Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-119/16/IK
z 9 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 lutego 2016 r. (data wpływu 9 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismami z 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 29 kwietnia 2016 r. i 2 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży budynku wraz z gruntem (udział) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży budynku wraz z gruntem (udział).

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 29 kwietnia 2016 r. i 2 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 kwietnia 2016 r. znak: IBPP2/4512-119/16/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca to Kancelaria Radców Prawnych, działająca na podstawie umowy spółki partnerskiej z dnia 13 lipca 2012 r. oraz wcześniejszej umowy spółki partnerskiej z dnia 29 października 2003 r.

Podatnik zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną objętą księgą wieczystą, składającą się z działek gruntu 2498/23 oraz 2652/23. Podatnik wszedł w posiadanie wyżej wskazanej nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości (aport do Spółki) z dnia 7 września 2009 r., która to nieruchomość była własnością wspólników Wnioskodawcy. Wspólnicy przedmiotową nieruchomość nabyli na podstawie umów sprzedaży: działkę 2498/23 na podstawie umowy z 1 czerwca 2001 r. za cenę w kwocie 54 900 zł z pobraniem podatku VAT; działkę 2652/23 na podstawie umowy sprzedaży z 12 sierpnia 2005 r. za cenę w kwocie 18 300 zł, cena zawierała podatek VAT. Podatek VAT nie był odliczany przez nabywców przy zakupie działek ani przy przeniesieniu własności nieruchomości z dnia 7 września 2009 r.

Spółka jest właścicielem udziału wynoszącego 76526/100000 w nieruchomości położonej w Ż., składającej się z powyżej wskazanych działek, dla której Sąd Rejonowy w Ż. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Wskazana nieruchomość jest wykorzystywana jako siedziba spółki Kancelaria Radców Prawnych L. na prowadzoną przez tę spółkę działalność gospodarczą od 1 kwietnia 2009 r.

Częścią składową nieruchomości jest budynek usługowy. Budynek został wykonany na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 29 maja 2007 r. Budynek jest użytkowany na podstawie decyzji wydanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 marca 2009 r. Piwnice oraz piętro budynku są użytkowane od 1 kwietnia 2009 r., natomiast część parterowa budynku od 31 grudnia 2009 r.

W trakcie budowy budynku podatek VAT był odliczany przez Wnioskodawcę od wydatków poniesionych na budowę (na cele budowlane). Po oddaniu budynku do użytkowania, jako środek trwały był on amortyzowany.

Wnioskodawca ponosił wydatki na budynek mniejsze niż 30 % wartości początkowej.

Od pierwszego zasiedlenia budynku (rozpoczęcia użytkowania budynku od 30 marca 2009 r.) do mającej nastąpić dostawy budynku upłynie okres powyżej dwóch lat.

Po oddaniu całego budynku do użytku, w budynku następowały drobne naprawy, np. malowanie a także wbudowywano ścianki działowe. Część parterowa została podzielona na boksy w czasie od 1 czerwca 2012 r. do 31 grudnia 2012 r.

Nieruchomość jest przedmiotem umów najmu zawartych z różnymi podmiotami od różnych dat początkowych. Niektóre umowy trwają nadal, inne zostały zakończone.

Umowy najmu na piętrze:

od 30 kwietnia 2009

od 08 maja 2010

od 01 maja 2009

od 02 lipca 2012

od 01 lutego 2013

od 01 października 2013

od 01 listopada 2014

od 08 kwietnia 2015

Umowa najmu bez znanego terminu rozpoczęcia

Umowy najmu w części parterowej: od 0l lutego 2011 do 31 maja 2012 od 21 stycznia 2013 od 04 lutego 2013

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca odpowiedział na zadane w wezwaniu pytania, jednakże w pierwszej kolejności wskazał, że prawidłowa data aportu do Spółki wskazanej nieruchomości to 7 września 2007 r.

