2016.05.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPB3.4511.199.2016.3.IC

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.199.2016.3.IC
z 17 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2016 r. (złożonym osobiście w dniu 3 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.199.2016.2.IC (doręczonym w dniu 4 maja 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 6 maja 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 5 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca („Wnioskodawca”, „Podatnik”, „Osoba Uprawniona”) pełni funkcję członka zarządu spółki … S.A. („Spółka”), której wyłącznym akcjonariuszem jest … …. S.Á ….. Spółka zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą umowę pochodnego instrumentu finansowego („Umowa”). Zawarcie Umowy przez Wnioskodawcę będzie dobrowolne. Umowa ta będzie zawarta odrębnie od kontraktu menedżerskiego zawartego przez Wnioskodawcę ze Spółką.

Na podstawie Umowy Osobie Uprawnionej przyznane zostanie warunkowe prawo („Prawo”) do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego („Rozliczenie Pieniężne”), którego wysokość uzależniona będzie od jednego z następujących wskaźników finansowych Spółki:

EBITDA Spółki (zysk przed potrąceniem odsetek, podatków i amortyzacji) („EBITDA”) oraz przychodu Spółki („Przychód”), razem zwane jako („Wskaźniki Finansowe”); kwota Rozliczenia Pieniężnego ustalona w oparciu o Wskaźniki Finansowe będzie miała zastosowanie w przypadku, gdy do dnia 31 grudnia 2017 r. włącznie nie nastąpi zmiana kontroli w Spółce („Rozliczenie Pieniężne Oparte na Wskaźnikach Finansowych”), albo
wartości akcji („Wartość Akcji”) określonej przez niezależnego eksperta dla celów umowy zbycia akcji („Wycena”); kwota Rozliczenia Pieniężnego ustalona w oparciu o Wartość Akcji będzie miała zastosowanie w przypadku, gdy zmiana kontroli nastąpi przed dniem 31 grudnia 2017 r. („Rozliczenie Pieniężne Oparte na Wartości Akcji”).

Realizacja Prawa do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego może nastąpić po upływie określonego okresu i po spełnieniu określonych w Umowie warunków (prawo to jest zatem warunkowe).

Przez zmianę kontroli w Spółce należy rozumieć:

każdą transakcję w wyniku, której zarówno … ….., jak i jednostki zależne … ….. (w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.), jak również fundusze zarządzane przez … ….. nie będą posiadać bezpośrednio lub pośrednio 51% lub więcej akcji Spółki; lub

jakiekolwiek inne zdarzenie w wyniku, którego … …. utraci możliwość powołania więcej niż połowy członków Rady Nadzorczej Spółki.

Wartość Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wskaźnikach Finansowych będzie kalkulowana odrębnie dla 2016 r. i 2017 r., w oparciu o poniżej opisane zasady:

w przypadku, gdy oba lub jeden ze Wskaźników Finansowych kalkulowanych na podstawie danych zawartych w zbadanych, skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Spółki za oba lub jeden rok 2016 lub 2017 jest poniżej 120% planowanych wskaźników finansowych („Planowane Wskaźniki Finansowe”), kwota Rozliczenia Pieniężnego wyniesie PLN o („Zasada 1”);
w przypadku, gdy oba Wskaźniki Finansowe kalkulowane na podstawie danych zawartych w zbadanych, skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Spółki za lata 2016 r. i 2017 r. są równe lub wyższe niż 120%, ale poniżej 135% Planowanych Wskaźników Finansowych, kwota Rozliczenia Pieniężnego wyniesie proporcjonalnie od 0% do 100% ustalonej w Umowie kwoty w PLN („Zasada 2”);
w przypadku, gdy oba Wskaźniki Finansowe kalkulowane na podstawie danych zawartych w zbadanych, skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Spółki za lata 2016 r. i 2017 r. są równe lub wyższe niż 135% Planowanych Wskaźników Finansowych, kwota Rozliczenia Pieniężnego będzie równa określonej w umowie kwocie w PLN („Zasada 3”).

