Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-347/16/AW
z 23 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazana wyżej zmiana lokalizacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, spowoduje utratę bądź zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazana wyżej zmiana lokalizacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, spowoduje utratę bądź zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega od całości swoich dochodów opodatkowaniu w Polsce, na zasadach ogólnych. Cześć swojej działalności Spółka prowadzi na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia wydanego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz., 282; dalej: „Ustawa o SSE”) oraz odpowiednich przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Zezwolenie dotyczy działalności w zakresie produkcji części dla sektora motoryzacyjnego i zostało wydane 28 grudnia 2006 r.

Zgodnie z treścią ww. zezwolenia na działalność w specjalne strefie ekonomicznej Spółka została zobowiązana m.in. do:

• poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w określonej wysokości,
• zatrudnienia przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy po dniu uzyskania zezwolenia określonej liczby pracowników,
• zakończenia procesu inwestycyjnego do określonego czasu.
  
  

Należy zaznaczyć, że na dzień składania niniejszego wniosku Spółka spełniła warunki dotyczące poniesienia wydatków inwestycyjnych, utworzenia nowych miejsc pracy oraz zakończenia inwestycji. Innymi słowy Spółka działa zgodnie z warunkami zezwolenia, które nie zostało w żaden sposób uchylone.

W związku z wymogami procesu produkcyjnego i rozwojem Spółki, w tym przede wszystkim brakiem miejsca w dotychczasowej lokalizacji strefowej, Spółka rozważa przeniesienie części działalności prowadzonej dotychczas na terenie strefy do swoich zakładów zlokalizowanych poza strefą. Pozostała część działalności Spółki, wraz z wymaganą liczbą pracowników (zgodnie z aktualną na dany moment treścią zezwolenia) będzie nadal mieściła się w dotychczasowej lokalizacji na terenie strefy. Aktywa przeniesione poza teren strefy w dalszym ciągu będą wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Spółka jest świadoma, że we wskazanych okolicznościach tylko dochód z działalności objętej zezwoleniem strefowym generowany na terenie strefy będzie mógł nadal korzystać ze zwolnienia podatkowego do wysokości przyznanego limitu zgodnie z treścią zezwolenia, z kolei w zakresie w jakim powstanie poza obszarem strefy będzie opodatkowany na zasadach ogólnych, tak jak dotychczasowa działalność Wnioskodawcy prowadzona poza strefą.

W związku z rozważanym przeniesieniem części działalności do zakładu (zakładów) znajdującego się poza terenem strefy, Spółka nie może wykluczyć, że część środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (wykorzystywanych obecnie przez Spółkę na terenie strefy) wykorzystywana będzie w nowej lokalizacji. Wydatki na nabycie ww. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiły kwalifikowane wydatki inwestycyjne poniesione przez Spółkę na terenie strefy, a zmiana lokalizacji, w której będą one przez Spółkę wykorzystywane (w ramach tej samej działalności) w niektórych przypadkach może mieć miejsce przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Relokowanie części aktywów poza strefę, zgodnie z powyższym opisem, nie będzie niezgodne z warunkami udzielonego Spółce zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazana wyżej zmiana lokalizacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, spowoduje utratę bądź zmniejszenie wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”)?

Zdaniem Spółki, wskazana wyżej zmiana lokalizacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną (zwolnieniem z Podatku CIT), dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie spowoduje utraty bądź zmniejszenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle art. 12 Ustawy o SSE w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Szczegółowe warunki udzielania pomocy regionalnej podatnikom prowadzącym działalność na terenie SSE określają właściwe rozporządzenia strefowe - w przypadku Spółki rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej. Jedynym przepisem przewidującym możliwość całkowitej utraty prawa do zwolnienia podatkowego przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy jest art. 17 ust. 5 Ustawy o CIT, zgodnie z którym w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

• zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
• rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
• nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.
  
  

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) w przypadku Spółki nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE. W szczególności, Spółka będzie nadal kontynuowała działalność gospodarczą na terenie strefy, a przeniesienie części majątku nabytego w ramach inwestycji do zakładu zlokalizowanego poza strefą, nie stanowi również uchybienia warunkom określonym w zezwoleniu. Brak jest więc podstaw do cofnięcia zezwolenia i w konsekwencji całkowitej utraty prawa do zwolnienia podatkowego. Co istotne, majątek „przenoszony” częściowo poza strefę, będzie przez Spółkę wykorzystywany do tej samej działalności, co dotychczasowa, tyle że w zakładzie zlokalizowanym poza strefą. Zdaniem Spółki, wskazana, częściowa zmiana lokalizacji aktywów nie powoduje także naruszenia przepisów dotyczących funkcjonowania w specjalnych strefach ekonomicznych, co w konsekwencji powoduje, że wartość niniejszych wydatków w dalszym ciągu wpływa na limit dostępnego dla Spółki zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z przepisami odpowiedniego rozporządzenia wykonawczego dotyczącego prowadzenia działalności na terenie strefy, w brzmieniu obowiązującym Spółkę (vide § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. nr 200, poz. 1473 z późn. zm.)), zwolnienie od podatku przysługuje, jeżeli Spółka:

• nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat;
• będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
  
  

Jak z powyższego wynika, warunkiem korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego jest m.in. „utrzymanie własności” składników majątku, z którymi były związane wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji. W rozpatrywanym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) warunek utrzymania własności składników majątku zostaje przez Spółkę zachowany, ponieważ zmianie ulegnie jedynie fizyczna lokalizacja omawianych składników majątku, podczas gdy nadal będą one własnością Spółki i będą użytkowane przez nią dla rodzaju działalności tożsamej z tą określoną w zezwoleniu.

W stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) przedstawionym przez Spółkę nie dochodzi do przeniesienia własności składników majątku, co powoduje, że w ocenie Spółki, rozważane wykorzystanie części aktywów (których cena nabycia stanowiła koszt kwalifikowany) poza terenem strefy, przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi podstawy do utraty przez Spółkę, choćby w części, prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT. Tym samym, wydatki poniesione przez Spółkę, w związku z nabyciem przedmiotowych składników majątkowych, będą nadal w całości stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Co także istotne, Spółka nie zaprzestanie w żaden sposób działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ale będzie ją nadal kontynuować.

Stanowisko powyższe zgodne jest ponadto z interpretacjami wydawanymi przez inne organy podatkowe, gdzie jedynie tytułem przykładu Spółka wskazuje na pisma:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 listopada 2010 r. Znak: ILPB3/423-700/10-2/KS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 grudnia 2009 r. Znak: ILPB3/423-838/09-4/ŁM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 września 2008 r. Znak: ITPB3/423-330/08/MT,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 czerwca 2008 r. Znak: ILPB3/423-192/08-3/HS.
  
  

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07) przepisy regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z PDOP (w tym kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r. (sygn. III Sa/Wa 1737/07), w którym stwierdził, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

Z powyższego wynika, że niniejsza sprawa może być przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), zmiana lokalizacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną (zwolnieniem z Podatku CIT), poza specjalną strefę ekonomiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie spowoduje utraty bądź zmniejszenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednak zauważyć, że art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE w aktualnym brzmieniu przedstawia się następująco:

Zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Kwestia ta nie ma jednak wpływu na podjęte rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.