1.Co było przedmiotem wniesienia aportu (7 września 2009 r.) przez Wspólników do Spółki - Wnioskodawcy tj. np. grunt czy grunt wraz z budynkiem, czy też przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) lub jego zorganizowana część, należy wskazać?

Odp. Przedmiotem wniesienia aportu był niezabudowany grunt, na który składały się dwie działki wymienione we wniosku.

2.Czy wniesienie aportu (7 września 2009 r.) było opodatkowane podatkiem VAT, czy też zwolnione od tego podatku?

Odp. Wniesienie aportu było zwolnione od podatku VAT, zapłacono jedynie podatek od czynności cywilnoprawnych.

3.Czy Wnioskodawcy przy nabyciu (przeniesieniu własności) nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Odp. Nie, z uwagi na fakt, iż nie naliczono podatku VAT.

4.Czy budynek wzniósł (wybudował) Wnioskodawca, czy też wspólnicy Wnioskodawcy.

Odp. Budynek wzniósł Wnioskodawca – Spółka.

5.Czy i komu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie budynku (Wnioskodawcy czy wspólnikom Wnioskodawcy)?

Odp. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie budynku przysługiwało Wnioskodawcy.

6.Czy budynek usługowy jest posadowiony na dwóch działkach czy też na jednej z nich, jeżeli budynek jest posadowiony na jednej działce to należy wskazać numer tej działki?

Odp. Budynek jest posadowiony na dwóch działkach.

7.Czy w budynku usługowym istnieją części budynku (piwnicy, parteru, piętra), które nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, jeśli tak to należy wskazać?

Odp. Tak, istnieją części budynku, które nie są przedmiotem umów najmu i dzierżawy – piętro, za wyjątkiem części wynajmowanej przez p. K. (od 30 kwietnia 2009 r.).

8.Czy w budynku usługowym istnieją części budynku (piwnicy, parteru, piętra), które były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, ale od ich oddania w najem, dzierżawę lub umów o podobnym charakterze a ich dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Umowy najmu na piętrze co do których nie upłynie okres 2 lat:

Od 01 listopada 2014 r.

Od 08 kwietnia 2015 r.

9.Czy Wnioskodawca ponosił/nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej tego budynku?

Odp. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku, ale były one niższe niż 30% wartości początkowej tego budynku.

10.W jakim okresie (dzień, miesiąc, rok) budynek lub jego części po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej, został oddany do użytkowania dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy (tj. pierwsze zajęcie/używanie budynku lub jego części)?

Odp. Nie dotyczy – ulepszenie nie przekroczyło kwoty 30% wartości początkowej.

11.Czy w przedmiotowym budynku znajdują się części, które nie zostały po ulepszeniu oddane do użytkowania lub też od daty ich oddania do użytkowania nie minął okres dłuższy niż 2 lata (należy wskazać te pomieszczenia)?

Odp. Nie dotyczy - ulepszenie nie przekroczyło kwoty 30% wartości początkowej.

12.Czy w przypadku ulepszenia budynek w stanie ulepszonym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, przez co najmniej 5 lat?

Odp. Nie dotyczy - ulepszenie nie przekroczyło kwoty 30% wartości początkowej.

13.Czy budynek był wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?

Odp. Nie.

14.Jeżeli przedmiotem dostawy będzie działka niezabudowana to należy wskazać numer ewidencyjny działki oraz czy działka ta jest przeznaczona pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym?

Odp. Przedmiotem dostawy będzie działka zabudowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie faktycznym opisanym wyżej, w którym Spółka sprzedaje nieruchomość innej Spółce, transakcja będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Rozważając przesłanki zwolnienia z podatku VAT, należy wskazać na art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż zwalnia się od podatku:

10)dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

10a)dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;
   
   

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zostało przewidziane dla dostawy budynku/budowli lub ich części, która nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy bądź między pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku/budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Dodać należy, że pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów, gdyż jego istotą jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być więc oddanie nieruchomości w najem czy też dzierżawę.

