Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-159/16/IB
z 4 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia darowizny na cele kultu religijnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia darowizny na cele kultu religijnego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca dokonał ze wspólnego konta małżonków wpłaty tytułem darowizny na cele kultu religijnego na rzecz parafii rzymskokatolickiej w wysokości 6000,00 zł. Kwotę tę odliczył od dochodów w zeznaniu PIT-37 za rok podatkowy 2012 r. - rozliczenie indywidualne. Wpłata ta została dokonana ze wspólnego konta małżonków - pierwszą osobą wymienioną w umowie rachunku bankowego jest małżonka Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym pomimo, że na dowodzie bankowym widnieje jedynie nazwisko i imię małżonki, Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia w zeznaniu podatkowym PIT-37 całej darowizny zgodnie z ustawą i limitem 6%?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele kultu religijnego, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

W myśl art. 26 ust. 5 ww. ustawy, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

• osób fizycznych;
• osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 11 (art. 26 ust. 6f ustawy). Według Wnioskodawcy należy w tym miejscu odwołać się do treści przepisu art. 26 ust. 7 ww. ustawy, który odnosi się do sposobu dokumentowania wydatków na cele wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 1 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c ustala się na podstawie dowodu wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy - w przypadku darowizny pieniężnej.

W związku konstrukcją i zasadą funkcjonowania systemu informatycznego w banku, w którym Wnioskodawca z małżonką mają konto na dowodzie wpłaty darowizny widnieją dane małżonki, jako że jest wymieniona w umowie jako pierwszy właściciel - są to uwarunkowania czysto techniczne, na które Wnioskodawca nie ma wpływu.

Z ww. przepisów wynika, że warunkiem koniecznym do skorzystania z odliczenia darowizny pieniężnej na cele kultu religijnego jest to, aby jej wysokość udokumentowana była dowodem wpłaty na rachunek płatniczy lub rachunek bankowy obdarowanego - warunek ten Wnioskodawca - w Jego ocenie - spełnił.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2012 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele kultu religijnego - w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

W myśl art. 26 ust. 5 ww. ustawy łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

1. osób fizycznych;
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 11 (art. 26 ust. 6f ww. ustawy).

Na podstawie natomiast art. 26 ust. 7 pkt 1 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego - w przypadku darowizny pieniężnej.

Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym do skorzystania z odliczenia darowizny pieniężnej na cele kultu religijnego jest m.in. to, aby jej wysokość udokumentowana była dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego. Darczyńca – aby móc skorzystać z odliczenia – musi zatem legitymować się dowodem ściśle przez ustawodawcę określonym.

W przedstawionym stanie faktycznym, w dniu 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca dokonał ze wspólnego konta małżonków wpłaty tytułem darowizny na cele kultu religijnego na rzecz parafii rzymskokatolickiej w wysokości 6000,00 zł. Kwotę tę Wnioskodawca odliczył od dochodów w zeznaniu podatkowym PIT-37 za rok podatkowy 2012 r. Wpłata ta została dokonana ze wspólnego konta małżonków. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi jednakże kwestia, czy pomimo że na dowodzie wpłaty widnieje jedynie nazwisko i imię małżonki Wnioskodawcy, Wnioskodawca miał prawo odliczyć całą darowiznę zgodnie z ustawą i limitem 6%.

Wobec ww. okoliczności faktycznych, w przedmiotowej sprawie z dowodu wpłaty nie wynika zatem, że Wnioskodawca jest darczyńcą, a tym samym brak jest w Jego przypadku dokumentu warunkującego prawo do odliczenia.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie miał prawa do dokonania odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z tytułu darowizny na cele kultu religijnego do kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.