2015.07.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-325/15/AW
z 7 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 19 czerwca 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodem Ford Fiesta van (nr rej. …) - jest prawidłowe;
prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodem Ford Fiesta (nr rej. ….) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka, działająca w branży handlowo-usługowej, wykorzystuje do prowadzonej działalności gospodarczej auta służbowe o ładowności do 3,5 tony. Pojazdy te wykorzystywane są głównie przez przedstawicieli handlowych odwiedzających klientów i zbierających zamówienia na towar. Spółka nie zezwala pracownikom na wykorzystywanie tych pojazdów do innych celów niż cele służbowe. Pomimo tego Spółka odlicza podatek naliczony w odniesieniu do wydatków związanych z tymi pojazdami jedynie w wysokości 50% kwoty podatku. Wpływ na to ma brak dotychczas prowadzonej przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów, wykluczającej ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Stan ten Spółka zamierza zmienić i chce podjąć w tym kierunku działania umożliwiające odliczenie podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z tymi pojazdami w wysokości 100% kwoty podatku. W celu potwierdzenia, że pojazdy są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka określi na nowo sposób wykorzystywania tych pojazdów w wewnętrznych zasadach używania pojazdów (np. w formie regulaminu lub zarządzenia). Dodatkowo sposób wykorzystywania pojazdów będzie potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu, wykluczającą ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Niemniej jednak, Spółka zamierza też umożliwić pracownikom odpłatny najem pojazdów służbowych w czasie, w którym pojazdy nie będą służyły bezpośrednio do prowadzenia działalności handlowej (np. w święta i weekendy). Wysokość czynszu będzie odpowiadała stawkom ustalonym w art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 250 zł i 400 zł miesięcznie w zależności od pojemności silnika pojazdu. Dzięki temu Spółka będzie mogła zintensyfikować wykorzystanie posiadanych pojazdów w celu osiągania przychodów. Pojazdy będą mogły cały czas „pracować” na zwiększenie przychodu i nie będą stały bezużytecznie w dniach, w których zakład pracy jest zamknięty bądź pracownik jest nieobecny w pracy. W związku z rozszerzeniem przedmiotu działalności Spółki wynajem pojazdów zostanie wpisany do statutu Spółki i KRS jako dodatkowy punkt PKD.

W uzupełnieniu wniosku, stanowiącym odpowiedź na wezwanie do usunięcia braków formalnych wniosku, Spółka wskazała, że dotyczy on zdarzeń przyszłych odnoszących się do samochodów: Ford Fiesta VAN nr rej. … oraz Ford Fiesta o nr rej. …..

Doprecyzowując opis zdarzenia przyszłego dotyczącego pojazdu samochodowego FORD Fiesta VAN Spółka wskazała:

jako wydatki związane z tym pojazdem, wydatki na paliwo (olej napędowy), wydatki na części zużywalne (płyn do spryskiwaczy, żarówki, olej napędowy, opony, klocki i tarcze hamulcowe), części zamienne, mycie i sprzątanie pojazdu, koszty napraw w warsztacie mechanicznym, koszty holowania do warsztatu;
odpowiadając na pytanie, czy ww. pojazd spełnienia któryś z wymogów określonych w art. 89a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - „TAK - pojazd samochodowy, inny niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju van”;
odpowiadając na pytanie, czy spełnienie tego zostało potwierdzone w zaświadczeniu wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów, w wyniku przeprowadzonego dodatkowego badania technicznego, a jeżeli tak - kiedy przeprowadzono to dodatkowe badanie techniczne - „TAK - badanie przeprowadzono 15.05.2013 r.”;
odpowiadając na pytanie, czy w dowodzie rejestracyjnym pojazdu znajduje się adnotacja o spełnieniu tego wymagania - „TAK”;
odpowiadając na pytanie, jaka jest dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń) wynikająca z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - „ładowność 478 kg, 2-miejscowy”.

Doprecyzowując opis zdarzenia przyszłego dotyczącego pojazdu samochodowego FORD Fiesta Spółka wskazała:

jako wydatki związane z tym pojazdem: wydatki na paliwo (olej napędowy), wydatki na części zużywalne (płyn do spryskiwaczy, żarówki, olej napędowy, opony, klocki i tarcze hamulcowe), części zamienne, mycie i sprzątanie pojazdu, koszty napraw w warsztacie mechanicznym, koszty holowania do warsztatu;
odpowiadając na pytanie, czy ww. pojazd spełnienia któryś z wymogów określonych w art. 89a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - „NIE”;
odpowiadając na pytanie, czy spełnienie tego zostało potwierdzone w zaświadczeniu wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów, w wyniku przeprowadzonego dodatkowego badania technicznego - „NIE”;
odpowiadając na pytanie, czy w dowodzie rejestracyjnym pojazdu znajduje się adnotacja o spełnieniu tego wymagania - „NIE”;
odpowiadając na pytanie jak jest dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń) wynikająca z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - „ładowność 436 kg, 5-miejscowy”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy możliwe jest odliczanie przez Spółkę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami służbowymi w wysokości 100% kwoty podatku, jeżeli pojazdy te będą odpłatnie wynajmowane pracownikom?
Czy w takim przypadku w prowadzonej przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdu należy ujmować trasy, które pojazd przejedzie w okresie najmu tego pojazdu przez pracownika?
Czy w prowadzonej przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu można pod jedną pozycją ujmować trasę złożoną z kilku punktów (np. zakład pracy - sklep X - sklep Y- sklep Z - zakład pracy), czy też ewidencjonowana trasa powinna składać się wyłącznie z wpisów zawierających trasy obejmujące tylko dwa punkty (np. 1 trasa: zakład pracy-sklep X; 2 trasa sklep X - sklep Y itd.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, żaden z aktualnie obowiązujących przepisów polskiego prawa nie zakazuje odliczania przez podatnika podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami służbowymi w wysokości 100% kwoty podatku, jeżeli te pojazdy będą odpłatnie wynajmowane pracownikom podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odliczenie pełne, tj. w wysokości 100%, będzie przysługiwało tylko w odniesieniu do wydatków:

związanych z pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą (tj. autobusów),
związanych z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej,
dotyczących nabycia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Spółka zamierza stosować odliczenie pełne jedynie do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Spółka dokona określenia sposobu wykorzystywania pojazdów służbowych w wewnątrzzakładowych aktach (regulaminach, zarządzeniach) w sposób wykluczający ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto przystąpi do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, która będzie zawierać elementy wymagane art. 86a ust. 7 ww. ustawy, tj.:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Tym samym zostaną spełnione wszystkie przesłanki umożliwiające odliczanie przez Spółkę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami służbowymi w wysokości 100% kwoty podatku. Przepisy prawa podatkowego w żaden sposób nie wykluczają możliwości pełnego odliczania, jeżeli pojazdy służbowe będą odpłatnie wynajmowane pracownikom podatnika. Należy zauważyć, że wynajem będzie stanowił jeden z przedmiotów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Zatem fakt wynajmu pojazdu pracownikowi nie będzie powodował utraty związku z wykorzystywaniem tego pojazdu wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. Tym bardziej, że wynajem będzie całkowicie odpłatny. W tym przypadku czynsz będzie naliczany według stawek przewidzianych „z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych”, tj. 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3 i 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3. Z tytułu najmu Spółka będzie zatem uzyskiwała przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i z tego tytułu będzie zobowiązana do wystawiania faktur. Nabyte pojazdy w okresie najmu nadal będą służyły do prowadzenia opodatkowanej działalności. Nie ma zatem zasadnych przesłanek, aby tego rodzaju najem uniemożliwiał podatnikowi skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od ww. pojazdów.

