Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-168/16-2/JK
z 15 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest posiadaczką rachunku w kasie mieszkaniowej Banku S.A. nieprzerwanie prowadzonego od roku 1999 do dziś. Rachunek ten był od roku 1999 do 23 lutego 2009 r. własnością ojca Wnioskodawczyni rozliczającego się z podatku dochodowego w Urzędzie Skarbowym. Do 2005 roku środki na rachunku były gromadzone, do czasu wyczerpania możliwości, z częściowym wykorzystaniem przysługującej według ówczesnego stanu przepisów PIT ulgi podatkowej na podstawie deklaracji o przeznaczeniu ich w przyszłości na cele mieszkaniowe. Po raz ostatni ulga – w wysokości 43,57 zł (słownie: czterdzieści trzy złote i pięćdziesiąt groszy) – wykorzystana była w roku 2005. Stan konta na rachunku w kasie mieszkaniowej po zakończeniu korzystania z ulgi mieszkaniowej wynosił – na podstawie wyciągu bankowego z Banku S.A. 78.328,52 zł (słownie: siedemdziesiąt osiem tysięcy trzysta dwadzieścia osiem złotych i pięćdziesiąt dwa grosze). Pomimo wygaśnięcia możliwości dalszego korzystania z ulgi podatkowej środki były nadal systematycznie gromadzone na rachunku kasy mieszkaniowej, z zamiarem zebrania większych oszczędności na przyszły cel mieszkaniowy. Właścicielką rachunku Wnioskodawczyni stała się 23 lutego 2009 roku na podstawie dokonanej cesji, zgłoszonej do Urzędu Skarbowego. Stan rachunku wynosił wówczas 101.495,00 zł (słownie: sto jeden tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt pięć złotych). Środki na rachunku kasy mieszkaniowej – oczywiście już bez ulgi podatkowej – były nadal gromadzone i na koniec 2015 roku zebrana została suma 140.643,33 zł (sto czterdzieści tysięcy sześćset czterdzieści trzy złote i 33 grosze). W 2016 r. Wnioskodawczyni zamierza kupić mieszkanie na rynku pierwotnym od dewelopera, na które chce wydać środki częściowo zgromadzone na rachunku kasy mieszkaniowej, a częściowo inne środki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydanie środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z wymogiem przeznaczenia ich na cele mieszkaniowe, w rozumieniu przepisów podatkowych, dotyczy jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej (w tym wypadku chodzi o sumę 78.328,52 zł, jaka była na rachunku kasy mieszkaniowej na koniec roku, w którym po raz ostatni przysługiwała ulga w PIT)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydanie środków z kasy mieszkaniowej zgodnie z wymogiem przeznaczenia ich na cele mieszkaniowe, w rozumieniu przepisów podatkowych, dotyczy jedynie środków zgromadzonych z udziałem ulgi podatkowej. W tym wypadku chodzi o sumę 78.328,52 zł jaka była na rachunku kasy mieszkaniowej na koniec roku, w którym po raz ostatni przysługiwała ulga w PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001 r. – podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik systematycznie gromadził oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo – kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

W świetle art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134 poz. 1509) – podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczenia od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo – kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Stosownie do postanowień art. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przepis art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po tym dniu.

W myśl art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001 r. – jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej, a następnie:

1. wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład,
2. w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy,
3. po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu,
4. wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę,
5. przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo – kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych,

- do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Wyżej powołany przepis art. 6 stosuje się bowiem w przypadku zaistnienia zdarzeń wymienionych w art. 27a ust. 13 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r., czyli niewątpliwie w przypadku niewydatkowania kwot wycofanych oszczędności zgodnie z celami określonymi w art. 8 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1077, z późn. zm.).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w każdym przypadku, gdy rodzic korzystał z odliczeń z tytułu wpłat na rachunek oszczędnościowo – kredytowy prowadzony przez kasę mieszkaniową, a następnie dokonał cesji tego rachunku na rzecz dzieci własnych lub przysposobionych, obowiązki wynikające z posiadania takiego rachunku przechodzą na dziecko, które w wyniku dokonanej cesji przejmuje prawa do rachunku oszczędnościowo – kredytowego. Z chwilą dokonania cesji na nim będą ciążyły obowiązki wynikające z posiadania rachunku i będzie ono zobowiązane do wydatkowania zgromadzonych na tym rachunku środków na cele systematycznego oszczędzania. Dlatego nawet gdyby dziecko w związku z kontynuacją wpłat na ten rachunek nie korzystało z odliczeń w podatku dochodowym, to aby nie wystąpiła utrata prawa do ulgi podatkowej, jest zobowiązane wydatkować środki zgromadzone na tym rachunku zgodnie z celami systematycznego oszczędzania. W przeciwnym wypadku musi doliczyć w składanym przez siebie zeznaniu podatkowym kwoty faktycznie odliczone przez rodziców (a gdy i ono korzystało z odliczeń – kwoty faktycznie odliczone przez siebie jak i przez rodziców).

