Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-136/16/MP
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. (data wpływu 9 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanym programem motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanym programem motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka E. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zamierza objąć wybrane osoby fizyczne (dalej: Uczestnicy) związane ze Spółką stosunkiem prawnym (np. umowami o pracę, powołanych uchwałami na stanowisko członków zarządu) programem motywacyjnym (dalej: Program). W ramach Programu zawierane będą umowy o przyznanie i realizację instrumentów finansowych (dalej: Umowy). Na podstawie Umów Uczestnikom zostaną przyznane jednostki uczestnictwa będące pochodnymi instrumentami finansowymi (dalej: Jednostki).

Udział w Programie przez Uczestników będzie dobrowolny. Nie będzie wynikał z obowiązujących obecnie między Spółką a Uczestnikami stosunków prawnych, np. umów o pracę, czy uchwał o powołaniu na członka zarządu. Jego celem będzie zapewnienie rozwoju Spółki oraz wzrostu jej wyników finansowych poprzez powiązanie celów Uczestników z celami strategicznymi Spółki. Wartość Jednostek będzie uzależniona od wskaźników finansowych (EBITDA) Spółki występujących w dwóch następujących po sobie kolejnych latach obliczeniowych. Przy czym rok obliczeniowy oznacza 12 miesięcy roku finansowego w Spółce. Z kolei EBITDA oznacza zysk operacyjny Spółki przed potrąceniem odsetek, podatków i amortyzacji; ustalony na podstawie rachunku zysków i strat zgodnie z zasadami rachunkowości. Uczestnikowi będzie przysługiwać uprawnienie do żądania realizacji Jednostki z zachowaniem poniższych zasad: Wartość jednostki = EBITDAy x współczynnik wykonania gdzie:

• EBITDAy - różnica we wskaźniku EBITDA Spółki między dwoma następującymi po sobie kolejnymi latami obliczeniowymi (EBITDAx - EBITDAx-1)
• Współczynnik wykonania - zdefiniowany procentowo: dla EBITDAy ≤ 0 współczynnik wykonania wynosi 0%, natomiast dla 0 < EBITDAy współczynnik wykonania wynosi 5 %.

Przy czym, współczynnik wykonania może ulec zmianom w drodze aneksu do zawartej Umowy, obowiązującego co najmniej od początku roku obliczeniowego X.

Realizacja praw wynikających z Jednostek będzie mogła być dokonywana w dwóch ratach, tj. Uczestnik może zażądać realizacji 50% wartości przysługujących mu Jednostek po zakończeniu roku obliczeniowego i przygotowaniu wstępnego sprawozdania finansowego za dany rok obliczeniowy, przed dokonaniem badania przez biegłego rewidenta i zatwierdzeniem sprawozdania finansowego przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki. Pozostała część przysługującej Uczestnikowi wartości Jednostek może zostać zrealizowana w terminie do 30 dni od zatwierdzenia przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki sprawozdania finansowego za dany rok obliczeniowy.

Jednostki będą przyznawane Uczestnikom nieodpłatnie. Korzyści wynikające z przyznania Jednostek będą warunkowe, co związane jest nieodłącznie z niepewnością wyników finansowych i charakterem pochodnych instrumentów finansowych. W momencie przyznania Jednostki nie będą posiadały przypisanej hipotetycznej wartości docelowej w przyszłości, natomiast ich realna wartość będzie równa zero. Uczestnicy w momencie przyznania nie będą mogli w żaden sposób zbyć, obciążyć lub przenieść jakichkolwiek praw wynikających z ich posiadania na rzecz osób trzecich. Dopiero po zaistnieniu opisanych wcześniej zdarzeń warunkujących realizację pochodnego instrumentu finansowego (tj. realny wzrost wskaźnika EBITDA w kolejnych dwóch latach obliczeniowych), po stronie Uczestników może pojawić się roszczenie w stosunku do Wnioskodawcy wynikające z posiadanych Jednostek. Otrzymanie przez Uczestników wypłaty z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek nie będzie wynikało z łączącego Spółkę i Uczestnika stosunku prawnego takiego jak uchwała o powołaniu na członka zarządu czy umowa o pracę. W konsekwencji, otrzymanie wypłaty nie będzie elementem wynagrodzenia za pracę, nie będzie też elementem wynagrodzenia wypłacanego na podstawie uchwały o powołaniu na członka zarządu.