W przypadku, gdy tylko jeden ze Wskaźników Finansowych kalkulowanych na podstawie danych zawartych w zbadanych, skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Spółki za lata 2016 r. i 2017 r.:

jest równy lub wyższy niż 120%, ale poniżej 135% Planowanych Wskaźników Finansowych, albo

jest równy lub wyższy niż 135% Planowanych Wskaźników Finansowych,

wartość Wskaźników Finansowych będzie ustalana, jako średnia wartość EBITDA oraz Przychodu za lata 2016 r. i 2017 r. i taka wartość Planowanych Wskaźników Finansowych będzie brana pod uwagę przy ustaleniu kwoty Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wskaźnikach Finansowych przy uwzględnieniu odpowiednio Zasady 2 lub Zasady 3.

W przypadku, gdy oba Wskaźniki Finansowe kalkulowane na podstawie danych zawartych w zbadanych, skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Spółki:

w jednym roku (2016 lub 2017) są równe lub wyższe niż 120%, ale poniżej 135% Planowanych Wskaźników Finansowych, a

w drugim roku (2016 lub 2017) są równe lub wyższe niż 135% Planowanych Wskaźników Finansowych,

Wartość Planowanych Wskaźników Finansowych oznacza wartość Wskaźników Finansowych określonych w rocznym budżecie Spółki na dany rok. Osoba Uprawniona powinna zostać zawiadomiona przez Spółkę na piśmie o wartości Planowanych Wskaźników Finansowych na dany rok w terminie 30 dni po zakończeniu pierwszego kwartału kalendarzowego w danym roku. Informacja od Spółki o wartości Planowanych Wskaźników Finansowych stanowi integralną część Umowy i mechanizmu ustalania wartości Rozliczenia Pieniężnego. W przypadku, gdy Osoba Uprawniona nie zostanie powiadomiona o wartości Planowanych Wskaźników Finansowych na dany rok, będą miały zastosowane Planowane Wskaźniki Finansowe określone w Umowie.

Łączna wartość kwoty Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wskaźnikach Finansowych będzie kalkulowana jako suma ich wartości za 2016 r. i 2017 r. i będzie płatna jednorazowo. Realizacja Prawa do otrzymania przez Osobę Uprawnioną kwoty Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wskaźnikach Finansowych, dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę odpowiednio kwoty dotyczącej lat 2016 r. i 2017 r. na rachunek bankowy Osoby Uprawnionej w terminie 30 dni od zatwierdzenia zbadanego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego Spółki za 2017 r.

Wartość Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji będzie kalkulowana w następujący sposób:

w przypadku, gdy Wartość Akcji będzie na poziomie pomiędzy 100 mln PLN oraz 200 mln PLN, kwota Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji wyniesie określony w Umowie % Wartości Akcji;

w przypadku, gdy Wartość Akcji zbycia Spółki będzie na poziomie równym lub wyższym niż 200 mln PLN, kwota Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji będzie równa określonej w Umowie kwocie PLN.

Wycena Wartości Akcji zostanie sporządzona najpóźniej w terminie 10 dni po zakończeniu transakcji, przy czym nie może zostać sporządzona na dzień przypadający wcześniej niż 3 miesiące przed zakończeniem transakcji. Przez zakończenie transakcji należy rozumieć zakończenie prawnego procesu zbycia akcji (przeniesienie tytułu prawnego do akcji), a nie jedynie zawarcie umowy zbycia akcji.

W przypadku, kiedy Wycena Wartości Akcji nie zostanie sporządzona w powyższym okresie, Osoba Uprawniona będzie uprawniona do zlecenia wyceny Wartości Akcji niezależnemu ekspertowi wybranemu według jej własnego uznania na koszt Spółki. Tak sporządzona Wycena Wartości Akcji będzie podstawą ustalenia Wartości Akcji dla celów ustalenia kwoty Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji.

Realizacja Prawa do otrzymania przez Osobę Uprawnioną Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego na rachunek bankowy Osoby Uprawnionej w terminie 30 dni od zakończenia transakcji.

W przypadku, gdy Osoba Uprawniona otrzyma kwotę Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wskaźnikach Finansowych, nie będzie ona uprawniona do otrzymania kwoty Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji. Jednocześnie, gdy Osoba Uprawniona otrzyma kwotę Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji, nie będzie ona uprawniona do otrzymania kwoty Rozliczenia Pieniężnego opartego odpowiednio na Wskaźnikach Finansowych. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego będzie przysługiwać Osobie Uprawnionej odpłatnie za zapłatą kwoty wskazanej w Umowie na rachunek bankowy Spółki, w terminie 30 dni od dnia zawarcia Umowy.

