Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-781/15/AJ
z 27 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniach 11 i 18 września 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na montażu ogniw fotowoltaicznych oraz opodatkowania wpłat dokonanych przez mieszkańców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 11 i 18 września 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na montażu ogniw fotowoltaicznych oraz opodatkowania wpłat dokonanych przez mieszkańców.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miejska jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, będącą zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”). Wykonuje szereg zadań z zakresu spraw publicznych o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżonych na rzecz innych podmiotów. W szczególności wykonuje zadania własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami, a także może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu, województwa i administracji rządowej na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.) do zadań własnych gminy należą min. sprawy z zakresu (i) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, (ii) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu oraz (iii) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Obecnie Gmina Miejska realizuje przedsięwzięcie pn. „XXXX”. Wartość zadania 1.516.507,00 zł, w tym:

• planowane dofinansowanie ze środków NFOSiGW w formie dotacji w wysokości 550.080,00 zł;
• w formie pożyczki z NFOŚiGW w wysokości 825.120,00 zł;
• oraz środki własne w kwocie 141.307,00 zł.

Gmina Miejska zawarła umowę o dofinansowanie w formie pożyczki. Spłata będzie następować kwartalnie do roku 2024. Z mieszkańcami zostały zawarte umowy określające warunki finansowania przedsięwzięcia wraz z harmonogramem spłat pożyczki. Z dokonywanych wpłat przez mieszkańców Gmina Miejska będzie dokonywała spłat pożyczki na rachunek NFOŚiGW.

Podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym w projekcie.

Gmina Miejska będzie beneficjentem wykonującym zadanie, tzn. przeprowadzi przetarg i wyłoni wykonawcę. Po wykonaniu ww. inwestycji Gmina nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów.

Zaprojektowane i wykonane zostaną instalacje fotowoltaiczne na 41 budynkach mieszkalnych o mocach w zakresie od 2kWp do 9,9kWp na terenie miasta H. Zakres prac obejmuje kompleksowe zaprojektowanie, montaż mikroinstalacji fotowoltaicznych na budynkach indywidualnych „wraz przyłączenia systemu do sieci energetycznej” oraz przeglądy okresowe instalacji.

Panele zamontowane zostaną na systemowych dedykowanych konstrukcjach stalowych lub stalowoaluminiowych. Przewiduje się montaż instalacji paneli fotowoltaicznych na dachach budynków w systemie bezinwazyjnym, tj. bez naruszania ciągłości izolacji termicznej oraz przeciwwilgociowej połaci dachu. Konstrukcja ma składać się z szyn nośnych wykonanych ze stali nierdzewnej lub cynkowanej ogniowo oraz klem i uchwytów mocujących system do dachu skośnego. Panele należy zlokalizować na połaci dachowej skierowanej na południe aby uzyskać jak największe napromieniowanie roczne. W zależności od pokrycia dachu, należy zastosować konstrukcję dedykowaną do blachodachówki, blachy płaskiej lub trapezowej, dachówki ceramicznej lub cementowej oraz do pokrycia wiórem olchowym lub gontem drewnianym. Podział i rozmieszczenie modułów należy dokonać z uwzględnieniem elementów zacieniających oraz innych elementów zlokalizowanych na dachu, które mogą spowodować niewłaściwą pracę systemu fotowoltaicznego.

Zakres prac obejmuje kompleksowe zaprojektowanie, montaż mikroinstalacji fotowoltaicznych na budynkach indywidualnych „wraz przyłączenia systemu do sieci energetycznej”, w tym:

1. dokonanie wizji lokalnej nieruchomości objętych zamówieniem, przeprowadzenie analizy najefektywniejszej lokalizacji paneli, dobór odpowiedniej ilości i rodzaju paneli i innych elementów systemów fotowoltaicznych oraz uzgodnienie koncepcji z zamawiającym, inspektorem nadzoru inwestorskiego i użytkownikiem instalacji,
2. wykonanie niezbędnej dokumentacji projektowej,
3. dostarczenie i montaż instalacji fotowoltaicznych, kontrolno-pomiarowych, zabezpieczających i odgromowych wraz z niezbędnymi robotami towarzyszącymi, w tym z przygotowaniem miejsc montażu i uporządkowaniem terenu po wykonanych pracach,
4. zapewnienie kierownika budowy posiadającego odpowiednie uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi,
5. zorganizowanie i przeprowadzenie niezbędnych pomiarów, prób, badań, ekspertyz i odbiorów oraz uzupełnień dokumentacji odbiorowej dla potwierdzenia prawidłowej jakości oraz że są wykonane zgodnie z odpowiednim przepisami i zatwierdzoną dokumentacją techniczną,
6. opracowanie i przekazanie instrukcji obsługi i eksploatacji urządzeń i instalacji w języku polskim oraz przeszkolenie użytkowników w zakresie bieżącej obsługi,
7. wykonanie dokumentacji powykonawczej wraz z kompletem dokumentów wymaganych przepisami prawa budowlanego oraz naniesienie wszelkich uzgodnionych z zamawiającym zmian lub odstępstw wprowadzonych podczas realizacji zakresu umów,
8. wykonanie i umieszczenie ogólnej tablicy informacyjnej,
9. udzielenie rękojmi i gwarancji na przedmiot zamówienia na zasadach określonych w projekcie umowy.

