INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) oraz pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia wynagrodzenia pełnomocnika do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od zasądzonego odszkodowania oraz zaliczenia wynagrodzenia pełnomocnika do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 16 maja 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do przeformułowania i uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie wysłano w dniu 16 maja 2012 r. (skutecznie doręczono 21 maja 2012 r.).

W dniu 25 maja 2012 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie na ww wezwanie (data nadania 23 maja 2012 r.).

W celu doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 31 maja 2012 r., na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie wysłano w dniu 31 maja 2012 r. (skutecznie doręczono 5 czerwca 2012 r.).

W dniu 13 czerwca 2012 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie na ww. wezwanie (data nadania 11 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniach został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2005 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się na dochodzenie odszkodowania w związku z uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia do jakiego doszło w wyniku nieprawidłowo prowadzonego i nadzorowanego przez lekarzy porodu Jej córki. Prowadzenie postępowania sądowego Wnioskodawczyni powierzyła radcy prawnemu, który występował w sprawie jako Jej pełnomocnik. Wynagrodzenie radcy prawnego zostało ustalone jako prowizja od uzyskanego zadośćuczynienia wraz z odsetkami za zwłokę. Prowizja została ustalona w kwocie brutto tj. wraz z należnym podatkiem VAT.

W dniu 5 października 2011 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok w sprawie, w którym zasądził kwotę odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od towarzystwa ubezpieczeń oraz szpitala specjalistycznego. Wyrok zasądzający odszkodowanie uprawomocnił się w dniu 11 listopada 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zasądzone odsetki ustawowe stanowią przychody z innych źródeł i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w oparciu o art. 9 ust. 2 oraz art. 27 ust. 1 tj. według „skali” ...
2. Czy kosztem uzyskania przychodu będzie całość wynagrodzenia radcy prawnego, czy też proporcjonalna część wynagrodzenia przypadająca na kwotę uzyskanych odsetek...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 wniosku. W sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 1 zostanie wydane przez tut. Organ odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustęp 2 art. 9 wskazuje, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zatem, o ile ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje inaczej, zdaniem Wnioskodawczyni, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód, tj. przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wskazuje, że odsetki od zadośćuczynienia opodatkowane są bez potrącenia kosztów uzyskania przychodu. Zatem, przyjąć należy, że w tym przypadku opodatkowaniu podlegać będzie dochód tj. przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania.

W ocenie Wnioskodawczyni, wynagrodzenie radcy prawnego stanowi koszt uzyskania przychodu i powinno być w całości uwzględnione, jako koszt uzyskania przychodu przy obliczaniu dochodu powstałego w związku z otrzymaniem odsetek ustawowych. To dzięki reprezentowaniu Wnioskodawczyni przez profesjonalny podmiot zajmujący się obsługą prawną, Jej sprawa znalazła korzystne rozstrzygnięcie w sporze ze szpitalem i firmą ubezpieczeniową. Jak wskazują rozstrzygnięcia w tego typu sprawach cywilnych, uzyskanie odsetek nie jest oczywiste i fakt, że w wypadku Wnioskodawczyni sąd przyznał również odsetki ustawowe, jest zasługą Jej pełnomocnika. Obsługa prawna sprawy była bardzo skomplikowana. Pozwani nie uznawali powództwa, ubezpieczyciel odmówił wypłaty już na etapie przedsądowym, zachodziła konieczność powoływania biegłych, którym trzykrotnie zlecano opinię. Biegli byli również przesłuchiwani na rozprawie. Sprawa miała kilkanaście terminów, a akta sprawy liczyły kilkanaście tomów. W takiej sytuacji, niemożliwym by było poprowadzenie sprawy przez Wnioskodawczynię samodzielnie. Co więcej, poprowadzenie tej sprawy wymagało pomocy radcy prawnego, specjalizującego się w dochodzeniu tego typu odszkodowań. Taką gwarancję, w opinii Wnioskodawczyni, dawał konkretny radca prawny - specjalista od błędów medycznych, czego potwierdzeniem jest jego działalność naukowo - publicystyczna (m.in. szereg artykułów w miesięczniku, współautor publikacji).

Zdaniem Wnioskodawczyni, związek pomiędzy kosztem poniesionej obsługi prawnej i uzyskanym przychodem jest bezpośredni i bezsporny. Ponadto, żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi o tym, aby koszt uzyskania przychodu rozpoznawać proporcjonalnie tj. w części przypadającej na przychód zwolniony z opodatkowania (otrzymane odszkodowanie) i na przychód podlegający opodatkowaniu (otrzymane odsetki). W opinii Wnioskodawczyni, brak wymogu stosowania proporcji w rozpoznawaniu kosztu podatkowego wynika wprost z art. 9 ust. 2 cytowanej ustawy - gdyby należało rozpoznawać koszty proporcjonalnie w odniesieniu do przychodów, pojęcie straty podatkowej byłoby pojęciem pustym - strata podatkowa nigdy nie mogłaby mieć miejsca. Dodatkowo, żaden przepis nie wskazuje jak taka proporcja miałaby być wyliczona: przykładowo jako proporcja pomiędzy dochodem zwolnionym z opodatkowania (otrzymane zadośćuczynienie) i dochodem podlegającym opodatkowaniu (otrzymane odsetki), czy też na podstawie wkładu pracy pełnomocnika (uzyskanie odsetek jest trudniejsze od uzyskania odszkodowania).

Wnioskodawczyni wskazuje, że jakakolwiek próba wyliczenia proporcji nie znajdzie oparcia w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych W związku z tym, oraz w związku z faktem, że koszty obsługi prawnej mają bezpośredni związek z uzyskanym przychodem, przy wyliczeniu dochodu z innych źródeł Wnioskodawczyni powinna uwzględniać całość kosztu poniesionej obsługi prawnej, jako kosztu uzyskania przychodu z odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, że 2005 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się na dochodzenie odszkodowania w związku z uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia do jakiego doszło w wyniku nieprawidłowo prowadzonego i nadzorowanego przez lekarzy porodu Jej córki. Prowadzenie postępowania sądowego Wnioskodawczyni powierzyła radcy prawnemu, który występował w sprawie jako Jej pełnomocnik. Wynagrodzenie radcy prawnego zostało ustalone jako prowizja od uzyskanego zadośćuczynienia wraz z odsetkami za zwłokę. Prowizja została ustalona w kwocie brutto tj. wraz z należnym podatkiem VAT.

W odniesieniu do zasądzonych wyrokiem sądu odsetek należy wskazać, iż przychód z tego tytułu stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie zatem wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami,

• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,

• są właściwie udokumentowane.
  
  

Z treści wniosku wynika, wynagrodzenie radcy prawnego zostało ustalone jako prowizja od uzyskanego odszkodowania oraz odsetek. W związku z tym, wynagrodzenie pełnomocnika jest kosztem uzyskania przychodu nie tylko z tytuły wypłaconych odsetek, ale także z tytułu odszkodowania.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Jak stanowi art. 22 ust. 3a. ww. ustawy, zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Reasumując, w świetle wyżej cytowanych wyżej przepisów, wypłacone pełnomocnikowi wynagrodzenie będzie stanowiło koszty uzyskania przychodu, w części odpowiadającej stosunkowi, w jakim pozostają przychody uzyskane z tytułu zasądzonych odsetek do ogólnej kwoty przychodów z tytułu odszkodowania i zasądzonych odsetek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97 300 Piotrków Trybunalski.