłaty Kwoty, nie zaś na żadnym wcześniejszym etapie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej updof), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 10 updof stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Art. 17 ust. 1b updof stanowi, że za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Zgodnie z powyższą regulacją Wnioskodawca uważa że, nie rozpozna przychodu w momencie nabycia Prawa Warunkowego z uwagi na fakt, że:

• w tym momencie nie otrzyma On żadnych środków pieniężnych; nie dochodzi bowiem w momencie nabycia Prawa Warunkowego do realizacji prawa wynikającego z tego pochodnego instrumentu finansowego;
  

• nabyte Prawo Warunkowe jest niezbywalne;
  

• w momencie przyznania Prawa Warunkowego nie można stwierdzić czy realizacja Prawa przyniesie Beneficjentowi jakiekolwiek korzyści majątkowe;
  

• nie jest możliwe ustalenie wartości rynkowej Prawa Warunkowego.
  
  

Według Wnioskodawcy, w momencie nabycia Prawa Warunkowego możemy mówić zatem po Jego stronie jedynie o potencjalnym przysporzeniu, którego realizacja jest niepewna i obwarowana spełnieniem warunków wskazanych w Umowie/Programie.

Zaprezentowana przez Wnioskodawcę wykładnia znajduje, według Niego, potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego (którymi można posiłkować się w niniejszej sprawie z uwagi na jednolitą linię „orzeczniczą” w tym zakresie), m.in. w:

1. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2016 r., nr IPPB2/4511-933/15-2/KW1;
2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2015 r., nr IBPBII/2/415-1070/14/NG;
3. interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2015 r., nr IPPB2/4511-677/15-2/PW;
4. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2014 r., nr ITPB1/415-595/14/MP: „Należy stwierdzić, że sam fakt przyznania Uprawnionemu pochodnych instrumentów finansowych – po spełnieniu warunków (tj. odpowiedniej realizacji wskaźnika ekonomicznego Spółki) – nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Otrzymanie prawa w ramach programu motywacyjnego przez Uprawnionego stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie jest związane z przysporzeniem majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Jak bowiem wynika z wniosku prawo ma charakter warunkowy i w momencie jego przyznania nie można stwierdzić, czy jego realizacja przyniesie Uprawnionemu wymierne korzyści majątkowe. Prawo to jest przyznawane wyłącznie uczestnikom programu i nie jest możliwe ustalenie jego wartości rynkowej”;
5. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 grudnia 2013 r., nr IPPB2/415-749/13-4/AS: „Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, które jak wskazał Wnioskodawca stanowi pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy. Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie ma gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści, ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy (...). W konsekwencji w momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy) po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”;
6. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 stycznia 2014 r., nr IBPBII/2/415-1050/13/NG, w której to Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy;
7. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 stycznia 2014 r., nr ILPB2/415-1000/13-4/WM): „Stwierdzić należy, że samo przyznanie Uprawnionym pochodnych instrumentów finansowych – po spełnieniu warunków programu – nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie Prawa w ramach Umowy stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Otrzymanie świadczenia pieniężnego z tytułu Realizacji Prawa stwarza Uczestnikom, potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych. Cena nabycia Prawa do otrzymania Kwoty Realizacji uiszczona przez Uprawnionych w kwocie 1 zł odpowiada wartości rynkowej tego Prawa w dniu jego nabycia”.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza:

• zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
  

• stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez Wnioskodawcę oraz
  

• zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawcy w kontekście Jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.
  
  

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.