Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.134.2016.2.MJ
z 24 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 23 marca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 29 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie :

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem osobowym wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej oraz wynajmowanym osobom trzecim – jest prawidłowe,

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na ubezpieczenie pojazdu samochodowego – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem osobowym wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej oraz wynajmowanym osobom trzecim,
  

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na ubezpieczenie pojazdu samochodowego.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 kwietnia 2016 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej na terytorium Polski, polegającą m.in. na wynajmie i dzierżawie samochodów osobowych i furgonetek - kod PKD 77.11 Z. Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem europejskiej marki samochodowej. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą rozliczając się z tytułu podatku VAT za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) i korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca, z uwagi na prowadzoną działalność, posiada jako środek obrotowy samochód o homologacji osobowej - SKODA …, nr rej: … rok produkcji: 2015, nr VIN: …, o pojemności silnika: 999 CCM/55 Kw, benzyna, zarejestrowany w dacie 5 sierpnia 2015 roku. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć ten pojazd do udostępniania osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie pisemnej umowy najmu na okres od tygodnia do 6 miesięcy. Najem będzie odpłatny, opodatkowany, a opłaty dokumentowane fakturami VAT. Pojazd będzie pobierany w siedzibie Wnioskodawcy i odstawiany tamże po ustaniu zawartej umowy.

Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne (m. in. olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna). Faktury VAT dotyczące wydatków związanych z kosztami eksploatacyjnymi będą wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdu zgodną z wymogami stawianymi przez art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w ciągu 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z samochodem, złoży właściwemu dla Wnioskodawcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację w formie deklaracji VAT-26.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami eksploatacyjnymi, poza wymienionymi w pierwotnym wniosku, będą koszty zakupu paliwa i ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
2. Samochód będzie wykorzystywany tylko do celów najmu.
3. Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
4. Zakupu paliwa będzie dokonywał Wnioskodawca na etapie przygotowania pojazdu do wynajmu, a także najemca w trakcie trwania umowy najmu.
5. W okresie trwania najmu Wnioskodawca nie będzie miał wpływu na ilość i miejsce nabycia paliwa.
6. Samochód będzie wynajmowany z pełnym bakiem. Wnioskodawca będzie oczekiwał również zwrotu pojazdu zatankowanego do pełna. Jeśli zwrot nie nastąpi z pełnym bakiem, wówczas - na etapie przygotowania do kolejnego wynajmu - Wnioskodawca zatankuje ponownie samochód do pełna.
7. Najemca będzie dokonywał zakupu paliwa we własnym imieniu.
8. Samochód sporadycznie będzie wykorzystywany w również w innej działalności Wnioskodawcy, np. wyjazd po dokumenty, wyjazd w celu tankowania pojazdu. Każdorazowo będzie to użycie w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej - będzie to wynikać z regulaminu korzystania z pojazdów Wnioskodawcy, ewidencji przebiegu pojazdu zawierającą następujące dane:
   • okres rozliczeniowy,
   • kolejny numer wpisu,
     
   • data wyjazdu/udostępnienia,
   • imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem/osoby której udostępniono pojazd,
   • cel wyjazdu/udostępnienia pojazdu,
   • liczba przejechanych kilometrów,
     
   • opis trasy (skąd-dokąd),
   • stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu i zwrotu pojazdu,
   • podpis osoby udostępniającej pojazd,
   • stan licznika pojazdu na początek okresu rozliczeniowego,
     
   • stan licznika pojazdu na koniec okresu rozliczeniowego,
     
   • suma przejechanych kilometrów w okresie rozliczeniowym,
     
   • stwierdzenie podatnika o autentyczności dokonanych wpisów, potwierdzenie przez podatnika zgodności wpisów ze stanem faktycznym, data i podpis podatnika) i zarządzeń wewnętrznych.
     
     

Ponadto Wnioskodawca będzie kontrolował wykorzystanie pojazdu poprzez powierzenie wyznaczonym pracownikom nadzoru za prawidłowe wykorzystywanie pojazdu, nałożenie na pracowników obowiązku parkowania pojazdu na terenie przedsiębiorstwa (poza okresami wynajmu) oraz przeprowadzanie cotygodniowych kontroli ewidencji przebiegu pojazdu i zgodności wpisów z faktycznym wykorzystaniem i stanem licznika w pojeździe.

9. Samochód nie będzie wykorzystywany między umowami najmu. Będzie oczekiwał na kolejny wynajem, zaparkowany w siedzibie Wnioskodawcy.
10. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu kluczyki będą przechowywane w siedzibie Wnioskodawcy w sejfie. Dostęp do kluczyków ma wyłącznie dysponent pojazdu.
    
11. Samochód będzie parkowany w siedzibie Wnioskodawcy.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełniniu wniosku)

Czy Wnioskodawca będzie mógł korzystać z tzw. pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków związanych z wymienionym w stanie faktycznym samochodem Wnioskodawcy wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz wynajmowanym osobom trzecim – osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) będzie on mógł dokonywać pełnego odliczenia VAT. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in.:

• suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług albo dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
  

• kwota podatku należnego z tytułu: świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca; dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca; wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 albo w art. 11.
  
  

Art. 86a ust. 1 i 3 pkt 1 lit. a ustawy VAT stanowi, że ograniczenie możliwości odliczenia podatku VAT do wysokości 50% nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 ustawy VAT).