Zdaniem Spółki, opisana wyżej ewidencja przebiegu pojazdów nie powinna uwzględniać przejazdów najemcy w okresie najmu, aby jednocześnie Spółka zachowała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT. Należy bowiem zauważyć, że w okresie najmu Spółka traci posiadanie pojazdu. W tym czasie posiadaczem zależnym staje się najemca auta i korzysta on z przedmiotu najmu do własnych celów w zamian za zapłatę wynajmującemu czynszu pieniężnego z tego tytułu. Spółka, będąca właścicielem auta, nie będzie w stanie weryfikować, po jakich trasach najemca auta poruszał się w okresie najmu. Będzie jedynie mogła spisać stan licznika przejechanych kilometrów na początku najmu oraz w momencie zdania pojazdu z upływem okresu najmu.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do:

odprzedaży,
sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze;

jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Jak wynika z powyższego, ustawodawca zwolnił podatników z konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. W niniejszym przypadku wynajem pojazdów będzie stanowił jeden z przedmiotów działalności Spółki. Ustawodawca nie wskazuje, że musi to być główny przedmiot działalności, a zatem należy dopuścić tu każdy przedmiot, który podatnik jest w stanie wykazać, jako aktywnie realizowany. Należy również wskazać, że w okresie najmu pojazd będzie wyłącznie przeznaczony do oddania w odpłatne używanie. W okresie tym nie będzie dochodziło do jednoczesnego wykorzystywania pojazdu na inne cele Spółki. Dopiero po zakończeniu okresu najmu Spółka będzie wykorzystywała pojazd do innych niż wynajem celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, nie ma normatywnych przeciwwskazań do wyłączenia z ewidencjonowania przebiegu pojazdu tras przejechanych przez pojazd w okresie odpłatnego najmu tego pojazdu przez pracownika Spółki. Takie wyłączenie nie spowoduje utraty przez Spółkę prawa do pełnego odliczenia podatku od wydatków na tego rodzaju pojazdy.

Spółka stoi na stanowisku, że w prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu można pod jedną pozycją ujmować trasę złożoną z kilku punktów (np. zakład pracy - sklep X - sklep Y - sklep Z - zakład pracy), zamiast ewidencjonowania odrębnie tras cząstkowych składających się wyłącznie z dwóch punktów (np. 1 trasa: zakład pracy - sklep X; 2 trasa sklep X - sklep Y itd.). Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać m.in. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący: kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem - potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem. Powyższe przepisy nie wykluczają możliwości zaewidencjonowania pod jedną pozycją wieloetapowej trasy, jeżeli zostanie ona wykonana w jednej dacie, będzie miała ten sam cel, obejmie wymienienie wszystkich odwiedzanych przez kierowcę punktów i będzie zawierała łączną liczbę kilometrów przejechanych na tej wieloetapowej trasie. W ocenie Spółki, tak prowadzona ewidencja spełni wszystkie wymagane przepisami warunki uprawniające do odliczenia 100% kwoty podatku od towarów i usług od wydatków dotyczących pojazdów, których przebieg będzie ewidencjonowany.

W aspekcie powołanej argumentacji, zasadne i prawidłowe prawnie staje się stwierdzenie, że Spółka uprawniona jest do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług także od wydatków dotyczących pojazdów wynajmowanych odpłatnie na rzecz pracowników, a na powyższe uprawnienie nie wpłynie brak ewidencjonowania tras realizowanych przez najemcę w okresie takiego najmu. Z kolei samo ewidencjonowanie może odbywać się również poprzez ujęcie w ewidencji wieloetapowej trasy z podaniem łącznej liczby przejechanych kilometrów na takiej trasie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodem Ford Fiesta van (nr rej. …);
nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodem Ford Fiesta (nr rej. ….).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Ustęp 8 cyt. artykułu stanowi, że w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel udostępnienia pojazdu,
3. stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
6. imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak wynika z regulacji ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Według ust. 3 ww. artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że treść wniosku wskazuje, że samochód Ford Fiesta VAN o nr rej. …., jako spełniający warunek wymieniony w art. 86a ust. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. pojazdem, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Wobec tego – jak słusznie wskazano we wniosku – Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z ww. pojazdem, w tym dotyczące nabycia paliwa do jego napędu, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu zawierającej informacje, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy oraz złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji VAT-26. Zaznaczyć przy tym należy, że powyższe uprawnienie będzie przysługiwało niezależnie od tego, czy samochód będzie odpłatnie wynajmowany pracownikom.

