Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-130/16/AP
z 29 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług modernizacji stacji bazowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług modernizacji stacji bazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla potrzeb VAT jako podatnik VAT UE. Siedziba Spółki znajduje się na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi m.in. modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej, które zgodnie z ustawą podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka zamierza wykonać usługę modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej na terytorium Niemiec. Stacje bazowe operatorów telefonii komórkowej zlokalizowane są na nieruchomościach, oznaczonych konkretnie wskazaną lokalizacją (adres nieruchomości, numer działki). Usługa zostanie wykonana na rzecz kontrahenta polskiego, również zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE.

Na fakturze Spółka zamierza oznaczyć lokalizację nieruchomości, na której wykonana została usługa, czyli jednoznacznie można określić, że usługi związane są z konkretną nieruchomością, określoną co do konkretnie wskazanej lokalizacji (adres nieruchomości, numer działki). Zgodnie z art. 28b ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o podatku od towarów i usług – stanowiącym, że o miejscu świadczenia usługi związanej z nieruchomościami decyduje miejsce położenia nieruchomości, Spółka zamierza wystawić fakturę VAT na rzecz kontrahenta polskiego z numerami NIP UE, jednakże ze stawką podatku VAT oznaczoną jako „nie podlega” oraz adnotacją „odwrotne obciążenie – reverse charge”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej, wykonana na terenie Niemiec pod konkretnym adresem, wynikającym bezpośrednio z faktury, świadczona na rzecz kontrahenta polskiego, zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, usługa modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej, wykonana na terenie Niemiec pod konkretnym adresem, wynikającym bezpośrednio z faktury, świadczona na rzecz kontrahenta polskiego, zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT – miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości. O miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą ta usługa jest ściśle powiązana, niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu została wykonana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Miejscem świadczenia tej usługi, a co za tym idzie miejscem opodatkowania, jest kraj położenia nieruchomości, czyli Niemcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podkreślić należy, że podatek od towarów i usług jest daniną o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie (na jego terytorium) podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane – na tle przepisów o miejscu świadczenia – za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Ustalenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, które odbywają się pomiędzy podmiotami podlegającymi różnym jurysdykcjom podatkowym lub usług, które mają charakter transgraniczny.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

W art. 28a ww. ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
      
      
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z regułą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

W świetle art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższego przepisu wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu usługobiorcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten- jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady. Przyjmuje jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu, lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, przy czym usługi, które wprost dotyczą nieruchomości, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie zakres tych usług nie ma ograniczonego charakteru. Ich katalog zamieszczony w tym przepisie ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi ściśle dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, aby uznać usługi za związane z nieruchomością, wynik prac musi się wiązać z konkretną nieruchomością, np. działką, budynkiem, budowlą o określonych parametrach, numerach, będącą w posiadaniu określonych osób.

W świetle powyższego, usługi w zakresie modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej należy uznać za usługi związane z nieruchomościami. Bowiem w analizowanej sprawie nieruchomości, z którymi związane będą wykonywane usługi, są ściśle co do miejsca wybrane i określone (ze swej istoty są trwale związane z gruntem). Usługi te dotyczą zatem określonej nieruchomości i ich wykonanie nie będzie możliwe w innym miejscu. Podsumowując, w sytuacji świadczenia usług w zakresie modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej miejsce ich świadczenia (opodatkowania) należy określić w oparciu o dyspozycje art. 28e ustawy tj. zgodnie z lokalizacją nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla potrzeb VAT jako podatnik VAT UE. Siedziba Spółki znajduje się na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza wykonać usługę modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej na terytorium Niemiec. Stacje bazowe operatorów telefonii komórkowej zlokalizowane są na nieruchomościach, oznaczonych konkretnie wskazaną lokalizacją (adres nieruchomości, numer działki). Usługa zostanie wykonana na rzecz kontrahenta polskiego, również zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE.

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść przepisów z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że usługi wykonywane przez Spółkę w obiektach położonych na terytorium Niemiec (w zakresie modernizacji stacji bazowych dla operatorów telefonii komórkowej) dotyczą możliwych do zlokalizowania nieruchomości, zatem miejscem ich świadczenia - na podstawie art. 28e ustawy - jest terytorium Niemiec. W tej sytuacji usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że w przypadku Spółki, nabywcą tych usług jest przedsiębiorca krajowy.

Końcowo należy zwrócić uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Spółki. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że stacje bazowe, w odniesieniu do których będą wykonywane usługi modernizacji, są trwale z gruntem związane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.