W niniejszej sytuacji znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi, jeśli Wnioskodawca wypełni warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 października 2015 roku; ILPP1/4512-1-518/15-4/AW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem osobowym wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej oraz wynajmowanym osobom trzecim – jest prawidłowe,

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na ubezpieczenie pojazdu samochodowego – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Elementy jakie powinna zawierać ewidencja zostały wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
   
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
   
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
   
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący
   1. kolejny numer wpisu,
      
   2. datę i cel wyjazdu,
      
   3. opis trasy (skąd - dokąd),
      
   4. liczbę przejechanych kilometrów,
      
   5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem,
   -potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
   
5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.
   
   

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5).

I tak, jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   

Należy zauważyć, że użyte w zacytowanym przepisie sformułowanie „stanowi przedmiot działalności podatnika” w zestawieniu z pozostałą częścią zdania w brzmieniu „odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów”, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą bądź oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży albo do najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Użycie wyrazu „wyłącznie” wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

W myśl art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Na podstawie art. 86a ust. 15 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Minister Finansów – działając na podstawie ww. przepisu – określił w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371) wzór informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na wynajmie i dzierżawie samochodów osobowych i furgonetek - kod PKD 77.11 Z. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca posiada samochód o homologacji osobowej - SKODA …. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć ten pojazd do udostępniania osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie pisemnej umowy najmu, na okres od tygodnia do sześciu miesięcy. Najem będzie odpłatny, opodatkowany, a opłaty dokumentowane fakturami VAT. Pojazd będzie pobierany w siedzibie Wnioskodawcy i odstawiany tamże po ustaniu zawartej umowy. Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne - olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna), koszty zakupu paliwa i ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Faktury VAT dotyczące wydatków związanych z kosztami eksploatacyjnymi będą wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdu zgodną z wymogami stawianymi przez art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w ciągu 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z samochodem, złoży właściwemu dla Wnioskodawcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację w formie deklaracji VAT-26. Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakupu paliwa będzie dokonywał Wnioskodawca na etapie przygotowania pojazdu do wynajmu, a także najemca w trakcie trwania umowy najmu. W okresie trwania najmu Wnioskodawca nie będzie miał wpływu na ilość i miejsce nabycia paliwa. Samochód będzie wynajmowany z pełnym bakiem. Wnioskodawca będzie oczekiwał również zwrotu pojazdu zatankowanego do pełna. Jeśli zwrot nie nastąpi z pełnym bakiem, wówczas - na etapie przygotowania do kolejnego wynajmu - Wnioskodawca zatankuje ponownie samochód do pełna. Najemca będzie dokonywał zakupu paliwa we własnym imieniu. Samochód sporadycznie będzie wykorzystywany również w innej działalności Wnioskodawcy, np. wyjazd po dokumenty, wyjazd w celu tankowania pojazdu. Każdorazowo będzie to użycie w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej - będzie to wynikać z regulaminu korzystania z pojazdów Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie kontrolował wykorzystanie pojazdu poprzez powierzenie wyznaczonym pracownikom nadzoru za prawidłowe wykorzystywanie pojazdu, nałożenie na pracowników obowiązku parkowania pojazdu na terenie przedsiębiorstwa (poza okresami wynajmu) oraz przeprowadzanie cotygodniowych kontroli ewidencji przebiegu pojazdu i zgodności wpisów z faktycznym wykorzystaniem i stanem licznika w pojeździe. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu kluczyki będą przechowywane w siedzibie Wnioskodawcy w sejfie. Dostęp do kluczyków ma wyłącznie dysponent pojazdu. Samochód będzie parkowany w siedzibie Wnioskodawcy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków takich jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne (tj. olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna), zakup paliwa. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek. Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca będzie udostępniał przedmiotowy pojazd na podstawie pisemnej umowy najmu, na okres od tygodnia do sześciu miesięcy. Najem będzie odpłatny, opodatkowany, a opłaty za czynsz najmu dokumentowane fakturami VAT. Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie faktycznie prowadził działalność w zakresie wynajmu samochodów. Ponadto dla samochodu będącego przedmiotem wniosku Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdu zgodną z wymogami stawianymi przez art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług a także w ciągu 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z samochodem, złoży właściwemu dla Wnioskodawcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację w formie deklaracji VAT-26.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca zamierza wynajmować samochód SKODA … osobom trzecim oraz wykorzystywać go w innej działalności gospodarczej, to o ile jak wskazał w opisie sprawy będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdu, podejmie działania mające na celu wykluczenie wykorzystywania samochodu do celów osobistych/prywatnych oraz w ciągu 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek dokona zgłoszenia pojazdu na druku VAT-26, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy w związku z kosztami związanymi z posiadaniem przedmiotowego pojazdu, takimi jak: części zamienne i materiały eksploatacyjne (tj. olej, płyny hamulcowy i chłodniczy, koszty przeglądów (robocizna), koszty zakupu paliwa.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem osobowym wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej oraz wynajmowanym osobom trzecim należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej należy zwrócić uwagę na art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Ze wskazanego powyżej przepisu wynika, że usługi ubezpieczeniowe korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, a zatem nawet w przypadku obciążenia nabywanych usług ubezpieczeniowych podatkiem VAT faktura dokumentująca ich nabycie, zgodnie z ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie będzie stanowić podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.