W skład niezbędnej infrastruktury technicznej koniecznej do prawidłowego funkcjonowania instalacji fotowoltaicznych wchodzić będą:

1. dokumentacja techniczna,
2. panele fotowoltaiczne, polikrystaliczne,
3. inwerter fotowoltaiczny,
4. konstrukcja montażowa dachowa lub naziemna,
5. rozdzielnia z wyłącznikami oraz zabezpieczeniami po stronie DC, AC w tym zawierająca ochronę przeciwprzepięciową i odgromową (zgodnie z obowiązującymi przepisami),
6. system odgromowy w zależności od potrzeb (wykonawca zamontuje system odgromowy instalacji fotowoltaicznej na dachu budynku wraz z odbiorem technicznym i pomiarami kiedy jest jego brak na nieruchomości. W przypadku istniejącego systemu odgromowego wykonawca rozbuduje go i przeprowadzi ponowne pomiary i odbiór systemu),
7. system monitoringu instalacji fotowoltaicznej.

Mieszkańcy dokonali wpłat na poczet zadania w wysokości odpowiednio do zamówionej mocy. Od dokonanych wpłat naliczono i odprowadzono 8% podatek VAT.

Instalacje fotowoltaiczne po zakończeniu zadania będą własnością Gminy Miejskiej przez okres 3 lat trwałości projektu, następnie przechodzą na własność mieszkańców, na których nieruchomościach zostały zamontowane i będą przekazane przez Gminę nieodpłatnie.

Przedmiotem umowy jest ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych, związanych z realizacją przez Gminę Miejską projektu w ramach programu „XXXX”. W umowie właściciele oświadczają, że posiadają tytuł prawny do dysponowania nieruchomością zabudowaną. Właściciel oświadcza, iż opisana nieruchomość jest zabudowana budynkami, na których zostanie zainstalowana instalacja fotowoltaiczna zgodnie z ustaleniami z właścicielem nieruchomości. Typowa instalacja fotowoltaiczna instalowana przez Gminę Miejską w nieruchomości będącej własnością właściciela będzie składała się z następujących elementów:

• moduły fotowoltaiczne,
• inwerter z opcją zliczania ilości wyprodukowanej energii,
• stelaże do montażu paneli,
• okablowanie od strony AC (prąd stały) i DC (prąd zmienny),
• niezbędne złącza i konektory.

Mieszkańcy ponosić będą koszty instalacji fotowoltaicznej, których wysokość uzależniona jest od ilości zamówionej mocy, np. szacunkowy koszt instalacji zamówionej mocy 4KW wyniesie 32. 000,00 zł. Zaliczkowe wpłaty mieszkańców wynoszą od 400,00 zł do 4.000,00 zł.

Wpłaty dokonywane przez mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczą świadczenia usługi montażu paneli fotowoltaicznych na budynkach osób fizycznych, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina Miejska zobowiązała się w ramach podpisania z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wpłaty były traktowane jako zaliczka (art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) „opodatkowane zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawką podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym 8% stawką VAT”.

Zaliczkowe wpłaty nie były dokumentowane za pomocą faktur VAT, natomiast jest założony odrębny rejestr wpłat na podstawie którego został odprowadzony należny podatek od towarów i usług.

Dotacja jaką otrzyma Gmina Miejska jest bezzwrotna, natomiast pożyczka w wysokości 825.120,00 zł podlegać będzie zwrotowi. Mieszkańcy będą zobowiązani do dokonywania spłaty pożyczki w okresach kwartalnych na rachunek budżetu Gminy Miejskiej, z kolei Gmina Miejska również w okresach kwartalnych będzie przekazywać na rachunek NFOŚiGW.

Ogniwa fotowoltaiczne będą montowane na budynkach mieszkalnych lub gospodarczych, jeden zestaw będzie zamontowany na stelażu wolno stojącym.