Spółka stoi na stanowisku, iż Jednostki będą stanowić pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c oraz lit. i ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez Uczestników z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek, powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji, i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły w tym zakresie jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uczestników z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedynym momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Uczestników będzie natomiast realizacja praw wynikających z Jednostek.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, szczegółowo uregulowane w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Pochodne instrumenty finansowe zostały natomiast zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 13. Zgodnie z jego treścią pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instrumentach wspólnego inwestowania oraz instrumentach rynku pierwotnego.

Stosownie do art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi pochodnymi instrumentami finansowymi są (niebędące papierami wartościowymi):

1. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
2. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
4. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
5. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
6. kontrakty na różnicę,
7. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Jak wskazywano wielokrotnie w opracowaniach dotyczących funkcjonowania instrumentów pochodnych w Polsce, nie ma w polskim systemie prawnym jednej legalnej definicji finansowego instrumentu pochodnego. „System prawny, co do zasady, odwołuje się do apriorycznego, tj. wynikającego z języka finansów, pojęcia instrumentu finansowego (podobnie - instrumentu pochodnego czy opcji). Prawnik, definiując dany instrument finansowy, musi zatem posługiwać się zasadami, kryteriami i definicjami języka ekonomii i finansów.” (A. Chłopecki, Instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, Przegląd Prawa Handlowego, lipiec 2009).

Inne instrumenty pochodne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c oraz lit. i ustawy o obrocie instrumentami finansowymi nie zostały zdefiniowane przez ustawodawcę. Nie wprowadzono również w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi odniesienia do innego aktu prawnego, który zawiera warunki i kryteria dla uznania danego prawa za inny instrument pochodny wymieniony w lit. c i lit. i. Stąd, zdaniem Wnioskodawcy, celem potwierdzenia, że przyznane Jednostki funkcjonują w formie innego instrumentu pochodnego, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy i który jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne, należy odwołać się do wykładni językowej i systemowej.

Wykładnia językowa.

Co do zasady, instrument pochodny jest to instrument finansowy, którego wartość zależy od wartości innego instrumentu finansowego, zwanego instrumentem podstawowym (bazowym). Przez pojęcie instrumentu pochodnego rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych).

Instrumentem bazowym na rynku finansowym jest instrument finansowy lub aktywo stanowiące bazę dla instrumentów pochodnych. Instrument ten stanowi jedną ze zmiennych wymaganych do wyceny instrumentu pochodnego oraz podpisania kontraktu terminowego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi instrumentem bazowym może być wskaźnik finansowy.

Instrument pochodny jest wykonywany (realizowany) poprzez rozliczenie pieniężne, czyli świadome i zgodne z prawem przemieszczanie środków pieniężnych między podmiotami gospodarczymi, instytucjami, osobami fizycznymi. W ocenie Spółki przewidziana konstrukcja kwalifikuje się do katalogu pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, jako instrument pochodny, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy Spółki - EBITDA. Wartość Jednostek (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw) jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy, będący jednocześnie jedynym wskaźnikiem finansowym mającym wpływ na wartość Jednostek. Dodatkowo, wypłata całości Jednostki będzie mogła być dokonana dopiero po zatwierdzeniu przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki sprawozdania finansowego za dany rok obliczeniowy.

Wykładnia systemowa.

Jak wskazano powyżej, w polskim porządku prawnym nie istnieje jedna, legalna definicja finansowych instrumentów pochodnych, natomiast podjęto kilka prób ich zdefiniowania na potrzeby różnych aktów prawnych.

Definicja zawarta w § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (dalej: Rozporządzenie) jest jedyną do tej pory próbą ustawodawcy przedstawienia warunków uznania danej konstrukcji za instrument pochodny - instrument finansowy, a nie jedynie wyliczeniem rodzajów instrumentów finansowych, bez próby ich definiowania, które mogą być uznane za instrument pochodny.

W świetle Rozporządzenia finansowy instrument pochodny to taki, którego:

1. wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i
2. nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i
3. rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz wykładnie językową i systemową zagadnienia, należy stwierdzić, iż Jednostki oparte na EBITDA stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym potencjalne przychody z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek instrumentu pochodnego spełniają przesłanki art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie z uwagi na następujące okoliczności:

• wartość Jednostek (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw) jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy - EBITDA,
• Jednostki są przyznawane Uczestnikom nieodpłatnie, a ich wartość końcowa zależy bezpośrednio od warunków rynkowych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia tej wartości,
• realizacja praw wynikających z Jednostek (rozliczenie) następuje w przyszłości i przyjmuje formę pieniężną.

Podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Uczestników jest realizacja praw wynikających z Jednostek, których wartość jest ściśle zależna od wskaźników finansowych i wzrostu ich wartości w dwóch następujących po sobie latach bilansowych, osiąganych przez Spółkę. Na wysokość tych wskaźników wpływ mają zmienne rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Spółki jako całości. Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tego tytułu do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów.

Należy również zaznaczyć, iż stosownie do postanowień art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych powstaje w momencie realizacji tych praw. W konsekwencji, we wskazanym zdarzeniu przyszłym przychód będzie występował w momencie realizacji praw wynikających z Jednostek.

Realizacja praw wynikających z Jednostek będzie mogła być dokonywana w dwóch częściach. Uczestnik może zażądać realizacji 50% przysługującej mu Jednostki po zakończeniu roku obliczeniowego i przygotowaniu wstępnego sprawozdania finansowego za dany rok obliczeniowy, przed dokonaniem badania przez biegłego rewidenta i zatwierdzeniem sprawozdania finansowego przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki. Pozostała część przysługującej Uczestnikowi Jednostki może zostać zrealizowana w terminie do 30 dni od zatwierdzenia przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki sprawozdania finansowego za dany rok obliczeniowy.

Nie będzie możliwości realizacji pełni praw wynikających z Jednostek, a tym samym wystąpienia przez Uczestników z jakimkolwiek roszczeniem w tym zakresie do Spółki przed upływem któregokolwiek z ww. terminów. Dodatkowo, do momentu realizacji praw wynikających z Jednostek nie będzie również możliwości określenia wartości (czy nawet wystąpienia) przysporzenia po stronie Uczestników. Co za tym idzie, przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z Jednostek powstanie w momencie realizacji tego instrumentu i dopiero wtedy Uczestnik może uzyskać realne przysporzenie majątkowe.

W konsekwencji, wyznaczenie wcześniejszego momentu powstania obowiązku podatkowego nie jest możliwe. Realizacja praw wynikających z Jednostek jest zatem jedynym momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Uczestników. Podobne stanowisko - kwalifikacja przychodów uzyskanych w drodze realizacji praw wynikających z instrumentów pochodnych jako przychodów z kapitałów pieniężnych - zostało zaprezentowane również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy skarbowe: m.in. w :

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 listopada 2014 roku (sygn. IPPB2/415-644/14-2/MK),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 września 2014 roku (sygn. IPPB2/415-508/14-5/MK1),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 września 2014 roku (sygn. IPPB2/415-437/14-4/MG).

Powyższa kwalifikacja do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, oznacza, iż na Spółce nie ciążą obowiązki w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z realizacji praw wynikających z Jednostek. Zgodnie jednak z art. 39 ust. 3 w związku z art. 45ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C). Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje omawiane dochody.

W rezultacie, z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek. Wnioskodawca zobowiązany będzie jedynie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C Uczestnikom i właściwym urzędom skarbowym i tym samym nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo, w świetle takiej klasyfikacji przychodu, na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczony dochód powinien zostać wykazany przez Uczestników w odrębnym zeznaniu podatkowym (PIT-38) sporządzanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie podatek wynikający z zeznania, obliczony zgodnie z 19% stawką podatkową, powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego samodzielnie przez Uczestników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Wskazać bowiem należy, że w postępowaniu o wydanie interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym przedstawione stanowisko oparte zostało na oświadczeniu Wnioskodawcy, że przyznane Uczestnikom Jednostki stanowią pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (w tym poszczególnych Uczestników programu motywacyjnego).

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.