Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-234/16/HD
z 4 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kolekcji starych przedmiotów na aukcjach internetowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kolekcji starych przedmiotów na aukcjach internetowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 września 1988 r. rodzice przepisali Wnioskodawczyni całe swoje gospodarstwo rolne wraz z budynkami. Wnioskodawczyni stała się właścicielką m.in. domu mieszkalnego wraz ze wszystkim, co się w nim znajdowało. Wnioskodawczyni przejęła wówczas po swoim ojcu kolekcję starych przedmiotów.

Kolekcja starych przedmiotów nie została wyszczególniona w akcie darowizny, ponieważ notariusz stwierdził wtedy, że to nie jest konieczne. Kolekcja liczyła ok. 2.000 starych przedmiotów. W kolekcji przeważały stare monety, które już w tamtych czasach dawno wyszły z obiegu. Monety wykonane były z następujących metali i ich stopów: żelaza, aluminium, miedzi, cynku, niklu i srebra. W kolekcji było też kilka monet złotych.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić ogólnej wartości rynkowej tych monet. Były one popularne, część rzadkich, nie było natomiast bardzo rzadkich ani unikatów. Poza monetami kolekcja zawierała: stare banknoty, odznaki, odznaczenia wojskowe, medale, stare zdjęcia, jedną replikę pistoletu skałkowego, itp. Ojciec cześć tej kolekcji odziedziczył po swoim ojcu, a część sam nabył kupując np. na giełdach kolekcjonerskich. Był zagorzałym kolekcjonerem. Ojciec Wnioskodawczyni nie posiadał żadnych paragonów ani dokumentów zakupu.

Ojciec Wnioskodawczyni kupując przedmioty do kolekcji nie myślał o zamiarze sprzedania ich w przyszłości. Jego intencją było przekazanie kolekcji Wnioskodawczyni, czyli swojemu jedynemu dziecku. Wnioskodawczyni również nigdy nie zamierzała jej sprzedawać. Chciała przekazać ją swojemu synowi.

W 2009 r., w wieku 55 lat, Wnioskodawczyni ciężko zachorowała. Choroba trwała 5 lat. W związku z tym Wnioskodawczyni zadłużyła się, ponieważ brakowało jej pieniędzy na leczenie i na życie. Wnioskodawczyni postanowiła sprzedawać przedmioty z kolekcji na portalu internetowym. Sprzedaż ta nie miała celu zarobkowego – Wnioskodawczyni sprzedawała kolekcję, ponieważ zmusiła ją do tego trudna sytuacja.

Od roku 2012 do 2014 Wnioskodawczyni wystawiła ok. 600 aukcji. Monety wystawiane były systematycznie, pojedynczo lub w zestawach np. rocznikowych lub tematycznych. Wnioskodawczyni sprzedawała wyłącznie przedmioty ze swojej kolekcji, nie dokupywała żadnych innych przedmiotów. Nie podejmowała żadnych specjalnych akcji ogłoszeniowych, reklamowych czy marketingowych.

Wnioskodawczyni nadmienia, że całe zawodowo czynne życie przepracowała w gospodarstwie rolnym. Nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej i nie była podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie jest na emeryturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż kolekcji starych przedmiotów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotów stanowiących opisaną wyżej własną kolekcję nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, a w ramach sprzedaży majątku osobistego.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż nastąpiła po upływie półrocznego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy i nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

• w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
• w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• w sposób zorganizowany – co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną – uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Obowiązki podatkowe zależą zatem od okoliczności uzyskania przychodów, o których mowa w powołanych wyżej przepisach.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 1988 r. – na podstawie umowy darowizny – Wnioskodawczyni przejęła po swoim ojcu kolekcję ok. 2.000 starych przedmiotów. W kolekcji przeważały stare monety, stare banknoty, odznaki, odznaczenia wojskowe, medale, stare zdjęcia, itp. Część tej kolekcji ojciec Wnioskodawczyni odziedziczył po swoim ojcu, zaś część nabył sam kupując np. na giełdach kolekcjonerskich. Ojciec Wnioskodawczyni kupując przedmioty do kolekcji nie myślał o zamiarze ich sprzedania w przyszłości. Jego intencją było przekazanie kolekcji Wnioskodawczyni, czyli swojemu jedynemu dziecku. Wnioskodawczyni również nigdy nie zamierzała jej sprzedawać. Chciała przekazać ją swojemu synowi. Jednakże zły stan zdrowia Wnioskodawczyni zmusił ją do sprzedaży kolekcji na portalu internetowym. Od roku 2012 do 2014 Wnioskodawczyni wystawiła ok. 600 aukcji. Monety wystawiane były systematycznie, pojedynczo lub w zestawach np. rocznikowych lub tematycznych. Wnioskodawczyni sprzedawała wyłącznie przedmioty ze swojej kolekcji, nie dokupywała żadnych innych przedmiotów. Nie podejmowała żadnych specjalnych akcji ogłoszeniowych, reklamowych czy marketingowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące regulacje prawne stwierdzić należy, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych dokonane przez Wnioskodawczynię czynności zbycia kolekcji starych przedmiotów należy zakwalifikować jako sprzedaż innych rzeczy, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Opisane we wniosku stare przedmioty należą bowiem do majątku osobistego (prywatnego) Wnioskodawczyni, nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży (w celach handlowych). Zamiar ich zbycia wynika z sytuacji osobistej, w jakiej znalazła się Wnioskodawczyni. Z wniosku nie wynika również, aby w związku ze sprzedażą elementów kolekcji Wnioskodawczyni podejmowała działania, które przekraczałyby zarząd majątkiem prywatnym. Rzeczone transakcje należy więc rozpatrywać przez pryzmat uregulowań przywołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołany wyżej przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy podatkowej formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie innych rzeczy nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu tego artykułu. W konsekwencji kwota uzyskana ze sprzedaży tych rzeczy w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, iż zbycie przez Wnioskodawczynię należących do jej majątku osobistego starych przedmiotów na aukcjach internetowych – dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na charakter dokonywanych czynności ostateczna ocena postępowania Wnioskodawczyni może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.). W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego organ podatkowy nie zbiera bowiem materiału dowodowego, ani nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych. To organy prowadzące postępowanie podatkowe lub kontrolę podatkową na podstawie całego zebranego materiału dowodowego władne są ustalić okoliczności nabywania poszczególnych przedmiotów, w tym zamiar ich nabywania, częstotliwość transakcji oraz rozmiar i profesjonalizm przedsięwziętych czynności.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.