Warunkowe prawo do Rozliczenia Pieniężnego będzie niezbywalne do chwili, gdy jego realizacja stanie się możliwa zgodnie z Umową, tj.:

w przypadku Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wskaźnikach Finansowych – do dnia zatwierdzenia zbadanego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego Spółki za 2017 r., lub

w przypadku Rozliczenia Pieniężnego Opartego na Wartości Akcji – do dnia dokonania Wyceny.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, która będzie zawierana z Osobą Uprawnioną, Umowa wygasa w następujących przypadkach:

w dniu, w którym kwota Rozliczenia Pieniężnego wpłynie na rachunek bankowy Osoby Uprawnionej;

w przypadku, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego nie będzie należna na rzecz Osoby Uprawnionej, w dniu zatwierdzenia zbadanego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego Spółki za 2017 r. albo na dzień 31 grudnia 2018 r., w zależności, co wystąpi pierwsze;

w dniu, kiedy Osobę Uprawnioną przestanie łączyć kontrakt menedżerski zawarty ze Spółką, w takiej sytuacji Prawo Osoby Uprawnionej do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego nie powstanie i tym samym żadna płatność nie będzie należna.

W piśmie z dnia 5 maja 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że według Jego najlepszej wiedzy, przyznane Mu warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: Ustawa o PIT) w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego, powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 ww. ustawy (tj. w zeznaniu podatkowym Podatnika)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT (tj. w zeznaniu podatkowym Podatnika).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami – z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f – są „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu, przychód nie powstanie w momencie nabycia przez Niego Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymuje On jeszcze środków pieniężnych. Co więcej, Podatnik ponosi odpłatność za nabycie Prawa w kwocie określonej w Umowie.

„Przysporzenie”, które otrzymuje Podatnik na tym etapie, jest jedynie „potencjalne”, gdyż nabycie Prawa stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakiejkolwiek gwarancji, że Podatnik otrzyma kwotę Rozliczenia Pieniężnego (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone w Umowie nie zostaną spełnione). Ponadto, Podatnik nie może rozporządzać Prawem, aż do momentu jego realizacji.

Stanowisko to potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w imieniu Ministra Finansów:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 grudnia 2015 r., nr IBPBII/2/4511-600/15/HS, w której organ podatkowy zgodził się z podatnikiem twierdzącym, że: „(...) ewentualny przychód po stronie Wnioskodawcy powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do Terminu Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne wynikającego z Umowy), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej – zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – i zadeklarowaniu – zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy – w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy”;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 grudnia 2015 r., nr IPTPB3/4511-316/15-4/IC, w której stwierdzono, że „Uczestnictwo Wnioskodawcy w programie motywacyjnym spowoduje powstanie po Jego stronie, jako osoby uprawnionej, przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych – w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej – zgodnie z art. 30b ustawy. Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. la pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)”;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 grudnia 2015 r., nr IBPB-2-2/4511-591/15/MZM, w której organ podatkowy zgodził się z podatnikiem twierdzącym, że: „Przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy powstanie dopiero w momencie realizacji Rocznego Instrumentu Pochodnego oraz Skumulowanego Instrumentu Pochodnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie). W rezultacie będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6, tj. w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy”.

Mając na uwadze powyższe, po stronie Podatnika nie powstanie przychód w chwili nabycia przez Niego Prawa. Dopiero w momencie realizacji Prawa wynikającego z Umowy możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia. Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy o PIT.

Według art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, źródłem przychodów są „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów”.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Zgodnie z nią, pochodnymi instrumentami finansowymi są „instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi” (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm., dalej: „ustawa UOIF”), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Według art. 2 ust. 1 pkt 2 c) ustawy UOIF, instrumentami finansowymi są m.in. „niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy UOIF, przez instrumenty pochodne należy rozumieć „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego”.

Warto zaznaczyć, że pojawiające się w ustawie UOIF pojęcia „prawo”, „umowa” i „instrument finansowy”, to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych (Instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, Aleksander Chłopecki, wyd. PPH 2009 r.). Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowa z Podatnikiem może być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 c) ustawy UOIF, kwalifikowana jako instrument finansowy.

