Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-209/16-4/AN
z 12 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wygranego w konkursie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wygranego w konkursie.

W związku z wnioskiem Wnioskodawcy o doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej, pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. nr ILPB1/4511-1-209/16-2/AN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 155 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – poprzez wskazanie adresu elektronicznego na platformie ePUAP w celu doręczenia rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Wezwanie wysłano w dniu 25 kwietnia 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 30 kwietnia 2016 r., natomiast w dniu 9 maja 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo będące uzupełnieniem wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 17 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wygrał samochód osobowy. Samochód był nagrodą główną w konkursie organizowanym przez A. Wartość samochodu określono na kwotę 40.783.50 zł (faktura). Podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu otrzymania wygranej w kwocie 10% wartości został pobrany i odprowadzony do właściwego Urzędu Skarbowego przez płatnika czyli organizatora konkursu. Samochód został sprzedany przed upływem 6 miesięcy za cenę 33.700 zł czyli za cenę niższą od tej, która stanowiła podstawę wyliczenia 10% podatku w chwili jego nabycia. Sprzedaż samochodu nie stanowiła dla Wnioskodawcy przedmiotu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą auta przed upływem 6 miesięcy od dnia nabycia ciąży na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176, ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie rzeczy (jeśli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 6 miesięcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie).

Na podstawie art. 24 ust. 6 ww. ustawy, dochodem ze sprzedaży rzeczy (jeśli sprzedaż nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej) jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia. Zgodnie z art. 22 ust 2-2b cyt. ustawy określony został przychód, to kwota tego przychodu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych rzeczy. W przypadku zbycia przed upływem 6 miesięcy od dnia nabycia wygranego w konkursie samochodu jako przychód Wnioskodawca rozpoznaje cenę sprzedaży, określoną w umowie sprzedaży, natomiast jako koszt uzyskania przychodu kwotę równą wartości samochodu, która stanowiła podstawę do naliczenia przez organizatora 10% podatku od wygranej.

Wnioskodawca stwierdza, że w związku z powyższym, z tytułu sprzedaży samochodu w terminie krótszym niż pół roku od dnia jego nieodpłatnego nabycia, za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, nie będzie ciążył na nim obowiązek zapłaty podatku dochodowego, gdyż koszt nabycia będzie wyższy od uzyskanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

• nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Z przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Stosownie natomiast do postanowień art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:

1. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
3. równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług

– pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca wygrał samochód osobowy w konkursie. Wartość samochodu określono na kwotę 40.783.50 zł. Podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu otrzymania wygranej w kwocie 10% wartości został pobrany i odprowadzony do właściwego Urzędu Skarbowego przez płatnika czyli organizatora konkursu. Samochód został sprzedany przed upływem 6 miesięcy za cenę 33.700 zł czyli za cenę niższą od tej, która stanowiła podstawę wyliczenia 10% podatku w chwili jego nabycia. Sprzedaż samochodu nie stanowiła dla Wnioskodawcy przedmiotu działalności gospodarczej.

Dokonując przez Wnioskodawcę czynność sprzedaży samochodu osobowego wygranego w konkursie należy zakwalifikować do źródła przychodu, jakim jest odpłatne zbycie rzeczy, tj. sprzedaż rzeczy i rozpatrywać przez pryzmat uregulowań przywołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany wyżej przepis formułuje zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, generuje źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie innych rzeczy nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego kwota uzyskana ze sprzedaży tych rzeczy w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego zatem wynika, że przychodem ze sprzedaży rzeczy jest cena, którą Wnioskodawca uzyska od kupującego, wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tej rzeczy.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży rzeczy, dokonanej przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie jest wartość rzeczy przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie. Należy przy tym podkreślić, że w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów nie może być 10% zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygrania samochodu w konkursie. Wartość tego podatku nie ma wpływu na ustalenie dochodu (straty) ze sprzedaży.

Należy zatem stwierdzić, że z uwagi na fakt zbycia samochodu, o którym mowa we wniosku za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, tj. wygrania w konkursie, u Wnioskodawcy nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiega od wartości rynkowej.

Przychód uzyskany ze sprzedaży samochodu, czyli wygraną w konkursie i koszty nabycia tego samochodu, należy wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 w rubryce „inne źródła”. Każdy bowiem podatnik, sprzedając rzecz przed upływem pół roku od jej nabycia, zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji, czyli dochodu lub straty.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.