Z powyższego więc wynika, że do pierwszego zasiedlenia może dochodzić wiele razy - o ile bowiem dana nieruchomość może zostać tylko raz wybudowana, o tyle wielokrotnie może być ona ulepszana w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Do pierwszego zasiedlenia będzie zatem dochodziło po każdym ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej obiektu i oddaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi obiektu. Należy jednak wskazać, iż umowy łączące Wnioskodawcę z najemcami powierzchni nie stanowią pierwszego zasiedlenia w rozumieniu wyżej wskazanych przepisów.

W niniejszym przypadku nakłady na budowle nie przekroczyły 30% początkowej wartości, zatem nie mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem, a zatem nie zachodzi przesłanka do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Również przesłanka z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit b. nie została spełniona ze względu na fakt, iż od pierwszego zasiedlenia (rozpoczęcia użytkowania budynku od 30 marca 2009 r.) do mającej nastąpić dostawy budynku upłynie okres powyżej dwóch lat. W przypadku gdyby zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 nie przysługiwało Wnioskodawcy, należy rozważyć kwestie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ma zastosowanie dla tej dostawy budynków/budowli lub ich części, która nie korzysta ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy daje prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z tym, że w myśl art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy wskazać, że Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT przy przeniesieniu własności nieruchomości z dnia 7 września 2009 r. w związku z czym przesłanka pierwsza została spełniona.

Wnioskodawca ponosił wydatki na budynek mniejsze niż 30 % wartości początkowej.

Podsumowując, zarówno na podstawie pkt 10 jak i pkt 10 art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz U. z 2016 r., poz. 380).

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W świetle powyższego, skoro przez dostawę towarów przepis art. 7 ust. 1 ustawy nakazuje rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, to sprzedaż całej rzeczy (100% prawa własności) lub ułamka tej rzeczy (np. 50% prawa własności) zawsze będzie przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotne jest bowiem to, że wskutek nabycia prawa majątkowego (pełnej własności lub udziału) nabywca może rozporządzać rzeczą jak właściciel. A warunek ten zostaje bezwzględnie spełniony w przypadku nabycia udziału w rzeczy. Powyższe twierdzenie uzasadnia również to, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa własności rzeczy. Zatem, jeśli nabywca nabywa tylko udział w rzeczy, tj. prawo majątkowe, to prawo to daje mu możliwość rozporządzania rzeczą jak właściciel, właśnie z uwagi na fakt, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa do rzeczy.

Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie udziału w nieruchomości traktować należy jako dostawę towarów.

Podkreślić należy, iż w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z informacji przedstawionych w opisie sprawy, w dniu 7 września 2007 r. Wnioskodawca nabył udział w gruncie. Wnioskodawca na tym gruncie wzniósł budynek. Budynek został wykonany na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 29 maja 2007 r. Budynek jest użytkowany na podstawie decyzji wydanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 marca 2009 r. Nieruchomość jest wykorzystywana jako siedziba Spółki (Wnioskodawcy) na prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą od dnia 1 kwietnia 2009 r. Piwnice oraz piętro budynku są użytkowane od 1 kwietnia 2009 r., natomiast część parterowa budynku od 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie budynku. Budynek jest przedmiotem umów najmu. Jednak istnieją takie części budynku, które nie są przedmiotem umów najmu oraz takie części, które były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, ale od ich oddania w najem, dzierżawę lub umów o podobnym charakterze a ich dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Ponadto wydatki na ulepszenie budynku, w stosunku do których Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło w 2009 r., z chwilą rozpoczęcia jego użytkowania, jako siedziba prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Tym samym dostawa ww. budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. W świetle powyższego planowana sprzedaż budynku (udziału w budynku) spełniać będzie przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Konsekwentnie sprzedaż udziału w gruncie, z którym związany jest ww. budynek – stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – będzie korzystać ze zwolnienia analogicznie jak sprzedaż ww. budynku (udziału w budynku).

Zatem dostawa ww. budynku (udziału w budynku) posadowionego na dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działkach gruntu korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe, jednakże podkreślić należy, że prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika z innego uzasadnienia, aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.