System monitoringu służyć będzie do monitorowania prawidłowości pracy urządzeń oraz do okresowego sprawdzania ilości wyprodukowanej energii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gminie Miejskiej przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od montażu i zakupu instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych?
2. Czy od wpłat mieszkańców dokonywanych kwartalnie na poczet spłaty pożyczki należy naliczać podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zaprojektowanie, zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby realizacji projektu na budynkach mieszkalnych osób fizycznych. Zgodnie z art. 86 ust.l ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 201l r., Nr 177, poz.1054, z późn. zm.), w zakresie, jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zdaniem Gminy Miejskiej, wpłaty mieszkańców dokonywane kwartalnie na poczet spłaty pożyczki należy opodatkować podatkiem VAT. Mieszkańcy w ten sposób spłacają swój udział w inwestycji. Zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ww. ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146f pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ww. ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b cyt. ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W dziale 11 PKOB mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Urządzenia budowlane są to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego).

Przez roboty budowlane – zgodnie z art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego – należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r., poz. 712), za przedsięwzięcia termomodernizacyjne uznaje się przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina Miejska realizuje projekt, polegający na zaprojektowaniu, wykonaniu i montażu instalacji fotowoltaicznych na dachach budynków mieszkalnych, budynków gospodarczych oraz zainstalowaniu instalacji wolnostojącej. Inwestycja współfinansowana będzie z dotacji oraz pożyczki z NFOŚiGW oraz środków własnych Gminy Miejskiej. Mieszkańcy partycypować będą w kosztach realizacji inwestycji. Partycypacja mieszkańca uzależniona będzie od mocy paneli zamontowanych na nieruchomości stanowiącej jego własność. Spłata udziału mieszkańca w tych kosztach następować będzie w okresach kwartalnych do 2024 r. Otrzymane środki są/będą przeznaczone na spłatę pożyczki zaciągniętej przez Gminę Miejską. Wykonane instalacje pozostaną własnością Gminy Miejskiej przez czas trwania projektu (3 lata). Po upływie tego okresu, zostaną nieodpłatnie przekazane właścicielom nieruchomości.

Odnosząc się do powyższego, w pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie partycypacja w kosztach realizacji inwestycji realizowanej przez np. jednostkę samorządu terytorialnego. Wyjątkiem jest otrzymanie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów, czy świadczenia usług.

W niniejszej sprawie czynnością, jakiej Gmina Miejska dokona na rzecz mieszkańca biorącego udział w projekcie, będzie wykonanie usługi polegającej na zaprojektowaniu i montażu na budynkach mieszkalnych, gospodarczych oraz instalacji wolnostojącej, paneli fotowoltaicznych. Na poczet wykonania tej usługi pobiera określoną wpłatę, zgodnie z zawartą z mieszkańcem umową. W związku z tą usługą z mieszkańcami zawarto umowy określające warunki finansowania przez nich przedsięwzięcia wraz z harmonogramem wpłat, z których Gmina miejska będzie dokonywała spłat pożyczki udzielonej jej przez NFOŚiGW.

Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które ma zostać wykonane przez Gminę Miejską. Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina Miejska zawierając umowę z wykonawcą robót dotyczących instalacji paneli fotowoltaicznych oraz umowy z mieszkańcami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty otrzymywane przez Gminę Miejską od mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonej przez nią usługi na rzecz mieszkańców.

Odnośnie kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Gminę w części dotyczącej instalacji paneli fotowoltaicznych montowanych na domach mieszkalnych, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy).

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Zatem, odliczyć można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że świadczona usługa na budynkach mieszkalnych, budynkach gospodarczych i montażu instalacji wolnostojącej na nieruchomościach należących do mieszkańców, którzy partycypują w kosztach realizacji inwestycji, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku obowiązującej dla świadczonej przez Gminę Miejską usługi. Jednakże otrzymane wpłaty od mieszkańców, pomimo tego, że służą spłacie pożyczki zaciągniętej przez Gminę Miejską, nie stanowią zapłaty za usługę pożyczki, ponieważ okoliczności sprawy nie wskazują żeby Gmina Miejska zawarła z mieszkańcami umowę pożyczki, lecz zawarła umowy dotyczące warunków uczestnictwa i finansowania realizacji inwestycji przez mieszkańców. Partycypacja mieszkańców odnosi się do świadczonej przez Gminę Miejską usługi budowlanej polegające na zaprojektowaniu i instalacji ogniw fotowoltaicznych. Skoro zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji ma związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych, to Gminie Miejskiej przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku obowiązującej dla świadczonych przez Gminę Miejską usług na rzecz mieszkańców, ponieważ w tym zakresie nie przedstawiono własnego stanowiska i nie zadano pytania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na przedstawione przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.