Katalog wydatków, dotyczących celów mieszkaniowych, na które podatnik może przeznaczyć wycofane z kasy mieszkaniowej oszczędności precyzuje ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2013 r. poz. 255).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy – przez zawarcie umowy o kredyt kontraktowy osoba fizyczna zobowiązuje się do systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej przez czas oznaczony, a bank prowadzący kasę mieszkaniową – do przechowywania oszczędności i udzielenia po upływie tego okresu, z zastrzeżeniem art. 12 i 13, długoterminowego kredytu na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy – celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

1. nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość,
2. uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,
3. remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania,
4. spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3,
5. nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy.
   
   

Z ww. przepisów wynika, że aby nie utracić prawa do odliczeń związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej należy przeznaczyć wycofane po okresie oszczędzania środki na co najmniej jeden z wyżej wymienionych celów systematycznego oszczędzania. Utrata prawa do ulgi z powyższego tytułu następuje tylko w przypadkach określonych w ww. art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2001 r.

Zatem, jak wskazuje treść przytoczonego wyżej art. 27a ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno wycofanie, jak i doliczenie dotyczy tego samego roku podatkowego. Dlatego też jedynie w sytuacji, gdy wycofane oszczędności po upływie okresu systematycznego oszczędzania określonego w umowie o kredyt kontraktowy, zostaną przez podatnika wydatkowane zgodnie z celami mieszkaniowymi, określonymi w art. 8 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, do końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich wycofanie, podatnik nie traci prawa do przedmiotowej ulgi. Natomiast, jeżeli podatnik po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania wycofa oszczędności z kasy mieszkaniowej w danym roku podatkowym, a następnie wycofaną kwotę wydatkuje zgodnie z celami systematycznego oszczędzania w następnych latach, to ma obowiązek doliczyć do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym nastąpiło wycofanie, kwoty uprzednio odliczone z tego tytułu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest posiadaczką rachunku w kasie mieszkaniowej nieprzerwanie prowadzonego od 1999 r. do dziś. Rachunek ten był od roku 1999 do 23 lutego 2009 r. własnością ojca Wnioskodawczyni. Do 2005 roku środki na rachunku były gromadzone, do czasu wyczerpania możliwości, z częściowym wykorzystaniem przysługującej według ówczesnego stanu przepisów PIT ulgi podatkowej na podstawie deklaracji o przeznaczeniu ich w przyszłości na cele mieszkaniowe. Po raz ostatni ulga – w wysokości 43,57 zł wykorzystana była w roku 2005. Stan konta na rachunku w kasie mieszkaniowej po zakończeniu korzystania z ulgi mieszkaniowej wynosił – na podstawie wyciągu bankowego z Banku S.A. 78.328,52 zł. Pomimo wygaśnięcia możliwości dalszego korzystania z ulgi podatkowej środki były nadal systematycznie gromadzone na rachunku kasy mieszkaniowej, z zamiarem zebrania większych oszczędności na przyszły cel mieszkaniowy. Właścicielką rachunku Wnioskodawczyni stała się 23 lutego 2009 r. na podstawie dokonanej cesji. Środki na rachunku kasy mieszkaniowej – oczywiście już bez ulgi podatkowej – były nadal gromadzone i na koniec 2015 roku zebrana została suma 140.643,33 zł. W 2016 r. Wnioskodawczyni zamierza kupić mieszkanie na rynku pierwotnym od dewelopera, na które chce wydać środki częściowo zgromadzone na rachunku kasy mieszkaniowej, a częściowo inne środki.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w przypadku wydatkowania przez Wnioskodawczynię wszystkich oszczędności z kasy mieszkaniowej do końca roku podatkowego, w którym zostaną wycofane, na nabycie lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, zostaną spełnione warunki do zachowania ulgi, bowiem będzie to miało miejsce w tym samym roku z zachowaniem celu mieszkaniowego. Środkami jakie Wnioskodawczyni winna przeznaczyć na jeden z celów mieszkaniowych wymienionych w ustawie są te środki, które były gromadzone na rachunku do upływu terminu systematycznego gromadzenia oszczędności wynikającego z pierwotnej umowy o kredyt kontraktowy i które były odliczane w ramach ulgi podatkowej. Wypłata pozostałej części oszczędności jaką Wnioskodawczyni systematycznie gromadziła na rachunku kasy mieszkaniowej, z uwagi na brak dokonywania od tej części odliczeń w ramach omawianej ulgi, nie będzie zagrożona rygorem doliczenia uprzednio odliczonych w ramach ulgi kwot.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Tym samym organ nie może odnieść się do kwot zawartych we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.