W rezultacie, instrumentami bazowymi dla instrumentów pochodnych mogą być w szczególności:

wskaźniki finansowe, oraz

instrumenty finansowe.

Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe to wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa (Słownik języka polskiego PWN). Natomiast za instrumenty finansowe wskazane w art. 3 pkt 28a ustawy UOIF, uznaje się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 c) ww. ustawy, a więc mogą być to inne instrumenty pochodne, których instrumentami bazowymi są papiery wartościowe. Natomiast za papiery wartościowe, na podstawie art. 3 pkt 1 a) ustawy UOIF, uznaje się, m.in. akcje.

Wysokość Wskaźników Finansowych, od których zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne Oparte na Wskaźnikach Finansowych, będzie ustalana na podstawie danych zawartych w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych Spółki. Wartość Akcji, od której zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne Oparte na Wartości Akcji będzie ustalana na podstawie Wyceny.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy Prawo do otrzymania przez Niego Rozliczenia Pieniężnego może być uznane zarówno jako:

instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a ustawy UOIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest innym prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od wartości wskaźników finansowych Spółki (tj. wartości EBITDA i Przychodu Spółki), tym samym jako

instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 c) ustawy UOIF, gdyż Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest (jak wskazano powyżej w literze a) innym instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym są wskaźniki finansowe Spółki (tj. EBITDA i Przychód),

a także jako:

instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a ustawy UOIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest innym prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od wartości instrumentów finansowych, tj. od wartości instrumentu pochodnego, którego instrumentem bazowym są papiery wartościowe (Wartości Akcji), tym samym jako

instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 c) ustawy UOIF, gdyż Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest (jak wskazano powyżej w literze c) innym instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym są papiery wartościowe.

Z Umowy, którą Spółka zamierza podpisać z Podatnikiem będzie wynikać, że będzie On uprawniony z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczenia, zaś Spółka będzie zobowiązana do realizacji świadczenia, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z ustawą UOIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będzie właśnie realizowane Prawo nabyte przez Podatnika. W rezultacie, zgodnie z ustawą UOIF, Prawo do otrzymania przez Podatnika wypłaty Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od wartości wskaźników finansowych Spółki (tj. wartości EBITDA i Przychodu Spółki) lub wartości instrumentów finansowych (Wartości Akcji). W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego zgodnie z art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Podatnika stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone, m.in. w treści interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanych przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 października 2014 r., nr IPTPB2/415 -451/14-2/JR, z dnia 22 sierpnia 2014 r., nr IPTPB1/415-302/14-2/MD; z dnia 30 lipca 2014 r., nr IPTPB1/415-266/14-2/AP;

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 października 2014 r., nr IPPB2/415-674/14-2/AS; z dnia 27 czerwca 2014 r., nr IPPB2/415-295/14 -2/MK₁), z dnia 24 czerwca 2014 r., nr IPPB2/415-664/10/14-9/S/MK; z dnia 14 kwietnia 2014 r., nr IPPB2/415-110/14-2/AS; z dnia 21 maja 2013 r., nr IPPB2/415-181/13-4/MK; z dnia 11 października 2013 r., nr IPPB2/415 -564/13-2/AK) oraz z dnia 18 marca 2014 r., nr IPPB2/415-891/13-4/MG); z dnia 30 września 2014 r., nr IPPB2/415- 682/14-2/MK), z dnia 16 kwietnia 2014 r. nr IPPB2/415-82/14-5/MK₁;

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 czerwca 2013 r., nr ILPB2/415 -274/13-2/TR; z dnia 5 grudnia 2013 r., nr ILPB2/415-839/13-4/WM oraz z dnia 3 listopada 2014 r., nr ILPB2/415-858/14-2/JK,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 sierpnia 2014 r., nr IBPBII/2/415-507/14/ŁCz.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy kwota Rozliczenia Pieniężnego wynikająca z realizacji Prawa przez Podatnika (w oparciu o Wskaźniki wskazane w Umowie) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT.

Reasumując, zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę stanowiskiem, ewentualny przychód dla Podatnika, powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tj. w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PIT) w terminie do 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Zaznaczyć należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

W tym miejscu wskazać należy, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca przywołał nieobowiązujące brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Ustawą z dnia 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 251) zmieniono brzmienie art. 11 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który po zmianie stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Niemniej jednak powyższa zmiana nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin