INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek z tytułu udzielonych pożyczek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek z tytułu udzielonych pożyczek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.).

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. W 2011 r. zdarzenia gospodarcze ewidencjonował za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów, którą zamierza prowadzić także w następnych latach podatkowych. Dochody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej rozliczane są w formie tzw. podatku liniowego, tj. przy zastosowaniu 19% podstawy obliczenia podatku. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłacane są kwartalnie. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W 2009 r. na podstawie umowy ustnej Wnioskodawca udzielił osobie fizycznej pożyczki w kwocie 25.000 zł, która została wypłacona z rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. W 2009 r. „pożyczkodawca zwrócił stronie jedynie kwotę 12.000 zł”. W dniu 7 lipca 2011 r. Wnioskodawca wystąpił do Sądu Rejonowego z pozwem o zapłatę, żądając jednocześnie odsetek ustawowych za okres od dnia 27 października 2009 r. do dnia zapłaty długu. W dniu 1 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca popisał umowę pożyczki z przedsiębiorcą prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą, w ramach której udzielił pożyczki w kwocie 30.000 zł na okres od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 30 listopada 2011 r., wskazując, iż jest ona oprocentowana w wysokości 4,50% w stosunku rocznym. Pożyczka została także wypłacona z rachunku bankowego prowadzonego dla celów związanych z działalnością gospodarczą. Pożyczkobiorca spłacił pożyczkę do dnia 20 października 2011 r., strony umowy ustaliły należne odsetki w kwocie 284,80 zł, które Wnioskodawca otrzymał w dniu 24 października 2011 r. w kwocie 230,80 zł, po potrąceniu przez pożyczkobiorcę jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych podatku zryczałtowanego w kwocie 54 zł, ustalonego według stawki podatkowej w wysokości 19%. W ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miejski, do dnia złożenia niniejszego wniosku, nie figuruje wpis, że w zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wchodzi wykonywanie usług finansowych w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznych lub podmiotom gospodarczym. Wnioskodawca nie wyklucza, iż będzie udzielał następnych pożyczek środków pieniężnych, ustalając w zawartych umowach należne oprocentowanie umowne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynności polegające na udzielaniu pożyczek ze środków finansowych zgromadzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią dla Wnioskodawcy działalności zarobkowej, działalności usługowej, prowadzonej we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły. Ponadto wskazał, że ustna umowa pożyczki zawarta została w dniu 8 lipca 2009 r. na okres do dnia 26 października 2009 r. Z tytułu zawartej umowy nie zostało ustalone wynagrodzenie. Pożyczkobiorca nie został zobowiązany do zapłaty odsetek umownych z tytułu udzielonej pożyczki. Zwrócona w dniu 26 października 2009 r. kwota 12.000 zł stanowiła wyłącznie część należności głównej. Wyrokiem z dnia 14 listopada 2011 r. Sąd Rejonowy zasądził od pożyczkobiorcy z tytułu zawartej w dniu 8 lipca 2009 r. umowy pożyczki kwotę 13.000 zł tytułem zwrotu pozostałej części należności wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 26 października 2009 r. W związku z tym, że pożyczkobiorca nadal uchyla się od zapłaty długu, Sąd w dniu 29 grudnia 2011 r. nadał wyrokowi tytuł wykonawczy a Wnioskodawca w dniu 9 stycznia 2012 r. skierował go do Komornika Sądowego celem wyegzekwowania długu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawca uzyskane odsetki z tytułu udzielenia pożyczek zobowiązany jest uznać za przychód z działalności gospodarczej ze sprzedaży usług finansowych podlegający zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów...

Wnioskodawca uważa, że skoro udziela pożyczek wykorzystując do tego celu rachunek bankowy związany z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, to uzyskane odsetki z tytułu udzielenia pożyczek zobowiązany jest uznać za przychód z działalności gospodarczej ze sprzedaży usług finansowych podlegający zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Z uwagi na fakt, iż jest to przychód z działalności gospodarczej, to na pożyczkobiorcach nie spoczywa obowiązek naliczania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych odsetek jak to miało miejsce w dniu 24 października 2011 r., kiedy to Wnioskodawcy pobrano podatek w kwocie 54 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej,
• pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek z wyjątkiem gdy udzielenie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. W 2009 r. udzielił osobie fizycznej nieoprocentowanej pożyczki w kwocie 25.000 zł. Pożyczkobiorca zwrócił jedynie 12.000 zł, w związku z czym w lipcu 2011 r. Wnioskodawca wystąpił na drogę postępowania sądowego. Z tytułu zawartej umowy nie zostało ustalone wynagrodzenie. W 2011 r. Wnioskodawca udzielił pożyczki w kwocie 30.000 zł osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, którą spłacono do dnia 20 października 2011 r., zaś należne odsetki w dniu 24 października 2011 r. Powyższe pożyczki udzielone zostały z rachunku bankowego prowadzonego dla celów związanych z działalnością gospodarczą. W zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej nie wyszczególniono usług finansowych w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznych lub podmiotom gospodarczym. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że czynności polegające na udzielaniu pożyczek ze środków finansowych zgromadzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią działalności zarobkowej, działalności usługowej oraz działalności prowadzonej we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż odsetki od udzielonej pożyczki, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią dla Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej udzielającej pożyczki przychód z kapitałów pieniężnych, który podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wobec powyższego na pożyczkobiorcy (osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), który wypłacił odsetki od udzielonej pożyczki, ciąży obowiązek płatnika wynikający z wyżej cytowanego art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zryczałtowany podatek dochodowy należy obliczyć od pełnej kwoty odsetek naliczonych od udzielonej pożyczki.

Na powyższe nie ma wpływu – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – fakt, że Wnioskodawca pożyczek udziela ze środków zgromadzonych na rachunku bankowym prowadzonym dla potrzeb pozarolniczej działalności gospodarczej. Odsetki od opisanych we wniosku udzielonych pożyczek stanowią bowiem dla Wnioskodawcy przychód z innego niż działalność gospodarcza źródła przychodów, tj. z kapitałów pieniężnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają tego, do jakiego źródła należy zaliczyć przychody z odsetek od pożyczki od tego z jakiego rachunku pochodziły środki pożyczone przez osobę fizyczną prowadzącą samodzielną działalność gospodarczą.

Skoro udzielanie pożyczek nie jest przedmiotem działalności i nie jest wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, nie stanowi także działalności zarobkowej ani działalności usługowej, to w świetle art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.