W przypadku pojazdu Ford Fiesta (nr rej. …), wbrew stanowisku przedstawionemu we wniosku, będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym pojazdem. Jak bowiem wskazano w uzupełnieniu wniosku, nie spełnia żadnego z warunków określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że samochód będzie wykorzystywany przez Spółkę przede wszystkim w celach służbowych (odwiedziny klientów i zbieranie zamówień na towar), a dodatkowo - w czasie, kiedy nie będzie służyć bezpośrednio do działalności handlowej (np. w święta i weekendy) - będzie przedmiotem usług najmu świadczonych na rzecz pracowników.

Faktem jest, że zarówno używanie przedmiotowego samochodu przez pracowników do wykonywania obowiązków służbowych, jak i jego wynajem pracownikom, stanowią niewątpliwie wykorzystywanie pojazdu do działalności gospodarczej. Jednakże, aby Spółka mogła skorzystać z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z tym samochodem, powinna np. oddawać go wyłącznie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, bez prawa wykorzystywania go w inny sposób przez pracowników w prowadzonej działalności.

Natomiast taki sposób użytkowania tego samochodu, jaki przedstawiła Spółka, nawet jeżeli określi zasady używania tego pojazdu i będzie prowadziła ewidencję zawierającą informacje, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy, nie wyklucza możliwości wykorzystania go do celów prywatnych również poza umową najmu. Pracownicy będą bowiem mogli użytkować samochód do celów służbowych, jak i osobistych – prywatnych. Wykorzystywanie samochodu przez pracowników w celu realizacji ich obowiązków oraz udostępnienie tego samego samochodu pracownikom do wykorzystania w celach prywatnych nie pozwala na stworzenie jasnych i przejrzystych zasad, z których wynikałby brak możliwości użycia samochodu do celów prywatnych w czasie wykorzystywania go do wykonywania obowiązków służbowych. Z uwagi na to, że samochód będzie wykorzystywany do celów prywatnych pracowników, nie będzie obiektywnych możliwości wyeliminowania jego użycia w takim celu również w czasie, kiedy powinien być wykorzystywany wyłącznie do wykonywania obowiązków na rzecz Spółki. Dokładne określenie sposobu użytkowania samochodu byłoby możliwe, gdyby był on wyłącznie wynajmowany pracownikom albo wyłącznie wykorzystywany przez pracowników do realizacji obowiązków na rzecz Spółki w zakresie odwiedzin klientów i zbierania zamówień (przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy).

Zatem, zdaniem tut. organu, nie można obiektywnie stwierdzić, że samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej oraz, że przyjęte reguły użytkowania wykluczą możliwość jego użycia w celu prywatnym pracowników. We wskazanych okolicznościach nie będzie zatem wypełniona hipoteza przepisu art. 86a ust. 3 ustawy, a w konsekwencji Spółka nie będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z tym pojazdem w pełnej wysokości.

Ponadto nadmienić należy, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu paliwa do napędu tego samochodu, z uwagi na wyłączenie wynikające z brzmienia art. 12 ust. ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy nowelizującej.

Wobec powyższych rozstrzygnięć ocena stanowiska Spółki dotyczącego pytania 2 i 3 - z uwagi na sposób sformułowania tych pytań - stała się bezprzedmiotowa.

Końcowo wskazuje się, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że samochody, o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane przez pracowników zatrudnionych przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin