Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.414.2016.1.MH
z 20 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r., (data wpływu 2 maja 2016), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia za 2015 r. składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Niemczech – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.175.2016.1.MH, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 kwietnia 2016 r. (data doręczenia 26 kwietnia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 29 kwietnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z siedzibą na terytorium Niemiec, która świadczy usługi na rzecz spółki z siedzibą w Polsce. Z dniem 1 czerwca 2015 r. Wnioskodawca w ramach czasowego oddelegowania rozpoczął świadczenie pracy na rzecz spółki niemieckiej na terytorium Polski. Równocześnie, tj. w czerwcu 2015 r. przeniósł do Polski centrum swoich interesów osobistych oraz miejsce zamieszkania. Tym samym, stał się podatnikiem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. Zakończenie okresu oddelegowania Wnioskodawcy w celu świadczenia pracy na terytorium Polski zaplanowane zostało na dzień 31 maja 2017 r. Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje od pracodawcy niemieckiego za świadczenie pracy na terytorium Polski, opodatkowuje samodzielnie w Polsce. Pierwszą zaliczkę należną od wynagrodzenia za czerwiec 2015 r. odprowadził w ustawowym terminie, tj. do 20 lipca 2015 r. Pracodawca niemiecki nie oblicza i `nie odprowadza w Niemczech podatku od wynagrodzeń wypłacanych Wnioskodawcy od czerwca 2015 r. (tj. od pierwszego miesiąca świadczenia przez Niego pracy na terytorium Polski).

Wnioskodawca podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych i ubezpieczeniu zdrowotnemu w Niemczech. Fakt podlegania pod niemieckie ustawodawstwo w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w okresie oddelegowania do Polski, tj. od czerwca 2015 r., zostało potwierdzone wystawionym przez właściwą dla Wnioskodawcy niemiecką kasę chorych (tj. Barmer GEK) zaświadczeniem o ustawodawstwie dotyczącym zabezpieczenia społecznego, mającym zastosowanie do osoby uprawnionej na formularzu według wzoru A1. Pracodawca niemiecki od wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy oblicza i potrąca składki na następujące obowiązkowe rodzaje ubezpieczeń (składki ubezpieczeniowe obciążające środki pracownika):

• ubezpieczenie zdrowotne (Krankenversicherung), zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1988 r. Kodeks Socjalny, Księga Piąta (V) - Ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
  

• ubezpieczenie emerytalne (Rentenversicherung), zgodnie z ustawą z dnia 18 grudnia 1989 r. Kodeks Socjalny, Księga Szósta (VI) - Ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
  

• ubezpieczenie na wypadek bezrobocia (Arbeitslosenversicherung), zgodnie z ustawą z dnia 24 marca 1997 r. Kodeks Socjalny, Księga Trzecia (III) - Wsparcie pracy,
  

• ubezpieczenie z na wypadek opieki (Pflegeversicherung), zgodnie z ustawą z dnia 26 maja 1994 r. Kodeks Socjalny, Księga Jedenasta (XI) - Ubezpieczenie społeczne na wypadek opieki.
  
  

Obowiązkowe składki na ubezpieczenie zdrowotne odprowadzane są do tzw. ustawowej, a więc państwowej kasy chorych.

Wysokość i daty wpłat na rachunki instytucji ubezpieczeniowych powyższych składek potrąconych z wynagrodzenia, wypłacanego Wnioskodawcy od czerwca do grudnia 2015 r., pracodawca niemiecki potwierdził w zaświadczeniu wydanym pracownikowi po zakończeniu 2015 r.

Wnioskodawca nie zaliczył ani nie zaliczy powyższych składek do kosztów uzyskania przychodów w innym niż Polska kraju. Wnioskodawca nie odliczył ani nie odliczy powyższych składek od dochodu (przychodu), ani od podatku w innym niż Polska kraju. Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów, podlegających opodatkowaniu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 kwietnia 2016 r., Wnioskodawca dodał, że określenie: „spółka niemiecka” oznacza spółkę z siedzibą w Niemczech. Spółka ta jest pracodawcą Wnioskodawcy. Z dniem 1 czerwca 2015 r. Wnioskodawca w ramach czasowego oddelegowania rozpoczął na terytorium Polski świadczenie pracy na rzecz swojego pracodawcy, tj. spółki z siedzibą w Niemczech. Spółka z siedzibą w Niemczech i spółka z siedzibą w Polsce należą do jednej grupy spółek powiązanych kapitałowo. Nie są jednak ze sobą bezpośrednio powiązane kapitałowo. Spółkę z siedzibą w Niemczech, będącą pracodawcą Wnioskodawcy, ze spółką z siedzibą w Polsce, na rzecz której spółka z siedzibą w Niemczech świadczy usługi, łączy umowa o świadczenie usług. Wnioskodawca ma prawo i korzysta z usług refundowanych przez niemiecką kasę chorych, w której jest ubezpieczony. Wnioskodawca podlega pod system zabezpieczenia społecznego w Niemczech od chwili swoich narodzin. Zatrudniony jest przez spółkę z siedzibą w Niemczech w oparciu o umowę o pracę. Z tego tytułu objęty był obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym w Niemczech przed rozpoczęciem oddelegowania w celu świadczenia pracy na terytorium Polski (oddelegowanie to nastąpiło w oparciu o przepisy art. 12 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE. L. 04.166.1, ze zm.). Fakt podlegania pod niemieckie ustawodawstwo w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w okresie oddelegowania Wnioskodawcy do Polski, tj. od czerwca 2015 r., został potwierdzony wystawionym przez właściwą dla niego niemiecką kasę chorych, zaświadczeniem o ustawodawstwie dotyczącym zabezpieczenia społecznego, mającym zastosowanie do osoby uprawnionej na formularzu według wzoru A1, w którym zaznaczony został status Wnioskodawcy, jako osoby oddelegowanej, zgodnie z przepisami art. 12 przywołanego Rozporządzenia.

Przepis ten formułuje cztery zasadnicze warunki dla delegowania, a mianowicie:

• wymóg, aby pracownik w okresie delegowania w dalszym ciągu wykonywał pracę w imieniu swego macierzystego pracodawcy,
  

• wymóg, aby pracodawca delegujący pracownika za granicę normalnie prowadził swoją działalność na terytorium państwa wysyłającego,
  

• wymóg, aby delegowanie miało charakter tymczasowy i nie przekraczało 24 miesięcy oraz
  

• wymóg, aby pracownik delegowany nie był wysyłany do pracy za granicą w zastępstwie innego pracownika,
  

przy czym, warunki te muszą być spełnione łącznie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r., dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) Nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE. L. 09.284.1), do celów stosowania art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego osoba, która wykonuje działalność jako pracownik najemny w państwie członkowskim w imieniu pracodawcy, który normalnie tam prowadzi swoją działalność, a która jest delegowana przez tego pracodawcę do innego państwa członkowskiego, oznacza także osobę zatrudnioną w celu oddelegowania jej do innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że osoba ta bezpośrednio przed rozpoczęciem zatrudnienia podlega już ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma jej pracodawca.

Zarówno z przywołanych przepisów, jak również z treści Decyzji Nr A2 z dnia 12 czerwca 2009 r., dotyczącej wykładni art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 w sprawie ustawodawstwa mającego zastosowanie do pracowników delegowanych i osób wykonujących pracę na własny rachunek, tymczasowo pracujących poza państwem właściwym (Dz. U. UE. C. 2010.106.5), nie wynika, aby dla możliwości pozostania przez pracownika tymczasowo delegowanego w oparciu o ten przepis w systemie zabezpieczenia społecznego państwa wysyłającego znaczenie miało miejsce zamieszkania pracownika. Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych nie odnoszą się również w zakresie oddelegowania do kwestii rezydencji podatkowej delegowanego pracownika.

Miejsce zamieszkania pracownika oddelegowanego przejściowo w celu świadczenia pracy na terytorium innego państwa może mieć natomiast znaczenie w przypadku oddelegowania na warunkach określonych w art. 13 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE. L. 04.166.1, ze zm.).

W przypadku Wnioskodawcy, oddelegowanie to nastąpiło w oparciu o przepisy art. 12 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE. L. 04.166.1, ze zm.) i wszystkie wymienione zarówno w tym przepisie, jak również w art. 14 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r., dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) Nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE. L. 09.284.1); oraz w treści Decyzji Nr A2 z dnia 12 czerwca 2009 r. kryteria jego oddelegowania zostały spełnione.

Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracownika w Niemczech jest, co do zasady, kwota jego wynagrodzenia brutto, nie wyższa jednak niż kwota maksymalna. Maksymalna kwota podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne w Niemczech ustalana jest kwotowo na cały rok z góry. Jej wysokość ogłaszana jest corocznie w drodze rozporządzenia Rządu Federalnego Niemiec. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Rządu Federalnego z dnia 1 grudnia 2014 r. w sprawie właściwych wielkości przeliczeniowych w zakresie ubezpieczeń społecznych w roku 2015 (Verordnung der Bundesregierung über maßgebende Rechengrößen der Sozialversicherung für 2015). Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne w 2015 r. nie mogła przekroczyć 49 500,00 euro, a więc 4 125,00 euro miesięcznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w składanym w Polsce zeznaniu rocznym za 2015 r. Wnioskodawca będzie mógł odliczyć od podstawy opodatkowania zapłacone w Niemczech w 2015 r. i potrącone z Jego wynagrodzeń wypłaconych za miesiące czerwiec-grudzień 2015 r. składki na obowiązkowe ubezpieczenia: emerytalne (Rentenversicherung), na wypadek bezrobocia (Arbeitslosenversicherung) i na wypadek opieki (Pflegeversicherung) oraz od należnego w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych - analogiczne składki na ubezpieczenie zdrowotne (Krankenversicherung)?
2. Czy wysokość możliwych do odliczenia od należnego w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconych w Niemczech w 2015 r., Wnioskodawca może obliczyć stosując ustawowy procent (7,75%) w odniesieniu do podstawy wymiaru tych składek, przyjętej dla obliczenia ich wysokości w oparciu o przepisy niemieckie, tj. zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1988 r. Kodeks Socjalny, Księga Piąta (V) - Ustawowe ubezpieczenie zdrowotne?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2. Natomiast w zakresie pytania Nr 1 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, wysokość możliwych do odliczenia od należnego w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych, składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Niemczech w 2015 r. należy obliczyć stosując ustawowy procent (7,75%) w odniesieniu do podstawy wymiaru tych składek przyjętej dla obliczenia ich wysokości w oparciu o przepisy niemieckie, tj. zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1988 r. Kodeks Socjalny, Księga Piąta (V) – Ustawowe ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Szwajcarii, z zastrzeżeniem ust. 4. Jeżeli wszystkie warunki przewidziane w przytoczonych przepisach są spełnione kwota podatku dochodowego od osób fizycznych ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne nie przekraczającą jednak 7,75% podstawy jej wymiaru, o czym stanowi przepis art. 27b ust. 2 ustawy PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że przytoczony przepis art. 27b ust. 2 ustawy PIT posługuje się pojęciem „7,75% podstawy wymiaru tej składki” bez odesłania w tym zakresie do innych przepisów prawa polskiego, w szczególności do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 581, ze zm.), należy uznać, że mowa jest w nim również o podstawie wymiaru tej składki ustalonej zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju jej obowiązkowego opłacania.

Wnioskodawca uważa zatem, że wysokość możliwych do odliczenia od należnego w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Niemczech w 2015 r. powinien obliczyć stosując ustawowy procent (7,75%) w odniesieniu do podstawy wymiaru tych składek, przyjętej dla ich obliczenia w oparciu o przepisy niemieckie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Odnosząc się natomiast do kwestii odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy wskazać należy, że w myśl art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zgodnie z art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 3c ww. ustawy zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

W myśl art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 27b ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Zgodnie z art. 27b ust. 4 ww. ustawy, obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:

1. nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
2. składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a;
3. istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.
   
   

Zatem, prawo do odliczenia od podatku zapłaconych w Niemczech składek na ubezpieczenie zdrowotne przysługuje, jeżeli spełnione są następujące warunki:

• opłacanie składek, które są odliczane jest obowiązkowe,
  

• obniżenie nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
  

• składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w Niemczech nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w Niemczech, albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a,
  

• istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od niemieckiego organu podatkowego.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z siedzibą na terytorium Niemiec, która świadczy usługi na rzecz spółki z siedzibą w Polsce. Z dniem 1 czerwca 2015 r. Wnioskodawca w ramach czasowego oddelegowania rozpoczął na terytorium Polski świadczenie pracy na rzecz swojego pracodawcy, tj. spółki z siedzibą w Niemczech.

Równocześnie, tj. w czerwcu 2015 r. przeniósł do Polski centrum swoich interesów osobistych oraz miejsce zamieszkania. Tym samym, stał się podatnikiem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje od pracodawcy niemieckiego za świadczenie pracy na terytorium Polski, opodatkowuje samodzielnie w Polsce. Pracodawca niemiecki nie oblicza i nie odprowadza w Niemczech podatku od wynagrodzeń wypłacanych Wnioskodawcy od czerwca 2015 r. (tj. od pierwszego miesiąca świadczenia przez Niego pracy na terytorium Polski).

Wnioskodawca podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych i ubezpieczeniu zdrowotnemu w Niemczech. Pracodawca niemiecki od wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy oblicza i potrąca składki na ubezpieczenie zdrowotne, ubezpieczenie emerytalne, ubezpieczenie na wypadek bezrobocia oraz ubezpieczenie z na wypadek opieki.

Fakt podlegania pod niemieckie ustawodawstwo w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w okresie oddelegowania do Polski, tj. od czerwca 2015 r., zostało potwierdzone wystawionym przez właściwą dla Wnioskodawcy niemiecką kasę chorych (tj. Barmer GEK) zaświadczeniem o ustawodawstwie dotyczącym zabezpieczenia społecznego mającym zastosowanie do osoby uprawnionej na formularzu według wzoru A1. Obowiązkowe składki na ubezpieczenie zdrowotne odprowadzane są do tzw. ustawowej, a więc państwowej kasy chorych. Wysokość i daty wpłat na rachunki instytucji ubezpieczeniowych powyższych składek potrąconych z wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy od czerwca do grudnia 2015 r. pracodawca niemiecki potwierdził w zaświadczeniu wydanym pracownikowi po zakończeniu 2015 r. Wnioskodawca nie zaliczył ani nie zaliczy powyższych składek do kosztów uzyskania przychodów w innym niż Polska kraju. Wnioskodawca nie odliczył ani nie odliczy powyższych składek od dochodu (przychodu), ani od podatku w innym niż Polska kraju. Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów, podlegających opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku dochodowego o kwotę zapłaconej w okresie od czerwca do grudnia 2015 r. składki na ubezpieczenie zdrowotne, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, obowiązującymi w Niemczech, z uwzględnieniem dyspozycji art. 27b ust. 2 ustawy, tj. kwota składki, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.