Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-196/16-4/MK1
z 5 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego jest:

• nieprawidłowe – w zakresie nieuwzględnienia powierzchni użytkowej garderoby przy obliczeniu powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego,
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2015 roku Wnioskodawczyni otrzymała od Starostwa Powiatowego decyzję, w której Wnioskodawczyni udzielono pozwolenia na budowę. Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać ze zwrotu VAT za materiały budowlane, ale Starostwo Powiatowe jak i Biuro Projektowe błędnie podało powierzchnię użytkową budynku. Powierzchnia użytkowa w pozwoleniu na budowę wynosi 106,82m² i zaliczają się do niej:

Przedsionek 4,22 m²

Hol 2,79 m²

Klatka schodowa 2.23 m²

Spiżarnia 1,68 m²

Kuchnia 6,72 m²

Salon, jadalnia 21,54 m²

Pokój 9,15 m²

Łazienka 2,59 m²

Kotłownia 7,19 m²

Korytarz 5,78 m²

Pokój 9,57m²

Garderoba 3,92 m²

Pokój 9,74 m²

Pokój 8,92 m²

Pralnia 3,46 m²

Łazienka 7, 32 m²

Do powierzchni użytkowej błędnie została zaliczona kotłownia, garderoba i pralnia. Odliczając te pomieszczenia powierzchnia użytkowa budynku wyniosłaby 92,25 m². Zwrot podatku VAT należy się osobie fizycznej która postawiła dom mieszkalny o powierzchni użytkowej do 100 m². Po odliczeniu tych pomieszczeń Wnioskodawczyni mogłaby starać się o zwrot na materiały budowlane. Urząd skarbowy właściwy dla jej miejsca zamieszkania powiedział, że podstawą do przyjęcia wniosku o zwrot VAT za materiały budowlane jest pozwolenie na budowę, w którym powierzchnia użytkowa budynku nie przekracza 100 m². Jeśli w pozwoleniu na budowę widnieje powierzchnia większa niż 100 m², to wniosek będzie odrzucony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kotłownia, garderoba i pralnia zaliczają się do powierzchni użytkowej?
2. Czy Wnioskodawczyni może starać się o zwrot VAT za materiały budowlane?
3. W jaki sposób udokumentować powierzchnię użytkową domu jednorodzinnego by Urząd Skarbowy przyjął wniosek o zwrot VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawczyni w przedstawionej przez nią sprawie stosuje się ustawę z dnia 27 września 2013 roku o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U z 2013 r. poz 1304 z późn. zm). Ustawa ta określa zasady udzielania ze środków funduszu dopłat finansowego wsparcia w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego będącego pierwszym własnym mieszkaniem, oraz reguluje zasady zwrotu ze środków budżetu Państwa części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez osoby fizyczne w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

W myśl art. 2 ww. ustawy pkt 3, 4, 5, 7 użyte w ustawie określenia oznaczają:

3. lokal mieszkalny - samodzielny lokal mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, oraz z 2004 r. Nr 141 poz. 1492), znajdujący się w budynku, w skład którego wchodzą co najmniej dwa takie lokale.
4. dom jednorodzinny - budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 2010 r. nr 243 poz. 1623, z późn. zm.), w którym znajduje się wyłącznie lokal mieszkalny.
5. mieszkanie - lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny.
7. powierzchnia użytkowa mieszkania - powierzchnię użytkową lokalu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy, o zmianie kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm.).
   
   

Stosowanie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej „zwrotem wydatków”.

Z art. 20 ust. 3 ww. ustawy wynika, że o zwrot wydatków można się ubiegać jeżeli:

1. wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:
   1. budową domu jednorodzinnego albo
      
   2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne w wyniku których powstał lokal mieszkalny.
2. przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r.
   
3. powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o którym mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio
   1. 75m² i 100 m²
   2. 85 m² i 110 m² w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki o których mowa w art. 7 ust. 2.
4. osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego nie ukończyła 36 lat
   
5. do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
   1. właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego
      
   2. osoba której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny
      
   3. właścicielem lub współwłaścicielem budynku jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny
   - z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego o którym mowa w pkt 1.
   
   

W myśl art. 21 ust. 1 ww. ustawy zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 roku były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 roku są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu wydatków według art. 21 ust. 2 jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem że osoba fizyczna lub małżonek nie dokonywali czynności o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynność podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z art. 23 ust. 2 ww. ustawy wynika, że wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego, albo domu jednorodzinnego.

Art. 23 ust. 3 ww. ustawy mówi, że osoba fizyczna pozostająca w związku małżeńskim wniosek o zwrot wydatków może złożyć wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez jednego z małżonków. Złożenie wniosku o zwrot wydatków przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o zwrot wydatków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W przedstawionym przez Wnioskodawczynię zdarzeniu przyszłym występuje wątpliwość związana z warunkiem, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 3 lit. a) ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, tj. warunkiem dotyczącym limitu powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego. Z przywołaniem przepisów wyżej wspomnianej ustawy wynika, że dla potrzeb tej ustawy powierzchnię użytkową domu jednorodzinnego należy rozumieć tak samo jak powierzchnię użytkową mieszkania (mieszkanie rozumiane jest jako lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny według art. 2 ust. 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi).

W rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy, o zmianie kodeksu cywilnego zgodnie z tym przepisem przez powierzchnię użytkową lokalu rozumie się powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób użytkowania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów, loggi i antresoli, szaf, schowków w scianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Oznacza to, że osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego na podstawie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w celu określenia powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego dla potrzeb tego zwrotu powinna odnieść się do definicji powierzchni użytkowej lokalu, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmienie Kodeksu cywilnego, a następnie w sposób analogiczny odnieść się do ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego. Tak więc powierzchnię użytkową w przypadku domu jednorodzinnego należy rozumieć jak powierzchnię użytkową lokalu.

Odnosząc się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię przepisów prawa na gruncie tej sprawy Wnioskodawczyni odpowiada na postawione pytania następująco:

Ad. 1 Wnioskodawczyni uważa, że pralnia, garderoba (schowek w ścianie) i kotłownia (miejsce do przechowywania opału) niewliczane do powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego.

Ad. 2 Wnioskodawczyni stwierdza, że w przedstawionym przez nią zdarzeniu przyszłym dom jednorodzinny spełnia wymogi określone w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi ponieważ powierzchnia użytkowa – bez powierzchni kotłowni, garderoby i pralni nie przekracza 100 m². przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie będzie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do ubiegania się o zwrot częśći wydatków poniesionych w związku z budową domu jednorodzinnego.

Ad. 3 Wnioskodawczyni uważa, że Urząd Skarbowy właściwy dla jej miejsca zamieszkania powinien przyjąc wniosek o zwrot VAT za materiały budowlane. W przypadku niejasności związanych z powierzchnią użytkową Wnioskodawczyni może udostępnić projekt budowlany i powołać się na ustawę według, której pralnia, garderoba i kotłownia nie wliczają się do powierzchni użytkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie nieuwzględnienia powierzchni użytkowej garderoby przy obliczeniu powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego, za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz.U. z 2015 r. poz. 1865 ze zm.) – z dniem 1 stycznia 2014 r. – straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej „zwrotem wydatków”.

W myśl art. 20 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

1. wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:
   1. budową domu jednorodzinnego albo
      
   2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;
2. przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r. albo na podstawie zgłoszenia budowy;
   
3. powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:
   1. 75 m² i 100 m²,
      
   2. 85 m² i 110 m² – w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę albo w dniu dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1a;
4. osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, nie ukończyła 36 lat;
   
5. do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
   1. właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
      
   2. osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,
      
   3. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny
   - z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu wydatków jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 21 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi).

Stosownie do art. 22 pkt 1 ww. ustawy – prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – zwrot wydatków dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 23 ust. 3 i 4 ww. ustawy – jeżeli osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, wniosek o zwrot wydatków może być złożony wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez jednego z małżonków. Złożenie wniosku o zwrot wydatków przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o zwrot wydatków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Na potrzeby niniejszego rozdziału przez małżonków rozumie się osoby fizyczne pozostające w związku małżeńskim, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których sąd orzekł separację.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli osoba fizyczna od 1 stycznia 2014 r. poniesie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wydatki na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego, to po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, może ubiegać się o zwrot części poniesionych wydatków.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – użyte w ustawie określenie dom jednorodzinny oznacza budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym znajduje się wyłącznie lokal mieszkalny.

W myśl natomiast ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) – ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

W omawianej sprawie wątpliwość Wnioskodawcy związana jest z warunkiem, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 3 lit. a) ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, tj. warunkiem dotyczącym limitu powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego.

Wskazać zatem należy, że zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - użyte w tej ustawie określenie powierzchnia użytkowa mieszkania oznacza - powierzchnię użytkową lokalu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2014 r., poz. 150 oraz z 2015 r. poz. 1322 i 1777).

Stosownie natomiast do art. 2 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - użyte w ustawie określenie mieszkanie oznacza - lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny.

Z przywołanych wyżej przepisów ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wynika, że dla potrzeb tej ustawy powierzchnię użytkową w przypadku domu jednorodzinnego należy rozumieć tak samo jak powierzchnię użytkową lokalu, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem – ilekroć w ustawie jest mowa o powierzchni użytkowej lokalu – należy przez to rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Oznacza to, że osoba fizyczna ubiegając się o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego na podstawie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w celu określenia powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego dla potrzeb tego zwrotu powinna odnieść się do definicji powierzchni użytkowej lokalu, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego a następnie w sposób analogiczny odnieść ją do ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego. Zatem powierzchnię użytkową w przypadku domu jednorodzinnego należy rozumieć w sposób analogiczny jak powierzchnię użytkową lokalu. W efekcie wskazane wyliczenie pomieszczeń, które zaliczane są do powierzchni użytkowej lokalu należy przyporządkować do pomieszczeń, które występują w domu jednorodzinnym, przy czym należy mieć na uwadze charakter obu tych nieruchomości a więc możliwość istnienia innych pomieszczeń w każdej z tych nieruchomości. Oczywistym wszak jest, że np. w przypadku domu jednorodzinnego nie buduje się co do zasady takiego pomieszczenia jak np. wózkownia. Pomieszczeniu temu w budynku jednorodzinnym odpowiadać może piwnica lub pomieszczenie gospodarcze o innej nazwie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2015 roku Wnioskodawczyni otrzymała od Starostwa Powiatowego decyzję, w której Wnioskodawczyni udzielono pozwolenia na budowę. Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać ze zwrotu VAT za materiały budowlane, ale Starostwo Powiatowe jak i Biuro Projektowe błędnie podało powierzchnię użytkową budynku. Powierzchnia użytkowa w pozwoleniu na budowę wynosi 106,82m² i zaliczają się do niej:

Przedsionek 4,22 m²

Hol 2,79 m²

Klatka schodowa 2.23 m²

Spiżarnia 1,68 m²

Kuchnia 6,72 m²

Salon, jadalnia 21,54 m²

Pokój 9,15 m²

Łazienka 2,59 m²

Kotłownia 7,19 m²

Korytarz 5,78 m²

Pokój 9,57m²

Garderoba 3,92 m²

Pokój 9,74 m²

Pokój 8,92 m²

Pralnia 3,46 m²

Łazienka 7, 32 m²

Do powierzchni użytkowej błędnie została zaliczona kotłownia, garderoba i pralnia. Odliczając te pomieszczenia powierzchnia użytkowa budynku wyniosłaby 92,25 m².

Z definicji powierzchni użytkowej zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego wynika, których powierzchni nie zalicza się do powierzchni użytkowej lokalu, a wśród nich zostały wymienione powierzchnie balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału. Odnosząc przywołane powyżej przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przy obliczaniu powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego na potrzeby ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi Wnioskodawca nie powinien uwzględniać powierzchni pralni oraz kotłowni.

Wskazać należy również, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 3 ww. ustawy przez lokal mieszkalny, należy rozumieć samodzielny lokal mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492 oraz z 2015 r. poz. 1168) znajdujący się w budynku, w skład którego wchodzą co najmniej dwa takie lokale.

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Ustawa ta w art. 2 ust. 4 oprócz pomieszczeń pomocniczych wyodrębnia również pomieszczenia przynależące do lokalu, zgodnie z którym do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Należy wskazać, że ustawodawca określając definicję pomieszczeń przynależnych nie utworzył zamkniętego katalogu tych pomieszczeń, wskazując jedynie, jakie pomieszczenia w szczególności należy uznać za pomieszczenia przynależne. Wyliczenie ustawowe ma więc charakter otwarty. Wyodrębniając pojęcie pomieszczeń przynależnych ustawodawca wprowadza wyraźnie rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami: pomieszczeniami pomocniczymi i pomieszczeniami przynależnymi.

W związku z tym można przyjąć, że powierzchnia pomieszczeń przynależnych do lokalu mieszkalnego nie stanowi części składowej powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego jako takiego.

Biorąc powyższe pod uwagę uzasadnione wydaje się stwierdzenie, że pomieszczenie w domu jednorodzinnym (kotłownia), w którym znajduje się urządzenie grzewcze i które służy do technicznej obsługi budynku, należy uznać za pomieszczenia przynależne, przez co jego powierzchnia nie jest zaliczana do powierzchni użytkowej budynku, budowa którego uprawnia do skorzystania z prawa do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

Przy obliczaniu powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego na potrzeby ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi Wnioskodawczyni powinna uwzględnić natomiast powierzchnię użytkową garderoby. Wnioskodawczyni w przedstawionym wyliczeniu wymieniła garderobę jako oddzielne pomieszczenie o powierzchni 3,92 m²nie zaś jako szafę czy schowek w ścianie. Garderoba jest pomieszczeniem służącym mieszkalnym potrzebom lokatora. W związku z powyższym należy uwzględnić powierzchnię użytkową garderoby przy obliczeniu powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego na potrzeby ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym dom jednorodzinny spełnia wymogi określone w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi ponieważ jego powierzchnia użytkowa – przy założeniu, że powierzchnia pralni oraz kotłowni nie jest wliczana do powierzchni użytkowej – nie przekracza 100 m². W związku z powyższym, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych w związku z budową domu jednorodzinnego.

Osoba fizyczna ubiegając się o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego na podstawie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w celu określenia powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego dla potrzeb tego zwrotu powinna odnieść się do definicji powierzchni użytkowej lokalu, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego a następnie w sposób analogiczny odnieść ją do ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego.

Wskazać należy, że w zakresie określenia powierzchni użytkowej dla potrzeb zwrotu części wydatków poniesionych w związku z budową domu jednorodzinnego to na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających wystąpienie z zwrot. Ustawodawca oczekuje, aby to podatnik wykazał, że powierzchnia użytkowa jest odpowiednia. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego jakim dysponuje podatnik. Ustawa o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi nie określa rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, rozumianą zgodnie z powołanymi powyżej przepisami w tym zakresie, np. kserokopią dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, przy czym wyliczenia „powierzchni użytkowej” należy dokonać w oparciu o definicję powierzchni użytkowej lokalu, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego a następnie w sposób analogiczny odnieść ją do ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.